Naar aanleiding van het topic over mensen verlinken: Wat is karma in jullie ogen precies?? En in hoeverre laten jullie je leven daar echt door beheersen? En: wie heeft daadwerkelijk iets meegemaakt van slecht karma??
Niets, het bestaat niet. Haha Er bestaat natuurlijk zoiets in het leven als dankbaarheid of aardig gevonden worden, als ik goede dingen doe voor mensen zullen ze natuurlijk eerder geneigd zijn voor mij ook goede dingen te doen enzovoorts, maar dat is geen regel die altijd geldt of zo. Sommige mensen zijn gewoon 'gebruikers' die alleen maar nemen en nooit geven, bijvoorbeeld. En als ik een oververmoeide postduif iets te eten en drinken geef (zoals ik laatst deed, en je zou het misschien een goede daad kunnen noemen?) dan is het niet alsof er dan daardoor iets anders goeds met mij gaat gebeuren. Want die duif gaat niks voor mij doen. Volgens mij is het idee achter karma namelijk wel dat je ook in zo'n geval goede dingen zullen overkomen. En tja, dat is gewoon niet waar. Het houdt me totaal niet bezig, buiten gewoon ook aardig en behulpzaam (tot op zekere hoogte i.i.g.) willen zijn enzovoorts, maar dat lijkt me vrij normaal.
Ik weet niet of ik erin geloof als ik puur naar mijn eigen situatie kijk. Kan haast niet geloven dat ik sommige dingen heb verdiend.
Tja ik snap het niet altijd. Laatst zag ik op facebook iemand die geschopt en gebeten was. Iedereen maar van ja wat erg voor je maar degenen die dat gedaan hebben krijgen het nog wel terug want karma weet je wel. Dan bedacht ik me ja maar moet geen medelijden hebben dan want degene die geschopt en gebeten was heeft ook wel het een en ander op de kerfstok dus is het toch ook karma wat terugkomt naar haar?
Ik zeg zelf ook wel een iets over karma trouwens.... Onze woning heeft veel verborgen gebreken en daar kunnen we nu dus niks meer mee. En dan zeg ik altijd: die vorige bewoners worden nog wel gestraft hiervoor. Maar dat is meer omdat ik het op die manier kan loslaten dan dat ik er echt in geloof
niets! ik geloof er niet in. Er zijn heel wat slechte mensen op de wereld die het goed gaat, terwijl ze dat niet verdienen en nog meer goede mensen waar het slecht mee gaat, die het niet verdiend hebben.
Hoewel ik er heeeeeel erg graag in wil geloven (het natuurlijke "evenwicht"), denk ik er diep van binnen net zo over als mamabri.
Ik ben het hier volledig mee eens. Het lijkt me ook heel krampachtig leven als je hier wel in geloofd. Want als je dan iets ergs overkomt, ga je je afvragen waaraan je het hebt verdiend. Of je overtuigt jezelf er zelfs van dat je het hebt verdient, al dan niet met een reden. Bovendien komt "goed doen voor anderen" dan niet ten diepste vanuit een positieve motivatie, maar vanuit egoïsme om zelf ook goede dingen te krijgen. Of vanuit een angst dat als je het goede laat, je het later misschien terug krijgt.
Hoe sneu zou het dan ook zijn als iemand geboren wordt met een ernstige ziekte of zo. Dat is dan een boete waarvoor? Of hebben de ouders dan iets slechts gedaan? Ik weet echt niet waarom ik zou geloven dat alles wat je overkomt een gevolg is van goed of slecht handelen in het verleden, of dat als je iets slechts gedaan hebt, daar persé iets slechts op zou volgen. Dingen kunnen gewoon totaal ongerelateerd zijn, en veel mensen die slechte dingen doen komen daar gewoon mee weg.