Fijn al die tips, weet je nog niet wat je moet doen. Kun je bij het cb niet om een huisbezoek vragen? Misschien herkennen zij er iets in?! Of hebben duidelijk tips omdat ze je kindje ook zien..?!
Wat goed van je , dat je je kindje niet laat huilen. Het huilen op die leeftijd heeft echt nog een signaalfunctie. Het is erg belangrijk dat jij laat blijken dat je er voor je kind bent, dat voelen ze, en daar hechten ze goed van. Over het huilen. Heel veel kindjes hebben dit. Belangrijk is dat hij ´s avonds weinig prikkels heeft en een vast bed ritueel. Spreek kalmerend en rustig tegen je kindje. Laat niet merken dat je moe bent maar wees ontspannen. Na het tanden poetsen ´s avonds, een lekker badje, pyama aan. Daarna rustig nog een klein verhaaltje lezen of liedje zingen, en al wiegend in zijn bedje leggen. Dan loop je de kamer uit. BIj jengelen niet terug gaan, wordt het huilen dan ga je wel terug en troost je je kindje middels zachten praten, aai over de bol of wiegen. Dan ga je weer de kamer uit. Dit blijven herhalen. 8 maanden is een hele lastige leeftijd waarin verlatingsangst ( 9 maand ook) om de hoek komt kijken. Troost bieden aan je kind is daarbij heel belangrijk. Je kindje bij je in bed nemen is echt een prima idee, als er dan ook maar geslapen wordt, zo bied je hem de veiligheid waar hij behoefte aan heeft. Onze oudste had dit ook heel erg, en had ook heel erg behoefte aan die veiligheid van mama. Dit is helemaal niet erg, en daarvoor is het ook een baby. Ik probeerde overdag te slapen als de baby ook sliep, en rond 11 maanden was het opeens over en sliep hij prima.
Jingels, als ik jouw verhaal zo lees dan denk ik ook waarom niet lekker bij ons nemen en samen slapen. Dan weet ik in elk geval zeker dat hij het fijn heeft want hij heeft echt vanaf het begin veel behoefte aan contact gehad en is ook een echt knuffelbeertje. Ook nu hij ouder is vindt hij het nog steeds heerlijk om te knuffelen. Hij is wel eenkennig en alleen bij mij en zijn vader voelt hij zich top en laat hij zich gaan wat betreft gekke geluiden maken, lachen enz. Anderen hebben hem nog nooit horen lachen omdat hij dan heel rustig is en het liefst bij mij of zijn vader blijft en zelfs de dingen waar hij thuis om lacht lacht hij bij anderen niet om. Hij is erg gevoelig. Aan de andere kant breekt het me wel op. Want ook bij ons in bed wordt hij nog te vaak wakker. Ook ben ik bang dat hij straks helemaal nooit in zijn bedje wil slapen. Of dat hij tot zijn 2de altijd bij ons wil slapen. Nu gaat hij nog op tijd naar bed, straks wil hij pas slapen als we tegelijk gaan. Nu ik alles zo lees en de afgelopen maanden overdenk (door het weinige slapen ben ik niet helemaal helder meer) wordt hij ook vaak gillend wakker. Vannacht stond mijn man meteen naast ons bed van de harde gil en ik was ook meteen klaarwakker. Dit doet hij niet elke nacht (wel huilen maar ik bedoel het gillen) maar vannacht gilde hij dus weer ineens zo hard. Dit heeft hij al vaker gedaan. Ook zit hij heel vaak aan zijn oren, maar alleen bij vermoeidheid. Dat was ook de reden om naar de huisarts te gaan maar toen dacht ik ook misschien heeft hij gewoon honger. Inmiddels krijgt hij ook bijvoeding dus dat kan het ook niet meer zijn. Een speen heeft hij overigens al maar hij slaapt liever zonder dan met. Ondanks dat ik denk dat het niet medisch is wil ik het dankzij jullie toch wagen een afspraak bij een kinderarts te krijgen. Ik herken hier dingen als gillend wakker worden. Als er dan zeker niets is dan lijkt de methode van Jingels en die van ?? (babyfluisteraar tip) me de volgende stap. CB betrek ik er liever niet bij. Die zullen het gelijk wijten aan mijn gedrag. Misschien is dat het ook maar ik wil toch zeker weten dat er niks is. Van de mama's wiens kindjes bij hun in bed lagen omdat ze in eigen bed niet sliepen, sliepen ze dan wel de hele nacht door? En de moeders met kindjes met oorproblemen. Vermindert dat met drinken? Of zeg ik iets heel geks. Als hij echt huilt dan geef ik hem een paar slokjes drinken en dan valt hij snel in slaap terwijl vasthouden, in bed etc. niet helpen. Bedankt allemaal voor het meedenken. Al staan er natuurlijk allemaal verschillende tips dit helpt mijn gedachten op een rijtje te krijgen en een duidelijk beeld van de situatie.
Je hoeft natuurlijk ook niet te vertellen dat hij bij jullie slaapt, gaat de huisarts toch niks aan? En mijn zoontje kreeg toen nog gewoon drinken als hij wakker werd 's avonds/'s nachts. Hij kreeg borstvoeding. Dat hij bijvoeding krijgt wil niet persé zeggen dat hij geen honger heeft lijkt me? En het zou gewoon goed kunnen dat hij 'mamahonger' heeft. Mijn zoontje sliep ook tijden goed en dan ineens weer perioden niet. Sinds hij een jaar is slaapt hij ineens van 19 tot 7 of later. Tot die tijd kreeg hij nog een voeding om 23 uur. Ga sowieso niet tegen je gevoel in, als jij er geen problemen mee hebt om hem nu bij jullie in bed te hebben dan zou ik niet al te moeilijk gaan doen. Wat anderen ervan zeggen/denken is niet belangrijk he! En of je hem nu moet wennen aan zijn eigen bed of over een paar maanden, dat maakt volgens mij niet zoveel uit. Ik zeg dit alleen niet uit ervaring, mijn zoontje heeft nooit in ons bed willen slapen, anders had ik dat waarschijnlijk toentertijd ook wel gedaan
Ha! even een snel berichtje...ik denk niet dat het 100% gewenning is hoor, het is niet normaal dat hij zo vaak wakker wordt en dan zo moet huilen, zelfs als hij bij jullie in bed ligt. Ik zou langs de Ka gaan. Sterkte en ik hoop dat jullie snel lekker gaan slapen met z'n allen!!
Hoi, Ik las je bericht en dacht gelijk dit is echt NIET goed.. Wij hebben ook wel wat afgetobt en nu gaat het goed, nadat wij bij een alternatieve geneeswijzer zijn geweest ( Homeopaat/accupuntuur) Ik zit huilend bij de HA.. En ik kreeg gelijk een verwijzing naar de KA.. Dat was niet meer nodig want de homeopaat heeft ons heel goed geholpen!! Eerst doorverwijzing vragen meid.. Als er echt niks gevonden is kan je altijd een methoden toepassen. En wij neemen m ook nog wel eens bij ons in bed..
Ff, ik krijg gewoon tranen in mijn ogen van jullie berichtjes. Al die tijd denk ik dat ik gek ben. Hier is niet mee gezegd dat er echt iets is maar ik voel me zo schuldig dat ik hem laat wennen aan bv bij ons slapen of altijd met mij slapen maar het is dus sowieso niet normaal om zo vaak huilend wakker te worden? Ik heb geen valse hoop en hoop liever dat hij niets heeft dan wel maar hierdoor wil ik wel naar de arts terwijl ik al die tijd denk medisch is gewoon uitgesloten. Kuona: ik bedoel meer dat hij nu ook zware dingen als pap eet waardoor hij toch echt een voldaan gevoel moet hebben. Ik moet ook eerlijk zeggen dat pas sinds ik hem bij ons in bed neem het vele malen wakker worden me echt is opgevallen. Ik dacht eerst dat hij dus steeds wakker werd vanwege honger of omdat hij me mistte. Maar nu ik gewoon naast hem lig en hij voeding weigert (paar slokjes en that's it) valt me op hoe vaak het eigenlijk is en kan ik niet meer mijn vinger leggen op waarom hij wakker wordt. Kan het ook zijn dat het zo een lange tijd zo gaat dat hij zo íngesteld' is dat hij automatisch steeds wakker wordt?
Jann, zo blijven de tranen stromen . Maar heb je eerst een doorverwijzing gevraagd of ben je eerst naar een homeopaat geweest? Wat raad je aan en wat doet een homepaat?
Hoe reageert hij eigenlijk als hij wakker wordt en hij ziet jou gelijk? Wordt hij dan gelijk rustig of blijft hij dan huilen tot je hem rechtop houdt?
Ik heb hier wel eens gehoord. Gezonde kindjes slapen goed, anders is er iets aan de hand. Dus maak maar gewoon die afspraak bij je HA en zeg dat je een doorverwijzing wil naar de kinderarts.. Je hoef je niet schuldig te voelen dat je hem bij je in bed neemt.. Als hij zich veiliger voelt bij jullie moet je dat doen.. Wij gingen ook wel eens methodes toepassen nou het werkte voor geen meter, hij was gewoon niet goed!! En nu is alles opgelost en is het vaak na 6 nachten, 1 nacht niet goed.. Lees: 2 keer wakker Dus dat is al goed voor ons, voorheen nachten op gelopen!! Sterkte meid...
Nou hier nog zo een... De nachten waren vreselijk! Sliep alleen naast mij in bed, geen probleem, maar werd elk uur wakker.. Dag EN nacht en dat ruim 15 maanden lang! Ook moest hij altijd drinken.. Hij dronk 4x120ml leeg tussen 00:00 en 07:00! Toen hij 14 maanden was is hij geopereerd aan zijn neusamandel en buisjes... En vanaf toen? Is het echt veel en veel beter! Ik heb hem het drinken wel af moeten leren... Dat was deels gewenning maar achteraf (door de KNO bevestigd) ook om zijn oortjes te klaren! Het was letterlijk 5 minuten huilen (en ECHT niet totaal over de zeik) en KLAAR!
Hoe hij reageert is ook erg verschillend: - de ene keer is over zijn hoofdje strijken in bed voldoende - de andere keer is voeding voldoende - soms vasthouden - soms bij me nemen Er is geen touw aan vast te knopen. Hij huilt sowieso niet lang. Hij valt snel weer in slaap maar vervolgens wordt hij wel weer korte tijd erna wakker. Ik geef borstvoeding dus heb geen zicht op hoeveel hij binnen krijgt maar hij wordt rustiger als hij een paar slokjes melk drinkt en soms wil hij dat niet en dan houd ik hem tegen me aan en huilt hij nog. Dan ga ik even zitten met hem en is hij meteen stil en slaapt snel daarna weer verder.
TS: Mijn zoontje wordt bij ons in bed net zo vaak wakker, alleen reageren we dan op de eerste signalen zodat hij vaak sneller weer in slaap valt. (speen geven) En ja, slikken helpt dus, meestal is en speen al goed, als hij echt gilt een paar slokjes drinken en dan is het ook al gauw minder. Nog iets wat mijn zoon veel doet snachts; kreunen. Echt en dat gaat heel lang door. Tot ik hem een speen geef en dan ist over. Hopelijk kan je snel bij je ha terecht en krijg je direct doorverwijzing voor de kno arts. Sterkte meid!
Marjon: kreunen doet hij wel maar bij het huilen en een beetje. Niet opvallend. Maar ik ga er vannacht eens goed op letten. Ook ik geef meteen een speen of borst voor het uit de hand loopt. Zo slaapt hij het snelst. Ik heb in elk geval nu besloten hem niet meer te laten huilen tot ik zeker weet dat er niets scheelt en morgen bel ik gelijk de HA voor een afspraak maandag aanstaande.
Goed hoor, en laat je niet zomaar afwimpelen! Zeg gewoon dat je er echt doorheen zit en dat je 100% zeker wilt weten dat er niks met zijn oortjes is.
Waarom krijgen kleintjes buisjes in? Ik heb ze namelijk zelf ook gehad maar weet niet met welke reden en mijn ouders kan ik het niet vragen (privé omstandigheden). Weet dus niet of er iets erfelijks aan ten grondslag kan liggen en dat het sowieso verstandig is hem na te kijken?
Zal ik doen Kuano. Aan allen die bij een KNO arts zijn geweest. Wordt je een eerste consult al wel veel wijzer? Ben bang dat ik straks makkelijk weg gestuurd wordt als ik de verwijzing al krijg (maar dat eis ik sowieso wel).
Geen idee of het erfelijk is, dat zou je er wel bij kunnen zeggen. Buisjes krijgen ze om het vocht/slijm achter het trommelvlies af te voeren geloof ik. Hier staat iets meer info: Buisjes: Trommelvliesbuisjes
Mijn tip? Volg je gevoel!! Jij bent zijn moeder en kent hem het beste! En zo erg laten huilen? Nee! Hoe zou jij het vinden als je jezelf om wat voor reden onwijs rot voelt en je man zegt 'niet zeuren, nu slapen, kom over een uur wel terug'
Ik ging met mijn zoontje geregeld naar een osteophaat ivm voorkeurshouding van mijn zoontje. Die vertelde mij dat hij ook regelmatig babietjes die veel huilen en slecht slapen onder behandeling krijgt. En die babietjes deden dat echt niet omdat ze aandacht wouden. Vaak is er wel een oorzaak. Bijvoorbeeld een blokkade ergens in het lichaam door een traumatische bevalling, waardoor de kindjes toch pijn hebben. En hoe moet je zoiets nou weten als moeder? Toevallig is Sven wel veel beter gaan slapen sinds wij de osteopaat bezochten. Misschien is het een tip om dat eens te proberen? Je hebt er geen doorverwijzing voor nodig en de behandeling is heel kindvriendelijk. Sterkte verder! Ik kan me voorstellen dat je er helemaal doorheen zit. En voor je zoontje is het natuurlijk ook niet leuk. Zo zal hij ook niet echt uitgerust zijn en ik heb wel eens gehoord dat niet uitgeruste kinderen ook slechte slapers zijn.