Dames, Even van me afschrijven hoor, want we krijgen nu alles tegelijk. We hebben een tevreden, ondernemend zoontje die - volgens mij - op dit moment in zijn tien maandensprong zit. Hij tijgert veel en wilde niet zelfstandig zitten, al hebben we wel verschillende keren gezien dat hij het wel degelijk kan. De laatste dagen zit hij wel veel zelfstandig en het viel me op dat hij veel op zijn knietjes zit en zich vasthoudt aan de spijlen van de box. Het zag ernaar uit dat hij snel zou gaan staan; dit klopte, alleen nog sneller dan we dachten. Ineens stond hij in zijn bed en nu trekt hij zich continu op zodat hij staat. Hij weet alleen niet hoe hij terug moet, maar dat komt vanzelf. Sinds hij dit doet wil hij dus niet meer naar bed. Voorheen sliep hij van 10.00-12.00 uur, van 14.00-16.00 uur en van 19.00-7.30 uur. Ik weet het, het is veel maar dat is ook compleet omgeslagen. Nu slaapt hij van 12.00-14.00 uur en van 20.00-07.00 uur. Ik wist niet dat dit zo kon veranderen in zo'n korte tijd! Als ik hem toch eerder naar bed breng gaat hij rechtop staan en begint hij te huilen, dus heb ik besloten hem naar bed te brengen als ik zeker weet dat hij echt moe is. Oh ja, hij krijgt ook tandjes en is de laatste tijd erg afhankelijk en wat huilerig. Wil continu opgepakt en geknuffeld worden, terwijl hij daar voorheen vaak geen zin in had. Herkennen meer moeders deze dingen? Blijft dit zo of is dit echt een fase?
Ik lees even mee. Heel herkenbaar!! Op het slapen na, dat doet hij nu juist wat meer Maar idd heel veel tegelijk willen.Of eigenlijk wil hij nu alleen maar staan..... Verder ook heel huilerig, wil graag opgepakt worden, maar als hij bij je zit wil hij tegelijkertijd ergens anders heen, maar ook weer niet Vorige sprongetjes gingen wel, maar deze vind ik wel erg vermoeiend Hopelijk is het snel over!!
Ik vind dit sprongetje inderdaad ook pittig. Gelukkig is hij verder wel tevreden en speelt hij meestal zelfstandig. Gaat dat bij jouw kindje ook goed? Nog meer moeders die dit herkennen? Wij kunnen vast niet de enigen zijn..
Hier gaan we ook door een sprongetje heen, maar ze is wel bijna 11 maanden. Hier begint ze zich nu op te trekken, ze kan ineens zelf eten met een lepel (waar wij wel eerst eten op moeten doen, dat wel) en ze haar "praten" zit echt in een stroomversnelling. Ze heeft er echt overduidelijk last van. Ze slaapt wel goed, maar is hangerig, zeurderig, en errug moe. Ik hoop dat het snel over is.
Hij is wel tevreden, maar zelfstandig spelen is wat lastiger. We zijn daar wel wel verwend in, want dat deed hij meestal wel een uur ofzo. Nu is het na 10 minuutjes max. bekeken... Lijkt mij ook niet, waar is de rest?? haha
Heel herkenbaar. Bij mijn zoon is het precies hetzelfde gegaan, hij leerde teveel in een zeer korte tijd. 2x slapen overdag doet hij niet meer het is nu 1 slaapje geworden omdat hij zo ondernemend is wil hij er geen 2 meer. Gelukkig gaat hij s'avonds zonder morren slapen tot de volgende dag. Ook de tanden komen 1 voor 1 snel door. Het enige wat ik niet herken is het bij mama zijn. Hij wilt wel opgepakt worden maar daarna weer losgelaten worden. Hij is erg zelfstandig en kan zichzelf zeer goed vermaken. Dit is op zich wel lekker maar vind het soms ook niet leuk dat hij uren kan spelen zonder mama.
Ik heb er meer last van gehad rond 8-9 maanden. Die vond ik erg pittig. Echt klieren met zijn slaapjes, aanhankelijk, huilerig. Maar direct na de sprong kon hij opeens een heleboel! Zelf gaan zitten, kruipen, optrekken tot staan en van staan weer terug naar zitten. En nu kan hij zelfs al wat stapjes zetten achter zijn loopwagen. En op dit moment gaat slapen heel goed en is hij weer echt het zonnetje in huis. Ik denk dat het te maken heeft met hoeveel ze leren tijdens een sprong. Dus denk dat je in een fase zit waarin hij echt een grote ontwikkeling doormaakt. En tandjes die tegelijk doorkomen maakt het allemaal niet makkelijker! Waarschijnlijk even doorbijten tot deze fase voorbij is en je weer een tevreden en vrolijk mannetje hebt!