Aangezien dit echt puur peutergedrag is toch maar hier en niet (meer) bij baby/dreumes. Dames liggen sinds bijna een maand in peuterbedden. Ik had ze ontzettend graag in de ledikantjes gehouden, maar E klom er uit en N was al bezig met kopiëren, dus niet veilig meer. Vandaar dus zo vroeg al over. Ze slapen op 1 kamer dus dan vond ik het ook raar om de één wel en de ander geen nieuw bed te geven. En daarnaast, N begon ook al met klimmen. Eerste week ging prima! Eerste dag half uurtje terug leggen, maar daarna prima. Tweede week ook goed en daarna begon het gedonder. N komt duizendmiljoen keer uit bed. En trekt de hele trukendoos open: - knuffels uit bed gooien - boeken uit kast halen - deken uit bed - bedlade eruit schuiven - roepen dat ze heeft gepoept (niet waar) - gordijnen open doen - dekens van onderste plank in kast halen en in kast gaan zitten - knuffels/speen/deken van E uit bed trekken - bij E in bed klimmen - ... ... Moest de eerste dag nog wel lachen om haar creativiteit. En ik vind het nog steeds enorm bewonderenswaardig dat ze zo'n ENORM uithoudingsvermogen heeft, maar word er ook knetter van. Eerst geprobeerd met direct terug leggen. Geen contact maken en meteen terug leggen dus elke keer dat ze er uit kwam. Ik was de deur nog niet uit of ze was er al weer uit - of één van bovenstaande acties. Na 5 kwartier gaf ze op. Tweede dag werkte dit al minder (als het al 'werkte'). Dus nu doen we het zo: - Eerste kwartier proberen of ze uit zichzelf blijft liggen. - Zo niet: Bij eerste keer dat ze er uit komt, nog een keer uitleggen wat van haar verwacht wordt en zeggen dat ze het kan. Dikke kus en knuffel en in bed leggen. - Alle keren daarna: met neutraal gezicht en zonder oogcontact direct terug leggen. Oftewel: elke minuut even moet kijken (als ze niet uit bed is, deur gewoon weer dichtdoen). - Als ze na dat kwartier niet zelf is blijven liggen: deur open zetten en op kruk in de deuropening zitten, met rug naar hun toe. Dan blijft ze nl. iets beter in bed (!). Maar ook dan komt ze er wel nog een paar keer uit, en dan gewoon terugleggen zonder contact. Net dus weer een uur in totaal bezig geweest!! :x:x We hebben ook het middagslaapje ingekort. Soms sliepen ze 4uur en dat was echt te lang (pas om 21.15 slapen en om 6.00 wakker). Afgelopen 3 dagen sliepen ze weer tot 6.30/6.45, dus das goed nieuws (knocks on wood). Hebben een slaaptimer gekocht. Snap wel dat ze die nog niet helemaal snappen (wordt geadviseerd vanaf +/- 30mnd), maar ik dacht dan wennen ze er alvast aan Dit is nu dus zo vanaf do middag (nu dus 5dagen). I know, het klinkt niet lang, maar ben echt al zo tureluurs ervan!! Wie heeft er ervaring? Doen we het goed zo? Moet het nog strakker? Hoe lang duurde dit bij jullie?? Ik denk achteraf dat het peuterbed nog wat vroeg was, maar ja eruit klimmen vond ik gewoon gevaarlijk... en ga niet het ledikant terugzetten. (lang verhaal, sorry )
Hihihi, ik lees even mee. DL slaapt nog wel in ledikant, maar trekt ook zo'n trukendoos open om het naar bed gaan uit te stellen (Ze klimt nog niet uit bed. Ik heb wel alle speelgoed etc weg uit slaapkamer en het is er compleet donker dus niet uitnodigend. Dl wil wel steeds meer voorleesboekjes mee naar bed - die vissen we eruit als ze slaapt).
Phoe herkenbaar. Zoonlief lag al zo'n 9 maanden in zijn peuterbed. Maakte nl zijn slaapzakje open en klom uit bed. Paar maanden geleden begon het gedonder meneertje bleef niet in bed slapen gevolg slapeloze nachten. Stampij en herrie nacht in nacht uit. Niets hielp.. Na drie weken ledikant terug op kamer (stond oplogeerkamer) en slaapzak weer aan. Hij slaapt! Maakt zijn slaapzak niet meer open en slaap lange nachten door. Hij wil ook gewoon in zijn babybedje slapen. Nb er waren geen veranderingen in zijn leventje ellende begon tijdens een sprongetje. Ik wil je succes wensen en volg je gevoel!
Ik zou er gewoon van begin af aan even bij blijven zitten....dan vallen ze zo in slaap en kun je weg.
Ik zou ook even bij blijven zitten. En daarnaast, heeft ze eigenlijk wel slaap als ze zo hyper bezig is. Ik denk eerlijk gezegd dat je ze OF te vroeg OF te laat in bed legt.
Vanaf begin bij blijven is mss wel handiger ja. Ik wilde haar ook de kans geven het zelf te doen, maar mss is dat een te grote stap in één keer. Ze is/zijn volgens mij wel echt moe. Maar N naait E gewoon enorm op door alle toeren. Dan worden ze beiden hyper en dan duurt het natuurlijk weer langer voor ze slapen. Zou wel kunnen dat ze er iets te laat in liggen (want het middagslaapje hebben we natuurlijk ook ingekort). Maar zeker niet te vroeg denk ik. Daarnaast slapen ze nu weer tot 6.30!! Halleluja Maar als ik dan in de deuropening zit, valt N wel in slaap. Nog een reden om er beter meteen bij te blijven.
Ben vooral ook benieuwd naar ervaringen: wie heeft dit ook zo (extreem?) gehad. Of is het helemaal niet extreem, al 5 dagen echt party?! Ik hou wel vol hoor, maar merk dat ik wel ook af en toe boos word (en haar dan boos terug leg ) en dat wil ik natuurlijk niet... Dus hoe lang duurde het bij jullie?
Hier nooit "party" gehad maar altijd brullen. In het begin viel B aan de borst in slaap, later als ik hem wiegde, toen hij oud genoeg was om zelf z'n fles vast te houden kreeg hij een flesje mee naar bed en viel daarmee in slaap. Rond de 15 maanden al naar een doorgroeibed omdat ik hoopte dat het verandering zou brengen in z'n slaapgewoontes. (Nope.. wel gaan doorslapen!) Toen hij ongeveer 1,5 was vond ik het wel mooi geweest met die fles, ik vond het slecht voor z'n tanden en ben er cold turkey mee gestopt. Dus toen begon de ellende pas echt. Hij wilde/kon niet zelf inslapen. Wij hebben er toen voor gekozen om bij hem te blijven zitten, op het uiteinde van zijn bedje. Zonder te praten, soms sussend, soms zachtjes neuriënd. In het begin bleef hij brullen, in onze armen klimmen om getroost te worden, maar we hebben hem steeds rustig neergelegd, aai over z'n bol en verder stil. Dit duurde meestal 45-60 minuten. Na een tijdje bleef hij gewoon liggen, maar als we dachten dat hij sliep en weg probeerden te sluipen begon hij wel te roepen/brullen. En toen, op een dag... ging hij lachend liggen. Welterusten mama! En gaat hij zonder mopperen, zonder hulpmiddelen slapen. We waren bang dat het tijdelijk was maar inmiddels al 2 maanden zo! Misschien niet helemaal de ervaring waar je naar zocht, zeker omdat het bij ons heel lang geduurd heeft voor hij ging slapen, maar misschien kun je er iets mee. Voor ons was het belangrijk om B te laten weten dat hij niet alleen was, maar jouw dochtertje is waarschijnlijk niet bang/eenzaam maar aan het uitproberen. In ieder geval heel veel succes en ik hoop dat je binnenkort net zo rustig op de bank zit als wij!
Als ik mn kindjes wakker in bed zou leggen, samen op 1 kamer en ze niet super super moe zouden zijn, zou het hier ook feest zijn! Mn zoon komt dan ook 10x naar beneden. Maar zeker bij overgang naar peuterbed ben ik erbij blijven zitten tot ze sliepen. Moe op bed ( slaapje overslaan? ) voorlezen en op het voeteinden blijven zitten. Verder negeren en ook benoemen "Nee we gaan niet kletsen/spelen het is nu slaapjes tijd!"
Ik zou het nog wel even proberen vol te houden. Ik moest dit advies ook altijd geven aan ouders toen ik nog studeerde. Het is wel een goede methode wat vrij lang kan duren tot het ''doordringt''. Als je nu weer iets heel anders gaat proberen zorgt dat alleen maar voor verwarring. Gezien haar gedrag is t een volhoudertje dus 5 dagen is dan wel vrij vlot. Uiteindelijk zal ze waarschijnlijk weten ''dit heeft geen zin meer''. O, en mss nog een tip; wat doe je voor het naar bed gaan? Zorg je ervoor dat dat een beetje een ritueeltje is met een verhaaltje of wat dan ook? Dat wil ook wel eens goed helpen zodat t duidelijk word dat t echt tijd is om te slapen en dat ze ook fijn kan slapen omdat ze alle aandacht dan gehad heeft
Vanavond dus samen met man op bedeindes gezeten... en ze slapen nu (21.00). Dus 1,5uur gezeten. Maar: dit is voor iedereen wel veel fijner dan het steeds terugleggen. Want daarvan werden N en E hyper en mama/papa tureluurs/boos/geïrriteerd. Dus liever 1,5uur zitten met rust. Ben zeer benieuwd hoe lang dit gaat duren. Wie weet wat de volgende stap is? Wanneer ga je bijv. er niet meer bij zitten? Of verder weg zitten oid?
Dat kan je alleen maar uitproberen! Rust geeft nieuwe moed, fijn dat het vanavond goed ging! Hier sliepen ze ook erg laat, heel de dag al storm in hun lijfje. Bij dochter (4,5) kan ik na knuffelen zeggen ik ga thee drinken ik kom zo bij je kijken en dan blijft ze liggen. Ik ga dan ook echt (5keer) kijken. Op haar verzoek zovaak. Zoon (bijna 3) heeft heftig verlatings angst en moet ik dus bij blijven tkt hij slaapt. Soms trapt hij erin als ik de was op ga ruimen etc.
De kast leeg halen en erin gaan zitten?? Dat doen ze hier maar 1x.......... Misschien helpt het om een beloningssysteem eraan te koppelen? Elke avond dat ze in bed blijft: een sticker plakken. Volle kaart betekent een mini kadootje. Bij Action, of koop een doos stempels van Hema en elke keer mag het kindje met de volle kaart een nieuwe stempel uitkiezen voor in de knutselbak oid. Begin met 3 of 4 stickers zodat ze snel resultaat zien. Ze zijn samen dus kunnen elkaar ook stimuleren. Na 2 stickerkaartjes uitbreiden naar 6 of 8 stickers en ga zo maar door. En moeten ze persé bij elkaar op de kamer? Of is een kamerscherm een idee? En even goed kijken naar het slaapritme en het bedritueel. Kan daar nog iets veranderen dat hen ten goede komt? Succes...!
Haha ja het is een stellingkast en op de onderste plank liggen wat dekens dus één ruk en ze liggen eruit en toen ging ze op die plank zitten. Dat was ook allemaal toen ik nog op de gang zat, nu we in de kamer zitten, gebeurt dat niet meer. Bedritueel is nu zo: naar boven, tandenpoetsen/pyama aan, in bed voorlezen, kijken naar hoe konijn gaat slapen (kidsleep) en dan kus en zeggen dat het bedtijd is en muziekdoosje aan. Ze zijn nog geen twee, dus is een stickersysteem dan niet nog wat moeilijk? En ik wil ze ook niet met tien nieuwe dingen overladen. We hebben nu net de kisleep geïntroduceerd. Als ze ouder zouden zijn, zou ik dat zeker wel willen proberen, maar lijkt me dat ze er nog wat jong voor zijn toch? En op één kamer. Tja. Liever wel ja, want we hebben een klein huisje en de kamer die als tweede kinderkamer kan dienen staat nu de kommode en kledingkast. En dan is die kamer dus vol Dus zou alleen kunnen als kommode weggaat en das gewoon nog onhandig met luiers en aankleden (onze ruggen zijn al stuk van al dat tillen ). Dus: liever wel op één kamer, maar we hebben we al gezegd dat als we echt geen verbetering zien, we dan toch gaan ombouwen. Oja. En ik dacht ook nog. Stel dat het ook een stukje verlatingsangst is en ik haal N uit haar vertrouwde kamertje naar een nieuwe kamer, maakt dat t dan niet erger...?
Net zo... Hebben slaapje nu naar max tot 15.00 slapen ingekort. Soms sliepen ze tot 16.30! Dus nu slapen ze ongeveer 1,5/2 uur - afhankelijk van hoe laat ze inslapen...
Ik heb ons stickersysteem nog even in de kast laten liggen. DL is dol op stickers en eist ze of meteen allemaal op, of ze gaat de gebruikte stickers lospeuteren en 10x hergebruiken. Dus die leek mij met 21 mndn nog niet klaar voor zo'n systeem
Ik zou sowieso nooit met stickers beginnen, zeker niet bij iets als inslapen. Ze leren niet naar hun eigen gevoel te luisteren, ze zijn gericht op de beloning. Wanneer je dochter dan toch bang is en nog niet durft, verdient ze geen sticker en geef je haar het signaal dat ze niet genoeg gepresteerd heeft. Slapen draait om vertrouwen en veiligheid. Ik zou er ook naast blijven zitten en dat steeds verder afbouwen. Je moet zelf aanvoelen wanneer je een stapje meer afstand kunt nemen, daar kunnen ook wel dagen of weken overheen gaan. Het resultaat is dan dat je kind leert dat slapen lekker en veilig is, dat mama en papa er zullen zijn als dat een keer nodig is. Ik denk dat je op de lange termijn de meeste vruchten plukt van deze aanpak, zeker je dochter in ieder geval. Elke dag hetzelfde ritueel herhalen en duidelijk vertellen dat zij gaat slapen en jij er naast zit tot ze slaapt. Ik ging dan zelf gewoon naast het bed zitten met ogen dicht.
Jaa! Dank! Dit spreekt me erg aan. Wat jij mbt de stickers beschrijft, voelde ik ook, maar kon het nog niet onder woorden brengen/de vinger op leggen. Maar dit klopt voor mijn gevoel. Stickers voor slapen of zindelijk worden, vind ik idd niet geschikt om de reden die je noemt. Dank voor je heldere comment!
Onze dochter klom dan niet uit bed maar wij zijn wekenlang elke avond uren bezig geweest (4/5 uur achter elkaar) om haar te laten slapen. Want ze krijste de hele buurt bij elkaar, en waarom? Geen idee, want medisch gezien was er niks aan de hand en ook zaken als een vieze luier waren niet aan de orde. Wat hier hielp was een korter bedritueel en de 10 minuten regel toepassen. Dus elke 10 minuten erheen om te troosten als ze huilde (bij jengelen of kletsen gingen we niet) en na 3 dagen sliep ze zonder dat ze huilde of dat we er nog heen moesten. Wat een opluchting zeg! Eerst werd ze later op de avond nog wakker en was het weer feest maar ook dat is gelukkig weer gestopt. Ook slaapt ze op vaste tijden, zowel 's avonds als overdag. Om 08.00 uur staan we op, 10.30 uur gaat ze naar bed en om 13.30 uur is ze weer wakker. Haar avondmaaltijd is vervroegd naar 17.15/17.30 en om 20.00 uur ligt ze in bed. Ik ben er niet voor om een kind te laten huilen, maar na weken proberen kon ik niet meer en heb ik de compromis gesloten met mezelf om de 10 minuten regel toe te passen in die zin dat ik er alleen heen ging als ze echt huilde, maar als ze overstuur was ik geen 10 minuten ging wachten. Misschien heb je er iets aan, ik weet hoe vermoeiend het is elke avond zo lang bezig te zijn (hier ging ze ook soms pas om 21:00 op bed en vervolgens tot 02.30/03.00 uur feest!). Sterkte en hopelijk gaat het snel beter! (Eerlijk is eerlijk ook ik heb advies hier gezocht omdat ik het niet meer wist )