Slecht luisteren

Misschien een tip mbt aankleden wat bij mijn dochter goed helpt. Die is bijna 5 maar vaak een drama met aankleden omdat ze of op haar manier het niet zelf kan (dikke onzin) of niet de kleren aan wil die klaar liggen.
Wij zoeken 's avonds samen de kleren uit die ze de volgende dag aan doet, ze kiest dit voornamelijk zelf en dan ineens is de motivatie om zichzelf aan te kleden de volgende morgen enorm gegroeid!

 

qua speelgoed.... dan blijft er niets over.... ze zal toch moeten ondervinden dat als zij dit gedrag vertoont er niets te spelen over blijft.... als het op zolde staat kan het altijd weer gepakt worden,

qua aankleden... ik kleed mijn dochter van 3,5 ook nog aan, sokken en legging en een vest kan ze zelf, een broek ook, een jurk kan ze nog niet, een broek met knopen vind ze lastig en ook haar schoenen dicht ritsen vind ze moeilijk doordat ze haar voeten verkeerd neer zet en de ritsen naar buiten gaan staan,

ik vertel haar ook altijd "als jij nu eerst de sokken en jou legging doet dan smeert mama een boterham en dan doe ik daarna jou de jurk aan

en dit word steeds meer uitgebreid, jij doet dit en dit.... dan doe ik dat. en gelukkig werkt dat bij haar wel.

onze dochter van 3,5 mag zichzelf ook graag ondertekenen en verven, er zit meer op haar zelf dan op het papier,

ik heb nu met haar afspraak dat als zij zichzelf onder kliedert ik het weg pak en ze niet meer mag kleuren en verven....en in het weekend rol ik een rol papier uit over de grond en gaat zij in haar onderbroekje en mag ze zichzelf onder verven en daarna fijn douchen.

kliedert ze zich eerder onder dan gaat het weekend niet meer door want ze zit immers al onder de verf

door middel van kruisjes in hokjes te zetten weet ze ongeveer wanneer het weer zo ver is dat ze weer mag kliederen.

qua lopen... tuurlijk moet ze de kans krijgen.... maar als ze ook maar 1 stap verder gaat dan jij haar verteld hebt te gaan... hup in de wandelwagen

 

Sluit me aan bij de gegeven tips. Wat hier met opruimen wel helpt als ze dwars doet, is er een wedstrijdje van maken. 'Ik ga winnen! Ik ben sneller dan jij hoor!' Dat alleen al maakt haar zo actief en kan ze ineens heel snel opruimen haha. Ik ruim dan heel sloompjes mee op, dus eigenlijk doet zij bijna al het werk

 

Klopt dat is hier ook, helaas kregen wij er de gevolgen bij dat de kinderen heel strijdlustig waren naar elkaar toe, ALLES werd een wedstrijdje onderling en dat was echt niet leuk meer, wij hebben dat dus gauw afgeschaft

 

Ohh nee, dat is dan zeker geen succes! Denk dat dat per kind verschillend is. En scheelt hier dat het er nog maar eentje is

 

Dat ligt echt aan waar jouw kind ik haar ontwikkeling is. Bijvoorbeeld in de supermarkt vragen of ze iets wil zoeken. Maar op straat kan je ook in gesprek blijven over wat er te zien is. Met eten kan je ook samen spelen en iets van maken, verbinden aan tijd en klokkijken. Er bestaat bad verf voor kindjes die zich graag onder kliederen. Allemaal kleine dingetjes. Mijn zoontje is nog te jong voor mij om echt goede voorbeelden te hebben. Maar ik merk vaak dat er een boodschap/vraag achter 'vervelend' gedrag zit. Kost wel een hoop energie en heb je natuurlijk ook niet altijd de energie en tijd voor. Maar het kan het gedrag misschien een beetje indimmen.

Ik heb bijvoorbeeld een oude mp3 speler. Als ik merk dat hij even uit een humeur moet dan geef ik die en kan hij even lekker muziek luisteren. Soms ben ik even te druk geweest of heeft zijn broertje meer aandacht gekregen en is dat weer de reden. Het is een beetje zoeken naar patronen naast het consequent zijn.

 

Haha, dat hadden wij ook, gingen ze vechten om wie de duplo op mocht ruimen Nu geven we ze allebei specifieke opruimtaakjes en als dat klaar is, mogen ze mij helpen met bv de tafel dekken ofzo. Of ze mogen nog even met de kruimeldief onder de tafel door, vinden ze erg leuk.

 

Ze is 3,5... slecht luisteren is haar baan op dit moment. Ze is veel te druk met de wereld te ontdekken !

Wat bij mij het meeste werkte is mijn zoon van te voren laten weten wat we gingen doen en dat ook steeds uitleggen. We hebben ook een tijd zo'n activiteitenbord gehad waar je dat allemaal op kan zetten. Je kunt ook afvinklijstjes voor haar maken die ze af mag vinken als ze bijvoorbeeld het ontbijt op heeft, haar tanden heeft gepoetst etc.
Verder kan mee laten helpen, laten helpen om dingen te bedenken, spelletjes doen met haar om dingen voor elkaar te krijgen ook helpen. Bij ons hielp met weglopen bijvoorbeeld om een grens aan te geven: je mag tot die lantaarnpaal rennen en dan wacht je op me etc.

 

Wat daarin ook werkt is zeggen wat je wel wil zien, dus: we leggen blokjes netjes in de bak. In de tuin mag je met de bal gooien.

 

Hier is het een balans; aan de ene kant dus consequent zijn en gerelateerde consequenties (dus opzettelijk knoeien = bord weg), aan de andere kant is het ook veel (positieve) aandacht. Dus samen spelen, stoeien, boekjes lezen, ze mogen helpen met huishoudelijke dingen etc. (En soms is het ook even tijd om echt zelf te spelen/puzzelen/tekenen.) Bij te weinig positieve aandacht, merk ik ook dat ze minder goed luisteren. Net zoals bij te weinig uitdaging en beweging. Dus inderdaad ook vaak naar buiten, loopfiets, kinderboerderij etc. Ook uitdagen met spelletjes, bv spelregels leren, leren omstebeurt te gaan bij bv Mens Erger Je Niet, dat soort dingen.

 

Je hebt hier al veel tips gekregen en ik heb ook niet alles gelezen, dus misschien val ik in herhaling.
De consequentie van bepaald slecht gedrag zou moeten passen bij het vertoonde gedrag. Dus spelen met eten, betekent eten weghalen en bv niet het niet meer tv mogen kijken oid. Maar bv op de bank spingen tijdens het tv kijken, dan wel de tv uit. Zijn maar voorbeelden hoor, maar gaat erom dat de consequentie dus een logisch gevolg is op het ongewenste gedrag.

Mijn pleegdochter was een enorme peuterpuber en zeer moeilijk in gedrag. Wat hier werkte (en nog steeds) was ook een andere manier van aanspreken. (geleerd van onze pleegzorgbegeleiding)
Je benoemt het gedrag wat ze doet, en vertelt daarna welk gedrag je wilt zien. Bv. Je staat op van tafel, ik wil dat je gaat zitten. Of: je rent bij me weg, ik wil dat je naast me loopt.
Dit kan verbazingwekkend goed werken, ook al klinkt het misschien overdreven om het steeds zo te verwoorden. En als er dan niet geluisterd wordt, dan verbind je daar een consequentie aan.

En daarnaast natuurlijk de positieve benadering door gewenst gedrag te 'belonen'.

 

Mijn zoon slaapt al vanaf geboorte geweldig goed. Nu van 19u-7u. Hij is nu 4. Het klopt dat hij meer moe loopt nu het schooljaar naar het einde gaat dus dat is ook een factor maar een tekort heeft hij niet echt. En een middagdutje lukt niet meer. Daar vecht hij tegen tot en met.

 

Zo werkt het hier ook! Ze vindt het heerlijk om even vertroeteld te worden. Dan kijken we 's middags samen onder een dekentje naar Netflix bijv. Of in het weekend even samen met papa op stap. Dat doet haar echt goed. Maar aan de andere kant moeten we ook heel consequent en strikt zijn.
Qua uitdaging zoek ik het voor dl in o.a. het knutselen, omdat ze dat erg leuk vindt. Ze heeft sinds gisteren een plakbandapparaat, dus vandaag was ze druk met 'cadeautjes inpakken'. Omdat ze ook erg geniet van muziek, koop/leen ik ook regelmatig nieuwe cd's voor haar. Daar kan ze dan heel aandachtig naar luisteren (of lekker op hossen )
Verder is het met deze leeftijd volgens mij ook een kwestie van 'een lange adem'! Sommige dagen ben ik alleen maar aan het waarschuwen, politie-agentje spelen en mopperen. Blehh! Andere dagen is ze zo lief en zit ze zo lekker in haar velletje, dat ik toch weer het idee heb dat ik goed aanpak

 

Alsof je mijn kids beschrijft. De oudste wordt in september 4 en de jongste is net in maart 2 geworden.
Heb net met mijn vriend afgesproken dat we ze 1x terecht zetten bij negatief gedrag en voor de rest negeren. Als ze dan wel goed luisteren en lief zijn, geven we ze weer overdreven aandacht. Complimentjes en knuffels. Hiermee hopen we dat ze wat beter gaan luisteren en dat we niet steeds opnieuw iets moeten vragen of waarschuwen.
Helpt het niet, dan ben ik blij als het september is. Dan kan de oudste naar de basisschool

 

Ik heb net de fase van 3,5-4 jaar weer overleefd
Fase waarin ze dwars was (gewoon om dwars te zijn!?), niets wilde doen en idd al helemaal niet wilde luisteren. Aankleden, uitkleden, opruimen, aan tafel komen zitten, aan tafel blijven zitten, in winkel lopen, alles was gedoe. Ook zindelijkheid liep niet zo lekker, heeft een periode regelmatig ongelukjes gehad.

Heel consequent directe gevolgen voor gedrag idd, proberen extra positieve aandacht te geven, zo min mogelijk strijd proberen te maken en dan wachten tot de fase voorbij gaat. Sluit me aan bij de meeste tips die al gegeven zijn.

En wil hart onder de riem steken: het gaat ook weer over
Mijn jongste gaat nu 2 weken naar school en zie al echt een ander kind thuis...

 

Ik denk dat je er goed aan doet om even wat strenger te zijn en duidelijke consequenties te verbinden aan haar gedrag. Ze weet heel goed hoe ver ze kan gaan. Uit eigen ervaring merk ik dat er nu heel veel grenzen worden opgezocht. Mijn dochter eet ook weinig overdag. Verhongeren doen ze echt niet. Eten afnemen en geen snoep of ander tussendoortje tot volgende eet moment. En echt laten merken dat er geen spelletje te spelen valt. Ze voelen het zo goed aan.
Dat terug in bed leggen doen jullie goed, het is echt weer een fase van uittesten. Niet toegeven en steeds terug in bed. Zonder discussie. Volhouden en consequent zijn. Hoe moeilijk het ook is. En onthoud.. het is een fase