Afgelopen week hebben wij het rapport van onze zoon van 6 jaar gehad en het bijbehordende 10 minuten gesprekje. Het was een erg slecht rapport. Op bijna alles heeft hij een onvoldoende gescoord. Ook de uitslagen van de Cito toets was niet goed. De juf zei ook dat ze vermoedde dat hij autistisch is. Dit kwam voor ons volkomen vreemd uit de lucht vallen. In groep 2 had hij een prachtig rapport. De juf zei daar dat hij zo slim was dat hij altijd alles wist en daarom zat hij in groep 2 ook in een plus klasje. Hij heeft een temperamentvol karakter. Maar autistisch??? Hij is super sociaal en heeft veel vrienden. Hij kan lang zelfstandig zich vermaken. Van mijn kinderen is hij de makkelijkste. Ik heb net met hem gerekend, geschreven en gelezen. Alle sommen uit de boekjes van school doet hij moeiteloos, ook leest hij behoorlijk op tempo, maar verstand heb ik er natuurlijk niet van. Ik ben zelf geen juf. Ik moet zeggen dat dit mij slapeloze nachten heeft opgeleverd. De school wil nu een test doen en dat moeten we afwachten. Met dit rapport gaat hij natuurlijk niet over naar groep 4, al hebben we daar niet over gesproken. Zelf heb ik zeer mijn twijfels aan de kwaliteiten van de juf, maar ik weet niet wat ik er aan kan doen. Hoe ze over hem sprak kwam totaal niet overeen met hoe ik hem ken. Kan iemand mij verder helpen met wat ik hiermee aan moet...?
Allicht een IB'er mee laten kijken (eventueel met nog een overleg met de groep 2 leerkracht erbij wat die ziet). Als hij die vaardigheden allang had en in groep 2 in een plus klas draaide, zit hij zich dan niet gewoon kneiter te vervelen en dat zn juf dat helemaal niet heeft opgemerkt? Niks zo vreselijk als je vervelen en toch tegelijk nog zo braaf "taakgericht" zijn dat je dan toch maar mee doet (soort van) omdat het van je verwacht wordt. Ik zou dat eerst laten beoordelen alvorens enige waarde te hechten aan een cito of rapport. Demotivatie is namelijk vreselijk voor scores en cijfers. En als dat er aan ten grondslag ligt is doubleren een ramp. Daar ga je ook bijzonder gedrag van kinderen van krijgen. Dat kan compleet verschillende kanten uitslaan. Van "stille dromers" tot aan "stuiterballende opstandelingen".
Heeft hij misschien niet een soort van faalangst? Ik herken het wel een beetje van mijn oudste dochter. Zij is overigens vorig jaar gediagnosticeerd met ADD. Zij vindt die druk van de cito toetsen lastig. Bang om fouten te maken, onzeker en daarnaast kan ze zich ook nog eens niet zo goed en lang concentreren. Thuis, gaat alles ook veel beter dan op school. Ze leest boekjes van 8+ bijvoorbeeld Juf Braaksel van Carry Slee. Het gaat niet altijd vloeiend, maar ze doet het wel. Ook dreunt ze zo willekeurig de tafeltjes van 1,2,5 en 10 op. Het is echt lastig, ik weet er ales van, om je niet druk te maken om de cito scores en rapport. Ik blijf er bij dat scholen tegenwoordig teveel druk op de kinderen leggen en de toetsen maar moment opnames zijn.
Wat lastig! Ik vind het vooral kwalijk dat de juf jullie niet eerder heeft geïnformeerd. Als je kind op zitten blijven zit en er is een vermoeden van autisme, had ze toch al veel sneller aan de bel kunnen trekken. Ik zou ook de juf van groep 2 inschakelen, en ik zou inzage vragen in de Cito’s met als vraag of er een structurele fout gemaakt wordt. Wat betreft de test zou ik eerst willen weten wat voor test dit is en met welk doel. Niets mis met testen als het hem helpt, maar als het gedrag totaal niet past bij hoe jullie hem kennen, lijkt er iets anders aan de hand te zijn. (zijn bijvoorbeeld zijn gehoor en zicht goed? Dat zou ik eerst willen uitsluiten)
Moeilijk als school wat anders ziet dan jullie thuis. Blijf hier wel mee bezig, want bij ons is ook ergens wat misgelopen waardoor dochter het plezier in school en leren verloren is. Ze vindt het alleen leuk om met vriendinnen te zijn. Wij zagen toen thuis ook wat anders dan school. Uiteindelijk hier ook mogelijk ADD. Wat wel verklaart waarom ze in groep 3 en verder door alles afgeleid werd en waarschijnlijk veel van de uitleg gemist heeft. Ondanks dat bleek uit een iq test dat ze qua schoolse vaardigheden boven gemiddeld zat, maar verwerkingssnelheid was lager.
Hier vergelijkbaar, maar school heeft nooit zelf een vermoedelijke diagnose uitgesproken- volgens mij mag dat ook helemaal niet. Hier bleek dochter ADHD te hebben, waardoor ze veel instructie miste, werk niet afkreeg en enorme moeite heeft met automatiseren.
Ik vind het nogal wat dat de juf zegt dat zij vermoeden heeft van autisme. Dit mag een leerkracht nooit zeggen! Ik zou school ook geen diagnostiek laten doen, dit moet echt door een kinderpsychiater gedaan worden. Toen bij zoon het vermoeden van ass werd gezegd door jeugd praktijkondersteuner ggz bij de huisarts en ik vertelde dit tegen de leerkracht. Was haar reactie: dat idee had ik al. Dus ook al heb je als leerkracht een vermoeden, dit mag je niet uitspreken naar ouders toe tenzij ouders met het vermoeden komen.
Hier zei de juf dat ze alleen mocht aangeven wat zij in de klas zag, dus bv snel afgeleid, dromerig, werk niet af krijgen. Wij dachten zelf aan adhd, maar de juf mocht daar absoluut geen uitspraken over doen zei ze, enkel adviseren om hulp te zoeken bij die problemen die ze in de klas zag. Via school een gesprek gehad met een orthopedagoog, jeugdarts en consulent van de gemeente, daarna doorverwezen voor verder onderzoek. Daar werd ons vermoeden dus bevestigd.
Ik vind er een aantal dingen van: - de juf dit te laat aangegeven heeft. Als het op onze school zo "slecht" gaat dan hoor je dat voor de kerstvakantie al. - de juf geen uitspraken over diagnoses mag doen. Ze mag hoogstens benoemen wat ze ziet. En adviseren om eens verder te kijken/onderzoeken. - ik vind allemaal onvoldoendes op een rapport in groep 3 ook heftig. Ook al een kind echt niet beter gescoord heeft kan dat pedagogisch beter aangepakt worden. Ts, ik adviseer je een nieuw gesprek aan te vragen met de IB'er erbij. Van te voren een lijstje maken van wat je wil vragen. Hoe het verschil tussen groep 2 en 3 zo groot kan zijn. En vraag ook of je toetsen en werkboekjes mag in zien, zodat je ziet waar het misgaat.
Hier kwam zoon zichzelf tegen in groep 3. We hebben zijn kleutertijd verkort (groep 2 overgeslagen) omdat hij zo makkelijk meekwam en in groep 3... bam. Daar kwam hij zichzelf tegen. Hij moest voor het eerst écht aan de bak en oefenen etc. Wat voorheen vanzelf ging, moest hij nu aan werken. Tot de kerstvakantie ging alles perfect, na de kerstvakantie lag het niveau te hoog: scoorde op praktisch alles echt onvoldoende. Was hier dé motivatie: wil je door naar groep 4, moet er wel aan gewerkt worden.
Ik heb ooit een meisje in de peuteropvang gehad waarbij ik ook heel sterk het vermoeden had van ass, ik herkende gewoon teveel. Mijn collega beaamde dit ook. Maar dit mochten wij niet zo benoemen naar ouders, hebben dit ook nooit gedaan, we hebben wel onze zorg uitgesproken naar ouders. Toen vader naar mij benoemde dat ze dachten dat ze ass had heb ik hem wel geadviseerd om dit te laten onderzoeken en als het zo zou zijn dat ze dan ook de hulp zou krijgen die ze nodig had. Puntje bij paaltje hebben ouders het toen niet laten onderzoeken en zijn ze verhuist en ging ze naar school. Toen ik naar school de warme overdracht deed was het eerste wat de ib-er zei: heeft ze autisme?
Wat je schrijft is heel henkebaar voor mij. Thuis kan hij alles heel goed. Het lijkt mij ook faalangst, dat heb ik ook tegen de juf gezegd, alleen de juf zei meteen dat dat niet klopt. Zijn zelfvertrouwen is heel erg groot omdat hij zelfs de juf durft tegen te spreken....
Hoe kom je bij een kinderpsychiater, via de huisarts? Ik vroeg zelf waar de juf aan dacht en toen zei ze dus autisme. Ze had het dus beter eerst haar vermoeden met de IB'er kunnen overleggen?
Ze vond het in het begin van het jaar juist wel goed gaan daarom hadden we niet eerder gesproken... Hij heeft volgens haar nu veel meer moeite met veranderingen en zijn prestaties zijn veel slechter dan in het begin. Wij vinden het thuis juist allemaal heel goed gaan, enorme sprongen. Spreekt zich totaal tegen. Heel apart.
Ik zou dat zeker verder uitzoeken, en met de ib'er erbij. Want het kan best dat het ene schooljaar moeilijker is dan het vorige, maar zo'n verschil tussen begin van dit jaar en nu is heel vreemd.
Dit klinkt meer als onderpresteren en of faalangst. Een gesprek met die IBer had gezien deze resultaten allang plaats gevonden moeten hebben. Verder zou ik je willen adviseren om contact op te nemen met de huisarts of het CJG (verschilt per gemeente) om te laten onderzoeken of er sprake is van faalangst, onderpresteren of een combinatie. Dan kan er namelijk ook een behandelplan worden gemaakt. Komt hoogbegaafdheid in de familie voor? Geef dit dan ook aan.
School had al veel eerder aan de bel moeten trekken, met de voorjaarsvakantie erbij zitten we al bijna in maart en blijven er met vakanties en feestdagen nog maar een paar maanden over om dit uit te zoeken en actie op te ondernemen. Als je een psychiater/orthopedagoog etc. zoekt, kun je een verwijzing via de huisarts krijgen. Je kunt ook eerst kijken wie een contract met jouw gemeente heeft en eentje uitzoeken die jou aanspreekt, die bellen en overleggen en daarvoor een verwijzing vragen. Zelf ben ik heel huiverig geworden voor IB-ers met hun oordelen en vaak zeer beperkte kennis. Door hun verkeerde inzicht en ideeën waren we alleen maar veel verder van huis. Wel aardige ervaringen met een observatie door iemand met gespecialiseerde kennis van het samenwerkingsverband. Helaas deed school weinig met haar adviezen.
De hele jeugd GGZ, inclusief neuropsychologisch onderzoek of eerstelijns psychologie, gaat inmiddels via de gemeente. Dus ja, dan kom je al snel "in de jeugdzorg" terecht. Ga maar na waarom daar nu zoveel kinderen in zitten en waarom ze zo door hun budgetten heen branden. De huisarts kon in elk geval hier niet meer verwijzen, en een wat uitgebreider traject loopt al heel snel in de 3 nullen als je t zelf op zou hoesten.
Wat een bijzonder verhaal. Als de juf het goed doet hoor je bij het rapport gesprek geen nieuwe bijzondere dingen te horen? Ze heeft daar ruim voldoende de tijd voor gehad om er voor al een gesprek met jullie in te plannen. Een grote uitspraak te doen zonder enige vorm van kennis lijkt me ook niet de bedoeling. Dat hij opvalt is een ander verhaal. Dan had ze dat moeten zeggen. Samen in gesprek en vragen of er bij jullie wat opgevallen is. Je geeft aan dat hij eerder in de plusklas zat. Is hij niet zwaar aan het onderpresteren? Wat geeft jullie knul aan wanneer je vraagt wat hij leert? Die van ons vond het saai! Deed weinig nou ja alles in de laatste 5 min. Hield alles in de gaten, wist precies wat iedereen aan het doen was op welk moment en wie er allemaal langs de klas liep. Stuiterde de hele dag omdat hij zich verveelde. Hij vermaakte zich zelf met dingen waar de juf niet blij van werd.. Hij kon ook uit het raam zitten staren op zoek naar vogels. Overigens geen autisme of aanverwante maar een hb kind. Ik zou een nieuw gesprek inplannen met de juf en ib'er. Ik neem aan dat als hij zo slecht presteert de ib'er op de hoogte is. Mochten ze er niet uitkomen zou ik eens vragen of ze hem ander werk willen geven. Zodra ze hem uitdagen of ze dan een ander kind zien. Het verhaal van juf krijg je wel lekker rauw op je dak. Tijd voor een lijstje met wat je wil weten en vragen en een nieuwe afspraak maken. Vragen zoals: Hoe is het contact met andere kinderen. Waarom denkt ze aan autisme (zelf ook even opzoeken wat de kenmerken zijn en of je jullie daar in herkent) Hoe maakt hij de methode toetsen. Of je het werk in mag zien. Of er een mogelijkheid is om methode toetsen vooruit te toetsen. Andere hebben vast nog vragen waar ik zo niet aan denk.succes!