Zelfde discussie, maar vanaf een ander oogpunt: Was het beter geweest als jouw ouders je niet hadden 'voorgelogen' over Sinterklaas? Welk gevoel overheerst, als je terug denkt aan je eigen jeugd en niet denkt over je eigen kinderen en hoe het nu gaat?
Ik heb er als kind heerlijk van genoten! En ik geniet nu ook weer van mijn kind die er ook van lijkt te genieten.
Ik kijk met een hele mooie blik terug op mijn Sinterklaas tijd. Heerlijk hoe je helemaal op kon gaan in het verhaal. Ik kan ook echt niet wachten tot mijn zoontje Sinterklaas snapt en zingend voor zijn schoentje staat en vol verwachting naar zijn schoen rent de volgende ochtend om vervolgens een kado aan te treffen. Echt ik vind/vond het heeeel leuk!
Wat een verrassing dat er een poll kwam Ik ben blij dat mijn ouders deze 'leugen' hebben verteld. Ik heb alleen maar mooie en leuke herinneringen eraan. De spanning van wat zit er in mijn schoentje? Zingen bij de schoen, niet kunnen wachten tot we eindelijk de cadeau's open mochten maken op 5 december omdat mijn ouders nog een kop koffie wilden drinken voor de tijd. De zwarte pieten en hun pepernoten. Het hele sfeertje eromheen. Nee serieus dit had ik niet willen missen.
ik kan me trouwens niet eens meer herinneren wanneer is verteld dat sinterklaas niet bestaat. Geen trauma aan overgehouden dus.
Ik vond het geweldig! Heb heerlijk genoten van die tijd! En moest ook heel hard huilen, toen mijn moeder vertelde dat hij niet bestond!
heb er niks aan overgehouden alleen leuke herinneringen wat leuk als je je schoen had gezet en er wat in zat. en dan sint op tv. die sfeer. alleen vond ik wel bram van de vlught of vught? t leuker doen., maar ja moet nog wennen aan deze sint denk ik. later toen ik t wist nog steeds sint gevierd toen met surprises. nog steeds erg leuk. ga t straks ook vieren met mijn kindje.
ik vond het een geweldige tijd. die spanning elke dag weer en met wat fantasie zag je hem daadwerkelijk voorbij rennen na het strooien . toen ik het eenmaal wistheb ik geen moment me ouders gehaat of iets dergelijks. vond het wel leuk dat ik nu als grote zus het GROTE geheim mocht delen
Ik vond de spanning als kind mega leuk en heb dr mega leuke herinneringen aan over gehouden zo is sinterklaas speciaal voor me zusje en mij naar australie gevlogen om ons een schoencadeautje te brengen en een kaart in onze schoen te doen.
Het was de mooiste leugen van mijn leven En ik zal mijn kinderen ook gewoon voorliegen En ik ken niemand die er een trauma van heeft opgelopen. En wat ik nu eigenlijk wel het leukste vind is oudere kinderen die aan het twijfelen zijn of die nou wel of niet bestaat. Maar niet durven te zeggen, hij bestaat niet, want straks krijg ik niks. Gemeen he
Ik vind het stennis maken om Sinterklaas een leugen te noemen en vind dit dus ook geen 'open' vraag (waardevrij). Als je een issue hebt met je ouders niet moet verhalen op een traditie.. zo kinderachtig.
Oké, ik ben bevooroordeeld. Ik vind namelijk dat meedoen met het spelletje NIET is dat je je kinderen voorliegt, maar dat is wél het geluid wat ik hoor bij de 'andere partij' om het zo maar te zeggen. Ik bedoel met de tweede optie ook helemaal niet dat je een issue hebt met je ouders, maar alleen over dit punt, dat je liever had gehad dat je ouders je meteen, als klein kind, al verteld hadden dat Sinterklaas niet echt is.
ik heb "anders" gestemd. Mijn ouders hebben mij altijd de waarheid verteld over sinterklaas, dat het een verklede man was en de pieten geschminkt. Ik mocht wel mijn schoen zetten enzo, maar ik wist dat het mijn ouders waren die er wat indeden. Ze hadden me wel verteld dat ik het niet aan de andere kindjes bij mij in de klas mocht vertellen. Ik vond het stiekem wel grappig om zo'n geheim te weten, ik kon me ook niet echt voorstellen dat andere kinderen wel in dat verhaal konden geloven. Maar als de sint bijvoorbeeld op school kwam of in het winkelcentrum vond ik het stiekem toch een beetje spannend ookal wist ik dat het nep was. Ik heb er geloof ik niet echt wat aan over gehouden. Ik weet alleen nog niet wat ik voor mijn eigen kind wil, meegaan in de leugen of niet.