Ons meisje is nu 13 weken oud en al een aantal weken naar vreemde toe wat eenkennig, ze kijkt trekt een zielig lipje en huilt even. Na een tijdje is het goed. Sinds enkele dagen doet ze dit ook naar onze eigen ouders.... en dan met name naar 1 iemand heel erg. Ze wil echt niet op schoot en huilt dan heel erg hard terwijl er van een afstandje toch wel eens een lachje naar die persoon af kan... Herkennen jullie dit?
bewuste eenkennigheid is het nog niet, dat komt vanaf een maand of 6 maar babies voelen wel feiloos aan als iemand zich ongemakkelijk voelt bij babies of wat dan ook. mijn meisje deed dit ook maar meer omdat ze best gevoelig is en nog erg mama-behoefte had. sinds ze naar het kdv gaat is ze een stuk makkelijker geworden en is ze een allemans vriendje ik herken het dus wel maar niet als eenkennigheid...
Mijn zoontje had hetzelfde rond die periode. Op een gegeven moment ging hij zelfs huilen als zijn vader hem optilde...en dan al huilend naar mij kijken. Vreselijk vond ik het. Maar het is ook vanzelf weer overgegaan toen hij een maand of 5 was. Nu is hij totaal niet eenkennig meer.
hier ook, al heel vroeg eenkenig, vooral naar schoonouders toe, sinds 2 week gaat het beter(nu 10,5mnd) maar ze moeten haar niet direct oppakken.
Met onze oudste ook gehad. Het begon al heel vroeg, misschien wel rond die tijd of iets vroeger. Bij ons en bij een oma was het goed, de rest niet. Toen ze eenmaal zat in de kinderwagen keek ze andere mensen ook niet aan en reageerde ze daar niet op, ze keek er gewoon langs heen. Ze is ook heel verlegen geweest. Toen ze 1 jaar en zes maanden was zijn we met haar op gym voor ouder en kind gegaan, bewust omdat ze dan ook moest omgaan met anderen. Dat heeft best wel geholpen. Toch heeft ze tot de kleuterschool problemen gehouden. Ze is nu 5 en zit in groep 2 en het gaat nu goed. Ze is niet haantje de voorste maar reageert heel goed op anderen en durft zelfs vreemden aan te spreken. Het kan dus wel even duren maar hier kwam het goed.