Dochter is in de zomer begonnen met niet meer alleen in slaap willen vallen. Wij eerst ernaast liggen, afgebouwd tot een stoel ernaast, stoel verder weg, wij op de gang, totdat we zo weer weg konden lopen. Het is een paar weken goed gegaan en is het weer helemaal mis. Nu probeert ze van alles om maar niet naar boven te hoeven. We hebben niets veranderd aan het ritueel. Snachts wil ze in ons bed, opzich geen probleem, maar ze is soms zo een uur wakker en ligt te trappelen en te doen. Onze zoon heeft nog nachtvoeding, dus het is zeer vermoeiend allemaal. Ze is sowieso flink aan het puberen, dus geregeld botst het hier. Verder is ze oververmoeid door het slechte slapen. Onder geen beding wil ze smiddags naar bed. Hebben jullie nog andere tips om te proberen? Zijn we nog iets vergeten? Of is het gewoon weer een fase die we aan moeten gaan en hopen dat het niet al te lang duurt?
Mijn dochter heeft toen ze ca. 2,5 was ook zo'n slaapdrama-periode gehad. Ik heb daar toentertijd onderstaand topic over geopend. http://www.zwangerschapspagina.nl/peuter-kleuter/408577-nachtelijke-krijspartijen.html Zoals je kunt lezen was hier de oplossing dus uiteindelijk om haar te laten gillen. Iets waar ik echt niet voor ben, maar het MOEST gewoon. Ik ging echt kapot aan die nachten amper slapen. Het heeft bijna een half jaar geduurd voordat ik zover was om haar te laten gillen en ik stond echt op het punt om een misdaad te begaan. De keuze om het uiteindelijk op deze manier aan te pakken hebben we gemaakt nadat we hadden uitgesloten dat er meer aan de hand was dan pure aandachttrekkerij. Trust me, het was niet leuk, maar wel noodzakelijk. Succes met de nachtelijke spookpartijen en sterkte. Ik weet hoe slopend het is. Ik hoop dat jullie er snel een einde aan kunnen maken en iedereen weer van zijn nachtrust kan genieten.
Wat een herkenbaar verhaal! Dochter sliep hier tot een half jaar geleden, altijd goed. Wilde zelf in bed en zong zichzelf in slaap. Nu dus helemaal mis. Ik zal hier eens met ML over hebben, wat voor strategie we deze keer kiezen. Het is namelijk puur uitdagen en uitproberen.
En haar heel zachtjes een muziekje laten luisteren? Hier vaak heel zachtjes een kindercd aan met beertje pippeloentje enzo. Dan is ze vaak bij het 2e liedje al vertrokken. Wij hebben het een poosje gehad na de thuiskomst van haar zusje.
Herkenning kan soms al fijn zijn, niet waar? Ik moest mijn man ook overtuigen hoor om het aan te pakken op de rigoureuze manier. Maar hier heeft dus wel geholpen en sindsdien hebben we nooit meer slaapproblemen met haar gehad.
Hier hebben we in mijn zwangerschap ook 2x n soortgelijke fase gehad, hier was inslapen en s-nachts wakker worden t probleem, zowel in de avond als middag. k topic over geopend). Idd ook n oververmoeid kind, pfff. T duurde ff maar hier hielp de dr. Estivill methode. Maar dan ben je wel ruim n week (of langer volgens mij de 1e X) bezig als ze net zo volhardend is als onze zoon. Dit als je niet zo voor t echte laten krijsen methode bent. Hoewel ik dat op deze leeftijd toch wel vind kunnen mits ze niet overstuur worden. Overigens heb ik t laten huilen 2 avonden geprobeerd, maar de 3e avond huilde hij hier langer dan de 1e 2 dus ben toen zelf ook huilend m gaan troosten...
Ik heb hier hetzelfde aan de hand. Mijn dochter is iets jonger, 21 maanden, en ze wil 's middags niet slapen en 's nachts in ons bed. Ze heeft nog nooit eerder bij ons willen slapen en ze sliep voorheen erg goed. Ook is er 4 weken geleden een broertje bijgekomen Ik denk dat de komst van een broertje/zusje erg ingrijpend is. Mijn dochters situatie is natuurlijk veranderd en ze wil nu graag onze aandacht. Ik vind dat erg logisch, ze is best bang dat de baby haar plaats inneemt en daarom wil ze misschien in de buurt blijven door s middags niet te slapen en s nachts de controle in bed te houden. Ik zit met hetzelfde dilemma van de nachtvoeding, zij is dan ook wakker en ze is nu eigenlijk oververmoeid geraakt. Ik probeer nu s middags zo te plannen dat ik naast haar kan liggen in ons bed zodat ze toch wat slaapt en verder accepteer ik even hoe het nu gaat. Ik ben bang dat dwingen tot slapen in haar eigen bed haar nog angstiger maakt. Zodra het nieuwe er af is en de hectische decembermaand voorbij is, ga ik weer werken aan een ritme. Nu staat haar leven even op zijn kop, logisch ook. Misschien even in meegaan en zekerheid bieden. Kinderen kunnen pas lekker slapen als ze zich veilig voelen. Overdag veel positief benaderen en waken voor te vak corrigeren en straffen.
Dank voor jullie tips. Inderdaad is herkenning al heel fijn. Gisteravond kostte het m'n man veel moeite, om 21 uur was hij beneden. Resultaat was dat dochter tot half 10 heeft uitgeslapen. We gaan nu proberen haar ietsje later naar bed te doen en meer met haar buiten te spelen als het weer het toelaat. We hebben een loopfiets geleend om te kijken of het wat is. Ze heeft een 3-wieler, maar ze is vrij groot, dus misschien daagt dit ook weer meer uit. We zullen het zien. De tip van de cd gaan we ook in ons achterhoofd houden, evenals het boek. Het laten huilen is dan echt de laatste optie. We hebben een heel gehorig huis, dus ik durf dat ook niet zo goed. Ik hou dit topic wel bij voor de vorderingen in ons slaapproces.
Kan het zo zijn dat je dochter hoort dat je met de kleine bezig bent en dat haar onrust geeft? Niet gelijk jaloerzie, maar gewoon iets anders dat wat ze gewend is? Mieeschien is het een deel van haar aanpassing aan de nieuwe situatie ( plus eigen ontwikkelingsfase). Echt tips heb ik op dit moment niet, ik probeer alleen mee te denken. Sterkte!
Wij hebben het ook gehad, hij sliep altijd al slecht maar tussen 2 en 2, 5 liep het de spuigaten uit. Niet in willen slapen, uren wakker 's nachts,... we hebben toen een slaapwekker gekocht en vanaf dag 1 slaapt hij 95procent van de nachten goed in en door. Alsof hij wilde weten waar hij aan toe was, wanneer het ochtend is, wanneer nacht. Omdat hij 's nachts beter slaapt, is hij overdag minder moe en verviel ook het middagslaapje. We merken wel dat hij van zo'n lange dag druk/moe/geprikkeld raakt dus sinds 2 weken moet hij tussen de middag even (30min.) alleen op zijn kamer spelen, dat gaat goed en helpt hem om even tot rust te komen.
De slaapwekker is ook nog een optie. Gisteren is het goed gegaan. Ik mocht naar onze kamer en dochter bleef in haar bed. Snachts is mijn man op een matras naast haar gaan liggen in haar kamer. Dat vond ze ook prima. We laten dochter nu tussen de middag even een filmpje kijken met haar knuffel. Dat is ook echt even rusttijd. Ik denk dat het bij haar ook met duidelijkheid te maken heeft. We hadden al sinds vorige week een wekker geïntroduceerd om het badmoment te eindigen.
We hebben hier waterpokken. Dat is denk ik ook al een deel van de onrust geweest. We kopen binnenkort de slaapwekker. Gisteravond is ze wel zelf in slaap gevallen. Alleen in de vroege ochtend is ze weer aangeschoven in het grote bed.