Ik vind het geen middenweg als al die methoden die jij noemt er alleen maar voor zorgen dat het slaapprobleem groter wordt. Zoals bij mijn dochter destijds het geval was. Ze werd er alleen maar wakkerder van en sliep dus minder. Of werd na een half uurtje alweer wakker en wilde weer hetzelfde en nog langer om weer rustig te worden en evt te kunnen slapen (of niet). En ik vind beide problemen niet even groot! Maandenlang doorgaan met zoeken naar een 'andere' oplossing is mijns inziens erger voor het welzijn en de ontwikkeling dan korte tijd goed en consequent ingrijpen door te laten huilen. Wat betreft het NIP artikel over laten huilen bij jonge baby's. Ik ken een psycholoog die bij het NIP werkte. Ze heeft zelf haar kinderen laten huilen als jonge babys.
Weet je waar ik zo scheit ziek van word dat de andere partij en dan vooral jij het respect niet hebt dat jou manier niet de beste manier en dat er geen enkele manier de beste is .. Iedere ouder heeft het beste met zijn kinderen voor, we hebben nu allemaal vaak genoeg uitgelegd waarom wij zo handelen maar om een of andere reden kan jij niet accepteren dat niet iedereen denkt zoals jij ... Je bent echt zo'n type die denkt de wereld te hebben uitgevonden .. Mijn hemel zeg
*kruipt uit slaaphol, gaapt* Ah, de perfecte mamma's zijn er nog niet over uit dat iedereen 't op zijn of haar eigen manier doet? Datteh, hoe heet 't ook weer? O ja, opvoeden? Nightynight dan maar weer! *Krabt aan kont, kruipt slaaphol weer in.*
Als ze nu allebei heerlijke slapers zijn voor wie je amper uit hoeft `s nachts dan zeg ik, super knap dat je het hebt volgehouden. Na 7 weken het moeten doen met gemiddeld 2 uurtjes slaap, was ik volledig ingestort en kreeg ik de tip van iemand om te gaan inbakeren. Vanaf dat moment sliep ze 4 uur door. Na 4 dgn kreeg ze een terugval en heb ik haar 1 dag bij elk slaapje 20 minuten laten huilen. Na 10 minuten gingen et huilen over in jengelen en na nog eens 10 minuten was ze stil. Ze dronk vele malen beter, want na de voeding was ze alert ipv dat ze na een paar teugen uitgeput in slaap viel op mijn arm. Ze begon ineens met lachen. Ik kreeg er een ander kind voor terug.
Het wordt nog een keertje erg lachen wanneer we zuigelingen kunnen 'vertalen'.. ben heel benieuwd wat ze allemaal te vertellen hebben. Nee, ik pretendeer niet dat ik zoals veel moeders hier weet wat mijn kinderen op die leeftijd allemaal te melden hadden. Ik heb me altijd gerealiseerd dat ik als volwassenen mijn volwassen gevoelens dreig te projecteren op mijn kind en daar ben ik altijd erg voor op mijn hoede geweest en nog... Het valt me op dat de moeders die het hardste roepen dat zij doen wat hun kind wil ook precies weten wat hun kind wil / zegt maar dat is gewoon bullshit.. we weten het gewoon niet en dat is een wetenschappelijk feit. Als moeder reageer je vanuit je eigen gevoel en vanuit je eigen referentiekader. Dat mag en is waarschijnlijk zelfs heel goed maar het is natuurlijk niet hetzelfde als 'dit is wat mijn kind wil'... dat weet je gewoon niet om de doodsimpele reden dat wij communiceren via taal en dat beheerst een zuigeling niet. De vertaling huilen is pijn, ellende, verdriet, kou, eenzaamheid etc is een volwassen vertaling. Voor sommige kinderen betekent het misscihen wel 'drommels (heb Winnie de Pooh gekeken vandaag) wat ben ik blij dat ik even lekker in bed lig' 'wat een drukke dag is het geweest' 'wat heeft mama sterke parfum op vandaag' etc.. of nog wel waarschijnlijk gezien de ontwikkelingsfase van een zuigeling: NIETS. We weten het gewoon niet.. (krijsen is volgens mij van een andere orde) Nu gaan een heleboel mensen roepen 'oh, maar ik weet het wel hoor'.. tuuuurlijk, JIJ wel.
Dat is toch geen vergelijking? Roken is een verslaving, meestal begonnen op onvolwassen leeftijd. Het laten huilen van een kind een weloverwogen beslissing. Ken zelf het NIP persoonlijk niet, maar heb wel begrepen dat er vnl oude grijze mannen werken die ver af staan van de praktijk.
Nee ik weet het idd niet. Maar ik denk dat ik doe wat het beste voor mijn zoontje is door naar hem te kijken hoe hij reageert etc etc. Maar zeker weten nee want hij zegt het niet wat soms best jammer is
Ja he? Vond en vind ik ook wel... deze realisatie is volgens mij goud waard.. Maar je weet hoe je kindje reageert door verschillende dingen te proberen. Ik kijk naar mijn neefje.. laten huilen (niet krijsen) was hij na ongeveer 20 minuten heel rustig (nog wel wakker) en viel daarna in slaap. Oppakken, wiegen, troosten etc dan bleef hij uren onrustig. Mijn zus wist niet wat hij wilde en heeft dus verschillende dingen geprobeerd.. hij wilde met rust gelaten worden.. tenminste dat leek zijn gedrag te vertellen. Volgens mij is een van de mooiste dingen die je kinderen kunt bijbrengen een groot hart en een open geest. Dingen die ik hier in dit topic helaas vaak niet zie.
Cygnet, helemaal mee eens! Ik ben zo blij dat mijn dochter nu kan praten en we dus enigszins redelijke gesprekken kunnen voeren!! NIets voor mij, die baby's die alleen maar kunnen janken (oehhh,wat zei ik nou!)
Indd en zo ben ik er dus ook achter gekomen dat mijn zoontje met rust gelaten wilde worden en na 20 soms 30 minuten pas in slaap viel ( en daar is een maand misschien zelfs wel langer geklungel aan vooraf gegaan ) Tot ik merkte dat hij idd niet bij me wilde zijn of tegen me aan oid. Sindsdien kijk ik naar hem wat hij wilt en niet wat ik wil ( wat betreft slapen dan he )
niet dat ik je wil tegenspreken, want ergens geloof ik wel dat je gelijk hebt, maar je kan natuurlijk wel aan de hand van het gedrag dat je kind laat zien een interpertatie maken van waar je kind om vraagt. Wanneer je daar op inspeelt en een positieve feedback van je kind terugkrijgt, dan mag ik aannemen dat je het ergens goed hebt ingeschat.. Bij baby`s lijkt het toch voornamelijk te gaan om windjes, boertjes, honger, poep, genegenheid, last van de drukte. Grote gebeurtenissen als ik voelde me verschrikkelijk bekeken in die onwijs lelijke jurk van hello kitty en ben daardoor nu al de hele avond van slag lijkt me niet oh volgens mij bedoelde jij dit ook toch?
Tja, mijn dochter kon alleen maar krijsen. Huilen deed ze niet aan. Pas na de 'slaaptraining' ging ze ook jengelen en had ze het alsnog nodig om 's avonds 10-40 minuten te jengelen voor ze ging slapen. Ben zooo blij dat die tijd voorbij is.
Nee, ik loop nu helemaal over van de adrenaline.. Kippiekip is het met me eens! WOW! Voor deze tijd wist ik niet hoe ik de dag door moest komen maar nu is één van mijn dromen vervuld.. ik moet maar nieuwe ambities gaan kweken