hallo dames,, ik weet niet of ik hier in het juiste topic ben maar ik wil mn verhaal gewoon even kwijt.. ik en mijn vriend woonden samen en waren bezig zwanger te raken.. op een gegeven moment kregen wij ruzie met de mensen waarvan wij het huisje huurden en zijn wij vertrokken en zijn wij samen terug bij mijn vader in gegaan (mijn ouders zijn gescheiden) en wat denk je paar dagen daarna positieve test.. super blij natuurlijk helemaal in de wolken alleen ja.. wel een beetje rot dat we nu weer bij mijn vader wonen ik ben inmiddels 19 weken zwanger en voel me ook egt gelukkig met zon kleintje in mn buik alleen mijn vriend is ALTIJD weg hij heeft nooit tijd voor mij.. en hij bedoeld het ook wel heel lief hij zegt we wonen nu bij je vader ik moet veel werken ook voor de baby straks en als we straks weer op onzelf kunnen (als we een huisje gevonden hebben want daar zijn we wel mee bezig) dan hebben we ook geld nodig.. ik weet dat hij gelijk heeft en dat is ook het rottige eraan.. ikzelf werk niet ik ben afgekeurd ik heb een wajong uitkering in verband met een operatie aan een hersentumor dus werken is voor mij te vermoeiend maar ik wacht dus de hele dag thuis op hem dan eet hij snel snel een hap en dan is hij weer weg dan blijft hij savonds tot half 10 ofzo weer weg en dan gaat hij slapen omdat hij moe is van de hele dag werken we praten ook bijna niet in bed omdat hij steeds in slaap valt van vermoeidheid en ik mis hem juist en hij bedoeld het goed dat weet ik ook maar ik voel me zo alleen.. ik wil juist nu zoveel met hem samen zijn en alles met hem delen lekker met zn 2tjes en het wondertje in mijn buik op de bank zitten!! hij is gewoon altijd werken en daarbij heb ik angst dat hij weer liegt tegen mij in het verleden wat incidenten over leugens van zijn kant geweest.. en omdat hij een tijdje gokverslaafd is geweest toen loog hij ook dat hij ging werken en zat hij stiekem te gokken dat is nu een tijd geleden maar nu twijfel ik steeds meer of hij wel egt van zijn gokverslaving af is omdat hij nadat hij zoveel werkt dag in dag uit egt per maand wel bijna een heel maandloon erbij zou moeten hebben maar af en toe reken ik trug en dan klopt het naar mij mening niet.. en daarbij vind hij ook vaak oppeens 50 euro ofzo.. een beetje te vaak en dan vraag ik me af of hij dat misschien gewonnen heeft met gokken ofzo.. ik ben wel egt heel blij met ons kindje hoor en hij ook! en hij heeft ook gelijk kwa dat hij geld moet verdienen maar ik voel me zo depresief en alleen omdat hij altijd weg is.. ik weet dat jullie er niks aan hebben en mij niet kunnen helpen jullie kunnen ook niet zien of ik gelijk heb.. maar ik ben heel blij dat ik het even van me af kan schrijven!
Kan me voorstellen dat je het niet leuk vind. Hoe is de band tussen je vriend en je vader ? Misschien ontwijkt hij je vader ook een beetje ? Zou iig een goed gesprek met hem aangaan. ( weer ) aangeven dat je het erg jammer vind dat hij zoveel weg is, en dat je hem mist. Bijvoorbeeld afspreken dat hij 3 avonden in de week vrij houdt voor jou/jullie. Misschien eens een kijkje nemen in zijn bankafschriften ? Want regelmatig 50 euro vinden klinkt idd niet heel erg logisch. Gebeurd mij iig nooit
erover babbelen (schrijven ) lucht op dus waarom niet inderdaad helpen kunnen we niet kan wel zeggen dat ik het jammer vind dat jou vriend altijd gaan werken is ik ken dat mijn man was 15uur per dag weg voor te werken maar nu sinds vorige week heeft hij enkel weekend werk en ben ik gelukkig dat hij nu tijd heeft voor mij en ons dochtertje ik zou toch proberen nog eens goed met hem te babbelen en hem jou frustraties en angsten nog eens proberen duidelijk te maken hoor misschien lucht dat zeker op ??/ in elk geval hou u sterk en laat u niet gaan en geniet van jullie wondertje groetjes
heey meiden ja jullie hebben waarschijnlijk gelijk en ik moet er gewoon over praten.. inmiddels niks veranderd zit weer alleen op de bank maar als ik er over begin dat reageert hij ook nogal heftig waardoor juist bij mij mijn gedachtes weer gaan spelen over zijn gokverslaving.. moeilijk.. ik heb hem laatst gevraagd of hij nog wel eens stiekem was gaan gokken nadat ik erachter was gekomen dat hij gokverslaafd was en daar samen aan zijn gaan werken.. ik dacht toen dat hij er vanaf was maar nu begin ik weer te twijfelen vooral omdat hij zo heftig geageerd als ik erover begin hij zegt dan NEE IK DOE DAT NIET BLABLABLA VERTROUWE ME NOU EENS JE VERTROUWD ME NOOIT.. hij heeft in het verleden mijn vertrouwen gewoon beschadigd en dat kan weer goed komen maar hij snapt dat niet en toen ik hem laatst vroeg of hij nog welleens daarna is gaan gokken zij die nee daarna ben ik nooit meer gegaan ik vroeg hem of hij dat OP MIJ kon zweren? hij zij ja ik zweer het.. (ik wou hem bijna op onze baby laten zweren zo wanhopig was ik op dat moment maar ik bedacht me gelijk weer en ik dacht EGT NIET NOOIT!) omdat ik het zelf niet vertrouwde zou ik hem daar nooit op laten zweren!! en maar goed ook want na een hoop gemartel en gemier kwam eruit dat hij TOCH nog een keer was geweest!! ik was zo verdrietig ik zei hem dat hij t zelfs op mij gezworen heeft het werd me allemaal even te veel en heb hem ook gezegd IK WOU JE BIJNA OP DE BABY LATEN ZWEREN IK BEN ZO BLIJ DAT IK DAT NIET GEDAAN HEB! ik vroeg hem ook wat ging er door je heen het gaat me niet erom dat hij daar nog een keer geweest is maar dat hij dan op mij zweert.. maargoed.. ik wou er verder ook niet grote problemen over maken hij zij dat hij er egt spijt van had en dat hij het niet meende toen hij zweerde.. ik had ook wel het gevoel dat hij het niet meende dus wou er verder ook niet meer op door gaan.. maar ik voel me er wel rot over maar verder gaat het wel goed met me super blij met mn kindje in mn buik en hij ook dat zegtie.. alleen hij moet me niet altijd zo alleen laten en ik ga dr tog nog maar is even over praten.. *zucht*
heb zo met jou te doen probeer te praten en vooral probeer te genieten van jou wondertje en je niet te druk te maken (ik weet makkelijker gezegd dan gedaan ) maar denk ook aan jou en jullie kindje stress is niet gezond veel sterkte meid groetjes
dat probeer ik ook ik weet dat stress niet goed is voor mijn kindje en die gaat boven alles! dankje meid dat je mn verhaal heb willen lezen en je reacties (K)