Sinds een tijdje slaapt mijn peuter niet zo goed meer. Om in slaap te komen is het nodig dat wij bij hem in bed liggen en als hij savodns of snachts wakker wordt, is dat niet meer voldoende en slaapt hij pas als hij bij ons tussenin ligt. Nu vind ik dat op zich allemaal niet erg maar hij wordt steeds vroeger wakker. Eerst wad het 5 uur, toen 3 uur en inmidels wordt hij om 22u al krijsend wakker en wil dan tussenin slapen terwijl wij nog niet op bed liggen. Ik weet niet goed wat de reden is van het wakker worden, hij kan dat ook nog niet goed benoemen. Kou, nachtmerries, monsters onder bed, gewenning, aandacht? Geen idee... Maar ik weiger om naar bed te gaan als meneer dat 'vraagt' om 22u. Dat betekent dus dat hij op de gang staat te krijsen tot het 23u is (want terug in bed leggen heeft weinig nut, hij komt er net zo snel weer uit) en wij naar bed gaan. Gelukkig wordt onze dochter er niet wakker van... Herkennen jullie het? Hoe gaan jullie ermee om? Ik vind het vooral lastig dat ik niet weet waarom hij niet alleen in zijn eigen bed wil slapen. Als het angst is bijv. Vind ik het wel weer erg sneu om hem zomaar te laten huilen en gillen namelijk. Maar ik wil ook graag dat hij toch weer in zijn eigen bedje slaapt (ernaast zitten, erbij liggen, boven blijven rommelen, steeds terug om een kusje te geven etc. Werkt niet. Hij blijft dan net zo lang wakker tot wij naar bed gaan en kruipt dan gewoon tussenin en slaapt dan direct)
Hij zal het sowieso niet voor de lol doen. De weinige keren dat dl niet wilde slapen liet ik haar gewoon op de bank tussen ons in zitten, tot ze sliep of tot wij naar bed gingen. Erin meegaan lost veel problemen hier vanzelf op. (in dit geval wilde ze toch al snel liever in bed liggen)
Staat ie dan een uur lang te krijsen op de gang? Arm kereltje. Mn hart zou breken. Ik zou hem lekker bij je nemen. Tussen jullie in op de bank, onder een dekentje, lichten gedimd. Wel met de regel dat ie niet mag spelen of kletsen. Anders terug naar boven. Als ie echt angstig is, zal ie wel eieren voor zn geld kiezen en gewoon stil blijven liggen. Dikke kans dat ie dan in slaap valt. Go with the flow, het is een fase, het is een fase, het is een fase.
Trapt hij erin als je zegt: ga maar alvast in ons bed liggen, ik kom zo? En dan kom je gewoon op je normale tijd en ligt hij lekker te tukken. Ik zou eerst eens kijken of hij ook steeds wakker wordt met een extra deken . Hoe vaak ik daar al niet ingetrapt ben... Steeds maar spoken 's nachts , en met een warmere deken was het in één keer afgelopen. En een lamp(je) aanlaten . Moet trouwens wel een beetje lachen dat je schrijft dat je het sneu vindt om hem te laten huilen, maar dat hij vervolgens wel een uur op de gang staat te brullen . Niet dat ik niet hetzelfde zou doen hoor, je gaat je natuurlijk niet door je kind naar bed laten sturen.
Zo doen wij het hier ook, als hij echt niet meer z'n bed in wil komt hij lekker even mee naar beneden, inderdaad niet spelen, kletsen, eten of drinken, gewoon alleen maar zitten. Als er niks aan de hand is, dan is de lol er gauw vanaf en gaat hij wel weer naar bed, als er echt wat is kruipt hij bij ons op schoot, valt dan in slaap en dan leg ik hem terug. Rondom oud en nieuw was hij bang voor de knallen, dan mocht hij in ons bed gaan slapen 's avonds, maar ik vertelde hem wel altijd, als papa en mama straks naar bed gaan, dan zijn de knallen over en leg ik jou weer in je eigen bed.
Ik geloof ook wel dat hij het niet voor de lol doet. En ik laat hem ook niet voor mijn lol een uur brullen op de gang natuurlijk maar je probeert eens wat toch? Ik was daavroor al wel meermalen wezen kijken of er niks aan de hand was wat ik kon oplossen, had al even bij hem in bed gelegen om hem weer in slaap te krijgen enzo en hij mocht ook alvast in ons bed kruipen tot wij zouden komen. Had hem daar ook in eerste instantie neergelegd, zn knuffeltje erbij, gezegd dat wij zo zouden komen etc. Maar kwam hij er weer uit. Nu weet ik dat mijn zoontje een soort ontembare energie heeft (tja welke peuter niet natuurlijk) en dat hij dus met een gerust hart bij ons op de bank zou zitten zonder in slaap te vallen. Bijv. Met o&n bleef hij tot 2 uur wakker en kon gerust nog een uurtje door als wij niet zelf ook naar bed zouden gaan. Ik wil hem ook echt niet laten brullen natuurlijk. Ook mijn moederhart breekt dan. Maar ik ga natuurlijk niet op zijn 'commando' naar bed idd En dit is niet iets wat nu een paar nachtjes/avonden zo is maar inmiddels een maand of 2 en juist het lastigste vind ik dat ik niet weet wat er nu aan de hand is. Dus ja dan probeer je weleens wat uit.
Ik denk toch echt dat het gewenning is ,als ik ga krijsen mag ik bij papa en mama in bed. Ze weigeren toch niet. Als ik eerlijk ben zou ik gewoon doorpakken en hem steeds weer terug leggen in zijn eigen bedje. Kost even wat doorzettingsvermogen maar goed uiteindelijk zal hij toch in zijn eigen bed moeten. En wat de andere dames aangeven , even mee naar beneden en zitten en daarna weer proberen in zijn eigen bedje
Is hij vaker bij je weg? Mist hij jou of je partner? Wil hij die tijd inhalen door bij jullie te slapen?
Tsja ieder zo zijn eigen keuze hierin natuurlijk maar ik herken het. Ik ga erin mee, ik heb ook een hele tijd doorgezet met maar terugleggen, eruit, weer terugleggen enz. maar het werd er niet beter op (weken geprobeerd hoor) Ik ga dus samen met haar naar boven om zeven uur, dan komt ze bij ons in bed, we zingen samen nog wat liedjes of kijken een filmpje en dan gaat ze slapen en blijf ik erbij tot ze slaapt. De ene keer is dat met tien minuten en ja helaas duurt het ook weleens drie kwartier. Daarna ga ik gewoon naar beneden en zij slaapt lekker verder. Als wij naar bed gaan legt mijn man haar over in haar eigen bedje en dan slaapt ze gewoon door. Komt ze dan 's nachts dan nemen we haar weer tussenin en slapen verder. Ik heb het dus gewoon geaccepteerd en ga erin mee, ik vind het ook wel een gezellig momentje zo 's avonds met zijn tweetjes op bed, lekker knuffelen, heerlijk.
Hoe oud is hij precies? Hoe laat gaat hij naar bed? Doet hij nog een middagdutje? Dochter had er ook een tijd een handje van. Middagdutje eraf of inkorten hielp. Verder plakt ze stickers na elke goed geslapen nacht en krijgt ze een cadeautje als het stickervel vol is. Hier valt ze in de avond ook beter en rustiger in slaap als ik naast haar lig. Dat doe ik dus ook. Maar onze dochter gaat, als ze een middagdutje gedaan heeft, pas rond 20.30-21.00 uur naar bed, anders wordt ze veel te vaak wakker in de nacht. Nu wordt ze meestal zo rond half 7-7uur wakker. Precies goed wat mij betreft! Ook heeft ze een slaapwekker, als het konijntje slaapt is het nog geen tijd om te roepen. Ze begrijpt dat prima!
ik ga er van uit dat het een fase is zoals alleen peuters ze kennen en beheersen en ik zou hem op de bank nemen met een kopje warme melk of thee. Lekker onder een dekentje en als hij in slaapt valt terugleggen in zijn bed. En als hij dan wakker wordt van het verplaatsen desnoods in jullie bed. Als hij niet in slaapt valt op de bank dan zou ik hem even (bijv een half uurtje) laten zitten en daarna naar bed brengen zoals jullie dat elke avond doen. Als hij dan rond 3 uur weer wakker wordt kan hij alsnog bij jullie in bed.
Als ik dit lees klinkt het best tegenstrijdig? Doorzetten en steeds terug in bed leggen, of mee naar beneden nemen? Gisteren kwam hij rond 22.30u uit bed. Ik wilde toch bijna naar bed dus heb hem in ons bed genomen en hij viel in 2 minuten weer in slaap. Mijn man heeft hem teruggelegd toen hij naar bed ging en toen werd hij pas vanmorgen om 6.30u weer wakker. Dus prima nacht zo! Hij is trouwens 2j8m en doet al bijna een half jaar geen middagslaapje meer. Hij gaat tussen 19-19.30u naar bed. We blijven er dan even bij liggen tot hij slaapt. Dit is altijd maar 5-10 minuten dus prima te overzien en we pakken dat ook echt als rustmomentje voor onszelf dus dat vinden we niet erg.
Als hij er nog maar enigszins in past zou je ook nog een campingbedje kunnen proberen. Misschien mist hij geborgenheid . Heb het hier ook eens gehad dat ze met logeren in zo'n bedje sliep terwijl ze thuis al een gewoon bed had, en uitslapen ineens ! Ze sliep daar echt dieper en langer in.
Ik had het even beter moeten toelichten , als hij overstuur is kun je hem best even meenemen om hem te troosten. Maar zou hem daarna gewoon weer in eigen bedje leggen. Mijn zoontje heeft nog nooit bij ons in bed geslapen , mag alleen smorgens even bij ons in bed als hij wakker word. Dus ik ken het probleem ook niet verder
Ik snap het inderdaad. Als hij echt overstuur is, troost ik hem altijd wel inderdaad. En er zijn ook nachten bij geweest dat ik 2,5 uur bij hem op de kamer bleef dus kan denk wel zeggen dat we volgehouden hebben. Mijn dochter van bijna 6 heeft ook nooit bij ons geslapen, heeft die behoefte niet en slaapt ook niet lekker bij ons. Wil altijd in eigen bed dus dit is ook nieuw voor ons
Nou...nu werd hij dus om 21.15u al wakker. Eigenlijk lag hij er pas net in want hij sliep om 19.30u. Maar toch geprobeerd hem even mee naar beneden te nemen zonder hem teveel aandacht te geven verder dus idd niet kletsen enzo. Lag binnen 5 minuten alweer te slapen naast me. Zou het dan toch een soort angst zijn waardoor hij niet zelf in slaap kan komen...? Ga hem zo proberen terug te leggen in bed
Half. Hij heeft een half uur naast/op mij geslapen en werd wakker toen ik hem in bed legde. Ik heb een half uur naast hem gezeten voor hij weer diep genoeg sliep dat ik weg kon. Eerst 10 minuten echt even met hem geknuffeld op zijn bed. Toen heb ik er nog even naast gezeten tot hij sliep. Ik merk dat hij rustiger is als we echt lichamelijk contact hebben dus knuffelen of gewoon mijn hand op zijn hoofd of rug oid. Hij wil ook zijn gezicht graag vlak bij of tegen de mijne. Toen hij 'zo goed als' sliep, heb ik mijn hemdje naast zijn hoofd gelegd. Misschien is mijn geur wel geruststellend voor hem. Deed ik als baby ook weleens. Hij slaapt nu dus weer. Maar mijn man moet zo douchen en dat is naast zijn hoofd dus denk dat hij daar wel wakker van wordt. Maar tegen die tijd ga ik zelf weer naar bed dus dan kan hij wel bij me liggen. Dat hij nu toch weer in eigen bed in slaap is gevallen is wel een kleine overwinning hoor. Ik heb al avonden/nachten gehad dat hij nog niet sliep nadat ik al 2,5 uur op zijn kamer naast hem zat. En dan deed hij echt wel zijn best, niet kletsen, huilen, spelen oid, echt oogjes dicht en stil maar dan lukte het gewoon niet. Zodra ik dacht dat hij echt goed sliep en ik liep weg, kwam hij gelijk overeind en huilend zijn bed uit...
Campingbedje heb ik niet meer. Daar klimt hij uit anders had dat nog wel een optie geweest om te proberen inderdaad.
Vergeten te reageren. Hij gaat maandagochtend naar psz, maandagmiddag naar go (zij haalt hem op bij psz), dinsdag hele dag go en woensdagmiddag psz. De psz is sinds 3 weken ofzo, de go al heel lang. Heb het er met mijn man over gehad en het 'gedoe' is begonnen vlak nadat we de speen hebben weggedaan. Dit hebben we abrupt gedaan. We waren zijn knuffel toen kwijt waar de speen aan zat. Bij het slapengaan mopperde hij 5 minuten en sliep toen de hele nacht prima door. Later op de avond vond ik zijn knuffel met speen terug maar omdat hij zo goed sliep zonder speen heb ik hem eraf gehaald en gezegd dat ik alleen zijn knuffel had gevonden maar dat hij een grote jongen is die prima zonder kan. Hij heeft nog 2 dagen af en toe om de speen gevraagd maar alleen overdag en niet met slapen gaan. Maar ongeveer een week of 2 daarna begon het ermee dat hij rond 5u uit bed ging en naar beneden wilde omdat hij wakker was. Toen lukte het prima om hem weer in bed te leggen en sliep hij weer verder. Langzaamaan werd 5u, 3 uur toen 1 uur etc. En inmiddels dus 21.15u en kan ik hem niet zomaar meer in bed leggen maar heeft hij ons nodig om in slaap te vallen. Buiten zijn bed (dus in die van ons of op dr bank) slaapt hij dus blijkbaar heel snel (had ik echt niet verwacht op de bank!) Maar in zijn eigen bed kan dat dus heel lang duren...