Ik heb ook eens soortgelijke situatie meegemaakt, hoewel mijn ex-man wel altijd fatsoenlijk is gebleven en zijn best bleef doen. Ik heb het dus over mijn vorige huwelijk, waarin ons sexleven ook best deprimerend was, eigenlijk vanaf het begin. Het was net of pasten we niet bij elkaar qua sex... de geur, zin, energie etc. Uiteindelijk heeft dat huwelijk dus ook geen stand gehouden, niet alleen maar hierom natuurlijk, maar het was een belangrijk punt. We werden beide daarna ook redelijk snel weer verliefd op iemand anders en zijn nu allebei super gelukkig (ik spreek nu vooral voor mezelf, maar ik schat zo in dat het voor hem ook geldt.) Sex en liefde gaan zo samen... als het één er niet is, wordt het andere al een stuk moeilijker en moet je er extra aan werken, dat heb ik wel geleerd. In mijn huidige relatie ben ik volledig mezelf, mijn vriend ziet me als vrouw, maar inmiddels ook als een goede plusmoeder voor zijn zoontje van 10. En we zijn nu natuurlijk zwanger van onze eerste samen. Ik heb een relatie als deze, die inmiddels 4 jaar duurt, nooit eerder gehad. Wederzijds respect, gelijkheid, maar vooral heel veel liefde en aantrekkingskracht, maken dat ik me geweldig voel als ik bij hem ben en omgekeerd is dat net zo. Vandaar dat ook ons sexleven nog steeds een 10 krijgt van ons beiden (haha!!) en dat terwijl er bij ons soms ook wel eens een 'slap' weekje tussen zit (lol ) als het er even niet zo vaak van komt. De eerste 3 maanden van mijn zwangerschap was ik vooral moe 's avonds na mijn werk en had meestal niet zoveel zin. Maar vaak namen we dan wel de tijd voor elkaar, voor een fijne massage, een filmpje kijken samen, lekker kletsen over straks als de baby er is, en allemaal zonder dat er altijd 'iets' hoefde te gebeuren. We hebben ook al plechtig beloofd dat als de baby er eenmaal is, we elkaar niet uit het oog verliezen in de relatie. Dat zal niet altijd even gemakkelijk zijn met zo'n kleintje, maar je bent niet alleen 'ouder', ook partner, in elke zin van het woord en dat wil ik graag zo houden. En ik ben er van overtuigd dat we ook dat kunnen, we hebben al veel samen meegemaakt en onze relatie is er in alle opzichten alleen maar beter door geworden. Blijf vooral bij jezelf, en luister naar je behoeftes en 'schik' je niet in een rol die je partner je oplegt, dat is eigenlijk wat ik zeggen tegen iedereen die problemen heeft op dit gebied.
jeetje wat zijn er veel meiden die niet happy zijn met hun sexleven/verdeling van hun leven.. Ik kan er niet over mee praten gelukkig (manlief en ik zijn goed in balans, heb ook mn eigen tijd en hij ook, maar ook samen tijd en gezinstijd) maar ik kan me wel voorstellen dat t moeilijk is en zwaar, zeker als je niet echt vriendinnen en familie in de buurt hebt zoals TS, dan is t makkelijk gezegd"ga wat voor jezelf doen" maar in je eentje is ook maar zo alleen.. Moeilijk meis, ik hoop dat je idd bij een sportvereniging of cursus, of via school toch wat contacten op kan doen waar je je vrouwendingen mee kan doen.. Je bent meer dan alleen moeder en vrouw van manlief hoor, je bent ook nog je eigen ik! En je verdient ook tijd voor jezelf meis!
ts is het misschien niet een idee om eerst eens goed met je man te praten! en dan niet verwijtend maar gewoon hoe je je voelt en dat je het jammer vind dat het zo gaat! en of jullie samen wat beter je best kunnen doen om het weer ''leuker'' te maken.. als dat is gelukt,zou ik zeggen als de mogelijkheid er is ,om een weekendje weg te gaan met ze 2en dus zonder kids. en dan kijken of jullie samen weer een romantisch weekend kunnen krijgen( en dat hoeft echt niet het hele weekend sex te zijn) maar gewoon lekker samen uit eten,leuke dingen doen! dit heeft bij ons wel goed geholpen na de bevalling van mijn zoontje zaten wij ook even zo! ( 2 bevallingen in 1 jaar huilbaby ziekenhuisopnames enzz)
Oooh dit is zo herkenbaar!!!! Nooit eens lekker kunnen knuffelen zonder dat ie sex wil, een zoen is al teveel, dan denkt ie gelijk dat we het bed induiken.. Als ik dan zeg dat ik geen zin heb, wordt ie boos/gefrustreerd, draait zich om en praat de volgende dag niet met mij.. Die van mij begrijpt gewoon niet dat ik niet zo opeens die knop om kan zetten naar 'wel zin'. Dat heeft bij mij de hele avond nodig!
het doet me zeer te lezen dat er nog zoveel vrouwen zijn die een relatie hebben waarin de man "voorgaat". Praat met elkaar en als hij nietwil begrijpen dat jij je en stuk prettiger en fijner zal voelen als er niet constant spanning is van ik MOET binnenkort weer sex hebben en je ook gewoon bijelkaar kan zijn, knuffelen, aanraken zonder dat er gelijk wat op volgt. heeft HIJ een probleen en niet jij. En daar zou hij eigenlijk wat aan moeten doen. Daarnaast de totaal niet evenredige relaties, daar zit het probleem inderdaad in de relatie en niet in de sex. Als vrouw ben je niet alleen moeder van en vrouw van. Je hebt ook de ruimte en mogenlijkheden nodig om jezelf te zijn.