Tja, mijn zoon van 2.5 slaapt nog steeds niet door.. Op zich geen probleem, hij kruipt naast me en slaapt verder. maar de laatste tijd begint hij om half 10 al te huilen en sorry maar het breekt op eem gegeven moment op.. ik laat hem zeker niet huilen, niet omdat ik niet achter het proncipe sta (ik zit er tussenin zeg maar) maar mijn moederhart kan dat niet aan.. ik ben te zwak.. ik snap wel dat moeders overgaan tot het laten huilen.. veroordeel elkaar toch niet zo.. Met elise ben ik verwend.. die leg je neer en ze slaapt
Natuurlijk is het niet gemakkelijk. Mijn zoontje slaapt ook totaal niet door en wij hebben veel nachten dat wij minder dan 2 uur slapen. Verschrikkelijk en ik snap het heel goed als mensen het niet trekken en overgaan op laten huilen. Op een gegeven moment zit je er zo doorheen... Maar dan nog vind ik dat je op zoek moet gaan naar andere oplossingen, zoals een nachtje ergens anders slapen om bij te tanken of je kindje een nachtje naar opa en oma als dat goed gaat. Maar er zijn ook mensen die bewust kiezen voor laten huilen omdat een kindje volgens hen met een paar maanden door moet slapen of alleen in slaap moet vallen. Daar wordt zo hevig op gereageerd, dat vind ik gewoon een hele foute manier van denken waarbij je totaal geen reëel beeld hebt van de natuurlijke behoefte en ontwikkeling van een kind.
Laat ik voorop stellen dat het laten huilen niet passend is bij elk kind. Mijn advies is afgestemd op een bepaalde situatie. Plus daarbij ben ik van mening dat een baby uren laten huilen niet zou bijdragen aan een positief resultaat. Vast ritme (veel herhaling), slapen in eigen bedje, donkere kamer, mogelijk inbakeren, afhankelijk van de leeftijd max 20 minuten laten huilen. Met of zonder het bijzijn van de ouders. etc etc[/QUOTE] Dan hadden we hier helaas nog geen oplossing gehad. Stom eigenlijk dat nu dat het goed gaat nog altijd op zoek ben naar antwoorden. Wat was er met haar en wat had ik anders kunnen/moeten doen. Vreselijk, kan het niet loslaten . Sorry of topic
Ja, er zullen ongetwijfeld mensen zijn die dat doen en nee, er is ook nog wel een gulden middenweg, zoals een paar minuten laten huilen. Maar goed, dit topic gaat vooral over uitersten heb ik het idee. Er zijn meer wegen die naar Rome leiden, wat zou het makkelijk zijn als er 1 methode was die bij elk kind zou werken.
je toon vind ik een beetje vervelend en denigrerend. Ik blijf namelijk helemaal niets vergeten in deze discussie. Ik zie dat wat jij beschrijft niet als een extreem slaapprobleem dat bij het kind ligt. En als er zulke problemen spelen, dan is huilen de slechtste optie die ik kan bedenken. Dat is géén oplossing. Ik mag toch hopen dat jij in je werk ouders niet van dergelijk kindonvriendelijk advies voorziet. Ik ben namelijk heel goed op de hoogte van problematiek rondom slapen. Of beter gezegd: ik ben op de hoogte van de onredelijke verwachtingen die sommige mensen hebben en de manier waarop ze dit aan lijken te willen pakken. Maar de oplossing ligt wat mij betreft in geen enkel geval bij alleen huilen. je blijft proberen mij te overtuigen van jouw gelijk, maar wat mij betreft sla je de plank volledig mis.
sorry het was niet mijn bedoeling om zo over te komen, ik probeerde eigenlijk alleen duidelijk te maken dat ik jouw standpunt goed begrijp en in normale situaties ook veel voel voor jouw manier van denken. Maar probeerde inderdaad wel duidelijk te maken dat er ook situaties bestaan waarin er nmi anders gewerkt moet worden. Ik wilde je niet overtuigen van mijn gelijk, maar merkte wel dat ik getriggerd werd door jouw (voor mijn gevoel) "oogkleppen". We hebben verschil in mening, laten we het daar maar op houden
Tenzij je 'laat maar huilen' en 'stop er toch een fles in' advies geeft. Dan zijn we opeens een stuk minder aardig Beetje het tegenovergestelde van dit forum, héérlijk
Nou z'n bijzondere kijk heb ik niet op dingen hoor,aangezien de meerderheid dit ook zo ervaart. En jij kan het ook naast je neerleggen dat jou woordkeuze's nou niet bepaald respectvol zijn en je daardoor mensen over je heen krijgt.
Ik snap het. Maar wat jij ziet als oogkleppen, zie ik juist als het hebben van een duidelijk en goed onderbouwd standpunt. Ik onderstreep namelijk vaak genoeg dat elke situatie anders is. Maar in geen enkele situatie vind ik het laten huilen van een klein kindje geoorloofd. Creativiteit, op zoek gaan naar wat voor jouw kindje werkt, dat is de sleutel tot succes. Hoe vaak ik hier al niet gelezen heb dat er achteraf toch een medische verklaring voor was (emotionele verklaringen daar buiten gelaten, want die zijn wat mij betreft net zo legitiem) en dat ze het kind toch hebben laten huilen. Ik zou er een vreselijk gevoel aan overhouden als ik mijn kind dan had laten huilen. Maar dat zou ik sowieso hebben, omdat ik op de hoogte ben van de negatieve consequenties. Want die zijn er absoluut.
Dan hadden we hier helaas nog geen oplossing gehad. Stom eigenlijk dat nu dat het goed gaat nog altijd op zoek ben naar antwoorden. Wat was er met haar en wat had ik anders kunnen/moeten doen. Vreselijk, kan het niet loslaten . Sorry of topic [/QUOTE] Vervelend zeg dat je het nog steeds zo moeilijk mee hebt. Het huilen kan zoveel oorzaken hebben, dat je maar net dat moet zien te vinden wat "snel" helpt. Probeer het naast je neer te leggen en wees trots dat jullie er voor haar hebben kunnen zijn en dat wat jullie deden toch helpend moet zijn geweest want uit je verhaal maakte ik op dat het huilen wel veel minder is geworden.
Prijs het nou niet teveel aan.... Wel bijzonder om elkaar zo ook te herkennen, ik dacht dat ik hier het enige verdwaalde schaap was die in ieder geval de discussie op gang wil hebben, mensen laten nadenken over waarom iets wel of niet doen. Misschien is er 1 moeder die er iets uitpikt en zo maken we de wereld weer wat liefdevoller. Want zeg nou zelf, moeder ziel alleen verdriet hebben om het slapen, vastgebonden in je bedje, dat gun je gewoon niemand.