Hier valt ze ook het liefst tegen me aan in slaap of in ieder geval met haar handje in de mijne. Dat herken ik wel hoor. We hebben de afgelopen jaren als ninja's door het huis geslopen, douchen deed ik echt niet als ze al een poosje in bed lag, (haar slaapkamer grenst ook aan onze badkamer). Alleen met haar slaapmuziekje aan (die zette ik dan nog een keer en dan heb ik 20 minuten) en direct nadat ze in slaap gevallen was. Anders kon ik het ook wel vergeten. Het is erg lastig zulke lichte slapers te hebben.
Hij heeft jou/je man nu dus even echt nodig om in slaap te vallen. Hij zal dit echt niet bewust doen. Ik hoop dat jullie hem hierin kunnen steunen en dat deze fase niet al te lang duurt.
We hebben inderdaad besloten erin mee te gaan. Als hij uit bed komt doet hij dit niet voor aandacht want anders zou hij wel gaan kletsen oid. Maar hij komt bij ons liggen, sluit zijn ogen en slaapt weer verder. Het kost ons allemaal het minste energie als we hierin meegaan. Nu nog van ons afzetten dat we hier nu 'voor altijd' aan vast zitten. Als hij 18 is kan hij vast zelf in slaap vallen.
De laatste dagen gaat het redelijk. Als hij naar bed gaat valt hij zo in slaap als we erbij liggen en dan slaapt hij gelijk zo diep dat we gemakkelijk weer zijn bed uit kunnen en naar beneden kunnen. Hij wordt dan rond middernacht wakker en omdat ik zelf dan meestal op bed lig mag hij bij me liggen en slaapt dan ook snel weer in. Maar gisteren was ik niet thuis en werd hij rond 23u wakker. Mijn man heeft van alles geprobeerd, naast hem zitten, bij hem in bed liggen, even mee naar beneden nemen, in het grote bed liggen samen. Maar elke keer als hij dacht dat hij sliep en als mijn man dan weer wegliep, werd hij toch weer wakker en ging dan huilen. Ik kwam tegen 1 uur thuis en toen zat mijn man met mijn zoon beneden, zoontje inmiddels klaarwakker. We zijn een half uur later naar bed gegaan maar hij is nog zeker een uur wakker geweest voor hij in slaap viel. Werd vanmorgen de normale tijd wakker, om 7.30u. Hopelijk geen chagrijnige dag vandaag