Wat een rotnieuws... Ik zou niet te veel aan je zoontje vertellen op dit moment. Het is bij jou nog heel vers en slaat in als een bom, maar over een paar dagen, als alles geland is, ziet de wereld er echt anders uit. Nu is dat moeilijk te geloven, maar het paniekgevoel van nu schuift langzaam steeds meer naar de achtergrond. En dan zou ik niet te veel uit jezelf vertellen, alleen als er situaties zich voordoen waar je zoontje ergens rekening mee moet houden, dan zou ik iets uitleggen: simpel maar eerlijk. Ik zit in hetzelfde min of meer en pas vlak voor de operatie heb ik de kinderen verteld dat ze niet mochten stoeien want opa heeft pijn in zijn buik en dus moeten ze voorzichtig zijn. Aangezien hij in het AVL lag konden we niet om het woord kanker heen, de oudste kan lezen dus zag het al snel, en hebben we het eerlijk verteld. Bij mijn vader wordt behandeld met de hoop en intentie op een (voorlopig) goede afloop, ik weet niet of dat bij jouw vader ook aan de orde is? Of is dat nog niet duidelijk? Hoe dat ook heel veel kracht toegewenst!
Ik heb een aantal weken geleden ook te horen gekregen dat mijn vader kanker heeft. Mijn zoontje is 5, ik heb niks gezegd. Mijn vader zei dat, als hij ernaar vroeg, ik gewoon moest zeggen dat opa een auw buik heeft. Dat klopt gewoon en is ook niet te ingewikkeld In ieder geval heel veel sterkte!!!
Bah verschrikkelijk! Ik wens jou en iedereen om je heen, vooral je vader heel erg veel sterkte! Dikke digitale knuffel van mij!
Vanmorgen bij mijn ouders geweest. Vind het zo moeilijk, blijf ook maar hoofdpijn houden heb ook wel weer last van angstaanvallen, heb ik al eerder gehad na de geboorte van mijn zoon. Komende week naar een psycholoog.
Bedankt allemaal! Het is moeilijk om je vader pijn te zien hebben of iedergeval hij heeft moeite met opstaan erg stijf en hij slaapt slecht ik ben zo bang dat het nu heel snel gaat.