Mijn vriend en ik proberen sinds juni zwanger te worden. Na een lange tijd te hebben geploeterd waren we er eindelijk uit we gaan er voor. Ik heb namelijk een burn-out gehad en omdat mijn moeder op jonge leeftijd is overleden had ik vooral moeite met het idee om zelf moeder te worden. Nu weet ik zeker dat ik het graag wil. Maar toch vind ik het eng idee dat mijn moeder er niet bij zal zijn. Is er iemand die dat ook heeft gehad? In mijn kennissen kring ben ik de eenige die als meid geen moeder meer heeft. We gaan er voor maar ik vind het wel een erg spannend. groeten,
Ik ken het wel Tinus, mijn moeder was ook jong toen ze overleed (46), ikzelf was 20. Nu we ook bezig zijn met kindjes vind ik het ook erg moeilijk dat ik het zonder moeder moet doen. Maar ik probeer er het beste van te maken en hoop dat ze zo nu en dan mee mag kijken als het zover is
Succes en veel sterkte meiden. Lijkt me heel moeilijk om in jullie situatie te zitten. Hopelijk is het snel raak. Liefs Vanilia
Sterkte dames! Ik weet zeker dat jullie mama's meekijken en hartstikke trots op jullie zijn! Het valt zeker niet mee,mijn schoonzusje is pas bevallen en haar moeder is ook overleden,tijdens haar zwangerschap heeft ze het best moeilijk gehad maar nu zegt ze ook,ik voel gewoon dat mijn moeder mee kijkt en dat is een fijne gedachte,toch? Ook heeft ze nog haar boekjes over toen zij nog een baby was en dat doet heer ook heel goed,haar moeder heeft dat altijd goed bijgehouden en n u kan ze een beetje vergelijken met haar moeder maar ook nu met haar eigen dochtertje..... Veel succes met zwanger worden ladies! Liefs Dais.. -x-
Ik weet ook hoe je je voelt. Maar heb het juist een beetje andersom, mijn moeder was 38 toen ze overleed, ik was 16. Ik ben nu 24 en wil heel graag kindjes. En eigenlijk wou ik het al zo jong mogelijk, maar dat zat er in niet in. Ik wil juist heel graag moeder zijn, omdat ik die zelf niet meer heb. Juist omdat je weet dat het leven zo kort kan zijn....ik wil het meemaken,voelen enz. Dat ze er niet bij is en je haar heel erg mist weet ik wel zeker, maar ja ik was 16 en heb de afgelopen jaren verschillende dingen meegemaakt waar ik haar het liefste bij had gehad. Ik weet inderdaad dat ze meekijkt en altijd bij me is. Sterkte meid, en het is idd heel fijn dat je weet dat je niet alleen hier in bent.