Ik ben wel een voorstander van met vallen en opstaan worden ze groot. Soms vang ik de kleine een beetje op als ik denk anders val je wel erg hard. En tot nu toe werkte dat prima, als ze een paar keer was gevallen en weer is een bult op d'r kop had dacht ze dat is geen succes ik moet het anders doen. Maar nu trekt ze zich op, gaat op haar knieen zitten, trekt zich verder op en gaat staan. Maar ze heeft natuurlijk nog niet genoeg kracht om te blijven staan dus kukelt ze om, zo past met haar hoofd steeds op de vloer. Tot nu toe ben ik er vaak op tijd bij geweest zodat ik haar half op kon vangen. Maar het is ook al een paar keer gebeurt dat ze me te snel af was en dus al lag. Brullen natuurlijk en weer een bult en een blauwe plek. Maar dat steeds maar op dat hoofdje vallen vind ik toch best wel eng. Houden ze daar niks aan over? Ik kan er niet elke minuut van de dag naast gaan zitten dus tja, vallen zal ze toch regelmatig doen lijkt me. Hoe hebben jullie dit aangepakt?
ik zou ze gewoon heen laten doen, denk dat ze er niks aan over houden hoor, behalve dat ze er veel van leren. soms zie ik mn zoontje een halve salto maken voordat ie op de grond terecht komt en staat ie op en loopt ie verder en de volgende keer stoot ie zich amper en is t brullen brullen brullen dus ik kan er niet zo'n hoogte van krijgen wanneer hij echt pijn heeft of geschrokken is...
Ze zijn echt heel flexibel op die leeftijd, zeker het hoofdje. De fontanel schuift mee, dus breken is praktisch onmogelijk. Het is makkelijker gezegd dan gedaan, maar ik zou proberen het los te laten. Zie het als een positieve eigenschap dat ze zo ondernemend is!
Hier schrik ik af en toe nog.. loopt ze tegen een tafel op of valt met de poppenwagen (houten) en al.. of ik loop met haar op straat en valt dan.. Tot nu toe nooit iets aan overgehouden gelukkig! Probeer ook niet te laten merken als ik schrik.
Ik vind dat ook zo eng, ze vallen zo vaak en als je het ziet gebeuren denk je echt, die moet wat breken, maar dat gaat gelukkig dus altijd nog goed. Het liefst wil ik de hele dag naast haar zijn, maar dat kan natuurlijk ook niet, als ik kan vang ik natuurlijk wel op... En iedereen zegt met vallen en opstaan word men groot, en wij zijn zelf vroeger ws ook vaak genoeg gevallen, en daar weet ik echt niets meer van, dus ze zullen vast gelijk hebben....
Natuurlijk onnodig om ze op hun hoofd te laten vallen, dus ook ik vang het op. Ze weten wel dat ze vallen, daar hoeven ze niet zoveel pijn bij te hebben. Maar iedereen grijpt wel eens mis, of is net niet kort genoeg in de buurt. Eén van de moeilijkste momenten is dat ze leren staan, omdat ze dan nog vaak gewoon achterover vallen. Gelukkig merkte ik al snel dat ze zich steeds beter op kon vangen. Nu zitten we weer ik een akelig moment.... ze laat los en loopt dan kleine stukjes. Ik houd me in, maar soms schrik ik heel erg. Gister liep ze ineens van de tafel zo de keuken in, toen ik schrok draaide ze zich wat om en pakte zich ergens aan vast. Niets aan de hand. Dus vandaar laten we haar weer wat losser gaan en gaat steeds beter. Gelukkig voelt ze nu beter as ze gaat vallen en laat ze zich op billen of knieën vallen.
en wat denken jullie als ze straks leren fietsen, of alleen buiten gaan spelen en in bomen gaan klimmen of naar een speeltuin gaan ofzo... denk dt ze dan veel harder vallen...
Ik zeg eerlijk, ik heb mijn dochter gewoon laten vallen toen ze net kon optrekken. Tuurlijk zoveel mogelijk erbij blijven. Maar als ik ging koken had ze geen andere keus dan vallen. Nu viel mijn dochter niet omdat ze nog niet kon staan. Met 3 mnd had ze al genoeg kracht om op dr beentjes te blijven staan. Het probleem was terug naar de grobd. Binnen een week had ze t door. Ik geloof zelfs nog sneller vallen is niet leuk dua dacht ze dit moet anders.
Hier met 6mnd begon het optrekken en ze kon nog niet vanzelf terug gaan zitte of zakken dus maar vallen zeker tig keer op een dag. Ik vang haar op waneer kon maar niet altijd. 2x van bank 2x van bed nog gevallen.. Niets ergst. 1 keer met bloed gevallen tegen fiets etc ook bleef doorgaan.. Nu valt ze nooit maar ze gaat nu ook zelf vN bank af en van bed en weet dat het pijn kan doet. Somds gooit ze zich express neer op bank of bed erg schattig.. Voorkomen.. Nou kan wel ik als op bezoek ben ergens mensen probeten haar ook vasthouden ik zeg doe dat niet ten eerste vind ze zelf niet fijn ten tweede wil ik dat ze zelf het leert.., Dus met geluk komt ze zonder schramen vanaf.. Altijd bij zijn en opvangen kan niet helaas
Ik schrok ik het begin ook. Maar onze dochter gaat lachen als ze valt, dus dat hielp wel om de schrik weg te nemen bij mij. Zolang ze het zelf grappig vind vind ik het wel prima als ze valt. Ze leert er ook veel van. Ze is 1 keer echt hard gevallen, met haar hoofd tegen de kast, en toen ging ze wel hard huilen. Toen zat mijn hart wel even op een andere plek. Maar die kleintjes zijn zo flexibel, even troosten en knuffelen en het is alweer over.
Ik heb er geen moeite mee. Ze moeten nu eenmaal leren vallen en opstaan. Denk dat mijn zoontje flink wat builen heeft op zijn achterhoofd en ja soms moet hij heel hard huilen. Kusje er op en weer door. Als ik er naast zit en ik zie hem vallen dan voorkom ik het natuurlijk maar ik ben er echt niet altijd bij of niet snel genoeg. En gek genoeg heb ik met dat vallen nooit moeite gehad. Voel me nu heel ongevoelig haha.
Hier een laatbloeiertje en hij is extreem rustig en durft niet zo heel veel maar sinds gisteren kan hij zich optrekken, durft hij wel nog maar op 1 plaats (zijn leren bankje) maar sinds gisteren is zijn zelfvertrouwen ook omhoog gegaan, waar we heel blij mee zijn. Maar dus sims gisteren ook valpartijen, niet met zich optrekken dat is nog heel voorzichtig maar met kruipen is hij sneller, trekt zich nu overal aan op op zijn knietjes en dat laatste ging niet goed gisteren. Recht op zijn oog gevallen op de rand van de salontafel maar de blauwe plek valt mee. Vandaag stond ik voor hem, bijna boven hem om te zeggen dat iets niet mocht doen, hij moest een beetje sneaky lachen en ik wil hem opnemen om zijn slaapzak aan te doen en hij viel zomaar pardoes achterover pffffff. Hoofdje tegen de grond op, gelukkig geen harde slag Maar ik heb sinds gisteren al bijna 20 keer een hartaanval gehad door zijn stunten