leven in je buik

leven in je buik.
De weken vliegen voorbij,
De dagen lijken wel uren.
Ik voel leven diep in mij,
Dit gevoel mag eeuwig duren
*
Dat beweeglijke mensje zo klein,
Zo vol energie en vol leven.
Vind iedere moeders aanraking fijn,
En uit dat, door een schopje te geven.
*
Zo kunnen we tijden spelen,
Over de buik wrijft mijn hand.
Door af en toe tikjes uit te delen,
Krijgt moeder & kind een band.
*
En als mama niet reageerd,
Geeft het kindje nog een schop.
En zoals moeder inmiddels heeft geleerd,
Komt er voorlopig nog geen stop.
*
Bewust, of onbewust misschien,
Eist het kindje toch mijn aandacht.
Het wezentje dat al mijn liefde verdien.
Zit van binnen diep en zacht.
*
En toch praten we constant,
Al begrijpt het nog geen enkel woord.
klopjes, wrijven of een warme hand,
Het word allemaal gehoord.
*
Wat is leven in je buik toch mooi.
.
Sophia

 

Dank je
Wat ben je vlug met reageren, staat er net een seconde op

 

uiteraard zelf geschreven, soms is gevoelens makkelijker in een gedicht te verwoorden dat zo te vertellen.

 

Levensvatbaar.
Vanaf het begin was dit je streefdoel,
Iets waar je al maanden naar uitkijkt.
Wat is het een heerlijk gevoel,
Als je een "mijlpaal" hebt bereikt.
*
Het kindje diep onder je vel,
is vanaf nu levensvatbaar.
Dat kleintje groeit zo ontzettend snel,
Maar is nog niet helemaal klaar.
*
Maar uit onderzoek is gebleken,
Artsen hebben het een goede kans gegeven.
Dat een kindje met 26 weken,
Al buiten de baarmoeder kan overleven.
*
En Als de 26 weken zijn gepasseert,
Dan ben je zo ontzettend Blij.
De kansen zijn nog niet gekeerd,
Want het kindje groeit nog in mij.
*
Nu kan je rustig van de toekomst dromen,
En als je aan dat idee ben gewend.
Zal alles vanzelf goed komen,
Als je eindelijk met zijn drieen bent.