Als mijn vriend er in de ochtend uit gaat om half 7 dan krijgt Jamila een schone luier en een fles en dan neem ik haar bij mij in bed zodat we nog even 2 uurtjes kunnen slapen. Ze ligt dan in het midden op een aankleedkussen met een eigen dekentje over zodat ze niet onder mijn deken komt. Ik vond het eerst ook wat eng maar de kraamzorg heeft mij heel duidelijk uitgelegd dat het zo gewoon veilig is en je toch wel onbewust oplet. Snachts slaapt ze gewoon in haar ledikantje op haar kamer. Tot 4 weken heeft ze naast mij in haar wieg gelegen. Ze sliep meteen heel goed op haar eigen kamer, daar hebben we wel geluk mee gehad.
Nooit kan ik niet zeggen, want nacht 3 n 4 in de kraamweek waren 's nachts een ramp dus toen vanaf 3u bij ons in bed. Maar dat waren de enige twee nachten. Een kind hoort in zijn eigen bed vind ik! Grote bed is voor papa en mama. Ik lees graag 's avonds in bed met lamp aan, kijk soms nog even tv.. Moet er ook niet aan denken, hoor elke draai en zucht van hem.. Nee, kindjes horen in hun eigen bedje!
Vanaf 8 weken tot 10 maanden sliep mijn zoontje door, in eigen bed. Sindsdien komt hij één keer per nacht en dan pak ik hem bij ons in bed. Hij slaapt dan tussen ons in, op zijn buikje. We hebben meerdere pogingen gedaan om hem snachts niet bij ons te nemen maar zonder resultaat. We werken allebei veel en onregelmatig en dan is nachtrust erg belangrijk dus wij kiezen ervoor om hem bij ons te pakken. De laatste tijd komt het gelukkig steeds vaker voor dat hij een nachtje in eigen bed doorslaapt.
Dit dus Hier heeft ons zoontje ook bij ons in bed gelegen, toen een Co-sleeper aangezien hij zijn ruimte nodig heeft (wij ook aangezien hij heel breed slaapt voor zo'n klein ventje. En voor degenen die beweren dat het slecht is voor je relatie; ik heb een prima relatie. Beter dan de meeste stellen die wij kennen en dat hangt echt niet af van ons zoontje we of niet in ons bed. Mijn vriend was degene die ons zoontje bij ons in bed legde na de zoveelste onrustige nacht destijds en sindsdien slapen wij als roosjes haha
Hier tot 3 a 4 mnd ook op/naast me. Heerlijk! Mis het wel.. Nu draait ze alle kanten op dus vind t nu niet prettig en zij ook niet
Ons zoontje slaspt of in zijn cosleeper of bij ons in bed. Heerlijk en dit blijft wat mij betreft ook nog wel even zo. Ze zijn maar een keer zo klein, ze gaan vanzelf weerl in hun eigen bedje. Nu nog even genieten van dat kleine slapende kindje.
Onze kraamhulp keek alsof wij een misdaad hadden begaan. Ze had zonder overleg de kinderwagenbak al opgemaakt want ze moest bij ons. Konden we wennen aan haar geluidjes. Ik zei dat ze een eigen kamer heeft en dat ze daar slaapt. Met babyfoon. We wonen gelijkvloers dus ik ben er ook vrij snel. Ik ben niet echt tegen samen slapen maar vraag me wel serieus af hoe stellen dit doen als ze intiem willen zijn.
Dus jij berijdt je vent alleen op bed? Vraag me af hoe stellen dit volhouden bij een lange relatie.... Lijkt me namelijk ontzettend saai... Zelfde plek Zo'n huis biedt zoveel meer mogelijkheden En zo'n kleine blijft niet eeuwig in je bed slapen hoor
Nacht 1 in de wieg naast bed, ging voor geen meter dus toen hebben we het wiegmatras tussen ons in gelegd, maar de helft van de tijd lag ze dan nog tegen me aan ipv op dat matrasje, en ondertussen vond ik dat voor onszelf ook niet ideaal dus wij hebben zelf een cosleeper gemaakt door een ledikantje tegen het bed aan te zetten met 1 zijde open en de matrassen strak tegen elkaar aan. Ideaal! Ze heeft lekker haar eigen plekje tot een uur of 2, en daarna slaapt ze na de voeding alsnog bij me, tot ik er weer genoeg van heb of een zere heup krijg van het stil op m'n zij liggen. Wil ik lang en veel slapen, dan moet ze tegen me aan liggen, anders wordt ze steeds wakker na dat eerste stuk van de nacht. We houden deze constructie ook lekker zo hoor, we zien het vanzelf wanneer er iemand toe is aan verandering, vriend vind het ook prima zo, en ik krijg zo zelf echt veruit de meeste slaap.
Onze jongste slaapt bij mij op de kamer. Het liefst in de wieg, maar 's nachts eigenlijk altijd bij mij. Waarom? Omdat ze daar blijkbaar behoefte aan heeft. T is de eerste die bij mij in bed slaapt, dus ik geloof niet dat het aan mij ligt ofzo. In dr wiegje wil ze snachts niet slapen, dus meer opties zijn er niet he. Papa is verbannen naar de bank, dus we hebben een heel groot bed voor ons tweetjes. Knuffelen met mijn man haal ik op andere tijdstippen wel weer in. Nu heeft mini blijkbaar meer behoefte aan lepeltjelepeltje
Nou,zoontje van een vriendin van mij is inmiddels 8 en durft niet op z'n eigen kamer te slapen. Ze heeft al van alles geprobeerd, maar hij vertikt het. Hij slaapt dus nog steeds bij haar in bed en daar baalt ze stevig van. Net als de zoon van een andere vriendin gewend was om door z'n moeder in slaap te worden geholpen, ze heeft ook tot een jaar of 7 geloof ik iedere avond naast z'n bed moeten zitten omdat hij anders niet kon slapen. Ik ben gek op mijn dochter, maar ze hoort lekker in haar eigen bedje en heb haar altijd ook zoveel mogelijk wakker weggelegd , zonder te laten huilen natuurlijk. En ze heeft tot op heden geen enkele moeite om zelf in slaap te vallen. Maar dit is offtopic...
@Taliaa: Ik lees dat je inmiddels bevallen bent, van harte gefeliciteerd! En weer een meisje, wat leuk, arme man zo te midden van al dat oestrogenen geweld.
Wow! Acht?! Wordt het dan geen tijd voor haar om even ehbo met jo frost te kijken en even flink door te pakken? Hij gaat echt wel naar zijn bed hoor als je volhoudt.
Dat kan toch ook gewoon als je kindje bij je op je kamer slaapt? Of doen jullie 't altijd alleen in bed onze kindjes hebben beiden meer als een jaar bij ons geslapen, dochter is naar haar eigen kamer gegaan toen ik 7 maanden zwanger was van haar broer dus reken maar uit. Bovendien kan ik helaas wel constateren dat met 2 kindjes ( Waarvan een slechte slaper ) 2 werkende ouders met beiden wisselende diensten.... Het tekort aan intimiteit zeker niet ligt aan het kind op onze kamer.
hier slaapt ze in der eigen kamer, sochtends drinkt ze tussen ons in der fles leeg en slaapt ze samen met ons verder heerlijk
Mijn schoonbroer heeft tot zijn 12 de bij zijn ouders geslapen. Zijn eigen bed en zijn kamer stonden voor sier en als vrienden kwamen spelen. Pas op zn 12de durfde hij alleen te slapen en toen ook voor het eerst ergens wezen logeren.