Hallo allemaal, Even mijn gedachten en gevoelens op papier zetten, dat kan soms helpen zeggen ze he? Ik heb een zoontje van net 1 en hij slaapt heel slecht. Een keer of 8 eruit moeten voor hem is hier een gemiddelde nacht. Avondeten is altijd moeilijk, hij is altijd verkouden en heeft soms moeite met zijn ontlasting. Dat zijn de duidelijkste dingen. Medisch gezien weet ik niet of er iets is. Hij is inmiddels al 2x opgenomen geweest in het ziekenhuis en ik heb net zijn medisch dossier binnen (met veel moeite). Tijdens deze opname heeft hij hoofdzakelijk voorbeeldig gedrag laten zien maar ze zeggen ook dat dit normaal is. Ergens anders doen schijnbaar ook babies zich al beter voor dan ze zich voelen. Verder is er nergens naar gekeken, zelfs zijn temperatuur is niet gemeten. Wel is duidelijk in het dossier dat de nadruk heel erg op mij ligt. Dingen zijn ook wat gekleurd/verdraaid waardoor ik slechter over kom dan het naar mijn idee is. Ook dingen zoals overgang op andere voeding zijn "vergeten" in dit dossier. Alle verantwoordelijkheid voor zijn gedrag wordt bij mij gelegd en dit doet pijn. Na zijn eerste opname moest ik maar aan de anti-depressiva gaan en dan kwam alles goed met mijn zoontje. Dit kwam hard aan en ik voelde me heel klein, maar goed. Als dat is wat er mankeert ben ik in ieder geval degene die er iets aan kan doen. Dus ik aan de pillen, maar geen verbetering. Toen via de homeopaat bleek dat hij KMA had en we overstapten naar Nutramigen ging het al een stuk beter. Dat was de overgang van een keer of 20 eruit snachts naar een keer of 5 gemiddeld. Maar nu is hij een jaar, heb ik ruzie met de arts omdat ze naar mijn idee niet naar hem kijken en alleen naar mij, ben ik helemaal aan het einde van mijn latijn. Ik geloof goed dat mijn zoontje last heeft van mijn stemmingen, maar welke moeder staat er nog overeind na een jaar van slaapgebrek? Ze helpen me gewoon niet, niemand helpt me. Door het overlijden van mijn moeder en die van mijn man hebben we helaas geen achterban om op terug te vallen. De vaders zijn hier niet zo geschikt voor. Ik weet niet meer wat ik moet doen. Iemand bekend met dit gevoel? Gaat het weer over?
Ik kan er me iets bij voorstellen... Na 6wk werd mn dochtertje onrustig, symptomen van verborgen reflux dus ik naar huisarts. Deze vrouw zei letterlijk dat het aan mij lag dat ze onrustig was en van n verborgen reflux had ze nog nooit gehoord en ik ben tenslotte de dokter.... Jankend ben ik weggegaan en hier ben ik geknakt. Wel n paar dagen later n doorverwijzing voor kinderarts geeist en gekregen. Deze had t meteen door en we zijn gestart met medicatie ook werd er aan kma gedacht waarvoor nutramigen. Gelukkig was t geen kma na dat we n provocatietest hebben gehad. Wel bleef ze enorme buikkrampen houden maar deze verdwenen als sneeuw voor de zon rond 3,5mnd Ik bleef twijfelen me niet fijn voelen en om verhaal kort te maken had ik ook n postnatale depressie. Gestart met antidepressivia 3mnd na haar geboorte. Ik heb heel veel gehad aan t boek baby in n droomritme van stephanie lampe, zij heeft ook onlangs n boek uitgebracht voor dreumessen. Ook geeft zij adviezen. Kijk eens op ikbenmama.nl ik heb hier veel aan gehad en toen ze 5mnd was was t de makkelijkste slaper die er bestond en nu nog, ze is nu 14mnf Natuurlijk voelt n kind feilloos aan als je als mama niet lekker in je bel zit maar dat betekent niet dat je geen goede moeder bent en het aan jou ligt! Mss wat tips: n osteopaat schijnt ook goed te kunnen helpen, mss kun je naar n andere arts ik ben zelf ook van ha veranderd, kun je met n neutraal iemand praten psycholoog ofzo. Verkoudheid is hier ook veel aanwezig behalve met goed weer... Op advies van cb ben vitamina ad gaan geven ipv d. Dit bevorderd de weerstand En nog n hart onder de riem, een kennis van mij is er tot 15mnd ongeveer 5x per nacht uitgemoeten en ineens sliep haar kindje steeds vaker n nacht door en nu hoeft ze er ook niet meer uit! Veel sterkte!
Ik begrijp je helemaal alleen werd er tegen mij gezegd dat het normaal is. Pas na 3 jaar kwamen we er achter dat hij niet tegen lactose (dus melkproducten) kon. Hij had en heeft ook obstipatie klachten waar we al jaren voor bij de kinderarts lopen. Na 3 jaar ging hij pas redelijk slapen en nu is slapen geen strijd meer en wordt hij niet meer wakker of 1 keer om bij ons te liggen en gelijk verder te slapen. Ik heb me heel vaak heel wanhopig gevoeld en heb hem ook nooit uit logeren kunnen doen. Enige wat toen heilp was hem in bed nemen. Iedereen zgt wel niet doen want dan leer je ze het nooit af. Maar echt, hij slaapt nu zonder problemen in zijn bed en komt alleen af en toe. En toen heb ik het mezelf heel makkelijk gemaakt door hem bij me te nemen waardoor ik snel weer in slaap kon vallen. Wel kreeg hij de borst waardoor hij na aanleggen gelijk weer even sliep. Wat doet jouw kindje als ie wakker wordt en wordt ie wel meteen rustig als je naar m toe gaat? Als het je helpt zet dan zijn bedje weer even trrug in je kamer of laat hem naast je slapen. Nogmaals niet heel pedagogisch verantwoord maar dit was het enige wat me rust gaf totdat hij zelf ging slapen.
Ik heb geen adviezen voor je, wel heel veel respect..je doet t goed moedertje! Je zorgt kei goed voor je kleintje, terwijl je zelf niet lekker in je vel zit. Blijf op je strepen staan hoor!! Hele dikke knuffel!!
Ik weet, helaas, wat het is als een arts je niet serieus wil nemen. Daarom nu eerst een digi knuffel voor je. Het verlies van je moeder is verschrikkelijk. (Ook dat ken ik) Natuurlijk merkt je zoon jouw stemmingen, maar om daar nu alles op te gooien? En een jaar zulke slechte nachten, tja dat sloopt je. Dan; je zegt kea en nutramigen 'dat gind een stuk beter'. Denk je of heb je het gevoel dat de allergie weg is of juist nog niet? Als je denkt dat het niet weg is (of weet ) ; is nutramigen wel voldoende of zou het verstandig zijn om eens volledig koemelk vrij te gaan? (Neocate of nutramigen AA?) Je zegt nl continu verkouden, is het echt altijd of gevoelsmatig altijd? Als het altijd is zou je denken dat het kea gerelateerd is (?). Waar woon je en bij welke ziekenhuis/ka loop je? (Mag ook via pb) misschien dat iemand nog een goede specialist kent in jouw buurt die zich vooral richt op het kind, jouw zoon.
ik vind het erg schokkend om te lezen dat sommige diagnoses zo vreselijk lang op zich laten wachten! echt vreselijk. maar goed on topic, uiteraard reageert de kleine man op jou, maar pas als je zeker weet dat er echt niets mis is met hem vind jij pas rust. ook al heb je een pnd, dan nog zou hij volgens mij niet zo moeten reageren. is al genoemd, maar een andere arts, osteopaat ofzo is volgens mij het proberen waard. heel veel sterkte en hopelijk slaapt je mannetje snel door en is alles super met hem.
Vreselijk, ik herken het ook, wil er alleen niet over uitweiden. Meid, blijf in jezelf geloven, als je de puf hebt doe een verzoek tot verwijdering van nare gegevens over jou, want die brieven gaan overal en nergens heen. Bij ons heeft 1 dokter ons helemaal kapot gemaakt. Later zag iedereen dat wij gelijk hadden, maar dat was anderhalf jaar later. Het eerste jaar zijn we heel, heel erg alleen geweest. Geloof in jezelf, je doet het goed!
Zo vaak wakker 's nachts ligt erg vaak aan oorproblemen. Vaak verkouden er ook nog bij, dan zou ik de KNO naar z'n oortjes willen laten kijken. HA en KA zien met hun lullige apparaatje heeeeeeel veel over het hoofd. Hier bij beide dochters gebeurd: resp. HA en KA riepen dat er niets aan de hand was en toch verbeterde het slapen drastisch na plaatsen van buisjes.... Je niet af laten poeieren dus. Een kind wordt niet voor de lol zo vaak wakker en zeker als het altijd al zo geweest is, ligt een medische oorzaak erg voor de hand. Helaas wordt daar bij huilbaby-opnames zeer regelmatig onvoldoende naar gekeken. Hier werd ook genoemd dat het wel aan ons zou liggen. Ja, m'n neus. Niet dus. Bij beide meiden allemaal medische oorzaken op rij en artsen moesten nadien schoorvoetend toegeven dat ik gelijk had gehad steeds. Echt doorzetten dus: laat ze eerst maar eens stevig onderzoek doen en als er dan echt helemaal niets uit komt, is heg vroeg genoeg om de oorzaak voor de problemen bij gedragsproblematiek/opvoeding te leggen. Maar IK vind dat een zeer onwaarschijnlijke als de problemen er al vanaf z'n start zijn....
Bedankt voor jullie reacties! Doet me echt goed en geeft me weer een beetje kracht om door te gaan. Niet te geloven dat ik, voor de kids, bedrijfsleider was en nou in het donker niet eens meer durf te rijden omdat ik weet dat ik niet meer goed zie van vermoeidheid. De osteopaat heeft al naar mijn zoontje gekeken, hij is hier een paar keer geweest. Buiten een heupgewrichtje wat een beetje vast zat was er niets aan de hand en de osteopaat raadde aan naar het biologisch voedingscentrum te gaan. Dit is uiteindelijk de homeopaat geworden, die test net als het centrum met bioresonantie op allergieën en intolleranties. Ook Nutramigen is getest, hier staat hij neutraal tegenover. Er is dus betere voeding, maar dit verdraagt hij wel goed. Als hij snachts wakker wordt zijn er 3 scenario's. 1. Hij wordt alleen onrustig en wil zijn fiep. 2. Hij wordt schreeuwend en krijsend wakker, overstrekt en stampt met voetjes en slaat met handjes. Oppakken en sussen en zodra ademhaling weer rustig is weer in bedje leggen. 3. Hij wordt schreeuwend en krijsend wakker, overstrekt, stampt en slaat. Niet mogelijk om "contact" met hem te maken. De enige manier om hem dan rustig te krijgen is naar een andere ruimte te gaan. Dit was eerst de badkamer (spiegel), toen de slaapkamer met televisie, toen beneden met televisie en laatst zelfs een keer met hem naar buiten gelopen. Hij moet er echt uit komen dan. Vervolgens rustig maken en geruststellen en dan weer terug naar bedje. Alle "normale" dingen hebben we al geprobeerd, het meest absurde is denk ik dat ik zijn kamer uitgerookt heb met salie. Verder het bedje verzet, licht aan/uit, muziek aan/uit, gecontroleerd laten huilen (dit doen we dus noooooit meer), slaapritueel ingevoerd. Rust en regelmaat gelden hier al 2 jaar, zijn zus heeft hier veel behoefte aan. Het enige waar hij tot nu toe op gereageerd heeft is Chamomilla van de Homeopaat. Dit middel kalmeert en haalt overgevoeligheid voor pijn weg. De maximale dosis voor dit middel is inmiddels bereikt maar het lichaam neemt het niet over. Het is dus mogelijk toch het verkeerde middel maar helpt tijdelijk of er is iets anders aan de hand wat de homeopaat niet op kan lossen. Hij kan de overgevoeligheid voor pijn dus misschien weghalen, maar de pijn niet, die kan medisch zijn. Als iemand nog suggesties heeft, ik hoor het graag...
Is reflux nagekeken? Je zoontje klinkt erg als ons zoontje in zijn eerste vijf maanden. Op een gegeven moment merkte ik dat ik liever niet alleen met hem was op sommige momenten, want hij was ontroostbaar als hij ging huilen. Nee huilen deed hij niet, het was krijsen en overstrekken. Ik vond het zo zielig en ik kon het niet verhelpen, zo moedeloos werd ik ervan. En verdrietig. Wij zijn ook overgegaan op Pepti en met hangen en wurgen heb ik nexium (tegen reflux) gekregen. Zonder bewijs. Maar het hielp wel iets. Toen ik vorig jaar eens zijn babykleertjes tegenkwam, viel het me op dat alles zurig rook. LAat het je niet aanpraten, wij moesten ook zogenaamd 'ons kind leren le.zen.'. Houd op zeg.:x En de huilobservatie hielpen ze om zeep, door niet goed te noteren wanneer hij huilde (ik zag het gebeuren, was in dezelfde ruimte, ze wisten geen goed antwoord te geven toen ik ze confronteerden met het feit dat ze niet noteerden dat hij krijste op dat moment), of............ze gaven hem gewoon lekker extra voeding (terwijl hij al aan de max zat). en te zot voor woorden. Volg je gevoel, het is heel vaak de waarheid. Dikke knuffel en hou vol! Ps. Ik ben niet zo ontzettend van de homeopathie. Maar dat is natuurlijk je eigen keus. Misschien eens een second opinion aanvragen via de huisarts ergens? Let er wel op dat er dan geen dingen over jou als moeder in de verwijsbrief staan, want anders hebben ze sowieso geen open blik meer.
Wij hebben ook een slechte slaper, altijd al geweest. Hij komt bij ons in bed als hij overstuur is en dat gaat goed. Hij slaapt en wij slapen... Nu is hij 21 maanden en we kunnen hem nu wel troosten in zijn eigen bedje, vaak 1 keer 's avonds en 1 keer in de nacht. En mocht dat niet helpen slaapt hij weer bij ons. Ik hoop dat jullie een oplossing vinden!