Elke dag proberen we onze kleine vent een paar minuten op de buik te laten spelen. Hij heeft een sterke voorkeurshouding, dus dit is zowel het advies van het cb als van de osteopaat. De eerste weken ging het goed, hij tilde met gemak zijn hoofdje op, al was hij geen fan van buikliggen. Maar nu wordt het geleidelijk steeds lastiger om hem op zijn buik te houden. Hij vindt het gewoon niet leuk en ze het op een krijsen, tot tranen aan toe. Het houdt pas op als ik hem weer terugdraai, maar meestal is hij daarna niet echt gezellig meer. Ook lijkt het nu hij zwaarder wordt, meer moeite te hebben met het optillen van zijn hoofd. Op schoot en rechtop zitten gaat makkelijk en hij kijkt dan ook goed in de rondte, dus zijn nekje is sterk genoeg. We hebben al verschillende dingen geprobeerd: rolletje onder zijn armpjes, speelgoed ervoor en ernaast, zelf erbij gaan liggen op de buik voor oogcontact, bij ons op de buik (buik tegen buik dus), voor of na de fles, dwars over onze benen op de bank...Het blijft krijsen. Ik hoor van sommige mensen (en ik lees het ook wel) dat ze er soms even doorheen moeten en dat je niet te makkelijk aan het huilen moet toegeven, maar ik vind dat zo sneu. Verspeelt ie al z'n energie aan huilen . Hij heeft een speelkleed dat ie helemaal het einde vindt, op z'n rug dan. Op z'n buik wil hij niet, ook niet in de box. Moet ik inderdaad volhouden? Of gewoon bij het eerste huilen weer terugdraaien? Vind het wel jammer, want de eerste weken ging het zo goed...
Mijn oudste dochter vond het ook nooit leuk op haar buik. Ook toen de tip van het CB gekregen om haar vaker op haar buik te leggen, want zou ze gaan rollen etc, tja dan moest ze het toch niet erg vinden om op haar buik te liggen. Ik ben het gaan proberen, maar ze vond er werkelijk niks aan. Ze vond het verschrikkelijk op haar buik en begon snel te huilen. Zodra ze huilde heb ik haar weer terug op haar rug gelegd. Zo af en toe eens geprobeerd om op haar buik te spelen, maar ze vond het echt niks... Toen ze eenmaal ging rollen etc, is het buikspelen vanzelf gekomen en vond ze het helemaal prima en leuk... Dus mijn mening is dat het vanzelf goedkomt en ik persoonlijk zou als m'n kindje gaat huilen, hem gewoon lekker terugleggen op z'n rug.
Hier ook een huilende baby Cb zei idd dat ik moch oefenen. Hij is erg sterk met zijn nekje. Desondanks gilt hij moord en brand als ik hem op zijn buik leg. Maar een minuut en ik leg hem maar weer op zijn rug
Was hier ook. Ik heb haar toen ook niet laten huilen hoor. Gewoon elke dag een paar keer op d'r buik gelegd en toen ze het zat was weer terug gedraaid. Dit is vanzelf overgegaan. Sinds ze kan tijgeren wil ze alleen nog maar op d'r buik liggen
Mijn dochter hetzelfde. Schreeuwde moord en brand op d'r buik, kon ook haar hoofd niet goed omhoog houden maar moest van het cb op haar buik. Ik vond het zielig, heb het maar af en toe voor of na t verschonen gedaan. Rond een maand of 4,5 kon ze pas echt goed haar hoofd omhoog houden maar leuk heeft ze het op haar buik nooit gevonden, eigenlijk pas toen ze kon kruipen, rond 9 maanden.
Ik probeer mijn zoontje ook regelmatig op zijn buik te leggen, maar als hij begint te huilen dan draai ik hem terug. Het moet wel leuk blijven voor hem!
Hier zette ze het meestal ook op een huilen op dr buik. Ik had toen een paar keer zo een soort tochtrol onder haar oksels gelegd, deze is van Piglet. De keren daarna zonder geprobeerd en toen ging ze niet meer huilen, maar na een paar minuten gaat ze wel mopperen en dan leg ik haar weer terug. Ik probeer dit nu wel te verlengen qua tijd. Grappige is wel dat ze gelijk de eerste keer zonder de rol, gelijk terug draaide naar haar rug. Daarna heeft ze het niet meer gedaan. Vandaag bij mijn man probeerde ze het wel nog maar lukte net aan niet. Oefening baart kunst dus ik zou gewoon het een paar keer per dag blijven proberen, maar dan niet te lang. Wat wellicht ook scheelde is dat ik haar echt op haar buik neerlegde ipv om te draaien naar buikligging zegmaar. Als ik haar nu draai, vind ze het niet erg meer.
Je kan het proberen met een opgerolde handdoek onder de borst/oksels. En als het niet werkt, rechtop tegen je borst houden (zelf een beetje onderuit zakken). Dan kunnen ze ook hun hoofd optillen.
Wel echt blijven doen. Misschien kun je kijken voor een leuk speelkleed (met speeltjes aan het kleed vast)? Iets wat hij alleen kan bekijken/pakken als hij op z'n rug ligt. Eigenlijk is het wel zo, hij merkt dat jullie hem omdraaien bij zijn piepen. Ook zitten op schoot, is niet een natuurlijke houding voor een kleine baby. Probeer hem gewoon zoveel mogelijk af te wisselen, maar wel op z'n buik. Hangt er iets in de box aan de zijkanten? Kijk dat hij wel uit z'n box de kamer in kan kijken als hij op z'n buik ligt! Buik in de box, buik op de grond midden in de kamer, buik op schoot, buik op jullie bed, etc. Afwisselen, maar wel op z'n buik, en zo snel het gemakkelijker wordt voor ze, wordt het spelen leuker, en wordt hij ook minder pieperig! Laten huilen werkt niet hoor, dat zou ik ook niet doen, maar wissel dan af van plek!
Bedankt voor jullie reacties en nee, we geven niet op hoor! Ik was zelf als baby een enorme buikligger, krijste volgens mijn moeder de hele boel bij elkaar op mn rug, haha. In de wandelwagen wilde ik op mn buik met de kap naar beneden, hartje winter. Nou, dat heeft ie dan niet van mij helaas. Die handdoekrol werkt maar heel even. Het valt me op dat hij heel snel weer met zn armpjes gespreid ligt en zich dus niet opricht. Soms help ik hem door zijn elleboogjes te steunen, maar dat haalt ook niet veel uit. Maar we blijven proberen!
Niet forceren want dan krijgt hij een nare associatie met het buikliggen! Sommige baby's kost het ontzettend veel moeite, om hun hoofdje omhoog te houden. Je kunt dan een opgerolde handdoek onder het borstje en de armpjes leggen waardoor hij iets meer steun krijgt. Probeer hem wat vaker op de zij te leggen hierdoor krijgt hij ook verschillende houdingen. Wel blijven oefenen met buikliggen, maar zodra hij begint met huilen er mee stoppen. Zo bouw je het steeds meer uit. Op een gegeven moment krijgt hij de neiging om te gaan rollen en vanaf dan gaat het buikliggen ook gemakkelijker. Een speeltje boven zijn neus houden is ook een leuk vermaak, dan hou je hem even bezig.
Oh ja nog een tip: zoontje vindt het geweldig om zichzelf in de spiegel te zien. Ik leg hem nu dus op zijn buik voor een spiegel. Lol dat ie heeft!