Het gaat inderdaad niet lukken zonder plan. En uiteindelijk zul je -vrees ik- op een plan uitkomen dat voor je zoontje niet leuk gaat zijn. Want hij wil WEL bij jullie op de kamer en jullie willen dat NIET. Daar is niet echt een oplossing voor te vinden die voor jullie beiden prettig is. Dus of jij accepteert noodgedwongen dat het voorlopig zo blijft. Of je dwingt hem om te accepteren dat hij in zijn bed moet blijven. Wij hebben een hulpmiddel gekocht voor onze zoon, maar hij is jonger en het probleem was bij ons minder groot. Hij kwam zodra hij wakker werd naar ons bed en maakte ons wakker. Want als hij wakker was, was de dag begonnen, tenslotte. Helaas begong de dag volgens hem ook gerust om 5 uur 's ochtends. En hij snapte maar niet dat hij dan terug naar bed moest. Want een andere keer (als hij bijv. om half 7 pas wakker werd) mocht hij toch wel bij ons komen? Nu hebben we zo'n kidsleep wekker waaraan kinderen die nog niet kunnen klokkijken toch kunnen zien of ze hun bed uit mogen. We hebben het hem 's avonds met het naar bed gaan uitgelegd. En wonder boven wonder: hij snapte het meteen. In de eerste week is hij 1 keer te vroeg zijn bed uitgekomen. En ik geloof een maand later nog eens. Verder nooit. Het is nu voor hem veel duidelijker. We hebben geleerd dat als 'het konijntje slaapt' dat hij zich dan moet omdraaien, zijn ogen dicht moet doen en verder moet slapen. Als 'het konijntje wandelt' mag hij naa ons bed wandelen. Werkt bij ons prima. En dan is het gelijk duidelijk waarom hij soms wel en soms niet zijn bed uit mag komen: dat ligt allemaal aan het konijn. Mischien een idee om zoiets als hulpmiddel erbij te gebruiken. Eventueel gecombineerd met: ik kom wel naar jou als er iets is. Maar dan niet tijden blijven zitten, maar bijvoorbeeld een vast en KORT ritueeltje en dan gelijk weer weg gaan. Want anders zit je er straks inderdaad hele nachten. Maar ik zou wel steeds hetzelfde doen, zodat hij weet waar hij aan toe is.
Zijn wil is wet hij zit in de peuter puberteit face. Maar het belangerijkste is om conseqeunt te blijven. Anders leert hij op de verkeerde manier jou aandacht te vragen. Als ik mijn oordeel mag geven denk ik dat hij misschien jou aandacht mist ,en het nu toch moet delen met zijn broertje. Sommige kinderen uiten dat op een verkeerde manier dat je ze niet begrijpt. Als hij je zover heeft gekregen dat hij toch bij mama mag slapen heeft hij jou alleen voor zich zelf ,en hoeft hij niet te delen met zijn broertje. ieder kind is anders maar hoe ik het zou aan pakken: Eerst de jongste naar bed brengen heb daarbij betrekken. Vertel hem dat als jullie de baby naar bed hebben gebracht jullie samen een boekje gaan lezen of iets doen wat hij leuk vind. Dat jullie iedere avond voor het slapen gaan even wat tijd aan elkaar besteden . Maar dat hij wel zijn best zal doen om in zijn eigen bedje te slapen. Bespreek dit ook heel duidelijk met heb. Doet hij dat niet ontneem je zijn momentje met jou waar hij zoveel plezier aan heeft. Hoop dat je er wat aan hebt
Ik ben in het bezit van een autistische zoon en merk dat het voor hem makkelijker is om dingen te veranderen met kleine stapjes dan in 1 keer een helel grote stap te maken. Het neemt heel wat meer tijd in beslag om dingen te veranderen maar op die manier heeft hij er wel de minste stress van de verandering.
Ik wil je veel succes wensen! En het is al gezegd, maar als je midden in nachtelijk gekrijs zit: consequent zijn en precies doen wat je hebt gezegd/afgesproken (no matter what), is veiligheid bieden! Dan weten ze precies wat ze aan je hebben. Zolang ze ergens voelen dat je misschien gaat zwichten, dan blijven ze proberen... Wat mij verder nog te binnen schoot, wat bij mijn pittige, eigenzinnige dochter belangrijk is om (grote) drama's te voorkomen. Veranderingen gaan bij haar altijd beter als ze van te voren weet dat het gaat komen, precies wat het inhoudt en dat het niet meteen ingaat, maar bijvoorbeeld de dag erna. Dan weet ze ook dat ze iets voor de laatste keer mag (en kan ze afscheid nemen of zo ? Er nog even van genieten?). En als het protest dan komt de dag erna, herinner ik haar aan de afspraak. Dat vindt ze natuurlijk niet leuk, maar ze kan er weinig tegenin brengen, omdat het precies zo gaat zoals ik haar verteld heb. En probeer haar dan ook zoveel mogelijk bij de verandering te betrekken of iets zelf te laten doen, zodat ze 'meewerkt' aan de verandering (bijvoorbeeld samen de matras opruimen van je kamer en dan benadrukken dat het vanaf nu niet gebruikt wordt. Of, als je idd naast hem gaat liggen, samen de matras bij hem neerleggen)
Om even in 1 verhaal op alle dames te reageren... Het is geen aandacht vragen etc, want ik geef m meer tijd en aandacht , omdat de kleine zichzelf prima kan vermaken en zelfstandig spelen etc en nog middagdutje doet... Dus aandacht delen en minder krijgen en zo dus iets missen is niet aan de orde.... Ik geef ook vantevoren aan wat we volgende dag moeten gaan doen, elke dag doe ik dit... Ook wat betreft beter luisteren, iets ondernemen, wat voor ontbijt etc... Het is niet zo dat ik m ineens in t diepe gooi. Matras naast hem is geen optie en al kon t, ik wil niet andere gewoontes creëeren , maar gewoon duidelijkheid dat iedereen een eigen kamer en bed heeft en daar hoort.... Ik ken mijn zoon, als ik wat anders uitprobeer houd ie zich daar weer aan vast. Ik ben idd degene die moet veranderen en uit mot stralen dat ik t meen en zal volhouden, hij weet wat voor softie mama hij heeft. De reden waarom ik zo beschermend ben en betuttel..... Ja wil gewoon beter doen en het goed doen, maar soms is te goed doen juist niet goed en overdreven .... Teveel aandacht en verwenning en betuttelen en zin geven houd in een vervelend kind als die nee hoort en dat is hier t geval... Maar hier een update van gister: We waren een lang weekend gaan logeren en om 8u in de avond vielen ze in de auto in slaap en 22u heb ik ze in bed gelegd, waren beiden doodmoe vd daagjes weg... Dus dan blijft ie langer liggen. 5.30u ochtend was t zover, meneer stond in de gang bij me kamerdeur ( ik slaap lichter dan licht dus stapte gelijke uit bed) en ik heb hem opgetild en in zijn bedje gelegd en gezegd het is nog slaaptijd schat, ingestopt en zei tot straks en liep weg, 10 min later huilen, ik erheen en gezegd schatje kijk het is nog donker buiten we moeten nog even slapen. 10 min later begint ie hardop te roepen, huilen en tieren... Ik weer erheen en gezegd kijk als t weer licht is mag je uit je bed ok, nu is t geen tijd om wakker te blijven , dan kunnen we morgen geen leuke dag hebben.. Hij krijste gelukkig niet, wel nog hardop mopperen, roepen, huilen en om 7u gaf ie het op nadat ik zei: mama wil nu dat je gaat slapen,alle mensen slapen.... En ja na een uur gedoe heeft ie geslapen tot half 9 misschien een andere aanpak dan de adviezen, maar als ik erbij blijf zitten, liggen, wachten etc dan wilt ie dit elke dag ( ken m ) en wil juist niet iets vervangen voor t andere probleem... Het ging gisternacht goed ! vandaag ben ik benieuwd. Hij ging er om 20u in en riep net nog een paar keer en laatste keer uitleggen zei hij: mag ik morgen een knutselschaar en spullen? Toen zei ik ja dat mag als je nu gaat slapen tot t licht word.... Geen loze belofte want had al beloofd dat we knutselspullen nodig hebben en een schat en dit herinnerde hij zich. Ben benieuwd of t genoeg is om door te slapen de nacht. Ik zal morgen update geven Wat vinden jullie ervan tot nu toe, of pak ik t toch verkeerd aan en laat ik hem zich onveilig voelen door de dingen die ik doe en zeg?
Ja de wekker zit ik ook over na te denken. Wil er dan 1 zonder geluid maar dan licht met slaap en wkkr stand met beeld... Zal eens googlen, gehord dat t geen goedkope grap is Dus jij vind me aanpak wel ok?
Klinkt al als een mooie stap vooruit! Gevoelsmatig zou ik het de 1e keer uitleggen, de 2e keer kort samenvatten en daarna het laten bij "Je weet wat mama heeft gezegd". Dus niet iedere keer opnieuw uitleggen dat hij moet slapen tot het licht is, dat iedereen nog slaapt etc. Je hoeft jezelf niet eindeloos te 'verantwoorden'.
Lampje op een tijdklok zetten Scheelt boel geld want een klein lampje heb je vast wel En een tijdklok met wat mazzel ook. Wel een klein lampje zodat je hij niet wakker wordt van het licht Overigens kan ik alvast verklappen dat je tegen de zomer iets anders moet gaan verzinnen.... Dan is het namelijk heel vroeg licht. Echt vroeg ontdekten wij Wij hebben overigens geen lampje op een tijdschakelaar maar het aquarium. Die moet tenslotte toch aan/uit elke dag. 'S ochtends blijft ze dus in bed tot het vissenlicht aangaat om 7 uur. En om half 8 gaat ie uit. Bedoeling is dan dat e er voor half 8 in ligt... De opmerking "gauw naar boven.. Het vissenlicht is al bijna(!) uit" valt hier dan ook regelmatig. Nadat het vissenlicht uit gaat is het namelijk Laat.
Zijn papa wil tog een dure wekker met die methode van t lichtje aan uit kopen... Zijn keus voor de zomer snapt e t dan wel zegt ie... Ik ga iig een extra gordijn kopen om de kamer in de zomer donker te houden. Afgelopen 2 nachten wel aantal keer wakker geworden , eergisteren gillend en rennend bang van een droom en een uur erna geen slaap meer... En gister zonder huilen en krijsen maar roepen om mama , au keel, slaapzak uit etc en toen ging ie verderslapen... Het gaat beter dan ik had verwacht, voor niets gestrest en mezelf druk gemaakt Misschien ben ik onbewust relaxter en strakker in me woordjes, maybe gewoon geluk... Maar tot nu toe gaat t redelijk.... Nog geen doorslapen, maar iig wel in eigen bed blijven
Hij slaapt nog steeds in zijn eigen bed en matras is verleden tijd ! wel word ie vaker wakker met allerlei redenen, of komt van zijn kamer af soms , maar terugbrengen leggen is gelukkig niet met gekrijs en blijven huilen en roepen meer.... Wist niet dat t zo makkelijk zou gaan, wat dacht ik toch moeilijk en heb t mezelf al die tijd moeilijk gemaakt hahahaha. Hier een happy mama ( afkloppen) doorslapen is er nog steeds niet na 3,5 jr, maar Iig in zijn eigen bed
Goed hoor! Jullie lijken echt een patroon te doorbreken. Zo te lezen zijn er geen medische of anderezins redenen waarom hij zo veel en lang wakker is. Idd volhouden nu! Goed hoor.
Zie je wel! En waarschijnlijk straal jij naar je zoontje uit dat jij dit nou echt zo wil, en dan accepteert hij dat. Kinderen zien de lichtste twijfel al meteen en maken daar meedogenloos misbruik van!
Dankjulliewel meiden, Hij is nu tot zaterdag bij oma gaan logeren. Ben benieuwd hoe t gaat lopen als ie terug is... Vaak probeert die dan tog weer dingen uit... Bij oma krijgt ie dingen sneller voor elkaar, Henderson ingelicht dus ben benieuwd. Tot nu toe thuis gaat t goed al word e nog steeds wel paar ker wakker. Hij zegt elke ochtend: mama ik heb in mijn bed geslapen tot licht, ik ben grote jongen ... Smelt hij trots wij trotser!
Goed hoor! Fijn dat jullie aanpak lijkt te gaan werken. En ik denk dat hij tijd nodig heeft om te gaan doorslapen. Het is zo normaal geworden voor hem, dat het misschien wel in zijn bioritme zit? Succes iig!
Dankjewel ja dat kan t ook zijn idd, gelukkig kan ik m nu wel makkelijk troostten en slaapt ie verder ... Voorheen niet dus ook al een vooruitgang Ben benieuwd of ie weer terugvalt als ie terug is. Daar slaapt ie namelijk wel bij oma op de kamer op een matras... Wil niet meer in campingbedje en geen ander bed mogelijk ... Thuis de basis gwn aaanhouden zodat ie begrijpt thuis altijd t zelfde ongeacht anders bij oma...