Hoy dames, Hier nog even een vraagje... Zijn hier nog dames (die net als ik) constant ongerust zijn rond hun zwangerschap? Ik heb dit al vanin het begin. Ik loop de hele dag te denken dat het niet goed gaat zijn... en plots kan er mij zo een angst overvallen, en dan heb ik echt het gevoel dat het niet goed zit. Toen ik naar de vk ging met 5 weken en 2 dagen, was er een vruchtzakje van 19.3mm te zien, maar verder niets. Op sommige plaatsen hoor ik dat dit normaal is, op andere plaatsen hoor je dan weer dat je toch al een dooierzakje moet zien... Eigenlijk loop ik de hele dag te piekeren en heb ik nog geen 2 minuten genoten van het zwanger zijn. Zijn er dames die dit herkennen?
Hoi, Ik ben zelf ook nog niet zo lang zwanger, zoals je ziet. Moet 15 Feb naar de vk. Volgens de mevr van moeders voor moeders en de vk gaat 9 van de 10 zwangerschappen goed dat is dus 10 % van de 100. Ik ben ook iedere keer een beetje zenuwachtig ook als ik naar de wc moet, maar heb me voor genomen dat het goed blijft gaan. ( kan ook niet wachten tot we het hartje horen ) Geniet er van! Probeer niet negatief te denken. Liefs
ik ben allen in het begin heel onzeker geweest. Je weet dat je zwanger bent maar voelt en ziet nog helemaal niks. Soms lag ik in bad naar m'n buik te kijken en dacht dan echt dat er niks inzat ofzo. Als je de echo hebt gehad en een hartje hebt gezien dan wordt het allemaal werkerlijker. Of van die heerlijke zwangerschapskwaaltjes krijgen. Weet je ook dat je zwanger bent. Volgens mij is het heel normaal dat je ongerust bent omdat je nog niks weet. We willen allemaal graag bevestiging dat het goed is. Gaat vanzelf over of wordt een stuk minder. Let maar op!
Bedankt voor de reacties. Ik hoor zo dikwijls spreken over dat "zwangere gevoel"... Ik weet niet wat je juist moet voelen, maar ik voel eigenlijk helemaal niets... Enkel licht pijnlijke borsten en een beetje moe, maar voor de rest helemaal niets... jeetke wat duurt die onzekerheid lang.
Dorientje, misschien stelt het je gerust, dat niet iedereen kwaaltjes heeft. Maar pijnlijke borsten en moeheid zijn wel degelijk kwaaltjes. Mag je binnenkort overigens komen voor een nieuwe echo om te kijken hoe het er voorstaat met je zwangerschap?
Ik mag op 11 feb gaan voor een echo. Ik wou dat ik de tijd even kan verder draaien... Maarja wordt eerst nog een weekje bang afwachten... ik las onlangs ergens dat hoe verder je opschuift naar die 12de week hoe kleiner de kans op mk. maar ben er toch niet helemaal gerust op, heb soms zo heel erg stekende buikpijn... Dacht eerst dat het bandenpijn kon zijn, maar het zijn echte steken en het komt en gaat.
Herken dit ook allemaal. Vooral omdat de eerste zwangerschap in een miskraam is geeindigd. De eerste 12 weken kropen echt voorbij. Ik vond het echt vreselijk. Je leeft echt van dag tot dag. Inmiddels hebben we 2 echos achter de rug (termijnecho en nekplooimeting) en alles ziet er hartstikke goed uit. Nu zijn we bijna 14 weken zwanger en de 3 maanden kwaaltjes zijn langzaam aan het verdwijnen. Dat is heel normaal maar je gaat je toch afvragen of je nog wel zwanger bent omdat je je opeens weer 'normaal' voelt . Die steken waar jij het over heb voel ik trouwens nog wel af en toe. Ik denk zelf dat dat meer te maken heeft mijn darmen, heb ik heel erg last van. En ik zal het maar niet te hard zeggen dat je haast geen kwaaltjes heb. Ik werd pas kotsmisselijk bij 8,5 week. Twee dagen nadat ik had gezegd "ik wou dat ik misselijk was" . Ik hoop dat die 7 dagen heel snel gaan voor je. Als je dat hartje ziet kloppen voel je je echt al een stukje beter.
He Dorientje, Ik herken het helemaal. Ik ben rond de 7 weken zwanger en ook ik ben steeds bang dat het mis gaat en heb ook bijna nog niet 1 keer genoten van het feit dat ik zwanger ben. Je weet gewoon dat het mis kan gaan. Ook ik heb heel af en toe wat zwangerschapskwaaltjes al moet ik wel zeggen dat ik wel meer pijnlijke borsten heb en meer moe ben. Verder heb ik ook nergens last van, en als ik mij dan idd een dag 'normaal' voel dan ben ik meteen bang dat het mis is. Je voelt in de eerste weken zo weinig ervan. En die steken waar jij het over hebt die heb ik ook gehad (en nu soms nog) ik denk tocht dat dat met je banden te maken heeft hoor. Misschien heeft de een dat heftiger als de ander. Maar het is denk ik gewoon een geruststelling als je het hartje mag horen kloppen en als je de 12 weken gepasseerd bent. Ik hoop dat ik dan ook mag gaan genieten en dan niet weer een ander streven of doel heb waar ik mij weer zorgen om ga maken. Want we zijn tenslotte zwanger en daar mogen we dankbaar om zijn toch? Maar ik begrijp je hoor. geniet er in ieder geval van, dan doe ik dat ook Liefs Farfan
Ik denk dat er meer a.s. moeders wél ongerust zijn, als niet. Het is me ook nogal niet wat: dat er een kind in je groeit, en je hele leven anders zal maken, toch? Eerst ben je bang voor een miskraam, na drie maand zal dat minderen. Dan leef je toe naar de 20 weken echo, zal alles wel goed zijn? Dan komt het wachten tot 26 weken, wanneer je kind levensvatbaar zal zijn. Dan nog het stuk tot 40 weken... En daarna nog de bevalling, waarover je je vast ook weer zorgen gaat maken. En dan zul je denken: we zijn d'r eindelijk, maar dan begint het pas: je kindje zelf! Hihihi, inmiddels weet iedereen die al moeder is, dat het dan pas begint: Dat is het nadeel van moeder zijn: ongerust blijf je tot je dood. Maar wat is het tegelijkertijd ook prachtig! Ik zou het nooit hebben willen missen, en vind het voor iedereen die geen kinderen kan krijgen heel, heel triest.
Hé Dorientje, Ik ken dat gevoel. Ik ben bijna 9 weken zoals je ziet en de angst bekruipt mij ook meerder malen per dag hoor. Vanochtend was ik voor mijn gevoel niet zo misselijk dus denk ik meteen...oh oh. Kan echt niet wachten tot ik naar de gyn mag vrijdag. Succes meid!
Lieve zwangere, het is totaal niet vreemd dat je aan het begin van je zwangerschap zo bezorgd bent. Ik ben nu bijna 16 weken en de bezorgdheid begint nu eindelijk plaats te maken voor het genieten. Sterkte.
ik had het de eerste 12 weken ook heel erg. heb hiervoor een mk gehad en dan ben je denk ik nog ongeruster dan iemand die dat niet heeft meegemaakt. bij mij gaat alles supergoed maar toch ben ik iedere keer weer blij als ik bij de vk het hartje hoor. ik weet zelf eigenlijk wel dat het goed gaat want de kleine is superdruk, maar toch heb ik gewoon die bevestiging even nodig. probeer ervan te genieten. ik was erg gerustgesteld toen ik het hartje op de echo zag. nog ff 5daagjes geduld hebben en dan zie je jullie kleine wondertje. liefs doris