Ik ben vandaag bij de ha geweest en heb gezegd dat ik een second opinion wil. Blijkt dat zij en de ka al een overleg hadden gehad over mijn dochtertje. ??? Ze zegt dat ze dat regelmatig doen met doorgestuurde patienten. Vind het gek dat dat zonder overleg gaat. Maar goed, ze hadden min of meer besproken dat ze ook al over een second opinion dachten. Maar dan niet in het ziekenhuis een stad verder, nee ze willen me naar groningen hebben. Op zich fijn, maar wel een heel eind als we vaker moeten gaan. Kunnen we financieel op het moment niet betalen. Maar ik ben der wel erg blij mee! Ik vind het alleen wel een beetje een gek verhaal. Want ik had eerder al per mail met de ha over een second opinion gehad. De afspraak die ik daarvoor met de ka had, heeft ze er niet over gehad. Dus ik denk dat dit verhaal er nu zo is, omdat ik erover begonnen was laatst. Maakt ook niet uit hoe we ons doel bereiken. Als we het maar bereiken. Ik heb de ka nu een mail gestuurd met de nieuwe situatie en hoe dat nu verder gaat. Ik ben dus benieuwd. Zou je lang moeten wachten op een afspraak daar?
Je gaat in hengelo ? Er zijn daar meerdere ka,wij moesten wel een paar weken wachten. Wij hadden trouwens dr hilo vrouwljke arts, fijne arts ook. Wat bedoel je met financieel niet haalbaar?
Ja dat is zo. Morgen komt er eerst een vriendin van mijn moeder. Zij kan waterwellen onder het huis ontdekken. Daar kan een kind ook last van hebben. We lopen nog bij de homeopaat. De heb ik vandaag weer gebeld over de situatie en we krijgen er een middeltje bij morgen. Ben benieuwd. Dan gaan we zeker afwachten hoe dat met die second opinion gaat. Want een fatsoenlijk onderzoek is geen overbodige luxe. Maar ik zal die magnetiseur eens googlen en eventueel bellen.
misa, lieve schat alles is al gezegd, ben blij dat je een SO krijgt! nog steeds denk ik dat het idd een allergie is of iets in haar darmen, ... en weetje, al is ze verwend door dit alles...ze kan niet anders! Wat iemand al eerder zei...de normale fases gaan door, tandjes, dromen, verlatingsangst...nou dat dubbel met vreselijke pijn van " iets" ....maakt je geen gezellig mens...en als je wilt slapen, maar t lukt niet...ja logisch dat je mama nodig hebt...kan me heeel goed voorstellen dat je zoooo graag je handen vrij wilt.. Toevallig is een nichtje van mij, die kma heeft, nog pas 10 mnd..en zij krijgt ook al buisjes...heeft al vaak oorontstekingen , met hoge koorts en helse nachten...zit in de familie, dr broer gaan de neusamandelen eruit ( 3 jr) en hun moeder dr keelamandelen. ik wil je een hele dikke knuffel geven, hou vol en sterkte! je bent een topmama
Hey lieve miis, dankjewel....! Ja het gaat maar door hier. Dat ze verwend is geloof ik weer steeds minder hoor. Ik kan me het gewoon niet voorstellen. Ik denk ook dat ze veel te verwerken heeft door al die pijn en bijna geen slaap haar hele leventje. Dan wil je graag bij mama zijn. Maar soms is dat ook niet genoeg en zet ze zich van me af. Maar misschien wil ze wel graag zelf en wat loskomen, maar ook weer niet. Misschien zit ze wel echt in de knoop met zichzelf en alles fases en tandjes e.d. Tja, ik weet niet meer wat ze wil. Ze slaapt vannacht bij mijn ouders. Gisteravond was ze onrustig en wat huilerig, maar daarna slapen. Rond half 11 even wakker en eruit. Toen er weer in en geslapen tot 6:45... Hoe kan dat dan..? Dat frustreerd me ook moet ik zeggen.. Dat kan toch niets met verwend te maken hebben als ze bij ons gewoon wakker wordt de hele nacht door steeds en veel huilt, ook op de arm. En een kind wordt toch niet zomaar wakker omdat het verwend zou zijn..? Daarbij werkt slapen bij ons ook niet altijd.. Pff.. Moedeloos wordt ik ervan. Maar goed, we gaan zeker voor de second opinion en gaan gewoon door met alles wat nu loopt.
Elk mens en kind word meerdere keren per nacht wakker. Alleen is het de kunst om dan weer om te draaien en verder te slapen. Om de een of andere reden lukt jouw kindje dat niet. En als het de ene nacht wel kan en de andere nacht niet lijkt het mij geen pijn maar kan ze het de ene nacht blijkbaar beter dan de andere nacht. Wat gebeurd er als ze je ziet en als ze je niet ziet. Zie je daar verschil in of hoor je verschil in huilen. Hier was het zo als ik me niet liet zien rond deze leeftijd dan was het 5 minuutjes huilen (gewoon wat huilen en niet hysterisch) en dan weer stil. Als ik me liet zien dan kon ik de kamer niet meer uit en ging hij wel hysterisch huilen tot ik hem eruit pakte. Dus die periode heb ik me even niet laten zien en ging meneer altijd weer slapen na 5 minuutjes mopperen.
misa, je laat ook iets met spirituele dingen doen toch..het KAN wel allemaal hoor...bedje verplaatsen had je ook al es geprobeerd heh? en hbij jullie op de kamer slaapt ze ook niet goed? nee en weetje...om de tijd door te komen, kun je maar beter niet meer bedenken wat er nou weer zou kunnen zijn...het is zo..en je moet geduld hebben tot alles is uitgesloten..wnat zo wordt je echt gek! tis nog een wonder dat je gewoon aan het werk bent en ook nog voor die oudste kunt zorgen..ik bedoel als ik je verhalen altijd zo lees..lijkt het wel alsof je echt 24/7 met haar bezig bent...dat je amper wat kunt doen ... wel fijn dat je ouders kunnen helpen opvangen... is het altijd zo dat als ze daar slaapt z ehet wel goed doet?
sofietje, nee dat is niet geval van ts....want dat heeft ze al helemaal in het begin zo vaak geprobeerd....zijn gewoon teveel medicische kanten aan het verhaal..als het zo simpel was .....nou dan was alles allang over! Overigens is het wel waar wat je zegt, in gevallen van een geznd kind dat nergens last van heeft...
In het begin sliep ze bij ons op de kamer, toen in haar eigen kamer na 6 maanden. Haar bedje heeft ook al eens op een andere plek gestaan. Vorige week heeft ze op haar broers kamer gelegen, werkt ook niet. Haar stiekem een speentje brengen hebben we al vaak geprobeerd, haar een paar minuten laten mopperen/huilen hebben we ook al gedaan. Net zoals bij mijn zoontje: waar het wel gewoon bij werkte. Hij sliep al door vanaf 6 weken en sliep eigenlijk altijd erg makkelijk. Haar eruit halen en weer tot rust brengen in een andere ruimte werkt nog het beste. Maar tegenwoordig ook steeds slechter. Daarbij is ze 9 maanden en of ze me nou ziet of niet, ze heeft volgens mij heel goed door als iemand stiekem het speentje in haar mond doet.. Bij mijn ouders deed ze het eerder altijd precies zoals thuis. Tot de laatste keer en nu. Miis, ja we gaan zeker door met uitsluiten. Echt verklaren probeer ik allang niet meer. Ik kom namelijk niet verder dan: geen idee. Ik ben niet 24/7 met haar bezig, ook omdat ik werk. Maar er zijn periodes dat ik amper aan mijzelf of laat staan mijn partner toekom. En al vaak heb ik gedacht: ik kan echt niet meer, wanneer houdt het op, ik trek het niet meer. En zo ben je weer een maand verder en leef ik nog steeds. Hoe het kan weet ik niet. Maar blijkbaar kan het! Dankjewel voor jullie lieve en meedenkende woorden!
Nou.. Geloof het of niet.. Maar de vriendin van mijn moeder is zojuist geweest. Zij kan dmv een wichelroede aardstralen onder de grond ontdekken. Sommige mensen kunnen daar erg last van hebben. Gewoon in het dagelijkse leven, maar ook tijdens het slapen. Nou blijkt dat wij er veel onder ons huis hebben en jaja: helemaal onder ons dochters bedje. Op diezelfde hoogte staat ook het bedje van ons zoontje en er loopt ook een onder ons hoofdeinde. Dus overal waar we slapen. Zij wist overigens vooraf niet waar ons dochtertje sliep. Ze heeft de wichelroede vast en wanneer ze wat merkt of voelt, gaat de stok wat bewegen en is er overduidelijk wat, dan slaat ie omhoog. Heel apart om te zien. Ze begon buiten voor ons huis langs te lopen en op de hoogte van haar bedje sloeg het ding om.. Nu heeft zij voor en achter het huis beide een hoefijzer geplaatst en opnieuw getest: geen reactie....! Ik ben dus heel benieuwd wat dit voor ons brengt. Mijn man en ik gaan vannacht ook andersom in bed slapen, want de vele hoofdpijnen van mijn man kunnen daar ook vandaan komen. Ik heb bijna zin in vannacht! Haha!
@ Misa: Mijn duimen draaien op volle toeren!! Ik hoop dat het helpt. Zelf heb ik afgelopen nacht amper een oog dicht gedaan. Hij werd rond 00.00 wakker, en daarna de hele nacht aan het mopperen geweest. Kon zijn draai niet vinden, wel slapen, niet slapen, dan weer op mijn hoofdkussen liggen (ligt ook in zijn eigen bedje), dan weer niet, etc. etc. Zetpil gegeven, tandjes ingesmeerd, flesje gegeven, mocht allemaal niet baten. Tegen 06.00 liep mijn wekker af en toen viel meneer weer in slaap Mijn schoonmoeder pas op woensdag bij mij thuis op, dus kan de kinderen laten liggen. Hij werd rond 08.00 wakker, maar is de hele dag onrustig geweest (nu ook weer).
Hoi TS, ik heb niet alles gelezen (dat ga ik later wel doen, maar heb er nu geen tijd voor) maar ik wil je laten weten dat ons zoontje met EXACT dezelfde problemen heeft geworsteld. Jouw beginpost is ZO herkenbaar (dat ik er bijna weer om kan janken). Ik hou het voor nu even kort. Mijn zoontje heeft 1 jaar medicijnen gehad. Hij zat bij de kinderarts toen hij nog geen 2 weken was. Reflux, nekwervels, misschien koemelkallergie. Er volgde een vreselijke tijd (ziekenhuis in, ziekenhuis uit) en wij zijn behoorlijk uitgeput geraakt. (Ons kind dus ook) Normaal slapen deed hij niet, hij was altijd onrustig aan het worstelen (heel veel lucht in darmen en maag). Op zijn rug heeft hij NOOIT geslapen, dan was het keihard krijsen. Hij was dus ook een huilbaby. Over 3 dagen wordt hij 4. (hoera!). Terugkijkend kan ik zeggen dat het heeeel erg zwaar was maar dat het echt echt echt beter werd na 1 jaar. Hij heeft waarschijnlijk al een slikprobleem gehad in de baarmoeder (polyhydramnion), wat verklaarde dat ik liters vruchtwater had met alle klachten van dien. Ik werd expert op het gebied van medicijnen, heb gevochten in ziekenhuizen, heb stennis geschopt op observatieafdelingen. Het werd zo slecht begrepen en ik was zo bezig met puzzelen en proberen het te begrijpen. Mijn kind heeft een bijzonder zwaar eerste jaar gehad en dat zal me altijd pijn doen. Maar wat ik je nu wil zeggen: vertrouw op je gevoel en ga voor een kinderarts die het snapt en die het serieus neemt. Dat heb je nodig! Zorg voor hulp, slaap zodra je kan en zorg zo goed mogelijk voor jezelf. De gevolgen voel ik soms nog steeds, ook al is het heel goed afgelopen. Ik voel met je mee, echt en je mag me altijd pb'en. Ik duim voor je kindje en voor jullie, hang in there! ps: voor nu duim ik vooral voor een goede nacht!