Ik weet niet meer wat ik met mijn manneke aan moet. overdag als meneer een middagslaapje moet doen, gaat hij rustig naar bed is er helemaal niks aan de hand, maar 's avonds..... ik lees voor we kijken samen in het boekje zingen wat en knuffelen wat ik stop m lekker in en zeg weltrusten, niks aan de hand, maar owee zodra t liedje aan gaat en ik weg loop is het mis. gaat huilen en gelijk uit bed, en gillen, zo erg dat hij uitslag krijgt van het overstuur zijn. Dit gaat nu al 2 week zo, ook snacht wordt hij soms helenmaal over stuur en trillend wakker. ik weet het niet meer, het is echt een drama, nooit hadden we problemen met slapen gaat ook vrijwillig naar bed, maar zodra je weg gaat... weet iemand wat dit kan zijn en hoe ik dit aan moet pakken? radeloze mama
Ik weet niet hoe oud je zoontje is maar Anne is bijna 2 en heeft het zelfde gehad. Ik had echt het idee dat ze bang was weet nog niet waar voor wij hebben haar altijd getroost en ze sliep echt soms pas 11 uur savond en werd dan ook snachts wakker. Bij ons was de oplossing heel makkelijk (tenminste ik denk dat dit de oplossing was) Ik ging savonds als ze naar bed ging naast haar liggen en verzon zelf een verhaal zei mog kiezen waar het over ging en in het verhaal nam ik eigenlijk de hele dag door hierna is ze weer goed gaan slapen. Ik wet natuurlijk niet of het door de verhaaltjes kwam maar na een maand huilen stopte het hierna wel je kunt het altijd proberen.
Hij is bijna 2 en half en is erg stipt in dingen. als we van een ander ritme af gaan, dus ik orobeer echt dat ritme vast te houden wat we nu hebben, Ik heb ook heel vaak t idee dat hij angst heeft en alle spulletjes hebben een vaste plek, anders raakt hij daar van overstuur. Misschien inderdaad eens de dag door nemen, wie weet helpt het.
Hier dus hetzelfde probleem, drama s'avonds, ga ook eens proberen om de dag met haar door te nemen, hoop dat het helpt...
Ik heb t ook geprobeert, maar helaas helpt het niet Het is nu tot half 11 vaak huilen gieren, gillen. soms zo erg dat je denkt dat hij gaat spugen. als je bij m bent niks aan de hand, maar owee als je opstaat om weg te gaan..... Gisteren zei ik om 10 uur tot straks en toen bleef t rustig en is hij in slaap gevallen. DUs dat ga ik vanavond weer proberen.... wie weet is dat het magisch woord ipv tot morgen.
Dit heb ik idd ook 1 keer gedaan, weg gaan en zeggen dat ik zo weer terug kom, maar dat werkte dus maar 1 keer helaas.. Ik hoop echt dat het een fase is, want wordt er beetje wanhopig van, vraag me gewoon af wat er toch ineens aan de hand is!
Ik zei op een gegeven moment tegen mijn zoontje niet meer: Slaap lekker! Maar: lekker uitrusten! Want het woord 'slapen' was al genoeg om ervoor te zorgen dat hij niet wilde gaan slapen! Raar volkje, die peuters... Haha! Maar het werkte wel! En gezien de leeftijd van je zoontje denk ik ook heel erg aan verlatingsangst. Ook omdat je zegt dat alles een vaste plek moet hebben enzo. Op die manier probeert hij structuur in zijn leventje te ontdekken. Hij beseft nu dat je dan ineens een hele tijd weg bent.Doe dus zelf zo nonchalant mogelijk. Gewoon heel vrolijk: daaag! Misschien helpt het. En het is vast in ieder geval maar een fase, dus het gaat weer voorbij... Sterkte!
Een nachtlampje van Minnie Mouse is hier de oplossing Ze zet het lampje zelf aan en uit, werkt perfect, halverwege de avond ga ik even kijken en doe ik het lampje uit.
Hier ook drama met ons meisje van 22 maanden. Zo lang je boven bent, is het prima. Anders is het krijsen, gillen en helemaal over de zeik gaan. Echt helemaal overstuur. Ze heeft al een nachtlampje en de deur staat op een kier. Het helpt allemaal niks. Ik heb ook geprobeerd door te zeggen dat ik straks weer even kwam kijken....en warempel...ze is stil gaan slapen. Ik hoop dat het geen eenmalige truc was. Verder ook geen tips...niks werkt.
Hoi, Hier ook een slaapdrama gehad. Onze dochter wou helemaal niet meer gaan slapen, alleen als ik erbij bleef, dat was ook geen oplossing. Ze wilde totaal niet naar bed, na vanalles te hebben geprobeerd te hebben, hebben we een matras naar beneden gehaald die we over hadden, dit ging al een stuk beter, na wat wennen is ons slaapdrama twee weken na het begin opgelost. We hebben een groot bed voor haar gekocht, en onze stoere meid slaapt zelfs zonder slaapzak in haar grote prinsessenbed en dat gaat heel erg goed. Sterkte Groetjes Monique76
Bedankt allemaal voor jullie reacties. Helaas is het probleem er nog steeds. Soms zit ik gewoon te huilen omdat ik niet meer weet wat ik moet doen. Dylano is inmiddels zo moe dat hij ook overdag weinig energie heeft en walletjes onder de ogen. Hij slaapt al sinds maart in een groot bed zonder slaapzak en dat gaat goed, altans tot we deze periode kregen. Het is zo'n 3 maand geleden begonnen. Toen nog maar eens per week, vaak was hij nog wel lang wakker, maar dan ging hij gewoon spelen en dan daarna ging hij gewoon slapen. Maar het huilen werd steeds vaker en nu is het eigelijk elke avond raak tot half 10 of half 11. Hij wil de hele tijd dat we bij hem blijven, en zolang ik dat doe is het goed. mAar bij hem gaan liggen is gewoon geen optie. Ik ben zwanger met bi, en mijn man staat elke morgen om 4 uur op voor zijn werk. De dag door nemen hebben we geprobeert, ging 1 dag goed. Niet zeggen tot morgen maar tot straks heeft ook maar 2 of 3 keer geholpen. Slaap in de middag overslaan hebben we een paar dagen geprobeert, maar ook dan blijft hij tot half 10 of half 11 huilen en gillen en hij en ik hebben toch onze rust nodig, dus ook dat s geen optie. Als het had gewerkt wel, maar helaas... Nachtlampje hebben we helpt niet. de woonkamer is direkt bij zijn slaapkamer dus hij hoort ons gewoon, is ook geen oplossing. Lekker uitrusten en vrolijk tot straks zeggen helpt niet. Ook afspraken maken en even blijven zitten tot het eerste muziekje is afgelopen helpt niet. Zodra ik maar aanstalten maak om weg te gaan is het mis. Ook ënge"dingen weg leggen heb ik geprobeert, maar ook dat helpt niet. Ik weet niet hoe lang zo'n fase duurt, maar ik hoop toch echt dat het heel gauw over is, want ik ben zelf al helemaal op. mijn dag bestaat alleen nog maar uit Dylano, want ook overdag hangt hij heel erg aan me. Ik denk dus ook ergens wel dat het verlatingsangst is en natuurlijk is er een broertje of zusje op komst, wat ook de nodige verandering met zich mee brengt.
Meid ik wou dat ik je kon helpen hiermee, maar ik heb hier hetzelfde probleem! Gister heeft Mike ook de boel ondergespuugd en moest René hem zelfs een tikje op zijn wang geven om hem tot bedaren te brengen, hij was zo.n beetje aan het hyperventileren zo erg was het. Toch maar mee naar bed genomen en daar heeft ie geslapen als een roos. Tja, Romano ligt een kamer ernaast en wat moet je anders he? Nu begint hij het smiddags ook te krijgen. Athans, vandaag wel. Wel moe, maar niet toegeven. Heb hem er maar weer uitgehaald op een gegeven moment. Om 20.00 naar bed gebracht en dag gezegd. 10 minuten later begon het gedonder weer......weer naar bed gestuurd en bij de deur blijven staan. Tot nu toe is het nog steeds stil en is hij in diepe slaap. Maar ik heb zo het vermoeden dat hij zich vannacht weer meld! Dus ik ken het.......maar ik heb nog geen oplossing......al denk ik wel dat het te maken heeft met een bepaalde leeftijds fase. Ik lees dus met je mee hier, hopend op wat goeie tips!
Niemand meer een tip? Hier was het vanavond weer raak voor de zoveelste keer en ik ben het zo enorm beu! Dus al iemand nog iets weet.............. graag!
Niemand meer een tip? Hier was het vanavond weer raak voor de zoveelste keer en ik ben het zo enorm beu! Dus al iemand nog iets weet.............. graag!
Wij hebben er op dit moment baat bij, dat we een verhaaltje vertellen, de dag doornemen, en haar een beetje kietelen en dat de deur een stukje open blijft staan, die deden we dus voorheen altijd dicht. En dit gaat gelukkig al 4 dagen goed.. (*klopt wel ff af) Denk toch proberen om dit iedere avond vol te houden en steeds weer te doen... Verder zou ik het ook echt niet weten en hoop voor jullie dat deze fase heel snel over gaat. sterkte
hier is het nu 3 dagen stil in de avond. wel nog wakker tot een uur of 10, maar geen huildrama. Ik lees hem zijn boekje voor en dan ga ik naast hem zitten op een krukje, na het boekje gaan we even knuffelen en dan doe ik een muziekje aan en geef duidelijk aan dat ik na het muziekje weg ga naar de bank. dat vind hij goed. dus als t liedje af is gelopen zeg ik nou manneke muziekje is nu afgelopen, nu doet mama m weer aan en ga bij papa zitten. Dan geef ik m no een kus en ga vrolijk bij de deur zwaaien. daag tot straks. en dan zwaait hij lief terug en is het goed. voor nu werkt dit en ik hoop dat dat zo blijft...
Wat een geluk Janneke....... Hier word het helaas alleen maar erger, hij slokt gewoon de hele avond op.......krijsen tot het hysterie-se aan toe..... Niets helpt...... WE hebben hem een paar avonden genegeerd en daarna even naast hem gelegen tot hij sliep (binnen 10 minuten was hij vertrokken). Dat leek te helpen......tot vanavond......hij wist zelfs over het traphekje heen te komen......... Ik hoop echt dat dit snel overgaat.......
Hier hetzelfde, zucht..... Vanavond ben ik steeds elke 10 minuten naar hem toe gelopen hem weer neergelegd, hem over zijn bol geaaid en verder alleen weltrusten gezegd. Nu na dit 3x te hebben gedaan is het stil pfff! Maar ons zoontje was op een gegeven moment niet meer aan het huilen maar aan het gillen, zonder traantjes en aan het springen in zijn bedje. Dus volgens mij is hij echt aan het uitproberen. Iedereen met dit probleem, sterkte ermee Ps. Ik probeer de dagen ook een beetje rustig te houden voor hem, veel thuis en weinig nieuwe indrukken en gehaast gedoe. (is wel ff aanpassen steeds en lukt ook niet altijd hoor)
hallo, hier bij ons ook een meisje dat overdag prima slaapt, maar zodra ze savonds op bed gaat wordt ze helemaal overstuur. ze wil dan weer naar beneden, want ze wil niet slapen, we hebben elke avond hetzelfde ritueel dus daar ligt het hem neit aan. vorige week is dit begonnen en eergisteren en gisteren was er niks aan de hand, toen hebben we haar zonder slaapzak op bed gebracht, vanavond zou ik haar weer zonder slaapzak op bed doen, maar ze wou niet, ze stond al meteen weer aan eht voeteneind van het bed (peuterbedje al 6 maanden) heb der tegen mijn principes mee naar beneden genomen, ze heeft drinken gekregen en daarna heb ik der weer op bed gebracht, met de slaapzak aan en lekker ingestopt, maar weer wou ze neit, ik heb er 2 tellennaast gelegen, maar dacht toen bij mezelf, als ik dit doe meot ik dit elke keer doen, en dat was en ben ik niet van plan. dus heb der weer ingestopt en ben toen meteen weg gegaan: BRULLEN heb der laten huilen en na 10 minuten was het over, heb nu geen idee hoe ze in bed ligt en ik ga straks niet bij haar kijken, want dan wordt ze wakker, onze dochter hoort namelijk alles, en wil neit dat ze weer wakker wordt. ook hoop ik niet dat het morgen weer zo wordt, want ik blijf bij mijn eigen voetstuk dat ik haar niet mee neem naar beneden en neit bij haar ga liggen en haar maar gewoon hooguit 20 minuten laat brullen, want ze valt vanzelf in slaap, en het meot voor haar neit een gewoonte worden dat ze mee naar beneden kan terwijl ze op bed meot, want meo is ze altijd wel rind de klok van 7/7.30 dit is mijn verhaal, misschien iemand anders nog tips of adviezen, die zijn van harte welkom anita mv jildou
Hoi mamavan janneke ik zie dat je het steeds hebt over een muziekje wat bij ons het geval was dat wij ook altijd een muziekje aanzette als hij moest slapen en toen hij alleen was met het muziekje het fout ging. Nu bleek dat hij eigenlijk bang is met een muziekje in het donker. Misschien kun je dat nog eens proberen. Sterkte