Ik kan jouw situatie heel goed begrijpen. Net als ouders van kinderen met medische uitdagingen. Maar een kind van 5 maanden structureel een halve week per maand uit logeren sturen, dan vrees ik voor de toekomst. En al helemaal als er nog kinderen bijkomen.
Vanuit onze achtergrond als pleegouders weet ik dat weekendpleegzorg vanuit verschillende doelen ingezet kan worden. Soms is het om een kind even uit een moeilijke thuissituatie te halen en een ‘gewoon gezinsleven’ te laten ervarenen soms is het om ouders te ontlasten. En dat kan natuurlijk om allerhande redenen zijn. En ik denk dat die redenen voor anderen ook regelmatig moeilijk te begrijpen zijn. Het is ook lastig om je in te leven in een situatie als je daar niet mee hoeft te leven. Zo zullen er hier echt wel moeders zijn die mijn post lezen en denken: ‘maar ik heb ook een kind met gedragsproblemen en heb echt geen weekendpleegzorg nodig.’ En misschien betekent dat dat het bij hun thuis eigenlijk wel meevalt, of dat de situatie eromheen het beter behapbaar maakt, of ze kunnen er beter mee omgaan, of misschien zijn ze in ontkenning en hadden ze ook wel wat hulp kunnen gebruiken, of ze hebben ander soort hulp. Wie zal het zeggen.. Persoonlijk vind ik het juist een kracht om hulp in te schakelen als er een moeilijke situatie ontstaat. Ts zegt ook niet dat het voor altijd is. Misschien gaat het op een gegeven moment beter en bouwen ze het logeren af. Misschien wordt het juist nog zwaarder en dan is het toch fijn dat ze al hulp hebben. Maar vanaf een afstand kan niemand beoordelen of het onnodig is of zorgwekkend wat ts doet.
Mijn partner is schizofreen en bipolair en dat is voor mij ook zeer slopend dus vandaar dat ik hier voor kies. En het is niet eens elke week een halve week? Ik zei 1 nacht. En verder 1 nacht in een weekend eens in de maand. Mijn zoontje lijkt het prima te vinden hoor, ik merk niet dat hij er last van heeft, altijd even vrolijk. Anders was ik er allang mee gestopt.
Je hoeft je niet te verdedigen hoor! Het lijkt me super zwaar. En al deed je het wel gewoon alleen voor jezelf, zelfs dat mag! Ik geloof echt niet dat logeren op zo'n jonge leeftijd zorgt voor problemen in de hechting, wat iemand suggereerde. Ik ben van het 'it takes a village to raise a child'. Hier is mijn sm mijn steun en toeverlaat. Dafne slaapt er niet zo vaak, maar soms is dat gewoon zo fijn. Of even hulp tussendoor. Mn vriend werkt 's nachts en ik doe doordeweeks alles alleen. Ik vind dat soms zwaar. En dan maakt het mij niet uit hoe zwaar anderen het hebben, lekker boeiend. Het is geen wedstrijdje ofzo. En als ik zie hoe gek Dafne is op oma, en andersom, dat is toch een enorme verrijking? Doe gewoon waar jij je goed bij voelt, en wat je nodig hebt. Met anderen heb je in dat opzicht natuurlijk niks te maken!
Ik heb niet alle reacties gelezen. Wel een aantal en gelukkig allemaal positief Ik moest sterk denken aan deze wijze les: laat los wie je denkt te moeten zijn. Met andere woorden. Kijk met liefde en vriendelijkheid naar jezelf. Niemand is in staat al die ballen voortdurend in de lucht te houden. En gelukkig heb jij lieve (schoon) ouders die je kunnen helpen. En... Denk aan de band die jouw kinderen krijgen met hun opa en oma. Dat is toch ook heel waardevol.
Ik vind je geen slechte moeder hoor. J hebt het zelf ook weleens nodig om op te laden en weer door te gaan. In jouw situatie kan ik mij voorstellen dat je dat wat vaker nodig hebt dan een ander misschien. Ik ken ook mensen waarbij de kinderen minimaal 1x per week gaan logeren omdat pa op de vrachtwagen zit en ma minimaal 1x per week slaapdienst heeft. Tja dat is dan even niet anders tot 1 van de 2 een andere baan heeft. Zelf hebben we weinig opvang voor de kinderen zodat wij kunnen opladen. Ons laatste avondje samen weg was 2 jaar geleden (zag ik pas via een herinnering op facebook). Kan je vertellen dat je daar ook niet altijd een leukere mama en vrouw van wordt daarom gaan we komend weekend weer een avond samen weg, hard nodig om soms tijd voor jezelf te pakken.
ik vind het wel veel maar ik zit dan ook niet in jouw situatie dus wie weet had ik dan wel precies hetzelfde gedaan mijn kinderen slapen gemiddeld 1x per 3 a 4 maanden bij mijn ouders en de oudste in de vakanties wat vaker
Een slechte moeder? Haha.. kom op joh! Je bent een hele goede moeder als ik dat zo lees; je hebt het beste voor voor jullie kindje. Prima toch, dat logeren. Iedereen even zijn rust. Iedereen (jij ook!!!!!) weer even opladen en wat zal je kindje het heerlijk vinden bij opa en oma en een speciale mooie band krijgen. Er zullen ALTIJD mensen zijn die iets anders zeggen maar dat moet je los laten, heeft bij mij ook jaren geduurd hoor!! En trouwens.. ik werk 24 uur, mijn vriend 40 en is altijd op tijd thuis. We hebben het erg goed, goed in ons vel etc etc en ook onze peuter gaat vaak logeren, ze heeft zelfs een eigen kamer bij beide opas en omas. Als ik het woord logeren al noem, pakt ze zelf haar tas in! Ze heeft het daar gewoon zo naar haar zin met alle avonturen die ze meemaakt. Iemand hier noemde het gemakzuchtig van TS... nou dan weet ik niet wat wij zijn in haar ogen!
Mijn jongste gaat 2 dagen per week naar het kdv, zodat ik tijd voor mezelf heb. Ik heb ook psychische problemen en heb dit nodig om de rest van de week een goede moeder te zijn voor de kinderen. Voor mijn oudste 2 zijn we bezig om in de vakanties ook een paar dagen in de week opvang te regelen, anders trek ik het helaas niet. En hun vader springt niet zo veel bij helaas. Ik kan het gelukkig inmiddels wel van me af zetten, wat anderen er van vinden. Maar in het begin vond ik het lastig. Zeker omdat ik ook nooit op school kan helpen, terwijl ik niet werk.
Van zondag op maandag heeft mijn dochter ook bij opa en oma geslapen. We waren er toch en aten onverwachts mee. Anders had ik om 5.45u op moeten staan om haar op maandag naar opa en oma te brengen, omdat ik het anders niet red op tijd op mijn werk te zijn. Ze heeft heerlijk geslapen tot 9.30u! dus laten logeren, ook onverwachts, was de perfecte keuze. Ook opa en oma konden hierdoor langer slapen, want anders had ik rond 7uur voor de deur gestaan. Iedereen blij. Ik meer energie, kind meer energie, opa en oma meer energie en dat allemaal omdat we niet zo stug volhouden aan 'een kind moet bij de ouders zijn'