Slaap technieken

Ik vind mezelf inmiddels ervaringsdeskundige op het gebied van gebroken nachten. Helaas! Echt, ik weet niet meer wanneer mijn dochter een hele nacht doorgeslapen heeft en in slaap komen heeft ze mij ook echt bij nodig.

Wij hebben ook die sterrenprojector, ik zal je stap voor stap zeggen hoe ik het doe:

We komen boven, doen het rolgordijn dicht, maken een washandje nat, daar betrek ik haar allemaal bij.
Ik kleed haar uit en was haar met het washandje.
Trek haar pyjama aan. Ondertussen klets ik tegen haar of ze drinkt al wat van haar fles op de commode.
Dan pak ik haar op, leg haar slaapzak onder haar en stop haar erin.
Even knuffelen en kusjes geven.
Sterrenprojector met muziek aan, haar in bed leggen met de fles.
Lamp in haar kamer uit en ik ga ernaast zitten. Zelf ben ik bezig op mijn telefoon zodat ze geen oogcontact kan maken met mij. Uiteindelijk valt ze vanzelf in slaap, soms duurt dit 10 minuten en soms wel drie kwartier.

Ik denk dat je een nieuw ritme wel eerst minimaal een week moet uitproberen voordat je weet of het werkt

Succes en sterkte ermee, want het is slopend.

Oja, zodra haar vader haar naar bed brengt gaat het hier ook verkeerd. Dus het is altijd dezelfde persoon die haar op bed legt, ik dus.

 

Dat was trouwens ons avondritueel. Overdag gaat de muziek ook aan maar geen sterren, geen fles en uiteraard geen pyjama.

 

Het verschil is denk ik dat bij mij de borstvoeding niet geslaagd is. Heeft ze wel een speen? Mijn dochter heeft die echt nodig om in slaap te vallen.

 

Deze leeftijd is een beruchte fase van verlatingsangst. Heel veel kinderen slapen ineens slechter in rond deze leeftijd of worden 's nachts wakker.

Mijn kinderen sliepen altijd goed maar rond deze leeftijd een tijdje minder.

Ik zou het niet willen slapen nu even hier aan koppelen en wachten tot ze in rustiger vaarwater zit om iets nieuws te proberen. Wil ze de borst niet meer nu?
Misschien helpen de manieren die je nu probeert wel als ze zich beter voelt, het zou dan jammer zijn om ze nu af te schrijven.

Veel aandacht op de dag helpt hier vaak goed, in draagdoek enzo. Hier zijn de enige manieren in slechte periodes om te wiegen, draagzak of bij ons in bed.

 

Wij hebben sinds 2 maanden iets meer rust met inslapen, daarvoor was het 1 en al drama en hysterie. Wat hier voor het helpen inslapen heel erg goed heeft geholpen was het toepassen van de 5 minuten methode en het zoeken naar een heel nieuw bedritueel (lampen 1 voor 1 uit en dit benoemen, liedje zingen, flesje water samen in de hoek van haar bedje zetten, nachtlampje en muziekdoosje aan... bij alles benoemen wat je doet, hoe klein ze ook zijn). Het volhouden van de 5 min methode was even heftig, maar het ging (toen we over de drempel waren) eigenlijk heel erg snel goed. Nu alleen het nachtelijk wakker worden aanpakken, maar dat gaat ook al wat beter en soms slaapt ze een nacht gewoon door)

 

Hier nog een ervaringsdeskundige.
Ik kreeg het gevoel van de hele wereld dat ik mijn zoon alleen kon leren zelfstandig inslapen met de 5-10-15-20 minuten methode of de 5 minuten regel. Maar ik kòn het niet. Nu weet ik dat het ook vanzelf kan veranderen dat je je kindje nooit teveel geborgenheid kunt geven. Ik denk ook dat de ene baby makkelijk zelf in slaap valt en een andere baby doet er veel langer over om het te leren. En dan, zoals hierboven nog geschreven: verlatingsangstfases.
Allemaal volkomen normaal, maar het is een potje frustrerend af en toe.

Je schrijft dat de borst eerst hielp, maar waarom nu niet meer? Wil ze de borst niet meer?

Ik heb ook een hele tijd in slaap gevoed. Met flesje dan. Vorige maand deed ik het nog af en toe. Ze worden dan moe van het drinken. Scheelt een hoop gewieg.

Ons ritueeltje ging als volgt: spelen met papa boven, samen opruimen, met mama in bad, papa kleed hem aan en slaapzak aan.
- de wereld gedag zwaaien, gordijnen dicht
- kneuterdoekje in zijn handen en een paar in zn bed omdat hij die s nachts steeds op zoekt en dan weer in slaap kneutert
- (bijna) in slaap voeden in pikke donker
- en de ene fase bleef ik dan zo met hem zitten tot hij zich overgaf aan de slaap. De ene keer kon ik hem praktisch direct nadat hij in slaap viel in bed leggen, de andere keer bleef ik 10 min zitten.

Nu moet hij zijn tandjes gepoetst hebben ná de fles. Een ware uitdaging. Ik heb het in slaap voeden afgebouwd door steeds meer licht in de kamer te laten. Eerst op de gang lampje aan en nu in zijn kamer. Ik gaf hem steeds minder de gelegenheid in slaap te vallen. (Zachtjes kletsen, kusjes geven )
Tanden poetsen en dan..

Ik ging eerst weer met hem in mijn armen zitten. Heel veel gehuil zodra hij merkte dat het slaaptijd was. Maar ik bleef rustig zitten. Hij huilde steeds korter, kletste soms een tijdje en gaf zich dan over.
Ik legde hem steeds iets vroeger in bed. Eerst in diepe slaap, later net in slaap enz.. Regelmatig moest ik hem dan weer oppakken omdat het niet lukte.
Maar ineens merkte ik dat hij op de arm begon te strekken. Hij wou naar bed! In bed nog een knuffel. Daarna schurkte hij zich op zn zij, hoorde ik door de deur dat hij nog kletsen en zag ik beneden op de babyfoon dat hij in slaap was gevallen.

Ik heb zl volledig gevolg in zijn behoeftes. Ook als het s nachts heel onrustig was sliep hij bij me. Maanden geleden soms de hele nacht.

Ik wil met dit epistel eigenlijk alleen maar zeggen dat je het beste weet hoe je er mee om moet gaan is door te kijken naar je kindje en je hart te volgen. Je merkt vanzelf wanneer een andere fase begint en je kindje je steeds minder nodig heeft.

 

Jep, hier nog zo'n ervaringsdeskundige bij inmiddels twee dochters.
Hier bleek en blijkt bij beiden gezondheid en pijn een hele negatieve impact te hebben op het slapen. Bij de oudste kregen we daar veel te laat gehoor voor, en kwam uiteindelijk alles pas tot rust rond haar 2e verjaardag. Toen kwamen de klachten onder controle en is ze gewoon normaal gaan slapen.

Bij de jongste kwam ik dus beter beslagen ten ijs. Zij kon heel lang enkel slapen als ze gewiegd werd, (perioden lang zelfs echt in de houdgreep, dwingen om te slapen, omdat ze anders vrijwel niet sliep door de pijn).
Ik ben, toen het wat rustiger werd, het wiegen af gaan bouwen door een muziekje van zo'n baby-ding aan te zetten, zodat ze een nieuwe slaapassociatie zou gaan krijgen.
Toen dat muziekje er wel in zat, ben ik 'r op bed gaan leggen en even laten huilen, (wij erbij werkte bij haar niet meer, werd ze -als ze in goede doen was- alleen maar drukker van). Was steeds binnen 2 dagen bekeken dan.
Vorige winter toch weer een hoop gedoe met wekelijks oorontstekingen en keelontstekingen, waardoor het weer helemaal mis ging. Muziekje hebben we erin gehouden, en dan zij naast ons op ons bed. Zo gaat het nu nog steeds: tegen de tijd dat ze zover tot rust was gekomen na de laatste keer nieuwe buisjes, sloeg de herfst en het griepseizoen weer toe
We hebben voor nu maar even geaccepteerd dat ze ons nodig heeft om in slaap te vallen. Overdag slaapt ze op ons bed, 's nachts leggen we haar over, als ze in redelijk goede doen is, en zoniet, dan slaapt 1 van ons naast haar op ons bed en de ander pakt een ander bed in huis
Op basis van de ervaringen met onze oudste, gaan we er maar even van uit dat als haar gezondheid verbetert, het slapen ook gewoon weer goed zal gaan.
We hebben wel de 'mazzel' dat ik werkloos ben en volledig thuis ben, dus het kan ook zoals het nu gaat.
Ik heb vorige week een sollicitatiegesprek gehad waardoor ze naar onze gastouder moest, en daar heeft ze niet geslapen. Heel vervelend en lastig voor haarzelf vooral, want halverwege de middag keikapot, maar als ze wekelijks zou gaan, zou ze dfaar ws haar draai wel vinden en zou dat vanzelf wel goed komen ook

 

o dat is hier trouwens ook een belangrijk punt. ze wil zien dat het donker is en de zon is gaan slapen en dan wil ze iedereen gedag zwaaien, alle hondjes 1 voor 1 anders is het niet goed

 

Hier ook een "slechte" inslaper. Heeft ook met de gezondheid te maken, maar hij heeft eigenlijk altijd al veel nabijheid nodig gehad.

Het ritueel is hier: na het eten in bad, daarna lekker inoliën, tandjes poetsen en dan naar bed. Naar bed wil zeggen dat hij in mijn armen in slaap valt en ik hem overleg wanneer hij duidelijk diep slaapt. Lukt het niet, dan neem ik hem mee in mijn bed.

Gedurende de nacht wordt hij vaak wakker en heeft hij hulp nodig bij het vinden van zijn speen.

 

Had hier nog even overheen gelezen: hoe is de eczeem op dit moment? Loop je hiervoor bij de kinderarts? Of heb je enkel van de huisarts hydrocortison gekregen?

Ga in ieder geval NIET experimenteren met geparfumeerde rommel, als je meisje zo'n last van haar huid heeft. Dat gaat het ws alleen maar verergeren.
Eczeem jeukt vaak al voordat je het ziet, en daarom is een goede hormoonzalf in combinatie met een goede vettende zalf nodig, met daarbij een goed smeerschema. Huisartsen weten hier veel te weinig van, dus ik zou een verwijzing naar kinderarts of dermatoloog vragen, als dit zo'n probleem is.
Jeuk schijnt erger te zijn dan pijn, hoor ik altijd, dus geen wonder dat ze slecht slaapt! Onze oudste had eczeem die veroorzaakt werd door haar koemelkallergie. Zolang ze geen koemelk nuttigt, blijft de eczeem weg. Om de eczeem weg te krijgen, hebben we destijds wel een goede hormoonzalf moeten smeren, maar toen het eenmaal weg was en we haar strak op een koemelkvrij dieet hadden, bleef de eczeem ook weg, ook toen we stopten met de hormoonzalf, (via dat smeerschema/afbouwschema).
Bij haar speelden toen nog oorklachten, maar toen ze daaraan ook nog geholpen is, ging ze dus eindelijk goed slapen en sindsdien is ze 's nachts alleen maar wakker als ze ziek is. En dat is niet vaak meer