Hier wordt erg slecht geslapen 's nachts. Ik kan niet bij mijn vriend in bed blijven liggen en ga dan op zolder slapen. Ik ga eerder naar bed, val prima in slaap, maar als hij naar bed komt, dan word ik al helemaal gek van zijn ademhaling en heb ik echt COMPLETE stilte nodig... En als ik denk: ik blijf toch liggen, dan krijg ik psychisch het gevoel alsof ik elke 2 min moet plassen en dan raak ik helemaal gefrustreerd. dus.... Gisteravond weer afgetaaid naar boven en een kwartier lang keihard liggen huilen... ik wil zo graag bij hem blijven liggen, maar ik raak helemaal in de stress want ik heb mijn slaap nodig.... Hij is ontzettend lief, wil vanalles voor me doen, ademt zo zacht mogelijk (ach, moppie he), wil zelf wel boven gaan liggen...) en dan ben ik nog meer teleurgesteld in mijzelf... Daarnaast heb ik sinds een week of 3 à 4 heel veel last net onder mijn borsten, dus mijn ribben en dat loopt door naar achteren. Het doet pijn als ik ga liggen en ik word er 4 keer per nacht ongeveer van wakker. Het is niet uit te houden... Vind het heel erg vervelend, maar volgensmij kan ik er niets tegen doen (ook de verloskundige weet het niet)..... Dus: slapen is bijzonder frustrerend en ik ben blij als ik eruit mag, maar verdrietig omdat ik dan nog zo moe ben... ik mis mijn vriend ook gewoon 's nachts in bed!
ik heb ook bij tijd en wijle dat ik mega slecht slaap...ik slaap dan op het logeerbed. M'n vriend heeft z'n slaap ook hard nodig en als ik alleen in het waterbed lig en hij op het logeerbed dan slaap ik sws niet...dus dan ga ik midden in de nacht met m'n spulletjes naar beneden. Tis niet leuk...maar wel beter...anders zijn we allebei niet te genieten...ik heb gelukkig ook weken dat het wel goed gaat...wel vaak 's nachts wakker, maar niet dat ik naar het logeerbed moet
Helaas slaap ik ook regelmatig alleen. Ik lig gewoon niet meer lekker in bed, alles doet me zeer en inderdaad stoor ik me nu ook aan geluiden die je anders eigenlijk nooit hoort. Ik ga wel gewoon tegelijk met mannetje naar bed, maar zodra ik merk dat het slapen niet lukt, verkas ik, hoe ongezellig ook. Ik heb m'n slaap hard nodig en als ik wel een paar uurtjes slaap pak door ergens anders te gaan liggen, dan zij dat zo. Ik voel me er niet (meer) schuldig over.
Ik maar denken dat ik de enige ben. Als ik slecht slaap dan gaik ook regelmatig op het logeerbed liggen. Ik moet het ook helemaal stil hebben om mij heen anders lukt het niet. Dus als er 1naast mij ligt te snurken of luid te ademen dan ben ik al weg. Ik heb mijn slaap gewoon nodig. Zoals nu de afgelopen 3 weken hebben wij ook appart geslapen dit omdat ik behoorlijk ziek ben geweest en ook bijna 2 weken lag te hoesten in bed. Nu gaat het wel weer maar ik wacht nog even een paar dagen voor ik weer op mijn eigen bed ga liggen.
ik slaap ook zeer slecht, komt mede doordat mijn vriend immens snurkt dat ik er gek van wordt. ook moet ik om het half uur plassen,en vind ik dat mijn vriend zijn adem verschrikkelijk slecht ruikt sinds ik zwanger ben
Ik heb er ook last van, heb absolute stilte nodig! Mijn uitkomst.. oordoppen! Ik heb oordoppen van was die je dus zelf tot een bolletje kunt kneden en in je gehoorgang kan drukken... ideaal! Ik hoor mijn vriend niet meer ademen en snurken. (denk er wel aan de wekker 's ochtends wat harder te zetten!) Trouwens die pijn die jij beschrijft heb ik ook gehad, was toen ongeveer even ver en waarschijnlijk kwam dan omdat de kleine tegen mijn middenrif drukte. Alles kwam daardoor in de verdrukking en erg pijnlijk. Ik heb een poosje met een warme kruik tegen mijn rug geslapen,dat hielp wel. Mijn werd als advies gegeven om voor het slapen gaan een paracetamol te nemen. Sinds de kleine is ingedaald gaat het beter. Succes
Hier ook een hele slechte slaper. Al vanaf een week of 11 slaap ik ook niet de hele nacht door. Vreselijk! Ik kreeg het advies een paracetamol te nemen voor het slapen gaan. Als het dus weer een paar nachten heel erg slecht is geweest doe ik dit dus ook, en het werkt wel. Als ik dan een paar nachten goed heb geslapen stop ik hier weer mee en dan gaat het een weekje goed. Dan begint het helaas weer van voor af aan. Ik probeer op de dagen dat ik thuis ben en de kleine slaapt ook mijn uurtjes mee te pikken overdag. Hoop dat het snel beter gaat!
Lijkt mij ideaal maar niet voor mij. Dan kan ik mijn zoontje niet meer horen 's nachts. Mijn man wordt daar niet altijd wakker van dus moeders is degene die er 9 van 10 keer uit gaat.
Ik heb er ook last van. Soms verhuis ik 's nachts naar de sofa omdat ik het in m'n bed snel benauwd krijg. Of omdat vriendlief niet op z'n zij wil gaan liggen als ie luid ademhaalt. Heb ook last van een rib, lijkt wel of die gebroken is en kan dus maar op 1 zij liggen, wat best vervelend is. Ach ja, je went eraan hoor Maar oordopjes zijn inderdaad wel de oplossing bij lawaai, het schijnt zo te zijn dat je tijdens zwangerschap veel gevoeliger bent voor geluiden, ik word bijvoorbeeld ook veel sneller wakker dan anders en ben dus ook erg regelmatig enkele uren wakker midden in de nacht.
Grijns ik heb daar ook wel last van, maar ik blijf gewoon bij hem liggen. Ik heb alleen een voedingskussen tussen ons in liggen zodat ik lekker kan slapen. We hebben gelukkig een groot bed en we liggen nu ieder aan een kant. En als ie snurkt krijgt ie gewoon een por. We moeten wel bij elkaar blijven liggen, want zowel hij als ik slaapwandelen en op deze manier kunnen we elkaar in de gaten houden, dan niet een van ons buiten geraakt of uit het raam valt. O ja en hij gaat het beddengoed weer zoeken als ik daar in mn slaap mee door het huis gewandeld heb. Hij heeft vanacht het dekbed van de bank afgehaald omdat het toch wel fris werd zonder. grijns. Nu met de zwangerschap slaapwandel ik nog meer dan anders. Enneh die kinderveiligheid hekjes bij de trap zijn erg handig, alleen jammer dat ik ze in mn slaap gewoon open krijg. Dus ik wordt sóchtends ook gebroken wakker. Maar ik slaap overdag nog wat bij als ik gewerkt heb.
ik heb er ook last van (nu al? zie dat jullie allemaal veel verder zijn) Ik hoor gewoon alles 3x zo hard ofzo, oordoppen is mss wel een idee
Nou, hier nog een maar die nog veeeeeeel minder ver is als jullie! Ik kan slecht in slaap komen en wordt overal wakker van. Ik irriteer me aan mijn vriends ademhaling en gesnurk, ik hoor de buren snachts en smorgen door het huis bezig zijn, lig te woelen...grrrrr heel vervelend! Hoop dat het maar tijdelijk is, voordat ik zwanger was sliep ik super goed, overal en werd ik niet snel wakker! Maar als het erbij hoort dan is het niet anders toch?
Ik voel me ook elke keer weer schuldig als ik op het logeerbed slaap. Maar ja, manlief gaat veel later slapen. Daar wordt ik wakker van en dan kom ik niet meer in slaap (last van m'n heupen en rug, dus ik lig maar te draaien). Oordopjes werken bij mij niet, want dan houd ik mezelf wakker, omdat ik mijn eigen ademen veel harder hoor. Maar hij gebruikt Breath right (van die stripjes op je neus), dat helpt best wel tegen het snurken, het is niet helemaal over, maar dat hele harde snurken doet hij niet meer.
Hier nog 1, wordt gillend gek van de ademhaling van mijn vriend en het om de 2 a 3 uur uit het bed moeten om te plassen. Hoop niet dat dit de hele zwangerschap gaat duren. Liefs Ellis
Hier nog een..... Had me net voor genomen om vanmiddag oordopjes te gaan kopen....Omdat ik wel 3x per nacht moet plassen en man dan heerlijk :x ligt te snurken! Dus op naar de winkel. LIEFS nony
Dat van dat horen ademen herken ik ook heeel erg. Ga er dan echt naar liggen luisteren. Dus 2 a 3 keer in de week verhuis ik ook maar midden in de nacht. Wat ook goed helpt om lekker te liggen in bed is een voedingskussen tussen je benen leggen. Heb je wat meer steun in je buik. Tis even wennen, maar op een gegeven moment wil je niet meer anders. (ik in ieder geval niet)
Ik slaap ook slecht maar niet door mijn vriend Wij liggen nog gewoon saampjes! Ik kan niet zonder hem slapen hoor :O