Zijn er dames die ook binnenkort moeten bevallen en behoefte hebben aan positieve verhalen, gedachtes of technieken die je kunt gebruiken tijdens en in de weken voor de bevalling. Ik merk dat ik nu bijna alleen maar negatieve dingen lees en heel moeilijk de positieve dingen kan selecteren.. Wat werkte goed tijdens jouw bevalling? Waar heb jij kracht uitgeput? Hoe heb je zelfvertrouwen gekregen op bijvoorbeeld momenten dat je er doorheen leek te zitten. Op welke manier kon jij het beste met de pijn omgaan? Ik hoop dat dit topic vol met positiviteit komt te staan zodat elke vrouw die negatieve gedachtes heeft zich weer even kan opbeuren.
Leuk, we zijn bijna even ver! Ik ben nu 34 weken en 3 dagen. Bij mijn eerste bevalling ging ik er compleet blanco in. Dat hielp voor mij wel. Iedere bevalling is toch anders, en hoe het van tevoren loopt kun je dus totaal niet weten. Dat gaf mij een soort rust. Ik dacht op een gegeven moment: al die negatieve verhalen, tja.. Je weet nooit hoe het loopt. We zien het tzt wel.
Bij mij hielp keihard puffen hahaha. Dus niet zoals je leert. Helaas kwam ik daar pas op het allerlaatst achter en toen mocht ik al persen. Maar mocht ik ooit weer zwanger worden.... Heb echt niets aan die cursus gehad 😉 verder goede bevalling gehad ondanks inleiding en weeenstorm. Ja het doet pijn, maar hoe cliche ook, je bent het zo vergeten. Tenminste ik wel.
Bij mij hielp rustig blijven ademenen en onder de douche op een krukje zitten Maar je weet toch pas als je aan het bevallen bent hoe het voor jou gaat zijn en wat jij prettig vindt. Ik heb ''het over mij heen'' laten komen en dat is gelukkig goed uitgepakt Succes met de laatste loodjes!
Ik lees ook even mee. Ben echt bijna aan de beurt en richt me ook graag op wat positieve verhalen. Als t allemaal kan ga ik thuis bevallen
Leuk topic, ik lees ook mee! Nog maar twee weken te gaan en hoewel ik best nuchter in mijn zwangerschap sta begint het nu toch best spannend te worden!
Ik ga deze volgen. Uitgerekende datum is binnen 3 weken en moet zeggen dat ik best relaxed deze tegemoet ga. Je weet nooit hoe het loopt toch. Positieve verhalen zijn echter altijd welkom
Ik probeerde me heel bewust te blijven realiseren met wat voor bijzonders ik bezig was en volledig te vertrouwen op mijn lichaam. En heel erg rustig blijven en.rustig ademen. (bij 9cm moest ik wel sneller puffen). Op die manier kwam ik er prima doorheen. Geen cursus voor nodig. En ik had echt een hele lange en wat gecompliceerde bevalling.
Mijn tip is: gewoon over je heen laten komen. Makkelijker gezegd dan gedaan natuurljk, maar toch! Ik had veel zenuwen voor de bevalling maar probeerde me te bedenken (1) zoveel vrouwen zijn me voorgegaan, ook vriendinnen die echt ergere "mietjes" zijn dan ik , (2) mijn lijf is ervoor gemaakt. (3) ik beval in ziekenhuis en daar passen ze echt wel op mij. Uiteindelijk ingeleid en na 15 uur alsnog een spoed ks, waarbij ik ook nog veel bloed verloor. Volgens de vk en de gyn een "rotbevalling", maar zo heb ik het helemaal niet ervaren! Het viel me juist enorm mee. Ook het herstel gaat goed. En hoe kijk ik erop terug? Vooral dat het zonde is dat ik me vreselijk druk heb gemaakt vantevoren ipv nog wat te genieten van zwangerschap. Ik was zo bang voor een knip of scheuren, lag er van wakker.. En zo zie je maar, achteraf is het volkomen anders gelopen! Geef je dus over aan de onzekerheid, ook jij kunt het absoluut!!!!! Hoe het ook loopt!!!!
Hier drie superbevallingen gehad! Van zwanger zijn, bevallen en het eerste jaar vind ik bevallen eigenlijk verreweg het makkelijkste onderdeel... Op de zwangerschapsgym zeiden ze dat de weeën er puur op gericht zijn om alles van onderen open te zetten. Hoe meer jij je op díe plaats ontspant, des te beter kunnen de weeën hun werk doen en des te vlotter verloopt je bevalling. Dus tijdens alle weeën ben ik er steeds vooral mee bezig geweest om van onderen zoveel mogelijk te ontspannen. Leidde ook lekker af, om daar op te letten. Of het daaraan ligt weet ik niet, maar ik ben drie keer héél snel bevallen. Het kan in ieder geval ook geen kwaad gedaan hebben. En ik had druivensuiker liggen, die had ik met de vlotte bevallingen wel nodig. En de laatste tip: plan lekker niks. Je weet toch niet hoe het gaat lopen, als je hoge verwachtingen of vastomlijnde plannen hebt over waar bevallen/pijnstilling/wie erbij/etc. kan het bijna alleen maar tegenvallen. Laat het gebeuren. Hoe het ook komt, het is goed en het wordt sowieso een moment om nooit te vergeten!
Ik lees ook even mee hier! 1 week voor de uitgerekende datum. Mijn twee zussen waren nu van allemaal al lang bevallen, die hebben altijd zwangerschappen met veel voorweeen en weeënremmers gehad en uiteindelijk dus ook te vroeg bevallen. Mijn hele familie is dus vol ongeduld aan het wachten waardoor in het idee krijg dat het echt elk moment kan gaan gebeuren. Door mijn werk als kraamverzorgster heb ik al veel thuisbevallingen gezien, en ik hoop zelf ook op een thuisbevalling. Tot voor kort kon ik me prima de positieve bevallingen voor me halen maar de laatste tijd beginnen de zenuwen toch steeds meer te komen. Ik ben bang dat ik de pijn van de weeen niet goed kan opvangen en ik ben bang dat door mijn strakke bekkenbodemspier ik een enorme knip ofzo ga krijgen. Dus ik lees graaaaaag de positieve verhalen wat meer mee hier!! En hopelijk kan ik er snel een positief verhaal bijplaatsen!
ik had alleen maar hele nare horror bevallingsverhalen gehoord van vrouwen die net bevallen waren. bij de bevalling van mijn eerste had ik echt zoiets van kom maar op! en ik dacht elke keer na een wee zo weer een stukje dichterbij het einde. ik was tijdens de hele bevalling super rustig en heb gewoon alles over me heen laten komen oo en ik heb geen enkel filmpje lopen kijken of topic gelezen over inscheuren/knippen/pomp whatever daar werd ik toch alleen maar zenuwachtiger van en het komt toch zoals het komt.
Ik lees nu een boek 'bevallen op eigen kracht' daar staan veel eye openers in. Ik ga dus niet passief afwachten en liggen maar ik ga proberen op mijn lichaam te vertrouwen en meerdere houdingen uit te proberen om de weeen op te vangen. De zwaartekracht zou daarbij moeten helpen. Ik ga positief proberen te denken. Ik hoop zo dat het lukt en dat ik me krachtiger voel na elke wee die ik doorstaan heb.
Ik wou ook meerdere houdingen proberen, wou zelfs het bad wel proberen maar toen het eenmaal zover was wou ik alleen nog maar liggen en het liefst op mijn rug.maar dat mocht ikniet heel lang, dus toen maar op mijn zij. Dus pin je niet teveel vast op alle houdingen. Op het moment zelf denk je er heel niet overna (tenminste ik niet) en zoek je dan wel iets wat bij je past. Verder vond ik de persweeen een hele aparte gewaarwording. Ik weet nog dat ik bij het eerste stuk dacht, hee deze doen echt veel minder pijn, davht zelfs met momenten even niets te voelen. Alleen als het hoofdje staat is het pijnlijk, maar een stuk minder dan ik me had voorgesteld.
Wat een leuke topic, en wat heb ik zin om mijn verhaal hier te vertellen . Hoop dat jullie er wat aan hebben, en heel veel succes alvast met bevallen. Ik wilde graag in het ziekenhuis bevallen, maar uiteindelijk is het thuis gebeurd. Waarom???? omdat ik er super relaxed ben in gegaan, en me mijn lichaam zijn ding heeft laten doen (en omdat er gewoon geen tijd meer was ) Ik heb heel veel gelezen tijdens mijn zwangerschap. En net als iedereen heel veel verhalen gehoord. Maar he, dat waren verhalen van andere, en dit ben jij. En zo heb ik mijn hele zwangerschap gedacht. Ik ben ik en jij bent jij. Vervelend dat het zo voor je gelopen is, maar dat hoeft niet te betekenen dat het ook zo met mij gaat. Ik wil hier dus mee zeggen, laat je niet bang maken door allemaal horror verhalen en vertrouw op je lichaam. Op de dag dat mijn zoon geboren is zijn we smiddags nog op visite geweest. Had op de heen weg wel last van pijn in mijn buik, vooral als we over een hobbel reden, maar goed gewoon op visite gegaan. Toen we smiddags thuis kwamen heb ik gewoon nog even de stofzuiger door het huis gehaald en toen was ik wat moe. Even op de bank liggen om uit te rusten. Het regende en onweerde behoorlijk, en dacht even voor het raam kijken, en knap huh??? wat is dat???? Oh jeee volgens mij breken mijn vliezen. Naar de wc en ja hoor mijn vliezen waren gebroken het was toen half 5. Ik had gelijk weeen om de 3 min, en mijn vriend wilde gelijk bellen. Ik had zo iets wacht maar even, ik wil eerst weten wat mijn lichaam doet en of ze om de 3 min blijven komen. Het uur vloog voorbij en om half 6 besloten toch maar te bellen. Iets voor 6 uur was de v.k hier. Toen waren de weeen echt wel heftig en pijnlijk maar ik had de boeken gelezen en dacht alleen maar rustig blijven en weg puffen die weeen. Iets over 6 liepen we naar boven om te kijken hoe ver ik was. Nu kwamen de weeen echt als een gek en ik dat ik boven was had ik er al 3 gehad. De vk ging voelen en wat bleek, in een tijdsbestek van ander half uur zat ik op 9 cm ontsluiting. Volgens de vk had ik nog naar het ziekenhuis gekund, maar ik stond met pers weeen dus dat leek me niet echt handig. Tussen de weeen door maakte ik geluid, en nee niet gillen maar een soort zoemend geluid. Ik had dat ergens gelezen en voor mij werkte dat. Met 17 min persen kwam daar mijn gezonde knul ter wereld. geen knip geen hechtingen helemaal niks. Waarom?? omdat ik goed geluisterd heb naar wat de vk mij vertelde te doen. Kreeg zelfs nog een compliment naderhand Al met al een super ervaring. Het is snel gegaan, en het was heftig maar ik teken er zo weer voor. Nogmaals dames. Geloof in jezelf, je lichaam kan dit. Probeer niet in paniek te raken, en laat je lichaam zijn ding doen. Geef je over aan het gevoel dan komt de rest vanzelf Althans zo heb ik het ervaren
Ik had redelijk stressvolle bevallingen (vroeggeboortes) maar heb heel veel baat gehad bij het luisteren van muziek. Had m'n iPhone met oortjes mee en heb ontzettend veel muziek geluisterd, zo zat ik helemaal in mijn eigen wereldje. En ik had gelezen dat je niet moet schreeuwen enzo. Want dat is energie die je op dat moment veel beter voor andere zaken kan gebruiken. Met dat in m'n achterhoofd heb ik bijna geen kik gegeven.
De ruggenprik werkte erg goed tijdens mijn bevalling. Hij mocht zelfs tijdens het persen aanblijven omdat het zo goed ging(wel een tandje lager). Weeën gehurkt opvangen werkte ook super goed.
Bij mij werkte het ook heel goed om alles gewoon te laten gebeuren en over me heen te laten komen. Ik heb bij de bevalling van de jongste een ruggeprik gehad en voelde me toch wat teleurgesteld in mezelf toen ik daarvoor koos, maar dat kwam puur doordat ik een verwachting van mezelf had van te voren. Tijdens de bevalling had ik gewoon pijnstilling nodig, dus echt geen spijt van gehad achteraf! En ondanks de ruggeprik bleef ik de weeen goed voelen, alleen wat minder pijnlijk, ik kon dankzij de ruggeprik super goed meepersen met de persweeen, was bang dat dat niet zou lukken, maar mooi wel dus En gewoon heeerlijk, dat resultaat na een bevalling, zo'n lekker babytje! 't Mooiste dat je ooit gezien hebt, je eigen kindje!