Hey allemaal, Ik heb even een vraag voor jullie. Ons amber is nu 17maanden en sinds kort (ongeveer een week) wil ze niet meer naar bed. Vroeger ging ze heel gemakkelijk ze liep zelf voorop naar haar kamertje. Nu begint ze al te wenen als je zegt dat ze moet gaan slapen. Ze zegt dan bang bang. Ik moet dan echt met haar vechten om haar slaapzak aan te krijgen. We laten soms ook het licht aan op de gang maar dit helpt niet. Ook in de auto wil ze soms niet blijven zitten en zegt ze bang bang. Bij mijn schoonouders waar ze overdag is heeft ze het ook. Weten jullie soms wat dit is? We weten ons echt geen raad.
Lees je ook een boekje met haar als ze in bed ligt? Dat kan soms helpen.. Of dat je even bij dr blijft als ze in bed ligt en dat je even door haar haartjes aait ofzo?
Is er misschien iets gebeurt waar ze heel erg van geschrokken is? Hoeft in jullie ogen misschien iets heel onbenullig zijn, maar in haar ogen iets heel engs.
Ik denk dat jullie in een kringetje terecht zijn gekomen met het naar bed gaan. Naar bed gaan is iets vervelends geworden vermoed ik door het gevecht met de slaaptzak. Maak het naar bed gaan weer tot iets leuks....voorlezen, knuffelen, een ritueeltje (bepaald liedje zingen, dansje maken....vaste volgorde van handelen.) Gaat ze vechten in het begin? dat kan, maar leidt haar dan af, blijf kalm en zing samen een liedje of stel een voorleesboekje in het vooruitzicht.
Jeetje, wat sneu voor jullie zeg! Hoe is het de afgelopen nachten gegaan? Helaas heb ik niet echt een tip of advies, ons kleine meisje is een aantal maanden jonger, dus toch een andere situatie denk ik. Bij ons is het gekomen nadat ze geopereerd is als baby zijnde, daarna ging ze steeds slechter slapen en moeilijker naar bed. Uiteindelijk hebben we haar een tijdje in bed genomen, dat was het enige wat hielp en je moet wat.... Inmiddels slaapt ze weer in haar eigen bedje, wel nog op onze kamer, maar het gaat nu zonder problemen. Als dit een tijdje goed gaat gaat ze weer naar haar eigen kamertje. Ik wens je sterkte en succes. Hopelijk gaat de angst gauw over. Het is hartverscheurend om je kind angstig te zien.... Succes!