Nou zal ik ook mijn bevallingsverhaal hier eens neerzetten. Het is zaterdagnacht om 2 uur als harmen en ik naar bed gaan. Harmen is naar TractorPulling in het Gelredome geweest en ik heb gekaart met vriendinnen. Die nacht moet ik meerdere keren het bed uit om te plassen...beetje kramp in de buik maar verder rustig. half 8, Harmen's wekker gaat. Hij moet voetballen in vragender. Ik zeg hem dat ik pijnlijke "harde buiken" heb. We gaan ervan uit dat het loos alarm is, ik ben tenslotte nog niet uitgeteld. 8 uur gaat hij weg van huis en begin ik met het timen... maximaal 7 minuten en minimaal 3 minuten zit ertussen...en ze duren elke x toch ongeveer 1 minuut. dit zijn dus geen harde buiken...DIT ZIJN WEEEN! Ik sms harmen dat hij zn telefoon bij de hand moet houden, dat het wel eens raak kon zijn! half 9 moet ik ze toch echt gaan wegpuffen en ik besluit te gaan douchen... Er komt meer regelmaat in en de maximaal 7 minuten zijn maximaal 5 minuten geworden! om kwart over 9 kom ik onder de douche vandaan en kruip achter de computer...moet toch bezig blijven want de verloskundige mag je pas bellen als je 2 uur lang weeen om de 5 minuten hebt. In de buurt van half 10 bel ik Harmen op...of hij naar huis kan komen, dat ik ze om de 5 minuten heb, en zoals een echte man stelt hij de meest intelligente vraag ooit: wat heb je dan? harde buiken? nee schat, ik heb weeen! Meer dan oooooooooh dan kom ik er aan kon hij niet uitbrengen. maargoed hij was iig onderweg. rond kwart voor 10 de verloskundige gebeld, ze zou er met een uurtje zijn. Ondertussen is Harmen thuis gekomen en hij ruimt alles op zodat de verloskundige overal goed bij zou kunnen. De weeen worden steeds heftiger en komen steeds sneller achter elkaar dus ik ga op bed liggen. Dankzij de spijlen van ons bed kan ik ze goed opvangen en Harmen steunt me zo goed en kwaad als het gaat. 11 uur komt de verloskundige en ze controleert me even, geeft me tips hoe ik het beste kan puffen en meet 3cm ontsluiting. Gezien de hevigheid van de weeen denkt ze dat het wel snel kan gaan en ze zegt half 2 terug te komen om de vordering te bekijken en eventueel mn vliezen te breken. Ze is nog niet weg of de weeen zakken mn rug in...Weer onder de douche dus maar, hier kan ik ze goed opvangen. De weeen worden nog steeds pijnlijker en ze zakken omlaag naar mn bovenbenen... Ik weet niet meer hoe ik ze op moet vangen, onder de douche werkt niet, in bed liggen is zo mogelijk nog erger en lopen kan ik ook niet meer. Op handen en knieen kruip ik door het huis. om 1 uur besluit ik toch maar weer onder de douche te gaan...hier kan ik ook op handen en knieen zitten, en ik moet toch de tijd doden totdat de verloskundige weerkomt. Iets over half2 komt ze aan en ik moet weer op bed gaan liggen... Om de een of andere reden zorgt haar aanwezigheid ervoor dat ik was rustiger wordt en toch nog een paar van die nare beenweeen op bed kan opvangen. Ze controleert mee weer, en meet wel 4cm ontsluiting. 4CM en daar heb ik 3 uur voor door het huis gekropen? voor dat ene centimetertje? De moed zakt me aardig in de schoenen maar ze zegt, ik ga je vliezen breken en dan gaat het wel sneller. Zo gezegd zo gedaan...Om kwart voor 2 breekt ze mn vliezen. Helaas, het vruchtwater is groen dus Harmen kan de boel bij elkaar gaan pakken terwijl ik mezelf zo goed en kwaad als het ging in de kleren hielp (met een beetje hulp van de verloskundige) en we gaan naar het ziekenhuis. In de auto zijn die beenweeen nog redelijk op te vangen, vanwege de kleine ruimte kan ik mezelf klemzetten...Alleen die rotondes... tien voor half 3 kom ik de verloskamer binnen en word ik aan de CTG gelegd....hoe fijn is dat om te zien wanneer er weer een wee aankomt Inmiddels weet ik met de verdomde beenweeen niet meer waar ik het zoeken moet, wegpuffen heeft geen zin, en dat achterlijke ziekenhuisbed kan ik wel vervloeken want ik kan mezelf niet vasthouden en zo dus de weeen niet normaal opvangen. Ik vraag om pijnstilling maar moet wachten op de gynaecoloog die pas om 3 uur komt! Als hij uiteindelijk arriveert meet hij 7cm ontsluiting. Hij geeft toestemming voor een spuitje om de pieken van de weeen af te halen. Rond half 4 is het dan eindelijk zover dat het spuitje erin gaat... Inmiddels heb ik 9 cm ontsluiting met een klein randje en ontzettende persdrang, weg beenweeen(dat spuitje is dus helemaal voor niks geweest! ) Ik mag een beetje passief meedrukken...toegeven aan het gevoel zeg maar, en de verpleegster gaat me uitleggen in wat voor houding het echte werk zal gaan... na een paar weeen hou ik het niet meer tegen en de gynaecoloog word erbij geroepen. Het is zover, volledige ontsluiting! 18 minuten persweeen, 3x persen per wee, een klein knipje omdat meeneer een sterrenkijkertje is en daar issie dan, om 8 minuten over 4! Onze kleine man, Tygho Gerrit Hoftijzer. 49 cm lang en 3530 gram! Totaal zo'n 8,5 uur heeft de bevalling geduurd en op die beenweeen na teken ik voor nog zo'n bevalling!
Mooi beschreven ahoe het allemaal gegaan is. Ik ben benieuwd hoe het bij mij zal gaan en wanneer ik zal merken dat het gaat beginnen...
heey,dan reageer je op mij dat ik een prestatie heb geleverd..... nou meid... JIJ hebt het ook gedaan hoor! ! SUPER lekker heh die beenweeen heel veel geluk! liefs van ons!