zoals de titel al zegt is onze dochter 10 maanden en sinds 3 dagen is het gaan slapen echt een drama. ze is moe, dus breng dr naar bed en zodra ik de kamer uit loop begint ze zo giga hard te krijsen (kan het niet eens huilen noemen zo hard) denk dat het verlatings angst is maar dat zou toch na een tijdje wel over moeten gaan lijkt mij. gister ochtend heeft het bijna 2 uur geduurt voordat ze sliep om over de avond nog maar te zwijgen. dat was echt een ramp. maar vanavond oooooo dat ging zo hard dat ze dus helemaal hees is geworden. ga dan wel elke 10 min ff naar dr toe, leg dr weer neer want ze gaat staan in bed. maar zodra ik weg loop begint het weer. uiteindelijk ging het vanavond zoooo lang door dat ik gezwicht ben en dr in mijn armen in slaap heb laten vallen (was ook niet zo veel voor nodig want ze was echt doodop) maar ben zo bang dat dit nu elke avond gaat gebeuren. hoe hebben jullie je er doorheen geslagen? en nog belangrijker, wat deden jullie of je kindje rustig te krijgen? hoop dat het een periode is en het dalijk weer lekker voorbij is, ze al slaapt voor ze het bed aan raakt
Als je elke keer 10min wacht om terug naar je kindje te gaan, krijgt ze niet dat vertrouwen dat ze momenteel héél hard nodig heeft om die verlatingsangst te doen verdwijnen. Zij kan geen klok lezen en 10min duren héél lang als je bang bent en niet weet wat er zal gebeuren, hè.
Ik kan me indenken dat je haar er niet aan wilt laten wennen. Ik ben nog niet zover, maar misschien moet je haar toch gewoon meer bij je nemen of zelf naast haar op de kamer gaan slapen voor een tijdje.
Heb je een vast slapen -gaan ritme? Zo van: boekje lezen, liedje zingen, pyama aan, nog even een knuffel en dan in bed? Dat zou al misschien kunnen schelen, even volledige aandacht voor haar. Als ze dan gelijk gaat huilen, terug gaan en troosten en weer weg. Als ze dan weer huilt, even laten huilen (max 5 min) en goed leggen, instoppen, iets liefs zeggen en weer weg. Probeer het tot max 5 min te houden (de tijd dat je niet terug gaat naar haar). En als het na een half uur nog niet over is, kun je bv even met haar in je eigen bed gaan liggen zodat ze rustig wordt. Bij ons zoontje werkte dat heel goed! Hij lag dan minuut of 5 gewoon lekker bij mij, en werd daar rustig van. Dan legde ik hem terug in z'n bedje, een aai en kusje en weg. Soms huilde hij dan nog heel eventjes maar vaak was het dan toch over.. Het is het proberen waard!! En anders misschien eerst even een badje, lekker warm water, beetje rozig maken met slaap zacht van zwitsal, beetje masseren, tutten..(tja, ik probeer je maar wat tips te geven hoor..ik weet niet hoeveel je al gedaan hebt natuurlijk!!) Het is waarschijnlijk maar een tijdje dat ze dit heeft. Ze wordt wel ineens achter gelaten in een kamertje.. zou best verlatingsangst kunnen zijn. Ik zou persoonlijk niet naast haar bedje gaan slapen, als ze dan wakker wordt en ze ziet mama, raakt ze daar aan gewend en zie daar dan maar weer eens van af te komen... Succes!!
moeilijk hoor! ik heb ook een zoontje van 10 maanden wat een moeilijker slaper is. overdag geen problemen, en 's avonds in bed leggen was ook geen probleem, alleen hij komt nog steeds 's nachts. maar afgelopen dagen, was het ook een drama om hem 's avonds in bed te leggen, huilen, schreeuwen, krijsen! ik heb hem eruit gehaald en in de box gezet, en na half uurtje weer uit gehaald, wat drinken gegeven op zijn eigen kamer, en toen in bed. en dat werkte bij hem! nog even die knuffel, en dicht bij mama. tussen de 10-11 maanden zitten ze ook weer een sprongetje, en willen ze graag weer dicht bij mama zijn. ik zou als ik jou was, hem wel elke keer gewoon in bed leggen, en als het echt niet lukt bij jou in slaap laten komen. maar daar niet meteen mee beginnen. succes! komt goed, is vast weer een periode!
beetje zoals keina maar hier hebben we hem s nachts keer laten huilen en werkte maar zo kwam hij van de week ook weer en om de 5 of tien min terug . je bent ooit lang bezig maar na paar dagen meoten ze t snappen. en idd dat avond was hier normaal. altijd janken voor t slapen gaan, was zijn manier en in begin druk om gemaakt maar nu laat ik hem doen, ooit ff kijken en nu gaat t de laatste tijd goed., alleen leg de jongens niet samen meer te bed, de oudste gaat hafl uur uur later
Mijn dochtertje is nu 9 maanden en ze heeft het een paar keer gehad wanneer ik haar in bed legde, maar heeft soms ook ineens dat ze in de avond of nacht een keer wakker wordt en dan rustig wordt wanneer ze me ziet, maar begint te huilen zodra ik een stap naar de deur doe. Ik troost haar (in bed) dan nog een keer en loop dan toch weg. Ik denk dat jouw methode eigenlijk wel goed is al zou ik van de 10 min. eerder 5 min. maken en bij dramatisch huilen zelfs iets korter en weer teruggaan en hetzelfde ritueel. Zo leert je kindje dat je er nog wel bent. Vaak na een paar keer valt mijn dochtertje in slaap. Soms pak ik haar wel lekker op, maar dan gooit ze altijd haar hoofd achterover en begint ze eerst te wurmen omdat ze eigenlijk wil slapen, en eigenlijk haalt het niet zoveel uit. Zodra ik haar neer leg is het evengoed huilen (of ze nou in slaap is gevallen in mijn armen of niet). Dus al het commentaar van niet laten huilen en bij je houden heb ik naast mij neergelegd omdat het het zelfs erger maakt bij ons. Ik ga weg en laat gewoon weten dat ik er nog steeds ben, door weer terug te gaan. En nu na een week is het al bijna over.
Hier was dat ook, en nog bij momenten wel eens, snappen doe ik het nog niet maar één ding weet ik wel, laten huilen kan ik niet, en ja ik heb het wel eens even geprobeerd maar werkt hier ook niet, ze wordt zo overstuur. Ze werd vaak rustig als ik met haar rondjes liep dan viel ze in slaap en legde ik haar erin. Nu ga ik met haar in een stoel zitten en zing liedjes Volgens mij hebben ze soms teveel indrukken ofzo.
Vandaag ging het overdag wel heel goed maar vanavond was het weer heel erg huilen, 10 min en toen was ze stil. Ze is nu wel een keer, denk na een uur of zo wel gillend wakker geworden dus ff naar boven en troosten en weer lekker slapen, dit was iets te voorbarig want ze bleef wel lekker door huilen. Uiteindelijk viel ze wel weer in slaap. Dat bij haar gaan slapen begin ik echt niet aan. En een slaapritme hebben we wel : naar boven, wassen, pyama aan, gordijnen dicht en dag dag knuffelstjes. Mama kusje en lekker gaan slapen, ging altijd goed behalve de afgelopen dagen. Hopen dat het door de tandjes komt en het snel weer lekker slapen word voor haar! Typ dit met mn mobiel dus hoop niet te veel spelfouten