Hallo allemaal, even een vraag over babyzwemmen, want ik voelde me zo'n slechte moeder gister!! Voor het eerst naar babyzwemmen met papa en dochter. Ik deed de les mee, papa was ook in het water. We waren om 9 uur daar en ik denk om 9:15 of 9:20 begon de les van een kwartier. Liedjes in het water, draaien, op de buik, op de rug en dergelijke. Wat spetteren en spatteren, haren nat maken zodat er water in het gezicht kwam. Doe ik in bad ook altijd al. Toen moesten de kleintjes een keer onder water. Het is niet eng, gewoon doen zei de lerares. Legde me even goed uit hoe ik het moest doen omdat wij voor het eerst waren. Nou, okee dan, Vol goede moed. Eerst ik en dan kiekeboe. Toen zijzelf, tellen met 1,2,3,4 en op 2 en 3 is ze helemaal onderwater. 2 seconden. Nou... ze kwam boven water en begon meteen te huilen. Echt zo zielig... ze kwam ook niet meer bij. Ze wilde niets meer. Dus we zijn maar het warme water in gegaan en daarna naar huis. We zijn nog een half uur tot 3 kwartier gebleven en aan het einde snikte ze nog. Tussendoor stil, maar er hoefde maar iets te zijn wat op teveel water leek en ze begon weer te huilen, arm ding! Thuis iedereen kapot moe... kleine heeft 4 uur geslapen en pap en mam lagen ook voor pampus op de bank te slapen. Hoe moet ik dan nu aanpakken? Ik wil niet dat ze bang voor water wordt. (Aan beide kanten van de familie zitten mensen (opa en oma) met watervrees.) Komende lessen maar niet meer onder water! Niet dat ze al begint te huilen als ze het water in gaat! Dat ze al bang is voor zwemles zoals ik vroeger ook was bij de duiklessen. Ik durf wel onder water en heb uiteindelijk (heeft wel moeite gekost) mijn duikbrevet gehaald (waar ik niets meer mee doe ivm hevige oorpijnen door niet kunnen klaren aan één oor). Ik herinnerde me meteen weer waarom ze een badinzet heeft. Gaat al zo lang goed dat ik dat vergeten was. Ze huilde ook altijd in bad. Met badinzet had ze meer steun en toen na 2 keer huilde ze niet meer en vindt ze het nu leuk. Ze wil in het algemeen haar voetjes tegen iets aanzetten, ik denk dat dat veiligheid geeft. Ze duimt ook wat meer de laatste weken en slaapt slechter dus ze zal in een sprong zitten. Stom, stom, stom... bedacht mw dat allemaal thuis. In de les ben je wat overdonderd omdat ze al onder water moeten. We zijn natuurlijk ook veels te laat begonnen met babyzwemmen... door omstandigheden. Wie heeft dit ook meegemaakt? En wie heeft er tips? Ik dacht met mij of pap vaker in bad, blijven spetteren en wellicht tot aan haar mondje in het water gaan. Op de rug wellicht ook wat dieper gaan tot haar oren ook onder water zitten. Zo rustig opbouwen op HAAR tempo.
Ik heb niet echt ervaring met een echt bang kindje, maar wel met een kindje wat onder water gaan ook vervelend vindt. Ik zwem met mijn dochtertje sinds ze ongeveer 7 maand oud is. En inderdaad ook bij ons gaan de kindjes elke les eventjes onder water. Bij ons geven ze dan de tip even kort in het gezicht te blazen zodat ze hun adem inhouden. Bij mijn dochtertje werkt dat dus niet want die neemt dan of juist een hap lucht of ze gaat lachen... Dus water binnen en hoesten en huilen... Toen legde de 'juf' nog een amdere manier uit. Je laat haar op de buik drijven, jouw handen onder haar oksels, en dan laat je haar voorzichtig steeds een beetje zakken tot het water bij haar mondje komt, op een gegeven moment moet ze dan zelf ontdekken dat ze haar mondje beter dicht kan doen en zo kan je steeds een beetje dieper gaan. Nu zitten we in een hogere groep (1-2 jaar) en daar moeten ze van de mat af 'duiken'.... Nou daar wachten we dus nog rustig even mee! Ik vind het ook heel belangrijk dat ze het leuk blijft vinden.
Mijn dochter hoestte en proestte niet toen ze boven kwam dus ze heeft wel goed de adem ingehouden. Ik vraag me wel af hoe dat kan als ze niet weten dat ze onder water gaan, wij zijn toch ook voorbereid? Logischerwijs is gewoon onder water trekken geen vriendelijke methode...? Van dat blazen had ze hier ook gezegd. Maar dat is nu niet aan de orde, ik ga haar niet meer zo onder water trekken! Overigens moest ik in het ziekenhuis in haar gezicht blazen om haar juist weer te LATEN ademen als ze haar adem inhield tijdens hevig huilen. Doet ze gelukkig niet meer, maar dat advies is dus precies het tegenovergestelde. Die op de buik kan ik wel alvast oefenen hier in bad als ze eraan toe is. Dank je! Wel erop letten dat als ze onder water kan haar neus ook echt onder water is en niet half-half. Dan verslikken ze zich.
Over dat ademen en blazen: hier op babyzwemmen hebben we dat ook geleerd: zoals ik het begreep moet je eerst even hard en kort blazen, zodat ze schrikken en een teug lucht nemen (je ademt zelf ook ook even krachtig in als je schrikt). Dus niet blazen tijdens het onderwater gaan, maar een halve seconde ervoor, zodat ze die teug lucht mee naar beneden nemen en niet daar gaan ademen. En dan als ze weer bovenkomen rustig blazen, zodat ze daarna weer door gaan ademen. Dus zo klopt het wel met wat je in het zkh hebt geleerd. Verder helaas geen tips voor je. Hier een meisje dat gewoon een gezonde schrik heeft van onder water gaan (het blijft natuurlijk een in principe levengevaarlijke onderneming ) maar het wel altijd heeft gedaan en gedurfd. Hoop dat je dochter geen watervrees gaat ontwikkelen, en met jullie hulp straks toch durft te duiken. Succes, als je bovenstaande methode gaat proberen!
Ik zou het dan gewoon dus niet meer doen. Hier alleen maar peuterzwemmen gedaan en daarbij hoefden ze niet onder water, alleen als ze in het water sprongen gebeurde dat automatisch. Eva gaat nu zonder problemen (met zwemles) door het gat. Dus het komt echt wel goed . Lisa doet haar grote zus na dus die gaat gewoon onder water zonder angst (Lisa heeft nog nooit op zwemmen gezeten en we zwemmen eigenlijk alleen in de vakanties en in bad).
Jammer dat ze zo schrikt. Dat van dat blazen vind ik ook raar, ik moest juist inderdaad in het ziekenhuis in zijn gezicht blazen als hij een prik had gekregen, zodat hij weer ging ademen. Probeer in ieder geval zelf niet bang te zijn, ik denk dat ze dat voelen. Dus als ze boven water komt of water in haar gezicht krijgt er om lachen en goed zo zeggen. Moest je haar zelf onderwater doen of deed de juf dat? Bij ons staat de juf een meter van je vandaag en duwt de baby dan onder water naar je toe. Ik vis hem er dus zelf uit. Meestal is hij dan wel een beetje geschrokken en piept een beetje, maar dat is gelukkig in paar seconden over. Ik zou het voorlopig even niet doen en lekker oefenen met spetteren. Over een tijdje nog een keer proberen. Zou het eventueel juist prettiger zijn om met haar in je armen onder water te gaan?
Hier was het in het begin vooral hoesten en proesten als ie boven kwam en er waren er ook die hartverscheurend moesten huilen. Wij mogen ook samen onder water of de zwemjuf duwt 'm onderwater naar me toe maar hier hoeven we niet elke les koppie onder dus misschien is de volgende keer pas over drie weken en dan kan ze heel anders reageren...nu het onder water gaan even laten voor wat het is en straks gewoon weer proberen
Wat sneu dat ze overstuur was. Hier hetzelfde als bij Hanneke, de juf duwt de kindjes onder water naar de ouders toe. Als ze dan boven komen zien ze jou meteen. De kindjes kijken altijd heel geschrokken als ze boven komen, maar huilen nooit. In het gezicht blazen doen wij niet bij zwemles. Wij zijn ook met 9 maand begonnen. Praat jezelf geen gekke dingen aan na de eerste zwemles, zoals watervrees. Volgende keer als jij eraan toe bent gewoon opnieuw proberen. Voel je niet schuldig, je hebt niks fout gedaan, je kindje is alleen geschrokken.
Ik zou dat hele onderwater doen even helemaal loslaten. Dat komt later vanzelf wel. Je kunt het ze nu ook nog niet uitleggen en er komt een leeftijd waarop dat wel kan. Ik zou nu vooral tijd steken in het 'in het water zijn' op zich gezien ze dat al spannend genoeg vind. Laat het vooral leuk zijn, dan komt de rest vanzelf wel!
Ik ga inderdaad de focus leggen op lekker in het water zijn, verder niets de komende tijd. Gewoon leuke dingen doen, plenzen water in het gezicht komen dan vanzelf. We deden trouwens de kleine zelf onder water halen en weer boven, dus ze zag me meteen weer.
Mijn dochter had het ook de eerste twee keer. Ze was toen 11 en 14 weken oud. Ik ben toen een hele poos niet geweest en vanaf 6,5 maand weer geweest... En nu vindt ze het prachtig! Ook het onderwater gaan! Ik ga trouwens wel zelf zwemmen... Dan hebben we de drukte van de andere kindjes niet zo. Ze vindt het veel fijner om op haar eigen tempo te ontdekken... Kringetjes met kinderen hoeft van haar niet zo. Ik denk dat het wel goed komt, maar dat ze er nu gewoon nog niet zo klaar voor is. Dat was althans mijn beleving met die kleine van ons. Succes!
Heb helaas geen tip voor je. Ben laatst ook voor het eerst gaan babyzwemmen en na het onder water te zijn geweest begon ons mannetje heel hard te lachen. Dus tja.... Hoop dat je meisje het snel leuker gaat vinden. Aan de ene kant zou ik zeggen juist af en toe een keer doen en zelf heel vrolijk doen als ze boven komt dan leert ze dat het niet eng is. Maar aan de andere kant snap ik ook dat je zoiets hebt van nou doe maar even niet....lastig