Zelf heb ik weleens het idee dat ik te streng ben. Als ik iets in mijn hoofd heb waarvan ik per se wil dat het zo gaat, zal ik niet toegeven aan mijn dochter. Dan denk ik; pech voor je. Voorbeelden: -Mijn dochter eet al vanaf het begin vrij grof. Vanmorgen druiven klaargemaakt, vrij grof ook anders wordt het echt drinkbare prut. Ze protesteerde en deed nijdig (rood hoofd en gillen). Dat vond ik niet nodig en ben gestopt met eten geven en haar op bedje gelegd (na een paar happen weigeren.) ze was wel moe ook hoor, geen straf! -Van de week lustte ze iets niet, en zat ook vreselijk te mieren. Dan denk ik, laat maar zitten en krijgt ze niets anders maar later de fles pas weer. Brood en water vind ze ook niet lekker maar ik weiger wat anders te geven, ze leert het vanzelf wel eten. -Soms vraagt ze echt mijn aandacht als ze net in de box ligt. Ze kan dan best krijsen, (maar niet zielig huilen). Ik negeer haar dan want ik vind dat ze ook zelf moet kunnen spelen. Soms ben ik bang dat ik te hard ben, wat vinden jullie? Hoe streng zijn jullie?
Ik vind het vrij streng, zeker op die leeftijd. Ik zeg niet dat het goed is, maar ik geef toch wat makkelijker toe, vooral als ze om aandacht schreeuwd. Dat vind ik dan toch weer zielig en dan ga ik alsnog met dr spelen. Wat eten betreft ben ik wel makkelijk, als ze niet wilt eten, eet ze niet. Maar dat is echt sinds dat ze helemaal met de pot mee eet. Toen ze zo oud was als jouw kindje, gaf ik dr wel wat anders als ze het ene niet lustte. Dus om antwoord te geven, ik vind je vrij streng. En ik zeg absoluut niet dat dat slecht is, ik vind mezelf af en toe juist te soft
Ik wil best een strenge mama worden, een beetje zoals jij omschrijft, maar vind het heeeel moeilijk te beslissen wanneer je daarmee kunt/moet beginnen. Vind 7 maanden ook nog zo jong.... Maar aan de andere kant; je kunt natuurlijk ook niet pas op je kindjes' eerste verjaardag INEENS streng worden of zo. Lastig, hoor! Dus nee, ik vind je niet overdreven streng. Ik zit alleen ook een beetje met de leeftijd.
Eten is hier altijd heel makkelijk geweest, had me van te voren voor genomen nooit een strijd te maken van eten en dat gebeurt dus ook niet. Klieren en viezen met eten is gewoon niet eten. En zeker niet iets anders tenzij ik merk dat ze iets echt niet lust. Wat aandacht betreft, tja, kindjes moeten leren dat mama soms ook even iets moet doen. Maar op de leeftijd van jouw dochter gaf ik wel sneller toe en liet ik haar (voorzover dat uberhaupt voorkwam want dochter von deigenlijk alles best) nooit huilen.
Wat is streng ik noem het eerder consequent. Ik heb inmiddels wel door wanneer ze gewoon loopt te klieren en wanneer er echt iets is. Ze zit ook wel eens de box te zeuren om aandacht en meestal als ik aan het koken ben ofzo. Tja dan zeurt ze maar even, maar ze jammert ook wel eens omdat ze gewoon lekker bij papa of mama wilt zijn dan geef ik er wel aantoe. Lust ze iets niet met eten dan maak ik echt niet steevast iets anders ze hebben het heel snel door, vooral ons klein bijdehandje. Maar ik dwing ook niks af. Ze heeft echt niet graag rijst nou ja dan niet, ze eet zoveel andere dingen wel. Wij lusten toch ook wel eens iets niet? Maar wat vandaag niet mag, mag morgen niet en overmorgen ook niet. Dus vandaar dat ik het consequent noem. Verder kijk ik naar de behoefte van mijn kindje en pas dat in, in onze regels waarden en normen zeg maar of zoek naar compromissen waar we ons allemaal in kunnen vinden.
vind je niet streng...heb hier hetzelfde gedaan...heb nu een peuter van 2... En heb een vriendin met een peuter van dezelfde leeftijd. Zei is pas begonnen met streng zijn en straffen ed...toen hij 1,5 was. Dat kind kan dus nergens afblijven....is stout bij anderen thuis...en luisterd voor geen meter! Als ik tegen mijn kind zeg afblijven...dan probeerd ze het nog een keer (kind eigen) dan zeg ik pas op he!! En dan hoort ze aan mijn stem dat ik het meen...ze blijft er dan ook vanaf! Bij anderen zal ze nooit maar dan ook nooit zomaar iets uit zichzelf pakken, ook niet van tafel........alleen mijn hand pakken en wijzen....dus erom vragen op haar manier! Thuis kan ik ook alles gewoon op de kasten en tafel laten staan...want ze laat het staan. Ik heb geen lade of deuren klemmen want ze weet dat ze eraf moet blijven. Ben daar gewoon al vroeg mee begonnen...vanaf dat ze ging kruipen en naar de kast wilde....ook wat jij zegt even laten huilen in de bo.x....dat deed ik ook en ik heb nu een kind wat goed 1 uur alleen kan spelen en tekenen en zichzelf vermaken. (ze is nu ook al weer 30 minuten buiten aan het spelen....komt zelf haar handveger en blik halen en veegt de stoep...nu komt ze aangelopen met een looppoppetje...en toenstraks was ze in haar huisje aan het spelen.....) Ik hoef haar dus niet te zeggen wat ze moet doen.........en kan gewoon mijn eigen ding doen...ff zpen...hihi. Terwijl dus dat kindje van mijn vriendin iedere 10 minuten moet bezig gehouden worden...die mama is uitgeput bijna!!! en af en toe hoor ik haar moppern op haar kind...speel nu eens zelf!! Ik weet niet of het aan de opvoeding ligt of aan het kind...kan ook natuurlijk...maar het is wel apart..hihi.. Doe gewoon wat je zelf het beste vind.....daar heb je later profijt van want volgens mij ben je behoorlijk duidelijk overal in tegen je kind...en dat is toch het fijnste voor jouw en ook voor je kindje!! Groetjes, en succes!
Sorry Deelight ik vind je bij deze echt te streng! Je kindje kan heus een eigen willetje hebben maar om zo te reageren en te handelen... ! Je meisje kan niet praten weet jij veel wat ze bedoeld. Waarom moet je als ouder streng optreden, je bent zelf ook kind geweest. Maar dat is natuurlijk ieder voor zich. In mijn omgeving was het altijd zo.. kinderen die streng opgevoed zijn deden bijna altijd stiekeme dingen! Dat is mijn altijd bij gebleven en heb zelf gelukkig een makkelijk opvoeding maar ben altijd concequent opgevoed! Maar succes ermee. Groeten, Wonder
Ja ze is jong, dat is zeker moeilijk soms. Mijn man en ik kijken elkaar soms echt aan van, wat zullen we nu doen? chantal: Als ik haar negeer in de box heb ik wel met dr gespeeld enzo hoor... ik weet dat ze zich prima kan vermaken namelijk. Als ze lief speelt ga ik ook tussendoor even naar haar toe en zeg dat ze lief speelt etc, of geef haar een ander leuk speeltje erbij. Net als jij zegt heb je als moeder wel door wanneer ze "kliert" of niet zegmaar. sidmick: volgensmij denken wij hetzelfde over dat eten. MvS: wat jij zegt, heb ik ook over nagedacht. Je kunt niet opeens consequent gaan doen, vandaar dat ik er maar gelijk mee begin zodra ik het idee heb dat ze het snapt. Opvoeden is toch een pittige baan he.
ja wat ik daarmee bedoelde...ik ben vroeg begonnen....en nu profijt van... Ik hoef nu bijna nooit streng te zijn...... vandaar ook vergelijking verhaal......met vriendin kindje...
Ik ga haar op deze leeftijd nog niet "leren" dat ze zelf moet spelen ofzo. Soms heeft ze gewoon haar dag niet en daar speel ik dan wel op in. Mijn grootste regel (voor mezelf) is: Ik geef niet meteen toe op het moment dat ik midden in die situatie zit en zij iets niet wil/gaat huilen. Bijvoorbeeld jouw voorbeeld: -Soms vraagt ze echt mijn aandacht als ze net in de box ligt. Ze kan dan best krijsen, (maar niet zielig huilen). Ik negeer haar dan want ik vind dat ze ook zelf moet kunnen spelen. -- Ik zou doen: ik begin tegen haar te kletsen, geef haar even aandacht vanaf waar ik zit of begin een liedje te zingen, zonder haar meteen uit de box te halen of echt fysiek aandacht te geven. Vervolgens speel ik er wel op in dat ik haar niet net zo lang in de box laat spelen als normaal wanneer ze het wel leuk vindt, maar als ze bijvoorbeeld weer vrolijk is, dan haal ik haar er uit en doen we even wat anders. Met eten idem. Ik kan haar niet dwingen om te eten, maar ik ga het niet compenseren met iets anders. Ik maak er geen drama van (straf oid heeft echt nog geen zin volgens mij), maar ga niet zelf alles van stal halen om haar maar iets te laten eten. Ze krijgt nog melk zat, dus ze krijgt niets te kort! Ik ben dus ook wel consequent, maar probeer wel te kijken naar wat zij op dat moment wil en in wat voor bui ze is. Later wil ik dat ook met bijvoorbeeld dingen kiezen. Ze mag niet altijd haar zin hebben, maar ik zou dan bijvoorbeeld 2 setjes kleren uitzoeken waaruit ze mag kiezen. Op die manier geef je haar wat ruimte, zonder dat het een drama wordt en ze midden in de winter in een korte broek naar school wil
@ Wonder; maar kan het niet zo zijn als je op jonge leeftijd streng bent, en dus snel duidelijk hebt dat jij 'de baas' bent, dat je kind later veel minder sturing nodig heeft en je dan dus niet meer streng hoeft te zijn? Volgens mij gaat het vaak fout omdat ouders pas beginnen met opvoeden als kinderen fout gedrag vertonen. Dan ben je eigenlijk misschien al te laat...?
En ik heb weer heel veel voorbeelden wat een vrije opvoeding kan doen met een kind........ (en dat is niet veel goeds).... dus iedereen zijn mening en deelight mag streng zijn als zei dat goed vind voelen... Consequent zijn is wat anders als streng zijn.... herhalen herhalen herhalen....en daar kan je idd al vroeg mee beginnen....maar streng zijn ook hoor......als je hoort aan je kind dat het ligt te 'miepen' zoals gezegd....dus net drinken net eten net aandacht of alles gehad...en er is niets aan de hand...wat is er dan mis mee om te zeggen doe nu maar even zelf spelen en haar te negeren...(natuurlijk niet voor uren...maar op die leeftijd is 5 minuten al genoeg...ze snappen dan wat je ermee bedoeld...) ik vind dat je er gewoon al vroeg mee moet geaan beginnen zodat ze weten wat het is............en niet dadelijk als ze 5 zijn en onuitstaanbaar ineens gaan zeggen dat ze niets meer mogen....dat ids dubbele dingen zeggen en daarvan raakt een kind pas in de war...en daarvan ook dus opstandig!!
Wonder24, bedankt voor je feedback. Gentle: wat jij doet met Julia in de box is wel een goed idee. Ga ik eens in mijn achterhoofd houden. Oh for the record: Ik heb wel een heel blij kind hoor dat bijna altijd lacht. Hihi ze wordt niet gedrild hoor
Ik vind je ook behoorlijk streng naar een baby van 7 maanden. Mijn kinderen zijn ook 7 maanden en ik kan me echt niet voorstellen dat die nou echt snappen als ik ze zou 'straffen' met - dan eet je maar niet - of - zelf leren spelen -. Op die leeftijd kunnen babys volgens mij die relatie echt niet leggen. Ze vragen om aandacht omdat ze die nodig hebben op dat moment. Als ze die niet krijgen denken ze de volgende keer echt niet: o ja, als ik in de box lig moet ik alleen spelen. Die verbanden kunnen ze dan volgens mij nog niet leggen, en hun geheugen is nog niet zover dat ze dit zich kunnen herinneren.
opzich snap ik je wel maar toch gaat het niet altijd op. Ik ben heeeeel consequent voor mijn dochter alleen interesseerd haar dat echt niet. We maken totaal geen indruk. Ze is nu eenmaal heel erg ondernemend. Dus ja, als wij ergens zijn dan trek ze alle kastje open en pakt alles beet als ze de kans krijgt. Ik vind dat echt heel naar maar dit komt dus zeker niet omdat wij niet "streng' of consequent voor haar zijn. Thuis doet ze dat niet (meer) omdat daar niks nieuws meer is en dus ook niet spannend. Ik heb overigens nog nooit iets weggehaalt ofzo voor haar, dan maar 1000x per dag waarschuwen. Wat huilen betreft ligt het aan je kind, als mijn dochter huilde dan was er ook echt iets want ze huilde nooit. Maar je kent je eigen kind en weet dus wel of het huilen of zeuren is. Zeuren zou ik even (niet heel lang uiteraard) negeren
Ik vind je ook te streng.. niet stom bedoeld maar denk ej nou echt dat een baby van 7 maanden dit snapt??
adi: ik straf haar niet met geen eten... Ik merk aan mijn dochter dat ze goed verbanden kan leggen. Als ze smorgens wakker wordt moppert ze wat. Als ze dan hoort dat ik de trap afloop en haar fles ga klaarmaken stopt ze al. Dat wil dus zeggen dat ze heel goed binnenkort zal snappen dat als ze een soort eten weigert en dan wat lekkerders krijgt, als het regelmatig gebeurt. Als ik wil dat ze alleen speelt is dat natuurlijk geen uur he. Ze stopt meestal met mopperen na enkele ogenblikken. Echt laten huilen doe ik haar niet, als ze écht huilt ben ik er meteen hoor.
kan me hier helemaal in vinden! soms moet je nu eenmaal een compromis stellen en even je eigen grenzen verleggen. Zo hou je het voor alle partijen leuk. (maar goed, dat geldt pas als ze ouder worden)
en daarom zei ik op het eind ook...dat het bij elk kind anders is... Mijn kind is gewoon makkelijker daarin misschien als jouw kindje... Maar ik ga niet in discussie of verdedigen dat ik zelf streng ben voor mijn eigen kind. Het is mijn kind en ieder moet doen met zijn eigen kind wat die wil..... (behalve slaan zonder reden...Met reden eigenlijk ook niet zo vaak En dan bedoel ik echt hard slaan he...geen tik want dat vind ik dat dat ook mag....zachte tik op de billen of vingers...) Enneuh...mijn dochter was 8 maadnen toen ze de kasten leeg aan het ruimen was...ik heb haar maar 10 keer hoeven te herhalen dat dat niet mocht...na de 10de keer kreeg ze een tik op haar vingertjes....ze keek me heel boos aan maar is daarna uit de kast gebleven...zo ook bij een ander...... Makkelijk alleh...misschin wel..maar ik denk toch meer dat ik dan strenger en consequenter ben dan jij.....