Hallo daar, Ik wil vragen of sommigen van jullie hier ook last van hebben. Sinds mijn bevalling slaap ik niet of nauwelijks. Dit begon ongeveer 2 weken na mijn bevalling sporadisch, maar is de laatste 2 weken best wel erg. Afgelopen vrijdag ben ik naar een trauma arts geweest, en hij constateerde dat het met mijn bevalling te maken had en ook nog een andere heftige factoor van buitenaf. Nu moet ik ook zeggen dat ik een bevalling heb gehad waar niemand jaloers op hoeft te zijn. Ik heb alles gehad wat je gehad kon hebben. Al dagen vreselijke rugweeen, die ik tijdens de bevalling niet meer op kon vangen, heb pijnbestrijding gehad omdat ik het niet meer trok. Toen bleef de ontsluiting hangen op 7 cm en ging het infuus voor de weeenopwekkers er in, (het tegenovergestelde dus....) Toen mocht ik persen, maar dat ging niet. Toen 2x de vacuumpomp maar die schoot er 2x vanaf, echt vreselijk en uiteindelijk een keizersnee... Terwijl van te voren bekend was dat mijn bekkenuitgang te nauw was....Hoe bedoel je slecht. Ik had gewoon de pech dat ik op zondagavond het ziekenhuis binnenkwam en er geen gyn en anaestesist aanwezig waren. Ik ben nu dus nog steeds in gesprek met het ziekenhuis en zij geven ook toe dat het erg heftig was en dit de volgende keer nooit meer hoeft te gebeuren. Fijn om te weten maar ik wil nu van die slapeloosheid afkomen. Verder gaat alles heel erg goed, met mijn meisje ook, die slaapt al bijna 4 weken door! Wat wil je nog meer? En nu maak ik er 's nachts dus zelf een zootje van. Je zou zeggen dat je hieraan kapot gaat, maar ik voel me toch nog wel redelijk. Ik vrees alleen dat dit niet langer moet gaan duren.... Volgens de arts is dit iets tijdelijks, ik ben niet depressief, maar is dit een "nawee" van de bevalling. Zo voel ik het zelf ook. Verder voel ik me niet naar ofzo. Ik heb oxazepam gekregen en dit helpt enigszins. Mijn vraag is, wie hebben hier na de bevalling nog meer last van gehad en hoe zijn jullie hier mee om gegaan? Liefs Kari
vervelend kari dat je zo slecht slaapt , hier ook hoor maar dat komt door baby die zo veel last heeft van krampjes dus word ik ook steeds wakker , ik ben juist erg moe zodra mij hoofd op kussen doe val snel in slaap ,maar goed ik heb deze keer ook makkelijk bevalling gehad sterkte
Ik slaap opzich prima, als ik de gelegenheid maar krijg Ik slaap alleen minder omdat Demi dan krampjes heeft ofzo waardoor we met haar in de weer zijn, maar verder..... Vervelend voor je, zeg!
Hey herkenbaar! Ik heb ook zo'n soort bevalling gehad, echt een marathon. Uiteindelijk is ze wel via de natuurlijke weg geboren, maar scheef dus. Veel pijn, grote knip, gekneusde stuit. Kortom dat waren de eerste slaapproblemen, terwijl mn dochter doorsliep. Daarna begon de bevalling vooral 's nachts veel boven te komen, veel angst. Ik heb toen mn bevalling helemaal opgeschreven en er daarna nog met veel mensen om me heen over gepraat. Dit gaf me al een heel stuk rust, zodat ik het in elk geval niet 's nachts lig te verwerken. Nu lig ik af en toe nog vanaf een uur of 5 wakker. Goed dat je er al met het ziekenhuis over hebt gepraat, misschien nog eens met een maatschappelijk werkster om de boel op een rijtje te zetten en vooral jou het gevoel te geven dat jij niet hebt gefaalt! Ik hoop dat je gauw beter mag gaan slapen, want het is echt heel vermoeiend idd.
Hee Annewil, bedankt voor je berichtje. Dat schrijven is misschien wel een goed idee. Dat had ik nog niet gedaan. Ik heb er wel met veel mensen over gepraat maar op een gegeven moment raak je uitgepraat, en ik merkte dat als ik het er weer over had, het inslapen 's avonds weer een stuk lastiger ging. De trauma arts had ook gezegd; probeer het er niet meer iedere dag over te hebben.... Sinds ik dit doe gaat het "iets" beter. Echt balen hè, mijn kleintje slaapt nu al 4 weken heerlijk door, vanmorgen zelfs tot 08:30 uur en sinds die tijd slaap ik nauwelijks. Ik hoop iig dat het snel weer beter gaat. Kari
Hoi Kari Ik heb er zelf geen last van maar een vriendin van me heeft dat ook gehad, slapeloosheid na de bevalling, en zij is uiteindelijk wel in een depressie geraakt. Ik wil je niet bang maken maar je wel op het hart drukken om aan jezelf te denken, en als je het gevoel het dat je dokter het probleem niet serieus neemt, gewoon een second opinion vragen! Aan slapeloosheid kun je echt onderdoor gaan en dat is niet nodig, er bestaan niet voor niets slaappillen. Je kind heeft ook meer aan een blije, uitgeruste moeder dan aan een uitgeputte moeder. Sterkte ermee!
bij mij gaat de klap nog komen denk ik. We hebben het hier nog zo druk met school, werk, verbouwing... Wel heb ik mezelf moeten dwingen oordopjes in te doen als ik echt wilde slapen. Moederinstinct is sterk he (hubby past dan op)
Hee Dushi, die oordopjes zou ik ook wel graag willen gebruiken, maar ik woon alleen met mijn dochtertje en dan ben ik bang dat ik haar niet hoor. Ik moet zeggen dat sinds ik naar die trauma arts geweest ben, en voordat ik ga slapen oxazepam gebruik, het een stuk beter gaat gelukkig! Kari
Hoi Kari, Ik heb ook een rotbevalling gehad en kreeg twee weken erna erg last van slapeloosheid. Ik kon echt twee, drie uur lang liggen zonder in slaap te vallen. Ik werd er helemaal moedeloos van en kreeg last van enorme huilbuien. Op een gegeven moment kreeg ik ook lichamelijke klachten oa duizelig, misselijk, hoofdpijn enz. Uiteindelijk ben ik naar de huisarts gegaan. Ik heb toen voor 5 nachten temazepam gekregen om echt even bij te slapen (gelukkig geven we flesvoeding en kon mijn man de nachtvoedingen overnemen). Daarnaast heb ik een afsprak met een psycholoog gehad om alles van me af te praten. Mij heeft dit enorm goed gedaan en ik slaap nu als een roosje... Maar: de huisarts waarschuwde me wel dat het ook een voorbode kan zijun van een depressie, dus neem het wel serieus! Ik wens je heel veel rust toe en hoop echt dat je snel wer lekker kunt slapen! Liefs, Krullebol
Na twee keer kort achter elkaar in het ziekenhuis opgenomen te zijn geweest was ik zo bang geworden dat het niet goed ging met mijn zwangerschap dat ik ook nachten niet heb geslapen. Op een gegeven moment raakte ik er van overtuigt dat ik "toch niet zou kunnen slapen" en daarmee kon ik helemaal niet meer slapen. Is zo'n cirkeltje waar ik niet meer uit kwam. Ik ben toen serieus onderzocht door de gyn en kreeg slaapmedicatie mee. Dat stelde me gerust en gaf me weer wat vertrouwen dat ik misschien toch ooit weer zou kunnen slapen. En ik ben overdag in plaats van krampachtig te proberen rustig aan te doen maar gewoon weer mijn oude dingen gaan doen en vooral naar buiten gegaan, beweging in de frisse lucht, en dagelijks op vaste tijden naar bed en opstaan, geslapen of niet. Het gaat nu weer een stuk beter. Er is ook nog een gratis internetcursus beter slapen: http://www.teleac.nl/beterslapen/index.jsp?nr=574751 of http://www.teleac.nl/beterslapen Dat kan je helpen weer terug te komen in je oude ritme. Maar ik sluit me volledig aan bij de andere reacties en van jezelf: dat je ook iets moet met je traumatische bevallingservaring. Maar het een hoeft het andere niet uit te sluiten. Het hoeft niet zo te zijn dat je pas weer kunt slapen als je dat hebt verwerkt. Je moet misschien weer wat vertrouwen krijgen dat je kunt slapen.
Hallo Agatha, Precies, het is een cirkeltje waar je in komt.... Maar het gaat nu goed! Weliswaar met de medicijnen, maar dat maakt me niet uit, ik slaap weer! Ik word af en toe nog wel 's nachts wakker, maar gelukkig slaap ik dan wel weer vrij snel. Echt heerlijk, want volgende week moet ik weer gaan werken sinds 25 sept..... en zou fijn zijn als ik dan goed slaap. Bedankt voor de berichtje, ik hoop dat je een voorspoeding bevalling hebt! Liefs Kari
hmm ik heb exact dezelfde bevalling als jou gehad...complete ellende dus.. ik slaap snacht tot ongeveer een uur of half 3 en dan ben ik klaarwakker zo vervelend. ik slaap dan wel meestal na een uurtje weer in. overigens heb ik mijn bevallingsverhaal helemaal opgeschreven --voornamelijk voor mezelf--en het heeft mij heel goed geholpen....ik zag ook steeds beelden voor mijn ogen namelijk.