Op het moment even niet, er is een onwijze terugslag hier. Ben er een beetje radeloos onder. Al vanaf zondag zijn alle slaapjes slecht, kort, veel huilen bij in slaap vallen, sowieso geen slaapjes doorkoppelen, meer onrust in de nacht na 4en en gisteren overdag in de avond heel veel huilen, en uiteindelijk vannacht vanaf 4 uur heel erg onrustig en ik sta al vanaf kwart over 5 te wiegen in de draagdoek. Hij wordt maar niet rustig, ik sta te tollen van de vermoeidheid.
Ik had zaterdag even een positief moment denk ik, maar achteraf besefte ik me wel dat het al 4 weken hetzelfde gaat, nu gaat het een stuk slechter maar op die ene stap verbetering na is het hetzelfde gebleven.
Het is zo verschrikkelijk dat hij niet goed slaapt. Een baby van deze leeftijd hoort gewoon goed te slapen en veel te slapen. Ik weet echt niet wat je nog anders zou kunnen doen. Misschien toch een weekje opname? Zodat jij tot je rust kan komen? En ze misschien in het ziekenhuis zien wat er aan de hand is?
Ik weet het even neit, het blijft als keihard falen voelen. Waarom lukt dit me nou niet, en waarom ben ik er continue zo gestresst door? Mijn hele leven wordt al 4 weken lang beheerst door het slapen van die kleine man, peuter heeft de meeste tijd maar het nakijken. Vind ik echt zo erg! Maar ziekenhuis opname... Oei.... Dat vind ik zo heftig. Ik zit zelf nu te twijfelen over een slaapcoach, dan krijgen we een plan. Doe dit, en dan komt het goed idee. Zoiets verwachtte ik ook van die instantie die ons kwam coachen, maar dat vind ik tot nu toe maar teleurstellen
Wat ik heb gelezen is dat een slaapcoach pas vanaf 6 maanden is. Want dan kunnen ze leren slapen. Je faalt juist niet! Je hebt alles al geprobeerd. Een opname is echt geen falen! Maar misschien kunne hun juist er beter door heen kijken. En je moet ook aan jezelf denken