Hoi hoi, hier weer de enige man op het forum als ik het goed heb Mike vindt het op het moment heel erg leuk om te krabben in je gezicht, om je oren bijna van je hoofd af te trekken en lekker te slaan in je gezicht. Allemaal leuk en aardig maar mijn vriendin en ik zijn t best wel een beetje beu. Heb zelf mijn neus al aardig kapot en mijn vriendin heeft al een paar leuke krassen in haar gezicht. Probleem is als ik mijn stem verhef hij alleen maar begint te lachen. Kun je een kind van 9 maand al wat afleren en zo jah hoe? Meteen ff een 2de vraag en dat doe ik maar hier ipv. nieuwe topic. De laatste 2 nachten wordt mike wakker(rond 4 uur). Hij begint dan ook te huilen. Nu zeg ik , ff lekker laten liggen en huilen die valt wel weer een keer in slaap. Mijn vriendin daarintegen denkt aan de buren (sorry hoor maar die hadden zelf ook kleine kinderen dussss) en wil mike ook niet laten huilen zo midden in de nacht. Dus heeft ze al 2 keer van 4 tot over 5en bij hem gezeten totdat hij weer sliep. Wat is nu t beste? Gewoon ff laten huilen en wachten totdat hij vanzelf weer in slaap valt(of hij moet echt tot over zijn longetjes gaan brullen dan ga je altijd ff kijken) of maar meteen bij hem gaan zitten en bij hem blijven totdat hij weer slaapt? Bij dat laatste krijg ik dan t gevoel dat hij je straks helemaal gaat uitproberen want mamma komt toch wel langs.
Heyy Tukkertje (hier ook een tukkertje!) Tsja, afleren is nu echt nog wel moeilijk. Als Xavièr iets doet wat dus echt niet mag zeg ik wel duidelijk "NEE!" dan trekt hij meteen een pruillipje, maar soms na 2 minutjes doet hij het weer.. dus echt afleren werkt hier nog niet. Als Xavièr wakker word snachts ga ik erheen, leg hem weer recht in bed, geeft zijn speentje en dan ga ik ook weer terug in bed. Xavièr valt altijd zelf in slaap. Maar ik ga er dus snachts wel heen om te kijken wat er aan de hand is! Succes ermee! Groetjes, kiss
Hier dezelfde oplossing. Niet accepteren dat je kleintje krabt/slaat/knijpt ofzo maar duidelijk nee zeggen. Als het niet ophoudt (wat meestal het geval is) zet ik Jarissa altijd even weg. Dus niet meer op mn arm of op schoot maar ik zet haar dan op de grond of naast me op de bank. En vooral volhouden en blijven herhalen. Het duurt echt heel lang op deze leeftijd voor jouw acties invloed hebben op het gedrag van je kleintje. En 's nachts huilen kwam hier ook regelmatig voor. Ik ga bijna altijd even kijken, geef speen en knuffellapje, aai over de rug en weer mn eigen bed in. Soms blijft ze dan nog even huilenmaar ze valt dan eigenlijk altijd weer heel snel in slaap.
Dank je alvast. We houden de nee met stemverheffing ook gewoon in. Soms vindt hij het inderdaad niet leuk maar meestal begint hij hard te lachen als ik NEE zeg. Volhouden dus hehe
Haha Tukkertje, mijn meiden zijn inmiddels bijna 6 en bijna 4 en lachen me nog flink uit als ik ga verheffen van stem hihi soms errgggg vervelend.
Ook hier wordt nee nog niet echt begrepen, al gaat het wel steeds beter. Ik deed 2 x nee zeggen en dan afleiden, zodat het langzaam duidelijk wordt wat nee betekend
Gewoon doorgaan en echt consequent zijn, het helpt hier echt terwijl ik een meidje heb die houdt van knijpen en slaan pffff. De periode van snachts wakker worden hebben we hier ook gehad...en ik denk dat het een fase is. Als de huil echt hard ging (en dus niet vanzelf ophoudt) ben ik er wel heen gegaan..maar nooit uit bed gehaald: geen licht aan, niks zeggen en alleen een aai en speentje bijv. Heel soms hielp een slokje water ook maar nooit licht aan. Veel succes!
Ik weet niet of het pedagogisch verantwoord is, maar als ik mijn dochtertje 's nachts hoor spring ik mijn bed uit om te luisteren wat er aan de hand is en geef haar haar speentje voor ze echt wakker wordt. Vaak begint het met op haar duim/handje sabbelen, als ik die voor een speen verruil valt ze meteen weer in slaap. En als ze meteen gaat huilen en ik ben snel genoeg met de speen slaapt ze ook weer door. Dat ik er meteen uit spring is om te voorkomen dat ze echt wakker wordt of er aan gewend raakt op een of andere onmogelijke tijd wakker te zijn of te willen drinken. Vaak is ze rond een uur of 6 al even wakker, dan krijg ik haar op deze manier wel weer in slaap. Verder ben ik al meerdere papa's tegengekomen, m.n. bij "de babyuitzet" en zag net ook een naam in de trand van "papavan..." bij het "giltopic" . Misschien leuk om een topic te openen om de andere papa's eens uit te nodigen te reageren, staan jullie wat sterker tussen de vrouwen overmacht. Zou alleen niet weten in welke rubriek.
Nou hier wordt 'Nee"soms ook met stemverheffing goed begrepen! Hij kan er heel slecht tegen, gaat gelijk huilen en met zijn gezicht in de vloer wrijven omdat hij boos is dat hij het niet mag. En dan te bedenken dat hij pas 10 maanden is. Hoe moet het straks? Maar hij is het pas sinds ong. 1 maand gaan begrijpen. Daarvoor ging hij ook erom lachen. Maar sinds hij kan staan en overal bij wil komen is het dus ook vaak 'Nee'. Dan pak ik hem en zet ergens anders neer en geef iets om te spelen. Het werk niet altijd, maar het is meer om hem af te leiden. En ja wat wakker worden 's nacht betreft, het is hier een drama sinds zijn geboorte. Tegenwoordig wacht ik effe af. Afgelopen 2 nachten bijvoorbeeld besloot ik om niet gelijk naar toe te gaan. Als het niet gelijk een huil is,en alleen maar een soort van gejammer duurt het een paar minuten en valt ie weer in slaap. Maar als hij huilt ga ik altijd heen, want ik weet dat hij echt niet gaat slapen als ik niet kom kijken. Dan wordt het alleen maar erger. Inderdaad een speentje geven voordat ze echt goed wakker zijn., geen licht,niet praten. Het hielp hier vroeger, nu is hij meestal langer wakker en moet ik er echt bijblijven want als ik wegloop gaat hij nog erger huilen!
Dat doe ik bij Alyna ook, net hetzelfde! Als ik een keer denk, pfff die valt vanzelf wel weer in slaap en ik blijf liggen, wordt het juist nog erger! @Tukkertje: ik zou ook hard 'nee' of 'auw' zeggen en dan 'dat mag niet!' met een streng gezicht. Als hij het dan opnieuw doet op de grond zetten en even negeren.(en eventueel proberen uit te leggen dat je dat doet omdat hij je pijn heeft gedaan, maar ik weet niet of zo'n kleine kindjes dat begrijpen. ) En over 's nachts: ik zou er ook niet bij gaan zitten, maar aaitje over het bolletje, speentje , 'weltrusten' zeggen en weer weggaan. Ook geen licht aandoen ofzo. Veel succes!
Hier geen spenen kind maar als Ruben om 4.00 uur begint dat laten we hem eerst zeker even huilen hoor! Afhankelijk van de toon en hoe lang het duurt uiteraard. De buren hebben hem nog nooit gehoord. Nee, is hier ook nee. Ik waarschuw Ruben (oke hij is nog klein) maar als hij doorgaat zet ik hem ook weg of bied hem iets anders aan (als hij bijv. in zijn loopstoel zit, rol ik hem een eindje weg).
hmm hier werkt NEE ook verrassend goed beter dan we zelf gedacht hadden enige is dat eh.. ze wel heel kort van geheugen is dus dat je het vaak wel moet herhalen. of dat ze je aankijkt.. en het nog een keer doet na een paar keer begint ze onwijs zwaar te pruilen en te huilen... eerste paar keer moesten we er nogal om lachen.. en dan is het pruilen ook meteen over. ze weet dus dondersgoed hoe ze ons moet bespelen helaas.. hebben we op dit moment het gewoon nog door dus heeft ze pech
Als Vera mij pijn doet merkt ze aan mijn reactie dat ik er niet blij mee ben. Ze gaat bij mij dan ook als ze doorgaat direkt in de box. Als ik ergens wel blij mee ben laat ik dit ook erg duidelijk aan haar weten. Zo stimuleer ik de leuke dingen! Op dit moment kijkt ze erg ondeugend, voordat ze iets gaat doen waarvan ze weet dat het niet mag.... Ik ben van mening dat het 'echte' werk pas later zin heeft.
Over dat bij het huilen meteen weer de speen geven..... dat deed ik bij Eva toen ook, maar nu is ze weer wat ouder en werkt het toch anders. (ze heeft ook geen speen meer, maar goed, voor het idee). Voorheen raakte ze snel overstuur als ze eenmaal huilde, nu huilt ze vaak wat en valt weer in slaap. Ik laat haar nu meestal ook even huilen, je hoort het toch of het menens is, of opeens 's nachts wakker en daardoor een beetje van slag. Eva wordt eigenlijk nooit wakker 's nachts, en als het wel gebeurt, huilt ze heel even en valt weer in slaap. Een week geleden ofzo bleef ze toch huilen, ik heb haar eruit gehaald, getroost en weer teruggelegd en toen ging ze weer slapen. Ik hou het altijd kort en simpel als het slaaptijd is, zodat ze snapt dat het ze moet slapen. En 's ochtends vroeg overdreven vrolijk doen .
Ik begin nu tegen Eva ook duidelijk nee te zeggen, kan ze er alvast aan wennen . En ik zeg van schrik soms best wel heel hard 'au' en dan schrikt ze ook wel. Neus hard beetpakken of haren voorzichtig beetpaken om vervolgens er keihard aan te gaan trekken zijn hier ook favoriet. Of, niet pijnlijk, maar wel irritant, perse iets willen pakken wat ze niet mag pakken en dan heel erg haar best doen om erbij te kunnen en zich uit je armen proberen te wurmen (gaat hier dan meestal om een tijdschrift of een telefoon en afstandsbediening).
@dushi: waren wij niet anders in hoor maar je kan best vast beginnen met nee zeggen ondanks dat ze het neit snapt ze leert het vanzelf en tot onze verbazing... volgende dag op de trap naar bed een luid: NEENEENEENEENEENEE dus eh.. snappen doet ze het wel *grin* ze kijkt ook heel sip als je nee zegt gelukkig hoeft dat niet lang te duren.. dat scheelt