Iedereen zegt continu dat mijn jongste zo klein is. Dat is hij ook vergeleken met de oudste, en vergeleken met andere kleine kinderen in onze omgeving. Toch groeit hij 'gewoon' volgens zijn -1 lijntje. Hij is nu 8 kg en ongeveer 70 cm lang. Ondanks dat ik best stevig in mijn schoenen sta, maakt het me toch onzeker. Alsof ik niet goed genoeg voor hem zorg ofzo. Gisteren zeiden ze er op het KDV ook weer wat van en dan kan ik ze wel schieten. Herkent iemand dit?
Hier vier kleine meisjes en vooral de jongste is echt iniminie, die zou nog door kunnen voor pasgeboren zegmaar. Soms vind ik het wel vervelend als mensen er wat van zeggen, vooral als ze commentaar hebben dat ik ze vast geen eten geef of dat het komt doordat ze van mij gezond moeten eten. Maar aan de andere kant laat ik het ook altijd snel weer van mij afglijden, ze zijn nou eenmaal klein; kan ik ook niets aan doen. De oudste begint het nu langzaam in te halen.
Helemaal met @Boommm eens. Het is idd wel eens vervelend maar ik trek mij er weinig van aan tegenwoordig. Hier 1 minimeisje en een kleiner dan gemiddeld jongetje. Klein en graatmager terwijl ze bijna net zoveel als ons eten De oudste zit zelfs onder de -2 lijn, zo geboren en altijd in dat lijntje doorgegroeid. Voor haarzelf is het soms wel irritant. Ze is nu 9 en kan best voor een 7 jarige doorgaan. De jongste is meer -1 lijn. Maar dat compenseert hij wel hoor
Herkenbaar. Hier ook een klein meisje, al met geboorte. Voldragen zwangerschap en bij 40+1 geboren met 2740 gram. Maar zelf ben ik ook ini mini. Ik vind het wel iedere keer weer spannend bij het cb moet ik zeggen. En als ik aan het wandelen ben en mensen die ik niet ken vragen me: hoe oud is ze? Dan zeg ik hoeveel maanden ze is en meteen er achteraan: het is een kleintje hoor! Ik denk dat ik dat er al meteen bij zeg om opmerkingen te voorkomen. Maar nu lijkt het net alsof ik me verontschuldig. Besloten om dat niet meer te doen!
Onze dochters zijn ook klein. Oudste is nu net 12,1 kg (ruim 3,5 jaar) en 92 cm. Jongste is nu net 8 kg, was ook laat met haar tanden (derde komt nu pas door) maar ze loopt al wel, wat leuke reacties oplevert omdat mensen haar veel jonger schatten. Gelukkig ben ik ook petite, dus eigenlijk weinig reacties. Als er wat van gezegd wordt, zeg ik dat ze gewoon volgens het lijntje van CB groeien.
Hier juist een grote jongen,plus 2 lijn,al vanaf de geboorte.Toen hij net 2 dagen oud was was er al een arts die hem vond lijken op een baby van 3 maanden.Mensen denken nu dat hij al ruim 4 is,ik krijg heel vaak de opmerking van goh,hij is wel groot hoor!Zelfs van het cb!Of ze vragen of hij pokon te eten krijgt...kortom,klein of groot,mensen hebben altijd wel iets er op aan te merken.
Hier ook maar een kleintje. 14 maanden: 75 cm en 9 kilo. Draagt maat 74. Terwijl ze bij de geboorte bijna 4 kilo woog en 53 cm was.....
Het krijgen van opmerkingen herken ik wel, maar hier dan vanwege het omgekeerde. Mijn zoontje is groot. Lengte is +2 en gewicht is iets minder dan +2. Dus de opmerkingen die ik krijg, zijn dan ‘wat geef je hem, hij is zo groot’, ‘jeetje is hij pas 17 mnd’ etc. En dan ook nog ongelovig kijken als ik zeg dat het grootste deel van zijn eten op de grond belandt. Dus mensen hebben altijd wel iets te mekkeren. Lekker van je af laten glijden
Inderdaad niks van aantrekken. Je weet zelf wat je je kindje geeft en dat je de juiste keuzes maakt voor jouw kind. Hier ook het omgekeerde, een dochter van 3,5 maand die afgelopen week al 7,5kg woog. Ik snap er niks van, maar ja wat kan ik er aan doen? Ze krijgt alleen 4-5 flessen van 200cc, spuugt dan ook nog regelmatig wat uit, verder niks. Het ene kind groeit gewoon wat harder als de ander.
Wat heeft zijn groei (vooral lengte) te maken met hoe jij voor hem zorgt? Zolang je er dagelijks eten in stopt kun je weinig meer goed of fout doen. Probeer dit soort dingen rationeel te bekijken? - hoeveel mensen ken jij die precies even lang en zwaar zijn op dezelfde leeftijd? - hoe zou de wereld uitzien als dat wel zo was? - waarom denken mensen dat kinderen dan wel allemaal gelijk zouden moeten zijn? - wat betekent de term 'gemiddelde' in die middenlijn op de groeicurve? Met gewoon gezond verstand kom je vanzelf van die onzekerheid
Hier een met lengte op -1 en gewicht op 1, gisterenavond bij de hap 'nou die heeft wel genoeg reserves!'. Eet, drinkt gewoon wat ze behoort te hebben krijgt geen extra's ja dr kwarkje na t avondeten en ook als ze ziek is bunkert ze door. Maar is altijd al kind van de welvaart geweest. Ze is vollop in beweging en ontdekt de wereld is lief tegen alles en iedereen en zet de grootste glimlach voor je op. Ik vind t gescheten, ze kunnen allemaal t dak op. De lengte begint er nu eindelijk in te schieten dus dat verspreid zich nog wel. Mn man is nu aan de forse kant dus je krijgt van die opmerkingen, straks gaat ze op je man lijken qua bouw! Alleen weten zij niet dat ik mn man al vanaf mn 14e ken en weet dat ik m toen omver kon blazen en dat sinds zn 21-23 jaar ergens ineens omslag kwam en hij breder en zwaarder werd. Niet van t eten, maar door cortisol. Dus joh, laat ze de hik krijgen. Als ze eten en drinken wat ze moeten, vrolijk en content zijn is alles goed en wel.
Voor een gemiddelde moeten er nou eenmaal kinderen boven en onder de lijn zitten. Hier ook een mini 3.5 jr 83cm ze doet wel lekker lang met haar kleding.
-1 is toch ook niet zo klein. Hier zat ze op de -2 toen en is inmiddels wel iets omhoog in de curve, maar nog steeds klein. Ze wordt vaak jonger geschat, maar dat komt ook mede door het feit dat ze weinig haar heeft. Verder eet ze goed en ontwikkelt ze prima, dus ik vind het best.
Ach ja, mijn moeder roept altijd "Ieder mens is uniek!" Zolang er medisch niets mis is met je kindje en hij mooi zijn eigen lijn volgt, is er geen reden tot paniek hoor. Kijk, als de arts zegt dat er misschien iets niet helemaal ok is, dan is het een ander verhaal. Maar willekeurige mensen zou ik geen oordeel over hem laten vellen Onze zoon is lang en slank. Met een erg groot hoofd en grote voeten Laatst speelde hij met een leeftijdsgenootje (bijna gelijk geboren) en leek hij wel een reus Maar dat geeft wel goed weer hoe verschillend ieder mens is.
Tja, je hebt grote en kleine kinderen. Kinderen met reserves en minder reserves. Gelukkig is niet ieder kind (en volwassene) gelijk, maar ik snap je helemaal. Mijn oudste 2 waren of lang en stevig gebouwd (oudste) of lang en smal (middelste). Vooral bij middelste werd om smal gehamerd, vreselijk. Maar ik was vroeger ook lang en smal. Jongste is ook lang en smal, maar het boeit mij niks wat ze zeggen. Veel ziek geweest, reflux en koemelkallergie in het eerste jaar. Waarbij hij waarschijnlijk nu nog een koemelkallergie heeft. Andere kant... kijk eens naar geboorte gewichten. Mijn oudste werd met 40+0 geboren met 52cm en 4190 gram. Weinig afgevallen, geloof iets van 150 gram. Die had dus al zijn reserves mee. Middelste (meisje, andere 2 zijn jongens) geboren met 38+1. 48-49cm en 3270 gram. Flink afgevallen wegens niet op gang komen bv naar 2800 gram en een beetje. Jongste geboren met 39+0. 54cm en 3760 gram. Afgevallen naar 3580 wat veel was volgens kraam. Achteraf kwam dit door reflux en kma.
Nou mijn dochtertje van ruim 11 maanden woog vd week 7590 en 71,7 cm dus ook een klein fijn meisje. Draagt nog maat 68 en soms 74. Doe lekker lang met haar kleding Ze ziet er gezond uit, eet goed dus ik maak me geen zorgen. Mijn zoon van 9 weegt ook nog maar 24 kilo....ik maak geen grote dikke kinderen blijkbaar.
Ja! Onze oudste groeide altijd op de -2 lijn. Nu bij 3 jaar (en 2 maanden) is hij 12,5 kilo en heeft maat 92(broekjes, shirts ook nog maar dat wordt binnenkort wel 98) alles is te groot of zakt af. Soms doen mensen alsof ik hem uithonger ofzo of ze zeggen (ik ben niet echt van veel snoep geven) dat hij daar wel wat meer ban mag hebben want hij is zo mager. Met vlagen vind ik het irritant en trek ik het me aan. Maar andere kant hij eet best prima en is gezond. Ik en mijn man zijn ook slank dus ja...zal wel bij hem horen.
Mijn jongens zijn lang en slank (de middelste zelfs aan de magere kant). Regelmatig opmerkingen over gehad. Is hij echt pas ***? Geef je hem pokon? Is zijn vader zo lang (ik ben 1,65 en nogal zwaar, dus van mij hebben ze het niet). Mijn meisje noem ik mini. Ze groeit prachtig op de -1 lijn en is dus voor mijn gevoel ieniemienie. Grappige is dat ze ook ongeveer op de -1 zit qua gewicht en ik haar dus redelijk stevig gebouwd vind. De jongens zijn namelijk beneden gemiddeld qua gewicht, maar dus bovengemiddeld qua lengte. Dus onze dame heeft een heel ander figuur. Maar laatst op het cb stond in haar dossier "tenger meisje". Kwam totaal niet overeen met mijn beeld van haar, hoewel ik ook wel zie dat ze inderdaad helemaal niet heel stevig is. Iedereen kijkt dus met eigen bril en reageert op wat voor hen "anders" is. Groeien op de -1 lijn is echt niet heel afwijkend, lekker laten gaan.
Hier het omgekeerde dus. Zoontje zit helemaal bovenaan de curves. Daar krijg ik dus voortdurend commentaar alsof ik hem alleen maar cola, chips en snoep geef. Hij is net één jaar, dus nee. Mensen hebben altijd commentaar.
De oudste zat bij ons altijd onder de -1 lijn. Nu is ze met haar lengte boven het gemiddelde en met het gewicht loopt ze nog steeds op de -1 lijn. Ik heb diverse keren te horen gekregen of ik haar niet eens meer eten zou geven enz...nou ik durf te zeggen dat ze meer naar binnen werkt dan dat ik doe de jongste zit net op het gemiddelde en daarmee echt een standaard jongen ondanks dat krijg ik elke keer weer te horen dat hij echt groot is enz ik zeg tegenwoordig alleen nog maar hij groeit precies volgens het lijntje. Meestal zijn ze dan wel stil.