Hoi Mirjam en/of Japke, Ik heb even een vraagje. 3 Februari heb ik mijn eisprong gehad (dat weet ik omdat ik 'm altijd heel duidelijk voel). Sinds woensdag 8 feb. (wat een innesteldag zou kunnen zijn) ben ik moe. Dat is tot nu toe niet beter geworden. Daarbij het ik in de loop van de tijd steeds meer krampen onder in m'n buik, net boven m'n schaambeen (ik meen m'n baarmoeder) en heb ik steeds meer last van lage rugpijn. Dit zijn klachten die ik normaal alleen heb op de dag dat mijn menstruatie komt. Dit duurt dan een paar uur en dan is het weer weg. Nu heb ik dat dus al ruim een week en het wordt steeds erger. Ook heb ik ineens last van vlagen van misselijkheid (ik ben nooit misselijk) of brandend maagzuur. Aan m'n eten ligt het niet. Ik eet goed en gezond. Gisterenavond ging ik naar het toilet om te plassen en toen ik daarmee klaar was zag ik dat er twee witte propjes mee waren gekomen. Ik kan het niet zo goed omschrijven maar het waren wiite propjes (1 van 1 1/2 cm en 1 van 1/2 cm ongeveer) en het leek een beetje op 'gewone' afscheiding. Ben ik wel een beetje van geschrokken omdat ik dit nog nooit eerder heb gehad. Verder heb ik altijd een hele regelmatige cyclus (ben al ruim twee jaar van de pil af) en ik weet dat ik vanavond of morgenochtend mijn eventuele menstruatie kan verwachten. Gisterenochtend heb ik met ochtendurine een test gedaan maar die was negatief. Ik had deze maand een redelijk nuchtere insteek wat betreft al dan wel of niet zwanger zijn maar met al deze kwalen (en er zijn er nog een paar maar dit zijn de meest opvallende) weet ik niet zo goed meer wat ik moet denken. Ik zit het meest met die slijmprop van gisteren. Kunnen jullie me wat informatie geven over of dit normaal is en gewoon wat jullie over m'n verhaaltje denken? Als er nog vragen zijn hoor ik het wel. Alvast heel erg bedankt! Groetjes, Dasy
Hoi Dasy, Ondanks je nuchtere insteek kan ik me goed voorstellen dat je graag wil weten wat er allemaal met je lichaam gebeurt. Als ik het verhaal lees lijkt het net of er toch het een en ander in je lichaam gebeurt, net of je heel pril zwanger bent. Alleen dat het gehalte HcG nog niet hoog genoeg is om een positieve zwangerschapstest te geven. Misschien dat de eisprong later was, of dat de innesteling iets langer duurde. Ik zou over een dag of vijf weer testen en inderdaad zoals je dat al deed met ochtendurine. De slijmpropjes die je verloren hebt zou ik als afscheiding beoordelen. In je zwangerschap heb je meer last van afscheiding omdat je onderkant meer doorbloed is. Ik zou me daar geen zorgen over maken. De klachten zoals moe en misselijk zijn vrij normaal in de zwangerschap, ook al zo vroeg. De klachten zoals lage rugpijn, krampen en pijn net boven je schaambeen zou ik even in de gaten houden. Mochten deze klachten toenemen en je wordt belemmerd in je dagelijkse doen dan zou ik contact opnemen met je verloskundige of huisarts. Dit om te kijken of alles wel op de juiste plaats zit, dus geen buitenbaarmoederlijke zwangerschap. Mocht je nog behoefte aan informatie, vraag het gerust, ik wacht het af, groetjes en succes, Japke P.S. Ik vind het heel knap dat je je nuchtere insteek toch wel weet te behouden!
Heel erg bedankt voor je reactie. Ik heb nu alleen een toevoeging op m'n verhaal. Ik heb nog steeds hele erge krampen (wordt erger) en toen ik net naar de WC toe ging om te plassen ben ik een aantal proppen met bloed verloren (grote proppen) en bij het afvegen had ik helder rood bloed. Kun je mijn vermoeden van een miskraam bevestigen? Liefs, Dasy
Hallo Dasy, je weet nooit zeker of het om een miskraam gaat omdat je geen postitieve test hebt gehad. Maar als ik die symptomen lees, dan lijkt het er wel op helaas. Heb je anders ook grote proppen bloedverlies bij een ongesteldheid? Het is nu afwachten. Veel sterkte. Mirjam
Hoi Mirjam, Dank je wel voor je snelle reactie. Nee, normaal heb ik nooit zulke grote proppen tijdens een menstruatie. En de krampen zijn ook veel heviger als anders. Het lijkt nu gelukkig wel iets af te zakken. Ook dat heldere rode bloed is mij vreemd tijdens (en zeker aan het begin van) een menstruatie. Ik ga ervan uit dat ik zojuist een miskraam heb gehad. Ik ken m'n lichaam te goed om te denken dat dat niet zo is. Het enige probleem is dat ik niet zo goed weet wat ik nu moet doen. Is het verstandig om de huisarts te bellen? Moet er gekeken worden of alles weer schoon is? Ik heb geen idee. Voor nu doe ik maar even niets en volg ik m'n gevoel maar denk ik en maandag kijk ik verder. Heel erg bedankt voor jullie snelle en duidelijke reacties in ieder geval. Ik ga een poging doen hier mee om te gaan want het is allemaal wel een rare gewaarwording, om er op deze manier achter te komen dat ik inderdaad zwanger was. Liefs, Dasy
Hoi Dasy, ik denk dat je er inderdaad vanuit kunt gaan dat dit om een miskraam gaat. Heel naar voor je. Je hoeft medisch gezien niets te doen. Als het bloedverlies te heftig wordt (bij een miskraam is het wel meer dan bij een gewone ongesteldheid) dan kun je je huisarts bellen. Verder kun je als je wilt de stolsels opvangen en eventueel begraven. Volg hierin je gevoel, de ene vrouw vindt dit prettig, de andere moet er niet aan denken. Wat je verder kunt verwachten is hevige krampen, je baarmoedermond moet een heel klein beetje open om de stolsels eruit te laten. Je kunt paracetamol nemen en een warme kruik. Verder rustig aan doen en huilen en erover praten. Het is geheel normaal dat je hier een poos verdrietig over bent. Het bloedverlies zal binnen een dag of 5 wel minder of over zijn. Als dat niet zo is en je vertrouwt het niet, bel dan je huisarts. Heel veel sterkte! Mirjam
Dank je wel. Ik ga afwachten wat er verder gebeurd en ik ben blij te weten dat ik niet naar de huisarts hoef. Moet je je hele verhaal weer vertellen en ik geloof dat ik daar op dit moment niet echt op zit te wachten. Mijn man is gelukkig thuis nu en samen gaan we dit wel een plekje geven. Morgen zal de wereld er hopelijk weer wat zonniger uitzien als vandaag. We zijn sterke mensen en het scheelt denk ik al een heleboel dat ik de miskraam nu al heb gehad (ik wist tenslotte nog niet eens zeker of ik wel zwanger was). Al moet ik zeggen dat dit nou niet echt de manier was waarop ik hoopte erachter te komen dat ik zwanger was. En voor mijn man geld dat hetzelfde. Nogmaals bedankt. Liefs, Dasy
Hoi Dasy, Bij deze vind ik heel sneu voor je en wens je succes met het verwerken van deze miskraam! Groetjes, Japke