Hallo dames Ik heb echt even goed advies nodig. Ik weet het niet Meer. Ons zoontje heeft altijd goed geslapen. Af en toe wel lekker in onze armen maar hij kon ook makkelijk alleen in slaap vallen en doorslapen. Sinds 1,5 week is dit veranderd. In een keer. Overdag en in de avond krijst hij alles bij elkaar. Hij roept alleen maar mama en zodra ik al de deur uit loop huilt hij extreem. Zo ken ik hem niet. Ik heb al zoveel uitgeprobeerd. Zoals vijf minuten regel. Nou al laat ik hem een uur huilen (bij wijze van spreken) dan huilt hij nog steeds. Krijsen, boos, snikken. Ook al leg ik het hem uit en kom dus elke zoveel minuten kijken. Dan is hij even stil maar ik draai om en het begint weer. Ik heb bij hem gezeten op de grond. Dat kan ook enorm lang duren voordat hij dan slaapt maar goed, toch gedaan. Dan slaapt hij uiteindelijk maar wordt elke twee uur krijsend wakker en begint weer het riedeltje opnieuw. Hij heeft een nachtlampje. Deur is op een kiertje. Ik heb gekeken naar enge plekken in de kamer maar kan niets vinden. We vertikken om hem bij ons in bed te laten slapen omdat ik zwanger ben en ik ben heel bang dat hij dat dan niet meer zomaar afleert. Bovendien springt hij dan boven op me, zit aan mijn haren etcetc. Dus als laatste oplossing heb ik een matras bij hem gelegd. En slaap dus bij hem. Ik negeer hem wel maar dat is voor hem goed genoeg. Hij wilt mij zien. Maar dus ook in zijn middagslaapje moet ik daar liggen. Daar heb ik dus eigenlijk geen zin in. En het is geen opgever dus telang laten huilen gaat gewoon niet. Iemand de gouden Tip? Ben ik nu niet een ander probleem aan het maken door tijdelijk bij hem op de grond te liggen?
Oja, Iets belangrijks. Hij zit wel veel met zijn handen in zijn mondje dus misschien last van zijn tanden. Alleen dan zou je zeggen dat hij ook huilt als ik erbij sta toch?
Verlatingsangst! Rond 1,5jaar is een van de belangrijkste ontwikkelingsfases, en veel kinderen hebben dan heel erg last van verlatingsangst. Hij weet nu dat jij hem kunt verlaten (besef dat moeder en kind fysiek onafhankelijk zijn van elkaar is er nu), en dat leidt tot heftige angstaanvallen en sterke behoefte aan bij de ouders te zijn. Gouden tip: geef hem s nachts die geruststelling, over een paar weken is deze fase voorbij. Is de vader in beeld (Lees nergens iets over papa)? Zo ja, laat je zoon aan kant van papa liggen of papa bij hem zodat hij niet tegen je aan kan schoppen.
@amdaa Ja daar was ik al bang voor. Hij heeft overdag ook graag dat ik er ben. Ja Papa is zeker in beeld. Werkt wel meer dan mij. Maar hij is naar mij aanhankelijker. Mijn vriend wilt hem het liefste tussen ons in hebben. Of In zijn armen. Het probleem is dat als zoontje wakker wordt in de nacht dat hij over hem geen kruipt en letterlik op mij gaat liggen.
Gezien je zwangerschap is het ook belangrijk dat je kind dezelfde sterke band krijgt met beide ouders. Deze fase is een uitgelezen kans voor papa om die hechte band op te bouwen zodat je zoon ook volledig op hem gaat steunen. Dat zal over een paar maanden hard nodig zijn.
Ja maar hij heeft ook eed sterke band met zijn vader. Zodra hij thuis komt vliegt hij erheen. Alleen ik blijf toch de 'favoriet' op dit moment. Ik werkte normaal gesproken ook avonddiensten en weekenddiensten. Nu tijdelijk niet meer dus hij ziet mij nu veel meer. Maar is het dus niet zo dat ik het nu moeilijker voor hem ga maken door tijdelijk bij hem te slapen? Want dat gaat ook voorbij En dan moet hij daar weer erg aan wennen
Laat papa dan 's nachts op het matrasje liggen! Dan kom je iig 's nachts aan je rust toe en lig je nog lekkerder ook
Nee hoor? Waarom moeilijker? Je geeft hem de boodschap dat je er altijd bent als hij je nodig heeft, en dat je hem niet alleen laat als ie het moeilijk heeft. Oefenen met even weg en dan snel terugkomen zou ik lekker overdag doen, als hij uitgerust en alert is. Wij hebben de kinderen altijd bij ons gelaten tijdens zulke fases. Na een paar weken waaide het vanzelf over en kon iedereen weer in eigen bed slapen.
Oh dat is echt een geruststelling! Ik ben namelijk wat banger geworden omdat mijn beste vriendin problemen had met haar zoontje. Die heeft tot zijn derde bij hun geslapen en wilde dus absoluut niet naar zijn eigen kamer. Ik heb gezien hoe moeilijk die overstap was dus daar was ik bang voor.
Nou mijn vriend moet er hartstikke vroeg uit en ik niet. Dus nee, ik vind niet dat hij dan maar daar moet liggen. Bovendien ligt het heerlijk moet ik zeggen. Ik heb ons eigen matras gepakt dus verschilt niets met ons bed
Hier exact hetzelfde probleem gehad. Tanden dacht ik naar toch vermoedde ik dat hij ons aan t testen was. Ik heb echt een wijs slim.mannetje dus ik dacht ik ga het is over een andere boeg gooien. Gister begon hij zelfs om 21u al te huilen. Ik heb even streng gedaan en wilde de minuten methode gebruiken.. Dus steeds langer wachten tot je terug gaat.. en voila na 15 min slapend kind en de hele nacht geslapen. nogmaals ook hier kiezen probleem maar ik merkte dat het ook aandacht was. Dus kijk goed en luister goed naar je kindje. Jij als moeder hebt het beste beeld van je kind en een oplossing. Als jij denkt dat bij hem liggen het oplost dan moet je dat zeker doen!!!! Succes.. Btw.. 18 maanden heeeerlijk leeftijd vind ik dit...
Ik denk inderdaad dat er ook een deel uittesten bij zit. Vanavond wilde hij ook niet slapen, zelfs niet toen ik erbij lag. Ik heb hem laten huilen. Maar hij huilt dus echt extreem lang. En zodra ik naar hem toe ga en dan weer weg wordt het nog véél erger. Dan gaat hij echt door het lint en stikt hij bijna in het huilen. Ik vind deze leeftijd ook super maar verdomd lastig. Je wilt het zo goed mogelijk doen en niet een kind 'maken' die verwend is maar je kind wel troosten als het nodig is. Ik hoop dat deze vervelende slaap fase heel snel voorbij is