ik lig ook op mijn zij, en wissel dit de hele nacht door af, omdat ik last van mijn heupen krijg, verder slaap ik ok met een voedings kussen, vind ik best prettig, maar vaak s'nachts dan wordt ik wakker en dan ligt dat ding weer in de weg, dus dan smijt ik hem weg, slapen gaat al heel lang niet meer van harte, ook omdat ik normaal altijd al een draai kont was, sliep echt in allerlei posities, zij, rug en buik, maar rug en buik gaat dus niet meer, dus draai een hele nacht door van de ene zij naar de andere zij, en super prettig is dat niet want draaien gaat niet zo makkelijk meer, moet me echt omgooien, en dan is de kleine ook gelijk weer wakker en begint me van alle kanten weer bij te werken, dus ik weet niet meer hoe het is om lekker te kunnen slapen.
ik ben een echte buikslaper. het begint nu al moeilijker te worden. dus lig ik met een been opgetrokken over een kussen zodat mijn buik wat meer ruimte heeft bij jamie heb ik dit zo een hele zwangerschap kunnen volhouden
Ik slaap op mijn zij, soms heeft ons meisje daar niet veel zin in en begint dan enorm te schoppen en dan draai ik weer op mijn rug want dat getrap helpt ook niet mee. Overigens is het echt niet slecht om op je rug te slapen, ik heb dat aan de vk gevraagd. Het klopt dat er eventueel een ader wat minder goed doorbloed zou kunnen raken maar dan nog kan dat voor de baby geen kwaad en kun je er hooguit zelf wat duizelig van worden.
Je moet slapen op een manier zoals je dat lukt. Zij, rug of buik maakt niet uit... zolang jij maar kan slapen. Je lichaam geeft het vanzelf aan wanneer de positie niet goed is voor jou of je kind. Ik lig zelf half op mijn zij, half op mijn buik met een dun kussen onder mijn buik. Zo slaap ik 2/3 van de nacht en de andere 1/3 op mijn rug. Gaat prima en dat heb ik de vorige keer ook zo gedaan en volgehouden tot het einde (bijna 39 weken). Ik heb (nog) geen last van een schoppend kind. Ja, ik voel haar wel de hele dag en ook in bed maar ik word (nog) niet wakker gehouden of ik word er niet wakker van.
@eylem: ik lig NOOIT meer op mijn rug! bij jamie heb ik met 38 weken ofzo aan de monitor gemoeten (in belgie moet je vanaf week 37 bij iedere controle (elke keer gyneacoloog) even kwartiertje aan de monitor) en na 5 minuten had ik mij op mijn rug gedraaid en viel ineens de hartslag van de baby naar beneden! ik wou het niet geloven, ik dacht, door het bewegen is die microfoon verschoven en nu hoor ik gewoon mijn eigen hartslag... maar toen er 4 gyneacologen binnen stormden om te kijken wat er aan de hand was werd mij gezegd om meteen terug op mijn zij te draaien... toen ik dit deed werd de hartslag van jamie terug gewoon stabiel (hoort normaal tussen 140 - 150 te zijn en viel terug na 87 ofzo!!) ik ben mij toen zo rot geschrokken dat ik nu niet meer op mijn rug durf te liggen... ze zeggen overigens ook dat als de baby op die ader ligt, je dat zelf ook wel merkt....maar ik merkte dus helemaal niets!