Mijn jongste wil gewoon niet meer slapen! Pacco aan of uit maakt geen flikker uit! Ik heb amper geslapen de afgelopen dagen en ik ben het zo zat! Laat hem nu maar huilen want ik trek het gewoon niet meer als het zo doorgaat boek ik een hotel of breng ik hem naar me ouders
Hoi Isis, wat is er aan de hand? Mischien inderdaad verstandig om hem een nachtje naar je ouders te brengen, dan kun je even bijtanken.
Is dit al langer zo? Toen mijn dochter alleen maar krijste en nooit sliep is mijn moeder 2 keer gekomen en enkele dagen gebleven. Zoiets breekt je namelijk echt op. Gewoon even je ouders om hulp vragen. Dat je moeder bijvoorbeeld even komt en blijft voor een paar dagen of inderdaad jouw kleine even naar hun brengen. Pas goed op jezelf en zorg dat het je niet opbreekt.
Het breekt me inderdaad op. Zit al vanaf zijn geboorte niet goed in me vel omdat hij verborgen reflux blijkt te hebben. Ik wil zo graag een vrolijk kindje en het doet me zoveel pijn. Heb die pacco nu een enkele reis hoek van de kamer gegeven. Dat ding heeft kennelijk geen effect meer. Mijn oudste maakt ook van alles een derde wereld oorlog en ik ben gewoon op. Ik weet dat hij nu wel 100000x wakker gaat worden vannacht omdat hij niet ingebakerd is. Hij slaapt nu wel eindelijk. Ik wil hem helemaal niet weg brengen het is tenslotte mijn kind en ik heb zelf voor hem gekozen. Mijn man maakt dan ook nog eens een kutopmerking waarom ik nooit meer iets voor mezelf doe, de rest van de vrienden en kenissen kunnen dit wel dus waarom ik niet.
weet je zeker dat het alleen de reflux is? En heb je er dan geen medicijnen voor? Mijn zoontje heeft ook verborgen reflux maar daar heeft de nexium echt goed geholpen. Maar ook hij bleef zo krijsen (maar daarbij kwam dan ook nog dat hij de fles weigerde) en hij bleek koemelkallergie te hebben. Nu zijn we alweer een tijdje overgstapt op friso allergy care en ik heb een dolgelukkig mannetje ervoor in de plaats.... Mocht je niet denken dat hij pijn heeft dan zou ik hem anders inderdaad een nachtje wegbrengen. Of zelf een nacht bij je oudersgaan slapen en je man even de verantwoordelijkheid geven over je zoontje
hij heeft nu al sinds dat hij 4 weken is nexium, sinds week motilium (drinken gaat beter maar hij blijft geen grote eter) en sinds 8 weken heeft hij nutramigen dus we hebben vanalles. Hij is gewoon onrustig als hij moet slapen en gaat dan standaard huilen wat eindigt in krijsen. Als ik het gemopper door de babyfoon hoor krijg ik al zowat een zenuwen inzinking
Mijn dochter heeft ook verborgen reflux en krijgt daar Zantac voor. Vervelend dat hij nog zo onrustig is, ik begrijp je helemaal! Dat gevoel. Ik heb er ook veel verdriet van gehad toen en als ik eraan terug denk nog ook wel. Werkt het als jullie hem bij jullie in bed nemen en dat hij tussen jullie in slaapt? Of is dat geen optie. Onze dochter hebben we 3 maanden bij ons in bed gehad, i.v.m. het krijsen enzo. Toen dat eenmaal weg ging en wij haar weer in haar eigen wiegje legden ging dat ook prima!
Och meid.. mijn dochtertje had reflux (niet verborgen) en de medicatie (allerlei soorten) sloeg niet aan.. ik voelde me precies zo als jij omschrijft: ik was het zat, trok het niet meer, dacht ook 'ik móet hier weg' en tegelijkertijd: nee, dat moet ik niet, want ik moet en wil voor mijn kindje zorgen! Maar een kindje dat niet slaapt, en, in het geval van mijn dochter, ook niet lacht maar uitsluitend húilt, húilt en nog een huilt, dat is niet niks. Zeker niet als je nog een kindje hebt! Hier hielp het iets door die gigantische berg was die de reflux opleverde naar mijn ouders te brengen, mijn ouders in te schakelen als oppas als ik het niet meer trok en manlief (die zat thuis met een depressie, kon er ook nog wel bij..) een schop onder zijn kont te geven zodat hij ook in actie kwam. Maar uiteindelijk ging het pas écht beter toen de reflux eindelijk over was.. Succes!
Helaas weet ik precies hoe je je voelt. Ik heb de eerste 2,5 maand ongeveer 4 á 5 uur per 24 geslapen (nog geen eens aaneen gesloten) ivm de verborgen reflux van mijn dochter. Al verschillende keren bij de HA geweest en KA, maar wilden geen medicatie geven omdat ze haar jong vonden. Uiteindelijk helemaal over de zeik bij de HAP terecht gekomen, zantac meegekregen, en binnen 2 dagen zag ik een enorme verbetering. Indikken met nutriton? Bedje staat ook al zo schuin mogelijk (de 1 zegt dat het wel helpt, de andere weer niet. Ik deed het wel, onder het mom van "niet geschoten is altijd mis"). Wil je even een hart onder de riem meegeven.
Wat ik al voorspeelde meneer helemaal over zijn toeren net, maar fles gegeven (wat hij al 2 maanden niet meer had) en met veel tegenzin ingebakerd. Ik ben er emotioneel helemaal door heen en heb nog nooit met zoveel frustratie de fles gegeven zat totaal geen liefde meer bij
Meid, ik heb met je te doen. Jij moet hulp zoeken, nu. Je bent al te lang in deze misere, en je arme kleintje ook. Je bent (hierdoor) volgens mij niet (meer) in staat te zien en/of te doen wat hij nodig heeft. - had hij niet gewoon honger als hij een extra fles moest? - slaapt hij overdag nog wel goed, zoals je vorige keer aangaf? - de fles drinken gaat nu dus wel goed, ook bij jou? Zoek daarbij dus hulp: - van je man waarbij hij de fles wel goed drinkt, laat hem een paar nachten voor zijn rekening nemen zodat jij kunt doen wat hij wil; even iets voor jezelf nl slapen! - van ouders of schoonouders of iemand anders vertrouwds om een paar dagen en nachten op je oudste te passen zodat je alle overdagslaapjes kunt meedoen met je jongste - van het cb om met je mee te kijken wat er evt mis gaat in jullie schema of aanpak oid. - van de ka als je denkt dat de medicijnen onvoldoende zijn. Doen hoor, ik heb niet de indruk dat dit forum jullie voldoende oplossingen kan bieden. Wel een luisterend oor natuurlijk, maar volgens mij is dat even niet (meer) genoeg. De veiligheid en gezondheid van jou en je kleintje zijn in het geding hier!
Sta je onder controle bij een kinderarts? Ik neem aan van wel. Ik zou hem, als ik dit allemaal zo lees, met al je vorige topics in het achterhoofd, vanochtend meteen bellen en vragen je of je zoontje ter observatie kan worden opgenomen, omdat zowel hij als jij er helemaal doorheen zitten. Dat heeft een heleboel voordelen - hij is in goede handen, er wordt gekeken naar zijn medicijnen, naar zijn mogelijke kma en naar andere dingen, jij kunt bij hem zijn wanneer je wilt maar je kunt ook rustig thuis gaan slapen, tot rust komen en aandacht aan je andere zoontje geven. Bij ons was dit na 2 maanden ellende echt een doorbraak en we hadden daarna echt een ander kind. Ik ben er dan wel 24/7 bijgebleven, maar als je dat niet wilt, hoeft het niet. Heel veel sterkte!
Ik sluit me aan bij Babel; hulp zoeken! Echt doen hoor! Voor je uk en voor jezelf. Want als je er zo doorheen zit kom je niet uit die negatieve spiraal. Schakel je man en ouders in, ga in het gesprek met ka en/of cb en laat je niet met een kluitje in het riet sturen! Als jij denkt dat er iets is, dan heeft je moederinstinct dat meestal goed. Een baby'tje hoort niet non-stop te huilen, dus daar moet iets aan gebeuren. Maar niet vergeten om goed voor jezelf te zorgen en rust te nemen, dat je mama bent betekent niet dat er niet voor jou gezorgd mag worden! Heel veel sterkte, ik hoop dat er gauw een oplossing gevonden wordt.
Ligt het pijnpunt alleen bij je zoontje die niet slaapt en last heeft van de reflux? Of is het ook een groot gedeelte onbegrip? Kan me voorstellen dat als je de hele dag aan het doorworstelen bent met je kindje dat je niet zit te wachten op opmerkingen dat andere moeders wel nog een eigen leven hebben. Dat doet gewoon zeer !
Ik begrijp helemaal hoe je je voelt. Ten eerste is het echt heel erg belangrijk dat je af en toe afstand neemt van de situatie. Ik ga nu zelf echt bewust weg in het weekend, winkelen of gewoon een drankje doen oid. Zelfs alleen boodschappen doen kan al heerlijk zijn, vind ik. Ik heb geluk dat mijn man mij, niet het niet denderend gaat, ook heel erg stimuleert en me de ruimte geeft om weg te gaan. Hetzelfde geldt voor mijn moeder, en zelfs mijn broer bedenkt leuke dingen om te doen. Als jij wat afstand neemt, kun je er daarna misschien weer wat beter tegen. Ten aanzien van de verborgen reflux, wij gebruikten zantac. Dit hielp erg goed, vrienden van ons zijn ook overgestapt van (ik dacht) losec naar zantac, dat hielp veel beter. Soms is het even zoeken naar het juiste medicijn. Ook zijn we bij een osteopaat geweest met onze zoon, ik weet niet of dat geholpen heeft, want we zijn toen tegelijkertijd met zantac begonnen, maar het valt te proberen. Het consultatiebureau gaf aan dat babymassage ook goed kan helpen bij onrust, misschien is dat nog iets om te proberen. Maar, eerst even aan jezelf denken hoor, daar is je jongste ook bij gebaat! Dat gevoel dat je omschrijft, als je al gemopper hoort door de babyfoon, dat herken ik. Mijn hart slaat dan gelijk al over, heel irritant. En soms dan zet ik de babyfoon gewoon uit, voor mijn eigen gemoedsrust. Mijn oudste is bijna even oud als die van jou, en die komt nu ook in de fase van driftbuien, moeilijk doen etc. Die laat ik nu wat vaker logeren, want ik kan nu even niet alles tegelijk hebben. Sterkte meid, je bent echt niet de enige die zich zo voelt e, je moet maar voor ogen houden (dat probeer ik zelf in ieder geval..) dat het echt tijdelijk is. Ik kijk zelf erg uit naar de vast voeding want toen ging het bij mijn zoontje veel beter, die had daardoor minder last van zijn verborgen reflux.
Herkenbaar, herkenbaar, het is om moedeloos van te worden. Staat het bedje al omhoog of durf je hem op zijn buik te laten slapen (als je die paco toch uit hebt)? Ik heb niet alles gelezen, maar anders (terug) naar ka met spoed?
heeft je kindje het te koud misschien?bij ons was het probleem op te lossen, elke keer weer, maar ik vergat het en bleef dus wakker en rommelen en vroeg me af wat hij nou had, maar het was gewoon te koud, verwarming omhoog, flesje erin lekker slapen. hij sliep dus met verwarmin op 21grade! ja, die leuke lieve opmerkingen zoals dat je ook leuke dingen vr jezelf moet doen, tja, ik zei dan; weet je wat ik heel erg leuk vind om te doen voor mezelf? SLAPEN! hoef niet eens elke dag te gebeuren hoor, maar wel af en toe gewoon slapen!
Ik wil ook wel slapen hoor, maar als ik niet ontspannen ben kan ik dus ook niet slapen . Overigens, ik heb zelf weleens op het punt gestaan om voor 1 nacht een hotelkamer voor mezelf te boeken, om gewoon eens lekker ongestoord te kunnen slapen, rustig in mijn eentje te kunnen ontbijten etc. Misschien doe ik dat nog eens.
Ik durfden het niet te opperen, maar dit werkten hier ook goed. Nadat mijn schoonmoeder me jankend aan trof omdat ze niet wilden slapen, heeft ze Joënna opgepakt, en op haar buik neergelegt. Ik alle kanten op protesteren (ivm wiegendood), maar binnen een paar minuten sliep ze. Ik heb ruim 2 uur dood en dood stil op de bank gezeten. Zo bang om een geluidje te maken waardoor ze wakker zou worden (ze lag in de wandelwagen). Uiteindelijk ben ik toch nog gaan inbakeren, maar wel het bed zo schuin mogelijk. Ga AUB hulp zoeken. Bel je KA/HA op dat het niet gaat. EIS dat er iets gedaan gaat worden.