hier is al een topic over geweest volgens mij maar ik zit er weer mee.... als martijn wakker geef ik hem z'n fles of z'n fruit of groente, en ik speel met hem. we lezen een boekje, ik zet de cd van woezel en pip op, we kijken sesamstraat, gaan naar de winkels, zingen af en toe een liedje. ik laat hem vaak ook alleen spelen en rollen op z'n kleed maar ik heb dan vaak het idee iets met hem te moeten doen. ik hoor hem niet jengelen ofzo, maar hij ligt dan zo om zich heen te kijken en daar word ik onzeker van. ik heb dan het idee dat ik hem te vaak alleen laat spelen en niet weet wat ik met hem moet doen. herkennen jullie dit?
Nee niet echt... Mijn zoontje speelt of alleen, of ik ga erbij zitten en stapel bijvoorbeeld een toren voor neus met plastic blokken die hij dan omgooit. Of ik rol een bal naar hem die hij (per ongeluk) terug rolt. Of ik rij autootjes tegen hem aan waar hij heel hard om moet lachen. Of ik speel kiekeboe met hem. Etc. Ik speel absoluut niet de hele tijd met hem hoor. Hij is meestal zelf bezig. Maar mijn kind kan dan weer niet om zich heen kijken, dan gaat ie namelijk jengelen en moet ie worden vermaakt En zo zal ieder kind weer anders zijn.
Ik herken je gevoel wel hoor. Maar als hij niet jengelt, zou het wel goed zitten denk ik. Ik laat mijn zoontje altijd in de box spelen als ik zelf met iets anders bezig ben. Als hij gaat jengelen of ik ben klaar met mijn ding, dan haal ik hem eruit en laat ik hem rondkruipen. Zorg er wel voor dat ik er bij zit, maar zelfs dan speel ik niet de hele tijd met hem (wil hij ook niet haha). Ik denk dat je kindje goed kan aangeven of hij aandacht wil ed.
dan zal ik wel een heel tevreden mannetje hebben hihi. hij lacht ook heel veel en zit over het algemeen goed in z'n vel maar kan er zo onzeker van worden, stom eigenlijk. ik vind het ook fijn dat hij zich zo goed kan vermaken want anders zeul je op een geven moment alleen maar met je kind. maar als hij in de box ligt te spelen en ik zit op de laptop voel ik me zo schuldig, ik denk dat ik dat maar uit m'n kop moet zetten.
Nathan speelt alleen, lekker in de box met speeltjes of op de grond overal naar toe rollen/ tijgeren. Als hij begint te jengelen ga ik samen spelen.. Maar vermaak hem zeker niet de hele tijd hoor. Kindjes moeten ook leren zichzelf te vermaken..
Ik heb precies hetzelfde. Heb lekker met haar geknuffeld, in bad gezeten, aangekleed en als ik dan beneden kom nog even samen spelen. Als ik dan even de computer aan zet voel ik me ook heel schuldig en zie mijn meisje dan in de box liggen en voel me net alsof ik haar geen aandacht wil geven. Maar ze moet zichzelf ook leren vermaken.... dus ga ik maar door met mijn eigen bezigheden totdat er gejengeld wordt. Ik begrijp je gevoel helemaal!
Voor mij is dat gevoel ook herkenbaar. Dan heb ik met hem gespeeld en dan denk ik later. Heb ik wel lang genoeg met hem gespeeld en vind ik het wel zielig dat hij ook zo alleen ligt te spelen (wat natuurlijk achteraf gezien helemaal niet zielig is). Tja heel normaal denk ik
Hmm, ik vind het helemaal niet gek om je kind af en toe alleen te laten spelen en daar heb ik me ook echt nooit schuldig om gevoeld. Je hoeft toch niet de hele tijd dat je kind wakker is met hem of haar te spelen? Liever niet zelfs, want dan zijn ze volgens mij later niet te genieten. Over genieten gesproken: ik kan ervan genieten als ik zie hoe m'n meissie zichzelf kan vermaken. En als de kdv-leidsters zeggen dat ze zo'n lol kan maken in d'r eentje, vind ik dat ook fijn. En volgens mij is het ook goed om je kind alleen te laten spelen op een kleed op de grond. Ik denk dat je daarmee zijn of haar ondernemingslust en drang om ergens anders te komen (dus rollen en leren kruipen) meer stimuleert dan wanneer je constant met hem of haar speelt (en dus vaak bepaalt wat er gedaan wordt?). Overigens kan ik er ook erg van genieten om samen met blokken o.i.d. te spelen. Erg leuk inderdaad Merijn, een toren bouwen die vervolgens met zoveel plezier omgegooid wordt .
OH wat lekker om te lezen. Dat gevoel heb ik ook. wat een herkenning zeg. Ik voel me ook altijd schuldig als ik even iets voor mezelf ga doen (lezen, computeren). Ik had t wel n keer tegen zn papa gezegd maar die herkende het niet, en dan savonds voel ik me schuldig dat ik niet genoeg gespeeld heb met Bas. Fijn dat we niet de enige zijn met zulke "schuld"gevoelenss
Bij de tweede heb ik mijn schuldgevoel leren relativeren. Daarnaast is het nu zo dat ze nu samen spelen. Dus daardoor is het ook makkelijker. Maar ik weet zeker dat je genoeg aandacht aan je kleintje geeft, maak je maar niet te druk!
wat fijn dat het herkenbaar is. ik weet ook wel dat hij zelf moet leren spelen en dat hij heel goed, maar ja een gevoel gaat niet zo snel weg. hij is nu heel erg aan het ontdekken wat de wereld om zich heen is want hij door de hele kamer en maakt aanstalten om te gaan kruipen dus hij vermaakt zich denk ik prima. straks jas aan en lekker naar het bos, vind ik heerlijk met dit herfstachtige weer.