Hallo Mijn zoontje word volgende week 1 jaar oud en heeft altijd goed geslapen tot 3 maanden geleden. Hij sliep altijd nachten door en overdag geen probeer legde hem in bed gaf hem een kus en liep weg en hij viel van zelf in slaap. Maar sinds 3 maanden geleden niet meer dus. Zowel overdag als savonds en snachts. Het begint ons nu te breken die nachten. Als ik hem in bed leg en loop weg begint die keihard te krijsen heb hem al laten huilen maar hij blijft doorgaan dus dat hielp al niet. Enigste wat helpt tot nu toe is bij hem gaan zitten met een stoel en een hand op hem leggen en dan valt die meteen inslaap. Maarja als die dan weer wakker word is het meteen krijsen omdat mama er niet meer is. Dan ga ik het snachts weer naar hem toe en ga weer bij hem zitten. Ik wil hem niet laten wennen om bij ons in bed te slapen dus ik zal wel moeten. Maar wie heeft dit ook meegemaakt. En hoelang heeft dat nog geduurd en hoe zijn jullie hiermee omgegaan?? Heeft iemand misschien tips ik probeer nu om de 5 minuten naar hem toe te gaan maar weet niet of dat gaat helpen. Alvast bedankt
Elke 5 minuten er naartoe helpt eigenlijk altijd wel bij verlatingsangst, dat Is dit waarschijnlijk aangezien het met 9 maanden Is begonnen. Je moet het alleen wel volhouden, minstens een week, anders kun je weer opnieuw beginnen. Succes!
Okee maar hij valt niet zelf in slaap dat is het probleem ik blijf om de 5 minuutjes gaan maar hij blijft krijsen..
Heel herkenbaar. Bij mijn zoontje begon het ook toen hij 9 maanden was. Verlatingsangst. Dat wil dus zeggen dat hij je heel erg nodig heeft en zijn kamertje maar leeg en eng is. Ik heb mijn zoontje dus nooit laten huilen. Ik ben er gezellig naast gaan liggen op de grond. Niks zeggen, gewoon liggen. In het begin vond hij dat natuurlijk fantastisch en was het even een spelletje. Maar al snel ging het beter. Hij vertrouwde er op dat ik er was. Hij huilde echt niet om mij te pesten, ik ben er gewoon in mee gegaan. Het gaat vanzelf weer beter! Succes!
Hier ook een periode gehad van heel erg slecht slapen. Overdag ging nog wel maar de nachten waren dramatisch. Bij ons in bed hielp niet, laten huilen niet, wat te drinken ook niet.... uiteindelijk hebben we een matras naast zijn bedje gelegd waar mijn man dan op ging liggen (als ik me vertoonde werd het nog erger!) als het weer zo'n beroerde nacht was... zl sliep hierdoor veel beter..... niet ideaal maar zo kregen we allemaal slaap ipv uren elke nacht op te zijn. Ondertussen hoeft ml meestal niet meer te blijven en slaapt zl weer een stuk beter
Het hoeft niet op deze manier. Als je er moeite mee hebt om je kindje te laten huilen moet je weten dat het ook op een andere manier kan. Ook zou ik, voordat je deze 5 minutenmethode gaat toepassen er eerst meer over lezen. Dat deed ik ook toen ik op het punt stond, ik veranderde van mening en daar ben ik nu heel blij om. Recente onderzoeken werpen een heel ander licht op de gevolgen van deze methodes. Het gedrag wat je kleintje vertoont is vervelend, maar volkomen natuurlijk. Ze ontwikkelen zich snel in deze periode en in periodes hebben ze daar soms meer mama bij nodig. Natuurlijk kun je dit gedrag afwennen, zoals Zohra omschrijft geven alle kinderen uiteindelijk op. Maar is dat wel wat je wilt? De verlatingsangst fases kennen wij ook. We hebben er altijd aan toe gegeven en het ging vanzelf over. Ook slapen we samen als hij slecht heeft gedroomd of zich niet lekker voelt. En dat hoeven we nooit af te wennen. Sterker: als ik hem nu naar bed breng wil hij in zijn eigen bed. En als hij zijn kussen raakt zegt ie: mama doei doei. Ik wil je niet onzeker maken, ik wil je alleen maar vertellen wat ik weet en ervaren heb. Mijn manier is niet dè manier, maar de 5 minutenmethode ook niet. Ik hoop dat je nu een eerlijke keuze kunt maken. Succes. Ik weet dat het pittig is!
Hier was het doorbijten, maar het enige wat heel goed hielp was de 5-min methode. Hier was dat dus wel DE manier Succes, het is een lastige fase. Trouwens die fases blijven hief soms weer terugkomen. Dan passen we weer de 5-min methode toe en zijn we er meestal met 2 nachten weer door heen.
Super dankjulliewel Ik denk dat ik de 5 minuten methode ook niet ga doen ik denk dat het niet gaat helpen want heb het gister avond gedaan. Ik leg hen in bed geef hem een dikke kus zeg ga maar lekker slapen mama is beneden en loop weg. Dan raakt die al helemaal in paniek hij begin stotterent te huilen en gaat recht staan en dan begint het krijsen schreeuwen huilen schreeuwen. Ik ga ok de 5 minuten weer naar boven soms zelfs om de 2 minuten heb dit een uur gedaan maar hij blijft doorschreeuwen en krijsen. Dus ik blijf maar gewoon bij hem zitten tot die slaapt. Tot dat de periode voorbij is. Laten we hopen dat het niet lang meer gaat duren. Dankjulliewel voor de reacties
Ik zou er naast gaan liggen op een matras. Jij of je man. En dan overdag veel oefenen met weggaan en weer terugkomen, kiekeboe etc,
Wat hier goed hielp is zachtjes tegen hem praten door de babyfoon. Doordat we eerst naar hem toegingen en hij ons zag kreeg hij extra prikkels. Voor hem hielp het om ons wel te horen over de babyfoon, maar ons niet te zien. Hij ervaarde daardoor de wel de nabijheid die hij nodig had, maar niet de extra prikkels Dit heeft gewerkt van 10 maanden tot 18 maanden ongeveer. In het begin ging hij niet snel slapen, later wel en deden we dit alleen als hij tussendoor een keer wakker werd. Nu kletst hij terug als hij ons hoort :-D
Ik neem op zo een momenten, als een flesje/troosten/... niet helpt, haar bij ons in bed Ben ik de enige die dat doet? De nachten erop slaapt ze dan weer prima in haar eigen bed.. Heb niet het gevoel dat ze eraan gewend raakt als ze bij ons ligt, ze is al 13 maanden dus De hele tijd naar haar toe gaan of bij haar op de kamer gaan liggen (Wat al niet gaat, hebben geen extra matras) lijkt mij zo vermoeiend Terwijl we alle 3 goed slapen als we haar bij ons leggen.
Ik moet bijna lachen om je 'vraag', Rainbow Op dit forum zijn er misschien niet zoveel ouders die samen slapen (gezien die 5minutenmethodeadviezen), maar er zijn ontzettend veel mensen die samen slapen met hun kinderen. In een groot deel van de wereld is het zelfs vanuit culturele gewoontes standaard. Ook in nederland hoor. Maar die mensen hangen vooral rond op andere fora. Ik wil je wel een site vertellen. Stuur maar een pb als je dat leuk vindt. Er gaat vast een wereld voor je open De mate van nabijheid van ouders tov baby/kind veranderd in de gezondheidszorg al. Zo lagen baby's vaak op een kinderafdeling ver van moeder vandaan, of moest baby zo snel mogelijk op eigen kamer slapen. Nu hanteren ziekenhuizen rooming-in, hebben sommige zelfs cosleepers en draagdoeken en adviseert kraamzorg om de baby dichtbij moeder te laten slapen. Nu de (meestal achterhaalde) adviezen van het cb nog... Wat leuk om te lezen dat jullie het gewoon van nature samen slapen! Ik moest heel wat overwinnen om die tegenstrijdige verwen-adviezen naast me neer te leggen. Jammer, want idd.. wat je schrijft is helemaal waar. Veel minder vermoeiend en gaat vanzelf weer in eigen bedje slapen. Jaja, En nu stop ik. Ik vind het gewoon een enorm boeiend onderwerp haha. Hopelijk verveeld het niet
Heel herkenbaar.. Ik weet ook nog steeds niet wat ik hiermee aanmoet.. Mijn zoontje begon ook vanaf 1 jaar slecht in slaap te vallen (hij had er eerder ook al wel regelmatig last van maar dan viel hij nog vaak in slaap aan de borst). We zijn ook veel op vakantie geweest, nu weer twee weken thuis dus weer een eigen ritme en meer rust maar niets helpt! Ik leg hem na een standaard ritueeltje in bed en zodra ik dan de kamer uitloop begint hij te huilen, steeds opstaan in z'n bedje etc.. Ik laat hem vaak even huilen en ga er dan weer heen, leg hem op z'n buikje en aai m Even over z'n rug. Soms valt hij dan na 10 min in slaap maar soms gaat hij ook weer opstaan en klooien, aaarghhh... Eerder nam ik hem dan ook bij mij in bed en dan viel ie op een gegeven moment gewoon in slaap (waarna ik hem dan weer in zn eigen bed legde) maar werd toen snachts ook altijd wakker .. Dus ik had het gevoel dat dit kwam omdat hij niet in z'n eigen bed in slaap viel. Maar goed hier is t nu dus drama Zowel overdag als Savonds. Gelukkig slaapt hij wel weer door!
Bij mij nemen helpt hier niet, zeker geprobeerd maar ze wordt er helaas niet rustiger van en gaat al helemaal niet slapen. Toch probeer ik het, werkt het niet, bied ik melk/water aan en leg ik haar weer op bed. Was het maar zo dat ze gewoon sliep bij ons in bed. Is dus niet altijd de oplossing 😔 Ik ben wel benieuwd na dat andere forum. Inmiddels gaan we alle opties af hier van het slecht slapen. Oortjes en longen zijn goed. Geen honger/dorst, vrijdag een afspraak met de osteopaat. Cb komt met het is gedrag, oftewel laten huilen...
Ja het is echt heel vervelend! Ik heb een tijd geleden toen hij daar ook last van had hem op aanraden van iemand laten huilen.. Vond het echt niks maar ik wilde het toch proberen. Na 1 dag was het probleem al opgelost en ging hij na 1 minuutje gewoon zelf slapen in bed! Maar na een week was dit ineens voorbij en toen gingen we ook net een lange tijd op vakantie. Toen heb ik hem steeds met flesje tussen de middag naar bed gedaan waarvan hij heerlijk in slaap dommelde. En Savonds aan de borst. Maar nu werkt dit dus niet meer met drinken, behalve als hij echt suuuuper moe is. Maar als ik wacht tot hij heel erg moe is, kom ik qua ritme totaal niet uit, dan zou hij bijv pas om 3 uur smiddags gaan slapen en dan Savonds om.... 11 uur ofzo? Dat schiet dus niet op :-/.... Helaas heb ik ook geen tip voor je. Ik weet nu ook niet of ik dat laten huilen weer moet proberen of niet. Ik vind het moeilijk om daar volledig achter te staan. En je leest er zoveel verschillende meningen over
Iedereen moet doen waar hij zich prettig bij voelt. Ik heb de 5 min regel toegepast omdat mijn zoontje veel beter slaapt in zijn eigen bed. Bij ons vindt hij het gezellig en is constant zn speen kwijt tussen alle dekens enzo. Ook vind ik het belangrijk om zelf van mijn bed te genieten. En dat is door even lekker tv te kijken in bed en ruimte te hebben om te bewegen. Ieder zn ding. Alleen als hij niet lekker is mag hij bij ons.
nee wij doen het ook!! al is het wel een gewoonte geworden denk ik. Het word wel wat beter nu, eerst sliep ze bijna de hele nacht bij ons. Nu ongeveer vanaf een uur of 3. Ze word al wat minder vaak wakker in haar eigen bedje. Overdag zit ik er trouwens ook naast op een stoel!.. Vooral om te voorkomen dat ze gaat staan in bed. Als ze gaat staan word het spelen en of huilen. Ik leg alleen mijn hand op haar buik en nu slaapt ze vaak met 5 minuutjes. (Snachts heb ik hier geen puf voor, wel geprobeerd hoor) Het laten huilen staat ons ook erg tegen. De 2 min methode hebben we 3 nachten de kans gegeven. Alle 3 oververmoeid. We sliepen nauwelijks meer dan 3 uur per dag en niet achter elkaar. Ik denk, lees je goed in en kies dan iets wat er bij jullie past. Het blijft toch wel een beetje zoeken vind ik. Stiekem mis ik de nachten lekker tegen mijn vriend aan ook wel.