hallo iedereen ik wil even van me afschrijven, heb niet zo'n leuk bevalling achter de rug gehad,de bedoeling was om thuis te gaan bevallen,alles ging goed, de weeen kwamen goed op gang,had gelijk al door dat het echt was die nacht om half twee s nachts,mijn vriend dacht nog aan oefenweeen, maar het persen schoot ook wel op, en ze vonden dat ik de weeen goed wegpufte, maar kreeg ik ineens de horen van de VK dat er een bobbeltje op mijn bekken zat ik schrok daarvan ) ze belde het ziekenhuis op daarna, de kleine het hoofdje wou er niet overheen het voelt alsof ik gefaalt heb, terwijl ik er niks aan kon doen en ik moest met de ambulance weggebracht worden, vreselijk gewoon, ik had erge persdrang en heb geschreeuwd ook in de ambulance gelukkig heeft mijn vriend me erg gesteund, de bedoeling was met de vaccuumpomp ,maar gelukkig hoefde dat niet toen ik die dokter zag, dacht ik ik wil niet die vaccuumpomp erbij,dat was juist wat ik nou niet wilde,en als door een wonder hoefde dat niet wel werd er op mijn buik gedrukt 1 keer dat deed zeer ik heb alles gewoon beleefd zonder pijnstilling wel voel ik me de enige die zo'n bobbeltje heeft op de bekken, de Verloskundige zei bij ons thuis nog dat het redelijk zeldzaam is en later hoorde ik dat het wel vaker voorkwam, zeiden ze weet niet wat ik moet geloven is er ook iemand die ook van zo'n bobbeltje heeft gehoord? groetjes van S
Van harte gefeliciteerd met je dochtertje! Je hebt wel een heftige bevalling gehad, jammer dat het niet is gegaan zoals je had gehoopt. Maar wees trots op je zelf meid! Je hebt een ongetwijfeld prachtig meisje op de wereld gezet! Bijna helemaal zelf Zo veel bevallingen hebben complicaties die van mij was er ook zonder ingrijpen nooit uitgekomen, gelukkig zijn er dokters! Geniet van je meisje!
Hoi Gefeliciteerd, het lijkt nogal op mijn bevalling. Ik ben ook thuis begonnen en met de pers weeen bleek zijn handje voor z`n gezichtje te zitten, en ik kon persen wat ik wou maar t hoofdje kwam niet verder. Dus met persweeen in de ambulance en in t ziekenhuis 3 x persen en een flinke knip en hij was er. Ook dit alles zonder pijnstilling. Ik was blij dat ik in het ziekenhuis was en ze me zo geholpen hebben. In het begin vond ik ook wel een beetje dat ik gefaald had maar achteraf ben ik blij dat ik naar t ziekenhuis mocht! Liefss
Been there, done that Je kent misschien vast nog wel mijn topic van een paar weken terug. Daarin was ik flink hysterisch over het feit dat ik niet meer thuis mag bevallen. Mijn situatie is voor een deel gelijk aan die van jou. Ik moest ook tijdens de persweeen naar het ziekenhuis. Gelukkig niet in de ambulance, maar het ritje was natuurlijk niet echt fijn. Eenmaal in het ziekenhuis hielpen ze mij wel met de pomp en een knip. My very worst nightmare; namelijk in het ziekenhuis bevallen, liggend, niet in het water en nog met hulpmiddelen ook. Daar voelde ik me schuldig om. En dan het hele idee dat ik nu ineens 'medisch' (vanwege teveel bloedverlies) ben en de volgende keer weer naar dat zkh moet, maakte mij dus hysterisch. Wat ik heb gedaan? Schelden, vloeken, tieren, janken, iedereen stom vinden, zuipen, een weekend in m'n bed liggen, niet praten. Ik ben helemaal in dat gevoel gedoken en verrek na een week kwakkelen en een weekend helemaal depri was het gevoel weg. Nog steeds is het moeilijk, maar al een heeeeel stuk minder dan toen. Dus een tip van mij is ga mee in dat gevoel, huil erom, wees er emotioneel om, ik denk dat dit een belangrijk deel van de verwerking is. Een 1e goede stap is al om het hier te schrijven Ik ga je niet zeggen dat je moet genieten van je kindje, ik ga je niet zeggen dat er nog veel ergere bevallingen zijn en dat je dankbaar moet zijn omdat je een gezond kindje hebt gekregen, want is volgens mij niet wat je nu nodig hebt. Dat doet er ook niet toe. Sterkte ermee hoor en pb-en mag natuurlijk altijd
Lijkt ook op mijn bevalling, ik heb het wel thuis kunnen afmaken. Mijn persweeen kwamen niet op gang, kben 2x ingeknipt en ze hebben vrij lang op mijn buik moeten duwen om de kleine eruit te krijgen, denk dat ze wel 20x hebben geduwd. Ik had vandaag de evaluatie met de verloskundige en die zei dat ze erg verbaasd was over dat ''randje'' waar de baby niet langs kon. Maar bij een eventueel 2e kindje hoef je hier dan niet bang voor te zijn is wat de verloskundige tegen me zei. Ze heeft bij mij erg getwijfeld of ze de ambulance moest bellen, de kleine maakte het nog goed dus ze gaf me nog 2 kansen en toen is mijn kleine geboren. Eng is dat he?
Ik had ook een zware bevalling. Vanaf de start al om de minuut weeën, echt niet normaal. Een aantal uur in bad gezeten, de vk mn vliezen gebroken maar bleef hangen op 4cm. Naar het ziekenhuis, daar kwamen ze erachter dat die kleine niet goed lag en moest ik alle weeën op mn zij opvangen, haar hartslag ging achteruit en met persen zat ze vast, dus uiteindelijk is ze met de vacuum gehaald. Maar.... het is het allemaal waard Over het bobbeltje heb ik nog nooit gehoord dus daar kan ik geen antwoord op geven.
Hier ook! Twee uur persweeën moeten tegenhouden, bijna twee uur geperst. 5 keer opnieuw infuus geprikt(weeénactiviteit nam af) tussen de weeën door. Ingeknipt en toen de vacuümpomp en toen eindelijk was ze er... ook allemaal zonder pijnstilling. Ben erg trots op mezelf.