Hallo allemaal! Ik ben heel benieuwd of jullie na de geboorte direct het moedergevoel hadden waar velen het altijd over hebben! Ik heb af en toe van die momenten dat ik niet blij kan worden over het feit dat we over 13 weken ons ukkie krijgen (rothormonen! :x), terwijl we zo graag een kindje wilden en daarom ben ik heel bang dat ik niet van ons kindje zal houden of er geen band mee zal voelen en geen moedergevoel zal hebben! Iedereen zegt tegen me dat, als het eenmaal op je buik ligt, je zeker weten helemaal dolverliefd bent op je kindje en het moedergevoel direct aanwezig is! Hoe was dit bij jullie? Hopelijk kunnen jullie me wat hoop geven!
Nee, ik had dat gevoel niet. Sterker nog, ik kreeg het pas een paar weken na de geboorte. Ik vond het wel een heel lief babietje, maar ik voelde me geen moeder van haar. Gelukkig is het meer dan goedgekomen .
Ik had het ook niet direct...ik vond het de mooiste baby die ik gezien had maar had de eerste dagen heel erg het gevoel dat ik oppaste op een baby ipv dat het mijn eigen baby was... Het kwam na een dag of 4 helemaal goed..denk dat je er aan moet wennen en in moet groeien.
Dat gevoel moest echt groeien. Pas na een paar weekjes kon ik echt zeggen wow deze kleine kanjer is van mij en voor altijd.. De eerste weken leefde ik echt in een roes van fles naar fles en van luier naar luier. Ik krijg in december ons tweede kindje en ik hoop dat ik het allemaal wat bewuster mee ga maken. Maar dat gaat vast goed komen!
hier was het wel echt gelijk ik was echt opslag verliefd en ik wilde mijn leven voor hem geven. bij mijn vriend was het de eerste dag echt eng maar daarna ging alles vanzelf hij deed echt alles en dat had ik echt nooit verwacht van hem
ik moet eerlijk zeggen dat ik dat gevoel al had toen ik de positieve test in handen kreeg, en het moment van de geboorte, wow... magische gewoon, ik was echt meteen moeder, zo was mijn man tijdens de zwangerschap ook al echt een papa, maarja, het is niet erg als het niet zo is, dat het moet groeien, het is toch je situatie wat veranderd
Ik had het wel meteen. Maar ik ken het gevoel. Nu er een tweede aankomt, lijkt het me sterk dat ik daar net zoveel van kan houden als van de eerste! Maar iedereen zegt dat dat wel goedkomt, dus daar ga ik dan ook maar even vanuit.
Moedergevoel had ik wel meteen! Moederinstinct had even tijd nodig Iedereen zei maar dat ik op mijn gevoel moest vertrouwen en dat soort kreten, maar ik had echt een paar weken nodig om dat te herkennen. De onzekerheid overheerste in het begin echt enorm. Pas na een poosje (4-6 weken, maar ik was nogal sloom, geloof ik) had ik het gevoel dat ik een beetje wist wat ik aan het doen was. Daarentegen ken ik ook moeders die vanaf moment 1 precies wisten hoe & wat. Dat kan dus ook Laat het over je heen komen en maak je vooral niet te druk als je iets langer nodig hebt: dat kan ook!
Nee, ik had niet gelijk het gevoel van "dat is mijn kindje". Ik wist het natuurlijk wel, maar echt HET gevoel, nee, dat kwam pas wat later. Wel al in de kraamweek overigens, dus het duurde niet lang. Maar ik heb me er wel heel slecht over gevoeld dat ik niet gelijk dat moedergevoel had.
ik had het moedergevoel wel bij mijn eerste het gevoel was overweldigend! ik kon haar geen moment uit mijn oog verliezen zo verliefd was/ben ik! maar bij mijn 2e was het net even anders niet dat ik minder van haar hou maar ze heeft 2 weken in het ziekenhuis moeten blijven en dat vond ik verschikkelijk ik ging elke voeding na het ziekenhuis alleen de nacht deed ik niet. maar het gevoel toen ze thuis was (eindelijk) was toch anders als bij de eerste inmiddels is het allemaal goed gekomen maar de eerste weken dat ze thuis kwam leek er zon afstand tussen ons te zitten of ik mijn eigen kind niet kon! gelukkig geniet ik nu volop van mijn prachtige dochters! en is het helemaal goed gekomen
Hier heeft het ook even geduurt voordat ik me echt moeder voelde. Ik moest heel erg wennen aan het idee en de verantwoordelijkheid overviel me behoorlijk (ondanks dat je je daar al 9 maanden op voorbereid). Uiteraard ben je meteen verliefd op je kindje maar het heeft bij mij even echt een week of 2 nodig gehad. Ik had ook behoorlijk last van kraamtranen ... Maar nu, oh ik kan echt niet meer zonder! Het is echt het allermooiste wat je kan overkomen
Nee het duurde hier even. Ik vond het de mooiste baby van de wereld maar het moederschap.. oei daar moest ik even aan wennen, sterker nog de eerste 3 weken vond ik er weinig aan (10/12 keer per dag voeden, amper de deur uit en ik zat al 6 weken opgesloten thuis voor hij geboren werd). En nog vind ik het iedere week leuker worden haha (we hebben ook zo'n leuk kind).
nope... zeker bij de eerste niet. Ook geen enorme liefde gevoel, beschermend gevoel of wat dan ook. Vooral enorme opluchting omdat het erop zat. Bij de tweede was het wat meer, omdat ik me dat bewust had voorgenomen. (klinkt vaag). Dat was wel gewoon echt mijn kindje, zo voelde het. Maar echt zo'n enorm gevoel? nope, begint nu te komen