Hallo allemaal, De titel zegt het eigenlijk al. Ons zoontje van 3 maanden komt moeilijk vanzelf in slaap. Zodra de slaapverschijnselen komen (gapen, oogjes wrijven) zet hij het op een huilen. Het begint eerst met wat zachtjes jengelen en daarna begint het op een huilen en daarna echt krijsen (tot hij rood ziet van het huilen). Heel zielig om hem zo te zien! Ik ben naar het CB geweest en daar konden ze me niet helpen. Het enige wat ze zeiden was dat het wel eens vaker voorkomt dat sommige baby's geholpen moeten worden om te kunnen slapen. We doen ons zoontje al vanaf dat hij 1 maand oud was inbakeren en dit helpt alleen als hij al in een diepe slaap zit. Dus als hij wakker is en hij begint moe te worden dan kunnen we hem nog niet inbakeren, omdat hij zich hiertegen verzet. Het inbakeren helpt wel bij ons zoontje om een langer slaapje te doen, voorheen waren dit hazeslaapjes. Het CB zei me ook hem rustig een kwartiertje even te laten huilen als hij een schone luier om heeft, een vol buikje en niet ziek is. Ik heb dit een paar keer gedaan maar het is echt onmenselijk om hem dan te horen schreeuwen. Hij heeft dan de tranen op zijn wangen staan, zo zielig is het gewoon! Maar hij wordt ook niet moe van al het huilen hij gaat makkelijk een half uur door, tot je hem oppakt. We hebben van alles geprobeerd om hem te leren vanzelf in slaap te vallen. Bijv. meteen als hij moe begint te worden naar zijn bedje toe en een muziekje op te zetten en even bij hem te blijven en dan weg te gaan. Hij gaat dan meestal een paar minuutjes in zichzelf brabbelen en zet het dan op een huilen of hij gaat meteen al hysterisch huilen als hij zijn matrasje voelt. Zodra we hem weer oppakken is hij stil. We hebben ook het speentje geintroduceerd maar daar wil hij niks van hebben. Soms zijn we wel 2 uur!!!! bezig om hem in slaap te krijgen. In het begin kon ik het wel handelen maar nu wordt het steeds moeilijker. Ik sta nu echt al op het punt dat ik amper nog sociale contacten heb. Ik durf met hem de deur niet uit, omdat als hij moe is niet vanzelf slaapt en het is me al een paar keer gebeurt dat hij midden in de winkel tijdens het boodschappen doen slaperig werd en meteen begon te huilen. Ik heb vriendinnen waarvan hun kinderen een paar maandjes verschillen, maar ook daar ga ik niet naar toe omdat ons zoontje het liefst de hele dag gedragen wordt op onze armen, dus zit ik liever thuis 'rustig' in mijn eigen huis dan in het huis van een vriendin waar ons zoontje zo gaat lopen doen. Pff, erg moeilijk! Ik weet dat er geen kant en klare oplossing voor bovenstaande is, maar misschien herkennen een paar moeders het. Zo niet, dan heb ik in ieder geval even mijn verhaal gedaan. Groetjes, Zonstraal
helaas ik heb geen tips omdat ik er geen ervaring mee heeft... hoop wel voor je dat het snel veranderd als levi moe is geef ik hem een schone luier en dan leg ik hem in bed en geef de fles.... dan zakt hij meestal vanzelf weg in slaap door het zuigen
Misschien biedt mijn topic over Kindival dadelijk wel een oplossing...ik hoop het maar! dat is een homeopatisch middel tegen rusteloosheid en slapeloosheid van VSM. Het schijnt goed te werken maar weet dit dus nog niet uit ervaring.
Mijn meisje vocht ook tegen de slaap, en nu soms nog wel. Wat ik dan doe is haar toch eventjes op bed leggen, speentje erin en knuffeltje in haar handen geven. Gaat ze meteen met haar handjes naar haar oogjes, dan weet ik dat ze moe genoeg is om 9 van de 10 keer meteen te gaan slapen. Soms werkt dit niet. Wat ik dan doe is een paar keer, na 10 minuten jengelen of 5 minuten echt krijsen, naar haar toe gaan en troosten terwijl ik haar in bed laat liggen. En ja, ook mijn meisje kan gerust een half uur tot een uur doorgaan, ook met traantjes. Maar soms heeft ze dat ook wel nodig, dat ligt er maar net aan wat voor een dat ze heeft gehad. Ik probeer zoveel mogelijk te kijken hoe ze huilt, soms is het huilen maar dan weet ze ook niet waarom en kan ze niet stoppen. Wat ik dan doe ik proberen oogcontact te krijgen en op zachte toon tegen haar te praten. Soms trek ik er een stoel bij om te troosten, want dan heeft ze het even nodig om te knuffelen, of dat ik over haar rugje vrijf. In het begin was het wel moeilijk om haar even zo te laten gaan, maar na een paar dagen wist ze dat ik echt wel kwam, maar dat ik haar dan niet meer naar de huiskamer breng. Mag ik vragen waarom je inbakerd? Misschien vind hij dat niet fijn en wil hij daarom niet slapen? Maait hij erg met zijn armpjes, of is er een andere reden? Werkte het toen hij 1 maand oud was wel, en sinds wanneer niet meer? Tips: Bekijk of het bedje goed staat, niet te dicht bij de deur, niet te dicht bij het raam. Het kan zijn dat je kindje door iets opgeschrikt wordt, of geschrokken is van iets waar zijn bedje nu staat. Heb je een vast bedtijd ritueel? Badje, flesje, knuffelen en bed (of zoiets) Hoe lang vantevoren stop je met spelen? Misschien is hij nog te druk om te kunnen slapen? Heb je een wippertje? Misschien helpt het om hem een half uurtje voor hij gaat slapen eventjes tv te laten kijken, of hem voor te lezen terwijl hij bij jou op schoot zit? Het is moeilijk als je kleintje niet kan/wil slapen terwijl hij/zij moe is. Bij ons is er gelukkig verder niets aan de hand, geen reflux etc. Alleen niet willen slapen soms, om verschillende redenen.
Ik hou je topic in de gaten. Ik heb zelf ook even op google gekeken en heb daar veel positieve reacties gelezen van ouders die dit hebben gebruikt. Ik vind het alleen een rare gedachte om mijn zoontje iets te geven om te kunnen ontspannen om beter te slapen. Het voelt niet echt goed aan bij mij. Misschien omdat ik nog niet meer hierover weet en omdat het niet echt natuurlijk is. Bedankt voor je tip!
Hier het zelfde, het gaat al zo vanaf zijn geboorte, en Mason is inmiddels 9 maanden.. we hebben er gewoon mee leren omgaan, we hadden ook alles geprobeerd, maar tevergeefs, dus ik lees even mee!
Vervelend hé?! Ik denk niet dat er een oplossing in zit voor ons. Wij hebben het ook wel geaccepteerd maar ergens toch een sprankje hoop dat het snel voorbij zal gaan.
Ik hoop het, want het is zo vervelend! Wat meestal wel helpt , als je een auto hebt even rond rijden dan vallen ze zo in slaap! Is natuurlijk niet elke keer mogelijk om dat te doen, maar als ze nou echt niet willen slapen dan wil het nog wel eens helpen. Bij ons bij het consultatiebureau wisten ze ook niet wat we konden doen, ze zeggen dat ze dan heel veel indrukken hebben opgedaan die dag en die niet goed kunnen verwerken
Wat ik me ook zit te bedenken is dat hij misschien niet lekker ligt? Mijn meisje zwaaide vanaf dag 1 ook veel met haar armpjes, maar ik heb haar nooit ingebakerd. Het enige dat ik in het begin (de eerste 3-4 weken) heb gedaan is een opgerolde doek voor en achter haar gelegd en haar op haar zij laten slapen. Dit helpt ook om het zwaaien wat te minderen. Als zij op haar rug slaapt, dan ligt ze het liefste met haar armpjes omhoog of uitgestrekt opzij. Toen ze 2 1/2 maand was het ik haar 2 weken om en om op de zij laten slapen in een... hoe heet het ook alweer? Het zijn 2 schuimrubberen driehoeken, 1 lang en 1 kort, bekleed met stof, waar je je kindje op de zij in kan leggen zodat ze niet terug naar de rug kunnen, maar ook niet op de buik kunnen gaan liggen. Dit deed ik omdat ze een beetje een voorkeurshouding begon te krijgen. Dit was na 2 weken over. Nu is ze een echt buikslapertje geworden. En net als haar papa schuift zij het hele bedje door. Ze had ook veel moeite om in slaap te komen en te blijven, omdat ze met haar armpjes zwaaide. Maar ik moest ook niet proberen om ze bijvoorbeeld onder de deken te leggen. Ze heeft er echt aan moeten wennen / leren om niet te schrikken van haar zwaaiende handjes/armpjes. Ik hoop echt voor je dat het snel overgaat, voor jou en je kindje.
Eva heeft de eerste 5/6 maanden erg moeite gehad met inslapen. Ze was gewoon erg onrustig, moest echt haar draai nog vinden in het leven . Ze was ook vaak erg onrustig aan de borst en altijd erg alert. Ze moest er duidelijk (achteraf gezien) allemaal mee om leren gaan. Het consultatiebureau gaf alleen als tip inbakeren, toen Eva nog heel klein was, nog geen maand geloof ik. Maar dat voelde voor mij niet goed en dat heb ik dus nooit gedaan. Dat wapperen met de armen doen alle baby's in het begin, dat komt vanzelf wel goed (want dat was in het begin de reden dat Eva niet kon slapen). En daarna ging Eva dus snel draaien, dus hadden we het al snel moeten afwennen. Blij dus dat we het niet hebben gedaan. Het kan best wel werken voor baby's volgens mij, maar het verschilt erg per kindje. Het is neit altijd dé oplossing. Eva viel vaak wel in slaap aan de borst als ze niet kon slapen en ik haar eruit haalde. Met de fles werkte dit helaas niet altijd zo goed en na 3 maanden was ik wel weer begonnen met werken. Heel frustrerend. Gelukkig was tot 5 maanden mijn vriend op die 2 dagen thuis en kon er dus alle tijd voor nemen. Hier hielp verder eigenlijk niets. Wel zijn we op een gegeven moment Eva in bed gaan leggen als ze echt niet meer kon, dat werkte nog het beste. Speen had ze, maar dat was het ook niet helemaal, met 4 maanden begon ze er alleen maar mee te spelen. En toen begon ze ook met omrollen van rug naar buik, ook constant in bed, maar ze wilde niet op haar buik slapen. Heel lastig! En vanaf dat ze een paar weken oud was en eindelijk sliep, sliep ze ook maar 3 kwartier per keer. Met enkele uitzonderingen, want soms sliep ze wel opeens 3 uur, bijvoorbeeld in de maxicosi of kinderwagen. Hier ging het opeens een stuk beter met 5 maanden: ze had haar duim gevonden. En met 6 maanden ging het helemaal super: ze ging op haar buik slapen. Ze had duidelijk nu haar 'ding' gevonden en sindsdien doet ze het prima. 's Nachts ging altijd al goed (klokje rond en alleen wakker de eerste maanden om te drinken) en overdag slaapt ze nu al tijden tussen de 1,5 a 3 uur (vanaf 9/10 maanden op 1 slaapje overdag). Succes! Ik weet hoe slopend het kan zijn, je weet je er soms echt geen raad mee en vaak maakt het ook niet uit wat je doet en heb je gewoon een moeilijker slaper. Hier ging het opeens erg onverwachts beter en daarna echt supergoed, dat had ik echt niet durven hopen! Ik hoop dat het bij jullie na verloop van tijd ook beter gaat!
Vervelend zeg... Vera heeft altijd veel moeite gehad met inslapen voor de nacht, overdag ging het meestal veel makkelijker. Ik heb ook vanalles geprobeerd en steeds weer een periode 'werkte' wat anders het beste... Eerst heb ik haar steeds aangelegd (ik geef BV), dacht dat het clusteren was wat ze wilde. Daarna hebben we een aantal weken steeds 's avonds een uurtje (soms 2 ) met haar op de arm/in draagzak gelopen tot ze in slaap viel (alleen dan was ze stil). Beide methoden waren érg vermoeiend ! Laten huilen geprobeerd, maar ze huilt zichzelf ook heel snel overstuur en dat houdt ze zo een uur vol (stopt ook echt niet als je dr over dr bolletje aait ofzo ), vind ik dus ook zeker geen oplossing. Buiten lopen met de wagen, maar dat werkte op een gegeven moment ook niet meer. Voeden - huilen - voeden - huilen... terwijl ze echt wel moe was, maar ze viel niet in slaap!! Nu gaat het al een hele tijd heel erg goed, langzaamaan is het steeds beter geworden. We hebben besloten haar niet meer lang te laten huilen, want dat werkt niet bij Vera. Een tijdje hebben we haar als ze na 5-10min nog huilde of eerder al overstuur was, weer naar beneden gehaald en t later nog eens geprobeerd. Nu gaat het zo goed, dat ze na de voeding - omkleden - verhaaltje - nog wat drinken - gewoon rustig gaat slapen of nog heel eventjes jengelt. Als ze tóch gaat huilen, ga ik na 5 minuten weer voeden en dan valt ze in slaap. Dit is echt niet dé oplossing, want eerder werkte dat gewoon zeker niet. Ik denk (hoop ) dat het dus echt beter is geworden nu ze wat ouder is. Als ik zo terugkijk is het heel langzaam beter geworden vanaf ~3,5 maand. En vanaf ~5 maanden gaat het echt erg goed.
Hallo Hier nog een kindje dat weigert te slapen. Ons kleintje is nu 5maanden oud en het is nog steeds een nachtmerrie om hem in slaap te krijgen. De enige manier die werkt is om hem in slaap te wiegen op de arm. Dat begint al zeer vermoeiend te worden want hij weegt ondertussen al 8.5 kg. Daarbij komt dat hij het dan nog 45 min kan volhouden voor hij vertrokken is! Als ik hem nog maar gewoon neerleg, krijst hij de hele buurt bij elkaar en hij stopt niet voordat hij weer opgepakt wordt. Nu krijgen wij van overal tips en 'goede' raad, maar niks werkt bij hem. Vaak krijgen we ook kritiek dat we te soft zouden zijn en dat het niet goed is hem steeds op te pakken. Maar dat zijn dan mensen die niet elke nacht 30 keer uit hun bed moeten of op zijn minst in de dag eens kunnen meerusten. Maar ook in de dag is onze kleine rakker niet geïnteresseerd in slaap. Nu zijn we gisteren eens naar de osteopaat geweest en die beweerde dat zijn nekje langs links helemaal vast zit. Ze zei ook dat de meeste baby's na zo'n sessie de hele dag slapen ! Ja dat zal wel. Vannacht heeft hij geen enkele keer een uur aan een stuk geslapen. Ik kan je zeggen dat de vermoeidheid zowel bij mij als mijn man zwaar begint door te wegen. Er is hier maar ééntje die goed wakker is en niet doodmoe in zijn bedje wil ! Ik hoop dat het snel zal overgaan, want voor de rest is hij echt een droombaby ! Maar zoals je ziet, ben je dus niet de enige met slaapproblemen en ik denk dat het ook van het kindje afhangt en er niet altijd pasklare oplossingen zijn. In elk geval nog veel succes !
Tja... rotprobleem he? Hier ook een kindje dat niet vanzelf in slaap komt. Nog steeds niet, en ze is bijna een jaar. Wij hebben het opgegeven, of beter: geaccepteerd. Het komt vast wel. We hebben ook echt wel het in bedje leggen en laten huilen geprobeerd, maar hysterisch huilen, dat helpt een kindje naar mijn idee ECHT niet. Tien minuten regel etc.... ook niet ons ding. Ze raakt er helemaal van uit haar doen, en niet zomaar 5 minuutjes, maar de rest van de dag, en slapen wordt een stressvol drama. Eerst kon ze alleen aan de borst in slaap vallen. Daarna werd het op schoot in slaap vallen. Nu komt dat overdag nog best vaak voor - ze doet een slokje omdat ze erg moe is en valt dan in slaap (ze doet nog maar 1 dutje per dag, dus zo'n opgave is dat niet. En ben ik er niet, dan vindt ze een schoot of arm ook prima). sAvonds kan ze nu "alleen" in slaap vallen, dwz, liggend naast 1 van ons (ze gaat heel laat naar bed (22:30 of nog later), dus dat is niet zo erg). Maar ze moet wel erg moe zijn hoor, want ze blijft simpelweg niet liggen als ze wakker is... spelen spelen spelen. Als het licht uit gaat wordt het helemaal spannend! De onrust in dr lijfje, de energie die ze heeft is het grootste probleem voor haarzelf: als ze wakker is (ook als is ze doodmoe), dan moet er gespeeld worden, gewezen, gekletst, ontdekt etc. En dan hebben we het eindelijk voor elkaar, alle puzzelstukje passen inelkaar, meisje's oogjes draaien weg... komt de kat ineens thuis door dat ene raampje dat je per ongeluk hebt opengelaten MIAUW. Hup, madam weer wakker, en dolgelukkig dat poes er is: die kat moet geaaid worden! Ik vond het een tijd terug een drama dat slapen, kdacht steeds dat we het fout deden, probeerde vanalles. Maar nu we het gewoon geaccepteerd hebben gaat het eigenlijk prima, en is slapen voor ons allemaal een stuk relaxter geworden. Ik geloof er heilig in dat de tijd vanzelf komt dat ze het helemaal alleen kan. Het ene kindje heeft nu eenmaal andere dingen nodig dan het andere kindje, ook in zorg, aandacht en gevoel van veiligheid. Onze kinderarts (hier heb je geen cb's maar een kinderarts voor de prik-bezoekjes en controles) zegt altijd: faciliteren! niets forceren, want dan werkt het voor geen meter, want als de kleine het niks vindt ben je nog veeeeel verder van huis. Succes!
Wat fijn om te lezen dat er meer moeders zijn met dit herkenbaar probleem. Vandaag was ik weer bij het CB en heb mijn probleem weer voorgelegd, en die zeiden dat het ook misschien te maken kan hebben dat hij teveel energie in zijn lijfje heeft zitten wat hij overdag onmogelijk kwijt kan. Pff, wat het ook is ik denk niet dat we daar ooit achter komen. En dat verhaal van de osteopaat daar zijn wij ook geweest. Hij heeft wat knoopjes gevonden en los gemasseerd maar verder nog hetzelfde verhaal zoals voorheen. Voor alles dames veel succes en ook wij zullen de moed erin houden dat het snel weer voorbij mag gaan. Want vermoeiend is het zeker!