Vorige week heb ik contact gehad met het jeugd en gezin over het slapen overdag van mijn 10 weken oude dochter. Ze sliep kort en werd daardoor niet uitgerust wakker. Ik vroeg me af of inbakeren iets kon zijn, dus na hun telefoon gesprek ben ik dat gaan proberen. Zonder resultaat want het slapen is nu helemaaal drama en ik haal haar na drie kwartier helemaal overstuur uit bed. Als ze huilt dan troost ik haar en als ze hard huilt hou ik haar bij me. Als ze rustig is leg ik haar weer in bed. Laat haar dus niet huilen. Na max drie kwartier hou ik haar bij me in haar draagzak. Ik vandaag weer het consultatiebureau bellen om te vragen of ik dit erbij hoort en of ik dit moet doorzetten. Nu stellen ze videointeractie voor en vraag me af of jullie daar ervaringen mee hebben.
Ik zou haar voor nu lekker in de draagzak laten slapen, het bed komt vanzelf wel. Ze is nog zo jong. Ik vraag me af wat videointeractie op deze leeftijd kan betekenen. Voor opvoedproblemen met een kind van 3 is het anders. Dan kan je kijken naar de interactie tussen moeder en kind en daar op inspelen. Op deze leeftijd zal jij niks anders kunnen doen dan haar laten huilen of troosten of haar lekker bij je houden, maar daar heb je geen video voor nodig. Gewoon lekker toegeven aan haar behoeften, als ze bij jou wil zijn, lekker bij je laten. Eventueel in slaap wiegen, of in slaap voeden. Of gewoon in de draagzak. Wat voor jullie maar werkt. Als inbakeren niks oplevert, gauw weer mee stoppen, dit kan je namelijk toch niet zo lang meer doen, omdat ze niet meer ingebakerd mogen worden als ze zelf kunnen draaien. Dus zodra ze goed en wel gewend is, mag je alweer gaan afbouwen.
Ja draag haar gelukkig al veel bij me.. Geeft ook voor mij heel veel rust. Ik moet straks weer aan het werk voor vier dagen, en dan het erg handig is als ze de rust kan vinden in een bed. Heb nu een maand onbetaald verlof aangevraagd. Dan heb ik iig iets meer tijd met haar om het op haar tempo te doen. Want het leven is zo best hectisch (met een rondrennen peuter van 2,5)
Nog 2-3 maanden te gaan dan gaan ze rollen kan je t inderdaad weer afleren. Hier begonnen ze al over slaaptrainen toen ze 6 weken was...cb is leuk maar maken t soms wel erg zot met hun verwachtingapatroon. Ik gok dat de kleine jou of je partner gewoon mist. Wakker worden, alleen, al of niet in t donker, in een grote wereld, je armen vast en niemand om je heen is hardstikke eng bedacht ik me maar. Hier opgelost met een spuugdoekje die ik op mn lijf gedragen had bij haar neer leggen, dan rook ze mijn luchtje en werd niet hysterisch.
Die idiote slaaptrainingen bij die superkleine guppies...ik snap het CB wat dat betreft niet Maar ik volg AP, dus ik ben sowieso al bevooroordeeld natuurlijk. Die kleine meid wil hoe dan ook bij jou zijn. Loslaten en toegeven is zoveel makkelijker dan iets forceren. En ik begrijp dat je weer aan het werk moet, dat maakt het ook een stuk lastiger. Heel fijn dat je in ieder geval verlof kon nemen. Over een maand kan het allemaal weer heel anders zijn joh
Ik vind videointeractie ook een beetje vreemd op deze leeftijd? Huilt ze verder veel of is alleen het slapen een probleem? Misschien speelt er iets anders zoals bv reflux waardoor ze niet lekker kan slapen?
De baby is 10 weken Lekker bij je houden Slapen in bed komt heus goed Als je het fijn vind als het CB mee kijkt dan vooral doen Maar zo klein zou ik me echt geen zorgen maken
Ik zou er helemaal niets mee doen en het is helemaal niet gek dat ze bij jou wil slapen. Lekker in de draagdoek houden dus! Over wen tijdje gaan ze makkelijker in bed slapen
Och jouw kleintje geeft heel duidelijk aan wat ze wil: bij mama zijn. Dus laat dat bedje lekker zitten en neem je baby bij je in de doek. En wat betreft het werken, wie past er op? Familie? Gastouder? Opvang? Want je zou kunnen vragen of diegene ook wil dragen? Als dat niet mogelijk is, dan is dat maar zo. Hier de ervaring dat baby's accepteren dat dingen anders gaan als mama er niet is.
Dan vertrouw ik daar maar op. Ze huilt in ieder geval veel en weigert momenteel ook de borst.. Ik heb contact gezocht met een osteopaat. Hopenlijk kan ik daar binnenkort terecht. Het inbakeren ben ik mee gestopt. Als ik haar in bed leg blijf ik bij haar net zolang ze slaapt. Ze wordt alleen om de paar minuten wakker van haar wapperende armen Het komt vast goed allemaal maar soms is het zo lastig om te bedenken als je er middenin zit... Thanks voor jullie beiden berichtjes. Moet er maar van genieten nu ze nog lekker bij me wilt zijn.
Hier schrok ze ook van dr handjes (sloeg zichzelf in t gezicht) heel veel 'val reacties' als ze in slaap viel. Toen ze zelf op dr buik ging slapen wist ik niet wat ik meemaakte, doodeng vond ik t maar tegenhouden was geen beginnen aan, was nog geen stap richting de deur en ze draaide weer om naar buik. Sinds buikslapen is t compleet over en ze sliep als een blok beton (en mama deed de eerste nachten geen oog dicht). Je zal nog even het geduld moeten hebben dat ze zelf naar buik gaat draaien maar denk inderdaad voor nu 'nu kunnen wij nog samen zo zijn, lekker knus samen' die periode mis ik hier wel hoor! Ze komt heel af en toe even mama tanken en ik krijg soms een kopstoot als knuffel maar zoeeeef en weg is ze weer op dr eigen ontdekkingstocht.
Ik zie dat je al een afspraak hebt bij de osteopaat. Anders wilde ik je inderdaad wijzen op HCFS ( hoog cervicaal functie stoornis) dat was voorheen KISS. Zelf ga ik liever naar een ingeschreven gecertificeerd kinder manueel therapeut maar dat is ieder zn eigen keuze. Maar ik hoop dat je de oorzaak van het huilen kunt vinden. En idd zoals hierboven veel geschreven word hou haar lekker bij je. Zet m op. Mocht je meer willen horen zeg t gerust maar ik moet nu eerst naar school...
Dank je voor je berichtje. Morgen naar de osteopaat. Hoop echt dat zij iets voor me kan betekenen. Sinds gisterenochtend weigert ze ook nog de borst... Maak me best verdrietig.. Ben vandaag bij de huisarts geweest en hij kon niets vinden. Dus hij kon vrij weinig voor me betekenen. Morgen ook nog contact met de verpleegkundige van het cb.. Gelukkig heb ik hulp en hoop ik dat deze fase heul snel voorbij is.
Even ivm het borstweigeren. Probeer zo veel mogelijk huid op huid contact te hebben.bijvoorbeeld lekker in bed met de verwarming wat hoger aan dan normaal, en kijk ook eens of ze wel aanhapt als ze wat slaperig begint te worden. En verder echt niet dwingen, dat werkt averechts. En wat ook wel eens helpt is eventjes een klein beetje kolven en dan aanleggen.dan moeten ze wat minder moeite doen totdat de melk begint te stromen.
Mbt drinken, probeer aan te leggen in het donker/ schemer op de slaapkamer. Al lopend aanleggen, als jullie aan het douchen zijn. (Dan is ze misschien wat soezerig). Of als ze bijna wakker wordt, dus half slapend aanleggen. Mbt slapen, komt goed. Wij bleven ook vaak bij onze dochter totdat ze sliep. Kon erg lang duren. Kan je haar ook in slaap voeden? Draagdoek was hier ook een must. Mijn ervaring is dat het bij de oppas altijd anders of makkelijker gaat mbt slapen.
Draag haar al de hele tijd bij me we hebben al samen geslapen en heb echt al van alles geprobeerd.... Zonder succes... Denk dat ik nog even geduld moet hebben.
Maar heb je haar ook bloot op je gehad? Jij een blote buik en zij in de luier met een dekentje over jullie heen? Ik zal niet te lang hiermee gaan aanklooien aangezien uit de fles drinken natuurlijk heel anders gaat.en telkens kolven en dan voeden is ook best intensief voor jou. Dat de huisarts trouwens weinig kon doen snap ik wel.als ze de fles wel pakt is er geen medisch probleem met borstweigeren.borstvoeding is ook niet zijn kennisgebied, een lactatiekundige heeft natuurlijk meer kennis op dat gebied en kan veel beter helpen met tips en trucs.
Heb een lactatiekundige gesproken. Moet het een week geven. Huid op huid idd. Maar ben super bang dat ze aan het flesje gaat wennen.... En daardoor al helemaal niet meer de borst wilt...
Probeer je zenuwen de baas te blijven en er echt relaxed onder te zijn bij aanleggen, het is verschrikkelijk moeilijk hoor maar onze uk bijvoorbeeld voelde onze mindset feilloos aan. Had ik de zenuwen voor iets (in haar geval onophoudelijk huilen) geheid dat zij de zenuwen kreeg en dat komt er maar op 1 manier uit. Desnoods bijv iets als oordopjes in met voeden met muziekje waar je je helemaal prettig bij voelt.
Hier heeft de jongste soms ook van die kuren gehad. En ik geef nog steeds borstvoeding. Dus geef de moed vooral niet op.het gaat vast weer lukken. Heb je geprobeerd haar in een andere houding te voeden? Bijvoorbeeld liggend naast je in bed, of haar rechtop op schoot tegen je aan, en wat ook kan is dat je op je rug op de bank ligt en zij dan met haar buik op jou buik.dan hou je 1 hand op haar rug en met de andere ondersteun je haar hoofdje ( biological nurtuling als je googled snap je wat ik bedoel) In die laatste houding werkt de zwartekracht een beetje tegen mocht ze schrikken of zich verslikken met een sterk toeschietreflex. En lopend lukt je dat? Of vind je dat lastig? En wat ook kan is een hydrofiele doek over het hoofdje tijdens het drinken.dat vinden sommige baby's fijn. ( ik probeer gewoon een beetje mee te denken)