Sinds de geboorte van mn dochter (nu 14 weken) neem ik haar regelmatig, zo'n een a twee keer per week, mee naar huizen van vriendinnen of mn zus om daar even bij te kletsen, etc. Dit gaat eigenlijk altijd goed. Dochter is vrolijk en slaapt in hun huizen even makelijk als bij mij thuis en speelt met het speelgoed van hun kinderen. Ik kan er rustig een uurtje of vier blijven, dl vindt het allemaal maar best zo lang ik maar in de buurt blijf. Ik heb echter een vriendin, in wiens huis mn dochter standaard heel erg huilt. Ze is normaal een vrolijke en makkelijke baby, maar daar huilt ze echt extreem veel. Ik moet haar constant troosten en ze wil niet spelen of rondkijken. Het ligt niet aan die vriendin of haar kinderen, want als we met hen buitenshuis of bij ons thuis afspreken gaat het wel goed. Ze hebben ook geen huisdieren waar het aan kan liggen of enge maskers, foto's of schilderijen en het ruikt er naar mijn weten niet anders dan bij ons. Wat kan het toch zijn in dat huis dat mn dochter er standaard elke keer moet huilen? Wij snappen er echt niets van. Is er iemand hier die een idee heeft wat er aan de hand kan zijn?
Ik ben er vrij van overtuigd dat baby's bepaalde dingen voelen/zien die wij niet voelen of zien. Misschien hangt er, voor haar gevoel, een negatieve energie of ziet ze dingen die haar bang maken. Nu weet ik niet of jij daar in gelooft natuurlijk maar ik ben er vrij zeker van dat baby's een zesde zintuig hebben wat, als ze ouder worden, bij velen weer verdwijnt. Iets anders zou ik me eigenlijk niet kunnen bedenken aangezien je zelf aangeeft dat er bij jullie thuis of op straat geen probleem is als deze vriendin/kinderen erbij zijn..
Nou babys kunnen voelen energy beter dan we zoiezo. Ook van die wifi en magnetische velden etc. Miss is daar sterk negatieve magneet veld of zo. Moet je je vrindien vragen of haar kinderen in dit huis huil babys waren.
Ik ben zelf eigenlijk heel erg nuchter en geloof niet zo in paranormale zaken, maar ik vind het wel toevallig dat juist die vriendin twee jaar geleden een babytje heeft gehad dat met vijf weken overleden is. Hij heeft toen ook opgebaard gelegen in dat huis. Toch zegt mijn verstand dat dit gewoon toeval is en er een logische meer aardse verklaring moet zijn. Wat betreft straling, daar had ik nog niet aan gedacht. Wij hebben zelf wsl ook redelijk wat straling (wifi, meerdere telefoons, etc.), maar wel een wat groter huis. Ik weet niet of dit uitmaakt (minder straling per vierkante meter ofzo). Daarnaast heeft die vriendin wel altijd al haar apparaten op standby staan en wij zelf nooit. Ik heb echter wel meer vriendinnen, die dit doen en daar huilt mn dochter niet. Haar kinderen waren als baby eigenlijk vrij makkelijk en zeker geen huilbaby's. Overigens is mn oudste dochter als baby en ook als dreumes en peuter vaak in dat huis geweest en zij vond en vind het daar altijd prima.
Wat vreemd! Ook vanwege haar kindje dat overleden is! Ikzelf geloof er ook zeker in dat kinderen, en met name baby's, een stuk meer voelen/meekrijgen dan dat wij denken, en dat dat bij de meesten weer verdwijnt. Mocht je toch twijfelen, heb je wel eens van aardstralen gehoord? Deze 'lopen' onder andere onder huizen, en soms als die elkaar kruisen of iets dergelijks kan dat negatieve energie opleveren. Klinkt een beetje vaag, ik ben er ook niet bekend mee, maar ik ken mensen waarbij ze een huilbaby hadden. Iemand raadde ze aan om van slaapkamer te wisselen omdat het bedje 'op een kruising' van aardstralen stond. daarna was het direct over. Dus ook een soort magnetisch krachtveld maar dan niet veroorzaakt door WiFi etc. Ik weet het, het klinkt een beetje zweverig haha.
Misschien meer prikkels, hardere geluiden, rumoer... Als ik bij mijn familie op bezoek ga dan is onze dochte het binnen een uur zat. Ze praten zo verschrikkelijk hard en ze hangen allemaal boven haar gezicht... het wordt haar gewoon al snel te veel. Terwijl bij m'n schoonouders het wel goed gaat. Het is daar behoorlijk klein maar hun stralen gewoon meer rust uit denk ik
Ik ben echt de nuchterheid zelve. Maar aardstralen bestaan! Als kind (5-9 jaar ofzo) hoorde ik heel vaak vreemde geluiden als ik in mn bed lag. Of nou ja, niet vreemd, eigenlijk heel gewoon. Maar de tijd, de plek en de duur was raar. Spelende kinderen, midden in de nacht (als ik 's nachts wakker werd), een half uur lang een rinkelende telefoon, één keer zelfs een orkest cicades! (Je weet wel, zo'n oorverdovend getsjirp, als je vlak voor zonsondergang in Frankrijk door een weiland loopt)... in mn kamertje, midden in de winter! Toen zag ik heel toevallig een keer iemand op tv die dat ook had. En die had dus last van aardstralen. Ik zat met mn mond open te kijken... Mn bed verzet naar de andere hoek van de kamer en nooit meer iets raars gehoord! Als ik het niet zelf had meegemaakt zou ik het niet geloven Dus ja, aardstralen is een mogelijkheid.
Ik geloof wel dat er meer is dan wij kunnen zien of weten. Bewijs heb ik nooit gehad maar dat er meer is durf ik wel te stellen. Weet niet of een baby daar gevoeliger voor is. Wellicht hangt de geest van de overleden baby daar nog rond en voelt jou kindje dat. Tja wie zal het zeggen? Hoe staat jou vriendin hierin? Voelt zij bijvoorbeeld wel eens aanwezigheid van iemand die er dan niet is? Ikzelf heb ook eens last gehad van aardstralen. Ik sliep altijd zoo enorm slecht. Toen op internet gaan zoeken en kwam ik ook op negatieve aardstralen uit. Je kon toen iets onder je bed leggen (weet niet meer wat) wat de richting van de stralen zou doen veranderen. Mijn ouders geloofden het niet dus heb gezegd dat zij dan op een willekeurige dag datgene onder m'n bed moesten leggen. Dat hebben ze gedaan en verhip die nacht sliep ik goed terwijl ik niet wist dat ze de actie uitgevoerd hadden.
Mijn dochter heeft dat vanaf baby af aan gehad in het huis van mijn schoonvader. Ze is nu twee en nog steeds als we daar zijn blijft ze dicht bij me, is hangerig en huilerig, ze is er niet graag. Ik ben niet zo van het paranormale maar het geval wil wel dat mijn schoonmoeder in dat huis is overleden. Misschien voelt ze op de een of andere manier toch iets aan...
ik ben er zelf ook van overtuigd dat baby's een zesde zintuig hebben. Ik denk dat ze dingen voelen en zien wat de meeste volwassenen en kinderen niet kunnen. Zelf ben ik een huilbaby geweest tot mijn 3e jaar. Vanaf het moment dat mijn ouders verhuist zijn was het gelijk over. Veel zullen dat zien als toeval, maar ik denk dat er in het oude huis gewoon wat hing.
Als er iemand de nuchterheid zelve is dan ben ik het wel, maar hier ben ik ook van overtuigd! Precies wat Pluisje zegt, geloof ik ook dat baby's een zesde zintuig hebben die bij de meesten verdwijnt naar mate ze ouder worden. I know, zweverig
Meer prikkels of geluid in dat huis zou kunnen, omdat de tv er wel vaak aanstaat en bij ons bijna nooit. Maar ook als de tv uit gaat en de kinderen de deur uit zijn en het dus eigenlijk heel rustig is, is het huilen geblazen. Daarnaast heeft mn oudste regelmatig vriendjes te spelen en dan gaat het er bij ons thuis ook niet bepaald lichtzinnig aan toe . Dus mn baby is wel wat gewend. Mn vriendin gelooft wel in het paranormale en zij is er van overtuigd dat hun zoontje nog in het huis aanwezig is. Ze heeft zelfs een keer een medium laten komen, die dit heeft bevestigd (geloof zelf alleen niet zo in de mediums...). Probleem is alleen dat ik zelf eigenlijk nooit in geesten of wat dan ook heb geloofd. Hoewel zelfs ik moet bekennen dat er soms frappante dingen in dat huis gebeuren.Zo ging de laatste keer dat ik er was ging de kraan out of the blue heel hard lopen, terwijl we allemaal op de bank zaten. Hoewel hier natuurlijk ook genoeg rationele oorzken voor te bedenken zijn. Iets anders dat ik me nog bedacht is dat het een vrij donker huis is in verhouding met ons of andere huizen. Alleen lijkt het me sterk dat dit haar zo van slag maakt, omdat het elke dag het grootste gedeelte van de dag donker is. Wat betreft die aardstralen, jammer dat dit niet gemakkelijk te meten valt. Ik ben ook wel geneigd te geloven dat hele gevoelige mensen last kunnen krijgen van magnetische velden, elektriciteit of straling e.d. Het is uberhaupt zo jammer dat ik er wsl nooit achterkom. Konden baby's zich maar wat beter uitdrukken en iets op een enigzins rationele manier uitleggen. Dat zou sowieso erg handig zijn natuurlijk...
Ik ben ws een vreemde eend in de bijt maar geloof helemaal niks van aardstralen, 6e zintuigen of dat er ook maar enige connectie is met het overleden babytje. Ik hou het op puur toeval...óf een geluid wat zoemt oid dat jou niet opvalt maar je kindje wel...koelkast...tv, draadloos kastje ofzo..
Ik geloof er ook niet in. Sowieso, als het al waar zou zijn dat kindjes overleden personen aanvoelen (zoals geïnsinueerd wordt), waarom zou dit dan voor een kind (die nog niet veel begrijpt van deze wereld) negatief moeten zijn? Dat snap ik niet. Zijn "geesten" of "verschijningen" dan kwaadaardig ofzo? Ik sluit zelf niks uit hoor, sta open voor dingen, maar ik ben toch echt meer van de logica in dit soort gevallen. Ik zou het daarom ook toeschrijven aan toeval. Een andere reden kan natuurlijk zijn dat kindjes emoties/stemmingen aanvoelen van hun moeder. Dus misschien als je als moeder hierin gelooft (en bijvoorbeeld al een beetje nerveus wordt als je naar dit bepaalde huis gaat) het kind dit van jou aanvoelt en dan dus ook ander gedrag vertoont. Dat zou in mijn ogen logischer zijn...